- Konu Sahibi sakarkizcandy
- #1
Merhaba kızlar,
Sizden fikir almak istiyorum. Yazacaklarim biraz uzun ama kusura bakmayın. 1 yıldan fazla bir zamandır hayatımda biri var. Bu insan ilk başlarda çok iyiydi. Beni koruduğunu hissediyodum. Sevdigini... Ama aradan zaman geçince (sanırım elde ettiğini düşündü) beni umursamamaya başladı. Ailesine resmen tapmaya başladı. İlk başlarda bunun ailesine bağlılığı beni o kadar mutlu ediyodu ki. Ama sonra garip tavırlar sergilemeye başladı. Mesela biz telefonla konuşurken odaya giren yigenine aşırı bi saygı gosteriyodu, büyük biri varmış gibi konuşuyodu ama bana hep hakaret ediyodu. Zaten bu 1 yıl boyunca hep degismemi istedi. Konuşmamı begenmiyodu,hakaretler ediyodu. Tabi güzel geçen zamanlarimiz çok fazlaydı ama bunlar da unutulmuyo işte. Bu yıl Kpss'ye girdim ve psikolojim acayip derecede bozuldu. Bi ara tartıştk ve ben bu psikolojide birini istemiyorum, evlendigimde senin gibi biriyle yapamam dedi. Neyse yalvar yakar ikna ettim barıştık.
Baktım ailesine tapiyo buna bi soru sordum. Dedim ki 'ben yalnız kalmaktan korkuyorum seninle evlensem ve çok hasta olsam bigün, ama yigenin de hasta olsa beni yalniz birakip gider misin' hiç dusunmeden tabi ki giderim dedi. Ama onun annesi babası var benim kimsem olmayacak dedim (kendisi yurtdışında). E... kadarsin bak başının çaresine dedi. Ve biz evlenmeyi düşünüyoduk. Ama o hep beni takmadan ailesiyle planlar yapiyo. Hic bana demiyodu ki ne zaman musaitsiniz
hep ailemle karar verdik şu zamanı planlıyoruz falan filan. Ve dün tartışmamz üzerine ne halin varsa gör defol istemiyorum seni gibi mesajlar yazmış. Hep beni üzmek istedi sebebini bilmiyorum. Ama çok sevdiğim için de vazgeçemedim. Hep bi aşağılama. Bi derdimi anlatıyodum mesela 3 gün geçmeden yüzüme vururdu. Zaten ayrılıktan bi kaç saat önce sorunlarını bana yansıtma dedi. Ama benim ondan başka anlatacağım guvenecegim kimsem yoktu. Ailem de anlayışlı degil ki
Bana belki kizacaksiniz ama bi kez daha donse belki yine kabul ederim.
Mutsuz olacağımı bile bile. Söyler misiniz bütün erkekler böyle mi
dünden beri ağlıyorum ama onun umrunda değil. Bi de ne olursa olsun yanındayım demişti. 
Sizden fikir almak istiyorum. Yazacaklarim biraz uzun ama kusura bakmayın. 1 yıldan fazla bir zamandır hayatımda biri var. Bu insan ilk başlarda çok iyiydi. Beni koruduğunu hissediyodum. Sevdigini... Ama aradan zaman geçince (sanırım elde ettiğini düşündü) beni umursamamaya başladı. Ailesine resmen tapmaya başladı. İlk başlarda bunun ailesine bağlılığı beni o kadar mutlu ediyodu ki. Ama sonra garip tavırlar sergilemeye başladı. Mesela biz telefonla konuşurken odaya giren yigenine aşırı bi saygı gosteriyodu, büyük biri varmış gibi konuşuyodu ama bana hep hakaret ediyodu. Zaten bu 1 yıl boyunca hep degismemi istedi. Konuşmamı begenmiyodu,hakaretler ediyodu. Tabi güzel geçen zamanlarimiz çok fazlaydı ama bunlar da unutulmuyo işte. Bu yıl Kpss'ye girdim ve psikolojim acayip derecede bozuldu. Bi ara tartıştk ve ben bu psikolojide birini istemiyorum, evlendigimde senin gibi biriyle yapamam dedi. Neyse yalvar yakar ikna ettim barıştık.






