Toksik arkadaş ve nasıl reddedeceğimi bilmemem?

Gazerock · 31 Ocak 2022

Merhba,basit gibi görünen fakat bu aralar kaldıramadığım bir durumdan bahsedeceğim.
Bir arkadaşım var yıllar öncesinden zaman zaman koptuk fakat onun şehrine taşınmamla yeniden iletişime geçtik.Yüz yüze nadir görüşüyoruz sms ,arama tarzında görüşmeler daha çok.
Bu arkadaş eskisi gibi değil, depresif,bencil ve etrafında paylaşacak kimsesi yok ailesi de çok tuhaf destek göremediğini söylüyor.İşsizlik uzun süre evde kalmaktan dolayı da sosyal sıkıntıları oluşmuş.Bir süre dinledim ,destek olmaya çalıştım motive ettim başlarda rahatsız olmuyordum.Ama iyice abarttı.Bazen zamansız arıyor (çok sinirlenirim buna özellikle saçma şeyler için gecenin 11 inde aranmak gibi) evliyim o bekar beni anlamıyor ki meşgulsün hep diye tavırlandığı bile oldu açmadığımda dönmediğimde.
Şuan hamileyim ve inanılmaz bir soğuma yaşıyorum.Ona söylemedim henüz,bazen birine söylemek istemezsiniz ya negatif hissedersiniz.
Ama inanın tahammül edemiyorum kendi derdim bana yetiyor.İşimi bıraktım başka bir şehre taşındım ,ailemden uzak sosyal ortamım kalmadı.Nasıl uzaklaştıracağımı bilmiyorum , kırmaktan yalnız hissettirmekten korkuyorum çünkü 'yok olmak istiyorum' modunda' söylemleri oluyor benden de tavır görürse iyice yalnız hisseder mi diye?
Kolay hayır diyemeyen biriyim,sınırlarımı koyamadığımdan bu kadar yüklendi bana her derdini anlatıyor.Tırnağı kırılsa fotoğrafını atıyor bahsediyor ki şuan gerçekten gündemim çok farklı onun negatifliklerine tahammülüm sınırına dayandı.Destek olmaya çalışıyorum ama saatler sonra cevap atıyor mesela ya da ben onu teselli etmeye çalışıyorum gidiyor bana sosyal medyadan video atıyor cevaplamadan. Yani içini döküyor çekiliyor kenara,destan yazsam nafile.Önerilerimi dinlemiyor,hata üstüne hata ve ben o hataların sonuçlarını dinlemekten de anlatmaktan da çok sıkıldım.
Nasılsın? Sorusunu çok nadir duyuyorum aramalarda da saatlerde onu konuşuyoruz ben nasılım benim hayatımda ne olup bitiyor umru değil.
Psikolojik destek alması gerektiğini defalarca söyledim ama hep bir bahane.
Mesajlarına geç döneyim,açmayayım diyorum bazen yapıyorum bazense aklıma takılıyor cevap bekliyordur diye.

Nasıl kırmadan uzaklaştırabilirim?
Ben gerçekten çok fazla görüşmek istemiyorum, hayatımda ilk kez bir arkadaşıma karşı böyle hissettim.Elimden geldiğinde de destek olmaya çalıştım ama çare ben değilim içindeki mutsuzluğu ben gideremem.Bunları kendime söylesem de çıkamıyorum işin içinden.

Morm · 31 Ocak 2022

Yavaş yavaş uzaklaşın. Size içini boşaltıp yok oluyor gibi. Siz umrunda değilsiniz . Şuanda sizin de ilgiye ihtiyacınız olabilir ama hiç sormuyormuş . Ne gerek var böyle bir ilişkiye ? Arkadaşlık bu değil

Lenochka · 31 Ocak 2022

Insan her seyden once kendini dusunecek. Mesela iste bu anlattiginiz arkadas gibi. Uzulurse uzulursun, kirilirsa kirilsin. Zaten o sizi dusunmuyor ki, siz niye bu kadar uzer miyim kirar miyim diye dusunuyorsunuz? Oncelik kendiniz ve karninizdaki yavrunuz, birakin gitsin. Sonra pisman olursunuz.

eslem89 · 31 Ocak 2022

Aramalarını açmayın dönüş yapmayın irtibatı kesin. Anlar zaten. Yada direk söyleyin. Kırmadan yapmanın yolu yok bence.

