Şu yazlığa akraba muhabbetini sevmiyorum.
Bir kere arkadaşım, kızı, annesi, ben aile dostlarının yazlığına gittik. Sadece biz vardık.
Ay arkadaşımın annesinin yapmadığı kalmadı.
İlk gittik kadın delirdi bizimle konuşmadı döneceğimiz gün konuşmaya başladı.
Bekarken tatile giderken annem bazen ailesini, bazen de engelli kardeşlerini takardı peşimize tatil zehir olurdu.
Neyse bı kaç kere annem engelli kardeşini taktı peşimize hiç oralı olmuyordum. Yokmuş gibi davranıyordum akşamları onunla gezmiyordum. Çünkü sinir krizi geçirmemek için bir kere zor tuttum kendimi o günden sonra annem gene taktı peşimize!!!
O gün bu gündür kimsenin ne evine gider ne kimseyle tatile giderim.
Hatta ailemle bile gitmem.
Tatil ayrı bi kavram insan orda özgür ve kimsenin derdini çekmek istemiyor. Kafasına göre takılmak istiyor.
Suç burda sizde değil annenizde anneniz davet ediyorsa ya ortalığı düzeltecekti ya da teyzenize kızıma karışma evin düzenine karışma diyecekti.
Eviniz değil mi ister arkadaşını çağırır ister parti verirsiniz, dolabı da açar istediğinizi yer dağıtırsınız.
He anneniz düzen tertip kuralı koysaydi eve kumlu girmeyin, evi mutfağı toplu bırakın, dolapta yemek varsa sormadan yemeyin öyle bir şeyde yazmamışsınız...
Ergen bı insanı ailesi idare eder.
Şu an evliyim. Tatile giderken kimseye gidiyoruz, şuraya gidiyoruz, şu tarihde gidiyoruz asla demem.
Kalp ameliyatı geçirenler uzun süre narkoz aldıkları ve ameliyat boyunca kafaları aşşada olduğu için huyları değişiyor anneniz ya hiç davet etmeyecek ediyorsa da ortalığı idare edecekti.
Kendinizi üzmeyin lütfen ben uzun uğraşlar sonunda hamileyim karnım da bebeğimi koruyamıyorum sorunlar sorunlar. Yüksek risk altındayım. Siz bir insanı silah çekerek öldürmediniz. Yaşam ölüm belirli süreler bu sürelerde yaşananlar yalan dünya işte...