- 25 Temmuz 2014
- 462
- 183
- 83
- Konu Sahibi unutursamfisilda
- #1
Kızlar selam. Bugünlerde hep burdayım, haliyle açtığım konu yazdığım mesaj sayısı da günden güne artıyor 
Hayatımda ciddi sıkıntılar var hep bahsettim, hatırlayanlarınız olacaktır. Bütün hepsine rağmen ayağa kalkmak istiyorum. Annemle babamın boşanma adına bir girişimleri yok, sanırım bu böyle devam edecek. En yakın arkadaşım dediğim kişi hâlâ benden özür bekliyor aklınca. Bu arkadaşımla tatile gidecektik eylül başında. E hâliyle bu da yattı, kaç gündür kendimi yemeğe verdim. Kusarak yiyorum resmen, ağlayarak yiyorum, niye bunu yapıyorum bunu da bilmiyorum. Son iki haftada 4 5 kilo almışımdır. Kendime hiç yakistiramiyorum bu hayattan kopmuş halleri. Ben hayat enerjisi neşesi yüksek bir insan(d)ım, kendi içimde mutluy(d)um. Yine böyle olmak istiyorum. Okul açılmadan toparlanmak istiyorum. Herşeyi akışına bırakıp, düşünmeden, rahatça ve huzur dolu yaşamak istiyorum. Ya kendimden utanıyorum, insanların ne sıkıntıları ne dertleri var, dört elle sarılıyorlar hayata. Ben bu kadar aciz miyim diyorum, en ufak zorlukta salıverdim kendimi. Daha yaşım o kadar genç ki. Kim bilir kaç kez daha yenileceğim hayata, kaç kez yeniden ayağa kalkacağım. Yoluma çıkan, tamam sorun kabul edilebilir ama kesinlikle çözülmeyecek/aşılmayacak, üstesinden gelinmeyecek şeyler olmayan durumlar beni yıkmamalı. Biz napalım diyeceksiniz
sizden şu konuda yardım istiyorum, bana hayatı daha yaşanılır kılmayı, nasıl toparlanmam nerden başlamam gerektiğini, umut etmeyi öğretin. Bana "Yaşamalısın, çünkü.." der misiniz? Konuşabilecegim, bu kadar en içimden geçenleri anlatabilecegim kimsem yok. Kimsem olur musunuz 
tamam bu biraz Türk filmi tadında olmuş olabilir, ama heralde söylemek istediğimi anladınız kizlar 
Hayatımda ciddi sıkıntılar var hep bahsettim, hatırlayanlarınız olacaktır. Bütün hepsine rağmen ayağa kalkmak istiyorum. Annemle babamın boşanma adına bir girişimleri yok, sanırım bu böyle devam edecek. En yakın arkadaşım dediğim kişi hâlâ benden özür bekliyor aklınca. Bu arkadaşımla tatile gidecektik eylül başında. E hâliyle bu da yattı, kaç gündür kendimi yemeğe verdim. Kusarak yiyorum resmen, ağlayarak yiyorum, niye bunu yapıyorum bunu da bilmiyorum. Son iki haftada 4 5 kilo almışımdır. Kendime hiç yakistiramiyorum bu hayattan kopmuş halleri. Ben hayat enerjisi neşesi yüksek bir insan(d)ım, kendi içimde mutluy(d)um. Yine böyle olmak istiyorum. Okul açılmadan toparlanmak istiyorum. Herşeyi akışına bırakıp, düşünmeden, rahatça ve huzur dolu yaşamak istiyorum. Ya kendimden utanıyorum, insanların ne sıkıntıları ne dertleri var, dört elle sarılıyorlar hayata. Ben bu kadar aciz miyim diyorum, en ufak zorlukta salıverdim kendimi. Daha yaşım o kadar genç ki. Kim bilir kaç kez daha yenileceğim hayata, kaç kez yeniden ayağa kalkacağım. Yoluma çıkan, tamam sorun kabul edilebilir ama kesinlikle çözülmeyecek/aşılmayacak, üstesinden gelinmeyecek şeyler olmayan durumlar beni yıkmamalı. Biz napalım diyeceksiniz sizden şu konuda yardım istiyorum, bana hayatı daha yaşanılır kılmayı, nasıl toparlanmam nerden başlamam gerektiğini, umut etmeyi öğretin. Bana "Yaşamalısın, çünkü.." der misiniz? Konuşabilecegim, bu kadar en içimden geçenleri anlatabilecegim kimsem yok. Kimsem olur musunuz tamam bu biraz Türk filmi tadında olmuş olabilir, ama heralde söylemek istediğimi anladınız kizlar 
teşekkürler
Bazen günü kurtarmak icin yasadıgımı düsünüyorum isyan etmek istemiyorum vardır bi hayır deyip geciyorum. İstersen o kimse ben olabilirim 
Özelden de yazabilirsin 
şu an bir arkadaşım yazmis halimi hatrimi sormak için, ben sabah uyanamiyorum annem de uyandırmiyo benle konuşmuyor çünkü, ondan rica ettim uyandıracak beni spora kaldığım yerden devam edeceğim
güçlü olduğuma inanıyorum, hep böyle inandım, kendimi yanıltmayacagim kendime saygısızlık yapmayacağım 
istemem miiii
ah evet ben de onu yazacaktım şimdi, gün içinde neler yapabilirim? Benim tüm günüm evde film falan izleyip sosyal medyadaki hesaplarima bakmakla geçiyor şu telefon hep elimde. Dışarı çıkamıyorum gündüz aşırı sıcak çünkü, gece de ailem izin vermez pek. Sabah zaten spora gideceğim, ondan sonra napabilirim, yapacak bişey bulamayınca yemeğe sarmak istemiyorum
peki şimdi nasıl mutlu musun?