Esra · 31 Ocak 2022

Görüşmeleriniz yüz yüze olsa zorlanmanızı anlayacağım da mesajla iletişim kurduğunuz biri için bunca sıkıntı çok değil mi?
Mesajına iki gün cevap yazmayın. Beş kere arıyorsa bir kere cevap verin, siz hiç aramayın.Aptal değilse anlayacaktır. Hamilesiniz bunu bahane edebilirsiniz. Uyuyordum, bulantım var, sancım var vs vs.
Siz bahane aradığınız için söylüyorum bunu yoksa bana kalsa hiç umrumda olmaZ, görüşmek istemiyorsam bitmiştir.

greyfurt · 31 Ocak 2022

Belli ki yumuşak konuşuyorsunuz. Yüz buluyor. Aradığında aç ama bişeyi bahane et kapat.

Gazerock · 31 Ocak 2022

Kesinlikte arkadaşlıktan çıktı bu durum.Böyle birçok durum yaşadım covid oldum doğru düzgün sormadı bile hala kendi derdini yansıtıyordu.Değersiz bir dert çuvalı gibi hissettiriyor.
Ruh halini dengesiz gördüğümden çekincem.Mutsuzum nidalarıyla çevresindeki herkesi uzaklaştırmış. Şimdi ben de gidersem kendine birşey yapar bahanesi olurum diye korkum.Bana değer vermiş hali böyle bu arada arkadaşlar ,özür fln diliyor terslenirsem eğer normalde umursamaz biri, dün aramasını son saniyelerinde açtım müsait değilim dedim,ağlamak üzereydim de peki dedi yutkundu sesi titreyince geri adım attım.
Şöyle ki normalde böyle bir insan zaten değer vermiyor gibi görünüyor kullanıyor gibi.Ben sadece bir de ben köstek olmamak için kırmadan uzak tutmak istiyorum.Dediğim gibi yok olmak istiyorum diyor intihara meyilli gibi hissettiriyor.
Ben ona yumuşak davrandım bunca zaman derdi kendi derdimmiş gibi düşünüp konuştum destek olmaya çalıştım ama hiç bir gelişme yok faydam olmuyor bana yük oluyor.

Camelia · 31 Ocak 2022

Negatif enerji dolu ve sürekli kendi hayatıyla ilgili konuşan insanlara asla tahammül edemiyorum. Yazdıklarınızı okurken bile içim şişti.

Arkadaşınızın psikolojik sorunlarından dolayı kendinize gereksiz bir sorumluluk yüklemişsiniz.

Aramalarına ve mesajlarına dönmeyin. Kırılırsa kırılsın.

Aylakkadin · 31 Ocak 2022

Elmina .!.:
Merhba,basit gibi görünen fakat bu aralar kaldıramadığım bir durumdan bahsedeceğim.
Bir arkadaşım var yıllar öncesinden zaman zaman koptuk fakat onun şehrine taşınmamla yeniden iletişime geçtik.Yüz yüze nadir görüşüyoruz sms ,arama tarzında görüşmeler daha çok.
Bu arkadaş eskisi gibi değil, depresif,bencil ve etrafında paylaşacak kimsesi yok ailesi de çok tuhaf destek göremediğini söylüyor.İşsizlik uzun süre evde kalmaktan dolayı da sosyal sıkıntıları oluşmuş.Bir süre dinledim ,destek olmaya çalıştım motive ettim başlarda rahatsız olmuyordum.Ama iyice abarttı.Bazen zamansız arıyor (çok sinirlenirim buna özellikle saçma şeyler için gecenin 11 inde aranmak gibi) evliyim o bekar beni anlamıyor ki meşgulsün hep diye tavırlandığı bile oldu açmadığımda dönmediğimde.
Şuan hamileyim ve inanılmaz bir soğuma yaşıyorum.Ona söylemedim henüz,bazen birine söylemek istemezsiniz ya negatif hissedersiniz.
Ama inanın tahammül edemiyorum kendi derdim bana yetiyor.İşimi bıraktım başka bir şehre taşındım ,ailemden uzak sosyal ortamım kalmadı.Nasıl uzaklaştıracağımı bilmiyorum , kırmaktan yalnız hissettirmekten korkuyorum çünkü 'yok olmak istiyorum' modunda' söylemleri oluyor benden de tavır görürse iyice yalnız hisseder mi diye?
Kolay hayır diyemeyen biriyim,sınırlarımı koyamadığımdan bu kadar yüklendi bana her derdini anlatıyor.Tırnağı kırılsa fotoğrafını atıyor bahsediyor ki şuan gerçekten gündemim çok farklı onun negatifliklerine tahammülüm sınırına dayandı.Destek olmaya çalışıyorum ama saatler sonra cevap atıyor mesela ya da ben onu teselli etmeye çalışıyorum gidiyor bana sosyal medyadan video atıyor cevaplamadan. Yani içini döküyor çekiliyor kenara,destan yazsam nafile.Önerilerimi dinlemiyor,hata üstüne hata ve ben o hataların sonuçlarını dinlemekten de anlatmaktan da çok sıkıldım.
Nasılsın? Sorusunu çok nadir duyuyorum aramalarda da saatlerde onu konuşuyoruz ben nasılım benim hayatımda ne olup bitiyor umru değil.
Psikolojik destek alması gerektiğini defalarca söyledim ama hep bir bahane.
Mesajlarına geç döneyim,açmayayım diyorum bazen yapıyorum bazense aklıma takılıyor cevap bekliyordur diye.

Nasıl kırmadan uzaklaştırabilirim?
Ben gerçekten çok fazla görüşmek istemiyorum, hayatımda ilk kez bir arkadaşıma karşı böyle hissettim.Elimden geldiğinde de destek olmaya çalıştım ama çare ben değilim içindeki mutsuzluğu ben gideremem.Bunları kendime söylesem de çıkamıyorum işin içinden.

Son yaşadığım bir olaydan sonra herkesin mevcut hayatında mutlu olduğunu düşünüyorum

Camelia · 31 Ocak 2022

Elmina .!.:
Kesinlikte arkadaşlıktan çıktı bu durum.Böyle birçok durum yaşadım covid oldum doğru düzgün sormadı bile hala kendi derdini yansıtıyordu.Değersiz bir dert çuvalı gibi hissettiriyor.
Ruh halini dengesiz gördüğümden çekincem.Mutsuzum nidalarıyla çevresindeki herkesi uzaklaştırmış. Şimdi ben de gidersem kendine birşey yapar bahanesi olurum diye korkum.Bana değer vermiş hali böyle bu arada arkadaşlar ,özür fln diliyor terslenirsem eğer normalde umursamaz biri, dün aramasını son saniyelerinde açtım müsait değilim dedim,ağlamak üzereydim de peki dedi yutkundu sesi titreyince geri adım attım.
Şöyle ki normalde böyle bir insan zaten değer vermiyor gibi görünüyor kullanıyor gibi.Ben sadece bir de ben köstek olmamak için kırmadan uzak tutmak istiyorum.Dediğim gibi yok olmak istiyorum diyor intihara meyilli gibi hissettiriyor.
Ben ona yumuşak davrandım bunca zaman derdi kendi derdimmiş gibi düşünüp konuştum destek olmaya çalıştım ama hiç bir gelişme yok faydam olmuyor bana yük oluyor.

Gerçekten intihar etmeyi düşünen bir insan olsaydı diline pelesenk etmezdi. İlgi çekmek için yapıyor.

Gazerock · 31 Ocak 2022

Esra .!.:
Görüşmeleriniz yüz yüze olsa zorlanmanızı anlayacağım da mesajla iletişim kurduğunuz biri için bunca sıkıntı çok değil mi?
Mesajına iki gün cevap yazmayın. Beş kere arıyorsa bir kere cevap verin, siz hiç aramayın.Aptal değilse anlayacaktır. Hamilesiniz bunu bahane edebilirsiniz. Uyuyordum, bulantım var, sancım var vs vs.
Siz bahane aradığınız için söylüyorum bunu yoksa bana kalsa hiç umrumda olmaZ, görüşmek istemiyorsam bitmiştir.

Haklısınız ,yüz yüze görüşmeleri sürekli bahane bulup erteledim nadir görüşüyoruz.Eve gelmek istiyor reddettim hastayım vs diye. Mesajına geç cevap vermeye çalışıyorum ,aramalarını öteliyorum elimden geldiğince ama bir şekilde içim rahat etmiyor geç de olsa dönüyorum.Hamile olduğumu söylemedim.
Bahane gibi görünüyor,fakat tedirgin oluyorum işte zaten depresif biri ben değilim sorun da çözümde farkındayım , ama içimdeki tedirginliği bastıramıyorum.

Gazerock · 31 Ocak 2022

Camelia .!.:
Gerçekten intihar etmeyi düşünen bir insan olsaydı diline pelesenk etmezdi. İlgi çekmek için yapıyor.

Büyük ihtimalle böyle bunu dillendirince bana da öyle geliyor fakat hayatı da iç açıcı değil tutunacak birşeyi yok inancı,işi,ailesi vs.
Benim ona kıyamadığımı önemsediğimi de anlamış ki ordan dem vuruyor belki de.

LeucotheaThemis · 31 Ocak 2022

Elmina .!.:
Merhba,basit gibi görünen fakat bu aralar kaldıramadığım bir durumdan bahsedeceğim.
Bir arkadaşım var yıllar öncesinden zaman zaman koptuk fakat onun şehrine taşınmamla yeniden iletişime geçtik.Yüz yüze nadir görüşüyoruz sms ,arama tarzında görüşmeler daha çok.
Bu arkadaş eskisi gibi değil, depresif,bencil ve etrafında paylaşacak kimsesi yok ailesi de çok tuhaf destek göremediğini söylüyor.İşsizlik uzun süre evde kalmaktan dolayı da sosyal sıkıntıları oluşmuş.Bir süre dinledim ,destek olmaya çalıştım motive ettim başlarda rahatsız olmuyordum.Ama iyice abarttı.Bazen zamansız arıyor (çok sinirlenirim buna özellikle saçma şeyler için gecenin 11 inde aranmak gibi) evliyim o bekar beni anlamıyor ki meşgulsün hep diye tavırlandığı bile oldu açmadığımda dönmediğimde.
Şuan hamileyim ve inanılmaz bir soğuma yaşıyorum.Ona söylemedim henüz,bazen birine söylemek istemezsiniz ya negatif hissedersiniz.
Ama inanın tahammül edemiyorum kendi derdim bana yetiyor.İşimi bıraktım başka bir şehre taşındım ,ailemden uzak sosyal ortamım kalmadı.Nasıl uzaklaştıracağımı bilmiyorum , kırmaktan yalnız hissettirmekten korkuyorum çünkü 'yok olmak istiyorum' modunda' söylemleri oluyor benden de tavır görürse iyice yalnız hisseder mi diye?
Kolay hayır diyemeyen biriyim,sınırlarımı koyamadığımdan bu kadar yüklendi bana her derdini anlatıyor.Tırnağı kırılsa fotoğrafını atıyor bahsediyor ki şuan gerçekten gündemim çok farklı onun negatifliklerine tahammülüm sınırına dayandı.Destek olmaya çalışıyorum ama saatler sonra cevap atıyor mesela ya da ben onu teselli etmeye çalışıyorum gidiyor bana sosyal medyadan video atıyor cevaplamadan. Yani içini döküyor çekiliyor kenara,destan yazsam nafile.Önerilerimi dinlemiyor,hata üstüne hata ve ben o hataların sonuçlarını dinlemekten de anlatmaktan da çok sıkıldım.
Nasılsın? Sorusunu çok nadir duyuyorum aramalarda da saatlerde onu konuşuyoruz ben nasılım benim hayatımda ne olup bitiyor umru değil.
Psikolojik destek alması gerektiğini defalarca söyledim ama hep bir bahane.
Mesajlarına geç döneyim,açmayayım diyorum bazen yapıyorum bazense aklıma takılıyor cevap bekliyordur diye.

Nasıl kırmadan uzaklaştırabilirim?
Ben gerçekten çok fazla görüşmek istemiyorum, hayatımda ilk kez bir arkadaşıma karşı böyle hissettim.Elimden geldiğinde de destek olmaya çalıştım ama çare ben değilim içindeki mutsuzluğu ben gideremem.Bunları kendime söylesem de çıkamıyorum işin içinden.

ben olsam onun yaptığının aynısını yapar, hiç onun halini hatrını sormadan arayıp sonra da kendi dertlerimi bire bin katarak anlatmaya başlardım. o kendi derdini anlatacak oldu mu da " ha olsun geçer ya" , " aman canım sabret" vs gibi geçiştirmelik bi iki laf eder yine kendi dertlerimi anlatmaya dönerdim. böyle böyle kendisi kaçar zaten

Gazerock · 31 Ocak 2022

Camelia .!.:
Negatif enerji dolu ve sürekli kendi hayatıyla ilgili konuşan insanlara asla tahammül edemiyorum. Yazdıklarınızı okurken bile içim şişti.

Arkadaşınızın psikolojik sorunlarından dolayı kendinize gereksiz bir sorumluluk yüklemişsiniz.

Aramalarına ve mesajlarına dönmeyin. Kırılırsa kırılsın.

Dediğiniz gibi ben kendime ne haddimeyse sorumluluk yükledim. Başta destek olduğumu sandım böyle biri değildi çünkü yıllar içinde çok değişmiş.Sonra önünü alamadım işte şimdiyse bana buhran yaratıyor.

LeucotheaThemis .!.:
ben olsam onun yaptığının aynısını yapar, hiç onun halini hatrını sormadan arayıp sonra da kendi dertlerimi bire bin katarak anlatmaya başlardım. o kendi derdini anlatacak oldu mu da " ha olsun geçer ya" , " aman canım sabret" vs gibi geçiştirmelik bi iki laf eder yine kendi dertlerimi anlatmaya dönerdim. böyle böyle kendisi kaçar zaten

Dün aradı mesela kapatmaya çalıştım meşgulüm sonra konuşalım diye ''Ağlamak üzereyim iyi değilim birşeyler anlatacaktım ama ,peki'' dedi o an tamam dedim.Kıyamadım, hata yaptım o an kapatmalıydım meşgulüm demişim yani,kendime kızdım sonra.
Ne dertler var ,sizleri de sıkmak istemem böyle bir şey için ama hayır diyememek içindekileri söyleyememek bende yük olmuş.
İdareci biriyim, kolay hayır diyemem,benim yüzümden biri üzülsün istemem böyle geçirdim yıllarımı ama artık bunlar sırtıma yük olmuş birikmiş, şimdi de karşıma vicdan yapacağım biri çıktı burdan da dersimi almam gerek sanırım.

Etkili Eleman · 31 Ocak 2022

Bir zamanlar etrafımda böyle çok insan vardı. arkadaşlarım gülerdi neden hep seni buluyor bu insanlar diye. çünkü gereğinden fazla empati kuruyorum ve onlara yaşamayı sevdirmeye çalışıyorum. bedava terapi. halbuki benim neyime. taviz tavizi doğuruyor. manevi destek yetmedi maddi yönden de destek olmaya çalıştım. hiç biri de değişmedi, değişmezler. boşuna uğraşmayın çünkü bu bizim işimiz değil. profesyonel insanlar iyileştirsin onları. çünkü sorun bizde değil onlarda, değişmesi gerekenler de onlar. bakın ben böyle insanlarla uğraşa uğraşa şimdi çok tahammülsüz bir insan oldum. kaçın kurtulun böylelerinden. kırılırsa kırılsın, iletişimi kesin

LeucotheaThemis · 31 Ocak 2022

Elmina .!.:
Dediğiniz gibi ben kendime ne haddimeyse sorumluluk yükledim. Başta destek olduğumu sandım böyle biri değildi çünkü yıllar içinde çok değişmiş.Sonra önünü alamadım işte şimdiyse bana buhran yaratıyor.

Dün aradı mesela kapatmaya çalıştım meşgulüm sonra konuşalım diye ''Ağlamak üzereyim iyi değilim birşeyler anlatacaktım ama ,peki'' dedi o an tamam dedim.Kıyamadım, hata yaptım o an kapatmalıydım meşgulüm demişim yani,kendime kızdım sonra.
Ne dertler var ,sizleri de sıkmak istemem böyle bir şey için ama hayır diyememek içindekileri söyleyememek bende yük olmuş.
İdareci biriyim, kolay hayır diyemem,benim yüzümden biri üzülsün istemem böyle geçirdim yıllarımı ama artık bunlar sırtıma yük olmuş birikmiş, şimdi de karşıma vicdan yapacağım biri çıktı burdan da dersimi almam gerek sanırım.

Ben de sizin gibiydim sonra bu özelliğim yüzünden insanların beni kullanmaya başladığını farkettim. En önemlisi herkesin beni sevmesi gerekmediğini herkesten benim sorumlu olamayacağımı kabullendim. Bencilleştim de diyebiliriz belki, ama bu bencillik herkese karşı değil, beni kullanan kişilere karşı gelişti bende.
Sizin yüzünüzden biri üzülsün istemiyorken, siz üzülüyor; bunalıyorsunuz. Üstelik karşınızdaki kişi sizi bir gram umursamıyor. onun için dert günlüğü gibi olmuşsunuz. Burda Bir forum ortamında bile hiç tanımadığımız yüzlerce insanla dertleşirken, kimse sadece kendi derdini anlatıp çözüp çıkmıyor, herkes birbirinin derdine ortak oluyor, bir diğerinin derdini okuyor. Arkadaşınız birazcık olsun sizinle de ilgileniyor olsaydı o zaman aranızda bir paylaşım olurdu, ama siz kullanılıyorsunuz. O yüzden onun yöntemini ona karşı uygularsanız kendi kendine sizden uzaklaşır diye düşünüyorum

Triande · 31 Ocak 2022

Elmina .!.:
Merhba,basit gibi görünen fakat bu aralar kaldıramadığım bir durumdan bahsedeceğim.
Bir arkadaşım var yıllar öncesinden zaman zaman koptuk fakat onun şehrine taşınmamla yeniden iletişime geçtik.Yüz yüze nadir görüşüyoruz sms ,arama tarzında görüşmeler daha çok.
Bu arkadaş eskisi gibi değil, depresif,bencil ve etrafında paylaşacak kimsesi yok ailesi de çok tuhaf destek göremediğini söylüyor.İşsizlik uzun süre evde kalmaktan dolayı da sosyal sıkıntıları oluşmuş.Bir süre dinledim ,destek olmaya çalıştım motive ettim başlarda rahatsız olmuyordum.Ama iyice abarttı.Bazen zamansız arıyor (çok sinirlenirim buna özellikle saçma şeyler için gecenin 11 inde aranmak gibi) evliyim o bekar beni anlamıyor ki meşgulsün hep diye tavırlandığı bile oldu açmadığımda dönmediğimde.
Şuan hamileyim ve inanılmaz bir soğuma yaşıyorum.Ona söylemedim henüz,bazen birine söylemek istemezsiniz ya negatif hissedersiniz.
Ama inanın tahammül edemiyorum kendi derdim bana yetiyor.İşimi bıraktım başka bir şehre taşındım ,ailemden uzak sosyal ortamım kalmadı.Nasıl uzaklaştıracağımı bilmiyorum , kırmaktan yalnız hissettirmekten korkuyorum çünkü 'yok olmak istiyorum' modunda' söylemleri oluyor benden de tavır görürse iyice yalnız hisseder mi diye?
Kolay hayır diyemeyen biriyim,sınırlarımı koyamadığımdan bu kadar yüklendi bana her derdini anlatıyor.Tırnağı kırılsa fotoğrafını atıyor bahsediyor ki şuan gerçekten gündemim çok farklı onun negatifliklerine tahammülüm sınırına dayandı.Destek olmaya çalışıyorum ama saatler sonra cevap atıyor mesela ya da ben onu teselli etmeye çalışıyorum gidiyor bana sosyal medyadan video atıyor cevaplamadan. Yani içini döküyor çekiliyor kenara,destan yazsam nafile.Önerilerimi dinlemiyor,hata üstüne hata ve ben o hataların sonuçlarını dinlemekten de anlatmaktan da çok sıkıldım.
Nasılsın? Sorusunu çok nadir duyuyorum aramalarda da saatlerde onu konuşuyoruz ben nasılım benim hayatımda ne olup bitiyor umru değil.
Psikolojik destek alması gerektiğini defalarca söyledim ama hep bir bahane.
Mesajlarına geç döneyim,açmayayım diyorum bazen yapıyorum bazense aklıma takılıyor cevap bekliyordur diye.

Nasıl kırmadan uzaklaştırabilirim?
Ben gerçekten çok fazla görüşmek istemiyorum, hayatımda ilk kez bir arkadaşıma karşı böyle hissettim.Elimden geldiğinde de destek olmaya çalıştım ama çare ben değilim içindeki mutsuzluğu ben gideremem.Bunları kendime söylesem de çıkamıyorum işin içinden.

Hayır diyemeyenlerin sık karşılaştıkları nir durum bu. O tarz insanlar sizden enerji çekerler yaşayabilmek için planlı yapmazlar belki ama durum budur. Sizle konuşut siz onu, tahatlatırsınız o yeterli enerjiyi alınca dönüp hayatlarına devam eder ve tekrar beslenmek için gelirler. Siz kendinizi yorduğunuzla, tükendiğinizle kalırsınız. Hayır diyin. Hayır demek çok, hafifletici bir kelimedir. Gerektiğinde hayır derseniz, veya istemediğinizde yanıtlamazsanız hatta nr hissediyorsanız açık açık söylerseniz ve size küserse vs vs ne olur biliyor musunuz. Hiç bir şey olmaz. Hamilesiniz ve evlisiniz ve siz bu kadar hasaas davranmanıza rağmen, empati yapmanıza rağmen aynı hassasiyet karşıda yok. Kendinize hele de şu dönem hakettiğiniz özeni gösterin ve sizin enerjinizi bozacak herşeyden uzak durun. Hamilelik enn harika dönem tadını çıkarın. İyileşmek istemeyeni kimse iyileştiremez. Siz tükenip yorulduğunuzla kalırsınız. Hayatınızın tadını çıkarma vakti

bugün hemen şimdi başlayın buna

Esra · 31 Ocak 2022

Elmina .!.:
Haklısınız ,yüz yüze görüşmeleri sürekli bahane bulup erteledim nadir görüşüyoruz.Eve gelmek istiyor reddettim hastayım vs diye. Mesajına geç cevap vermeye çalışıyorum ,aramalarını öteliyorum elimden geldiğince ama bir şekilde içim rahat etmiyor geç de olsa dönüyorum.Hamile olduğumu söylemedim.
Bahane gibi görünüyor,fakat tedirgin oluyorum işte zaten depresif biri ben değilim sorun da çözümde farkındayım , ama içimdeki tedirginliği bastıramıyorum.

İçinizdeki tedirginlik dediğiniz şey vicdan, vefa... Silip atmak istemiyorsunuz, anlıyorum. Yalnız sizinki karşılıklı bir dostluk değil, arkadaşınız sizi ağlama duvarı gibi kullanıyor. Onun için bir rahatlama aracısınız, içini döküp işini bitiriyor. Bir düşünün, gerçekten ihtiyacınız olduğunda yanınızda olacak biri mi? İşini gücünü bırakıp size koşacak biri mi? Değilse hiç kendinizi yormayın.

Gazerock · 31 Ocak 2022

Kullanıldığımı hissediyorum net bir şekilde, ben dinledikçe değer verdiğimi onu rahatlatmayı istediğimi anladı. Nasılsın müsait misin? Soruları azaldı.Smsler şöyle ''Nefret ediyorum,insalardan.Bıktım artık bu işten ''vs. iletişim şekli de şuan vasat yani hani nereden bakarsam bakayım arkadaşlıktan çıktı.
Dediğiniz gibi çekiyorum bu insanları,geçmişte de yaşadım.Manipüle edildim vicdanımdan dolayı intiharla tehdit edildim.Sanal bir arkadaşlıktı bağımı kestim hemen ama çok vicdan azabı korku yaşamıştım.
Şimdi de eski arkadaşlarımdan biriyle sınanıyorum benim hayır demeyi, düşüncelerimi bastırmadan söyleyebilmem için bunu yaşamam mı gerekti acaba diye sorguluyorum bazen.
Gecenin dördünde uyandım aklımda dönüp durdu düşünceler, hem ona düşüncesizliğine hem kendime kızdım durdum.Bebeğime de haksızlık bu çünkü stres oluyorum.Elin derdi hikaye gibi geliyor derler ama yok yani daralıyorum.
Uzaklaşmam gerektiğini biliyorum , vicdanımı ya birşey olursayı yenmek zorluyor.
Sıkıntısı kendi benliğiyle, kendini sevmiyor, buna sebep değilim benlik değil artık tedavilik vaka biliyorum ama böyle desem de vesvese sarıyor.

Dediklerinizi dikkate alacağım, bazen farkındalık yetmiyor işte birilerinden duymak onaylanmak istiyorsunuz.Mesajlarına geç döneceğim,aramalarını açmayacağım sorarsa da direk kestirip atamam ama umarım çok yıpratmadan uzaklaştırabilirim.

Lizz · 31 Ocak 2022

O kadar iyi anladım ki.. hayatımın cok yorgun bir dönemindeyim. 8 ayı bulantiyla geçen bir hamilelikten sonra çocuk büyütmeye çalışmanın getirdiği bütün yorgunlukları yaşarken hayatımda hiçbir toksik insana ve ilişkiye yer yok. Beni de böyle ilk doğum yaptığımdan beri zırt pirt arayan bir uzaktan kuzenim vardı. Yıllarca telefonda konusmuslugumuz yok, öyle bir sohbetimiz yok, ne hikmetse çocuğum dogduktan sonra ikide bir ee nasıl geçiyor, uyuyo mu, gazı var mı vs vs diye soran, sonra hemen kendi kızıyla(5 yaşında) aktivitelerini havuz saatini alışveriş saatini bilmem nesini anlatan bir tip. Adeta benim enerjisizligimle beslenmek isteyen ve bundan gizlice gaz duyan biri. Kusura bakmasin da kimsenin üzerimden nemalanmasina izin veremem. Ben de ne yaptım? O aradikca açmadım, o an müsait olmadığımi söyleyip mesajla dondum. Ne hikmetse mesajlarıma bir cümleden fazla cevaplar vermedi

ee ne de olsa ballandıra ballandıra anlatamadi hayatini tabi.

Siz de bence ararsa açmayın. Mesajla cevap verin ama kısa kısa. Böyle yapa yapa aranıza mesafe girecektir. Hamilelik zaten başlı başına zor bir dönem. Bı de bu dönemde kimsenin duygusal ağırlığını taşımak zorunda değilsiniz.

Toksik arkadaş ve nasıl reddedeceğimi bilmemem?

Guru

Rabbi hebli mines sâlihîn 🤲🏻

Popüler Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Nirvana

Günümüzde 2 2 daha 5 ediyor. 4 diyeni taşlarlar.🤐

Guru

♡

Bahar, bir insanla gelebilir insana 🕊

♡

Guru

Guru

Aktif Üye

Guru

Popüler Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Nirvana

Guru

Popüler Üye

Benzer Konular