toparlanmak istiyorum

isimsiz_ .!.:

ama tabi bosver demesı kolay oluyo dimi ınsan yınede takıyor bılıgı halde..

Genişletmek için tıkla...

bebekcicegi .!.:

Bi süre sonra yine geçiyor. Onemli olan o süreyi kısa tutmak, hemen toparlanmak hiç takmamak da kötü çünkü insani vasıflarımızı kaybetmiş gibi oluruz

Genişletmek için tıkla...

bebekcicegi .!.:

Kızlar selam. Bugünlerde hep burdayım, haliyle açtığım konu yazdığım mesaj sayısı da günden güne artıyor Hayatımda ciddi sıkıntılar var hep bahsettim, hatırlayanlarınız olacaktır. Bütün hepsine rağmen ayağa kalkmak istiyorum. Annemle babamın boşanma adına bir girişimleri yok, sanırım bu böyle devam edecek. En yakın arkadaşım dediğim kişi hâlâ benden özür bekliyor aklınca. Bu arkadaşımla tatile gidecektik eylül başında. E hâliyle bu da yattı, kaç gündür kendimi yemeğe verdim. Kusarak yiyorum resmen, ağlayarak yiyorum, niye bunu yapıyorum bunu da bilmiyorum. Son iki haftada 4 5 kilo almışımdır. Kendime hiç yakistiramiyorum bu hayattan kopmuş halleri. Ben hayat enerjisi neşesi yüksek bir insan(d)ım, kendi içimde mutluy(d)um. Yine böyle olmak istiyorum. Okul açılmadan toparlanmak istiyorum. Herşeyi akışına bırakıp, düşünmeden, rahatça ve huzur dolu yaşamak istiyorum. Ya kendimden utanıyorum, insanların ne sıkıntıları ne dertleri var, dört elle sarılıyorlar hayata. Ben bu kadar aciz miyim diyorum, en ufak zorlukta salıverdim kendimi. Daha yaşım o kadar genç ki. Kim bilir kaç kez daha yenileceğim hayata, kaç kez yeniden ayağa kalkacağım. Yoluma çıkan, tamam sorun kabul edilebilir ama kesinlikle çözülmeyecek/aşılmayacak, üstesinden gelinmeyecek şeyler olmayan durumlar beni yıkmamalı. Biz napalım diyeceksiniz sizden şu konuda yardım istiyorum, bana hayatı daha yaşanılır kılmayı, nasıl toparlanmam nerden başlamam gerektiğini, umut etmeyi öğretin. Bana "Yaşamalısın, çünkü.." der misiniz? Konuşabilecegim, bu kadar en içimden geçenleri anlatabilecegim kimsem yok. Kimsem olur musunuz tamam bu biraz Türk filmi tadında olmuş olabilir, ama heralde söylemek istediğimi anladınız kizlar

Genişletmek için tıkla...

mormelodi .!.:

yaşamalısın çünkü ben aşık olduğum abimi evinde astım krizinden ölmüş buldum, yaşamalısın çünkü ben babamı önümde kaybettim.. yaşamalısın çünkü dimdik durman gerekir... bol bol kitap okudum düşünmemek için... yaşamalısın kendin için!

Genişletmek için tıkla...

mormelodi .!.:

yaşamalısın çünkü ben aşık olduğum abimi evinde astım krizinden ölmüş buldum, yaşamalısın çünkü ben babamı önümde kaybettim.. yaşamalısın çünkü dimdik durman gerekir... bol bol kitap okudum düşünmemek için... yaşamalısın kendin için!

Genişletmek için tıkla...

kulitta .!.:

Çünkü... engeller aşılmak için çıkar karşımıza, önünde beklemek için değil.

Genişletmek için tıkla...

bebekcicegi .!.:

Insanlar ne zorluklara rağmen hayatta, derken tam olarak bunu kastediyordum işte. Atlattiginiz şeyler cok buyuk, ama siz de çok güçlü olmalisiniz ki hepsinin altından kalkmışsiniz. Allah sabır versin, basın sağolsun tebrik ederim seni çok, bunu burada birisini motive etmek için yazma cesaretine ve gücüne sahip olduğun için. Hayat bundan sonrasında güzellikler cikarsin hep karşına

Genişletmek için tıkla...

isimsiz_ .!.:

EŞİM HİİÇ KAFASINA BIRSEYI TAKMAZ VALLA İMRENİRİM ONU EN GÜZELİ RAHAT OLMAK TAKMAMAK... YIPRANMAMAK..

Genişletmek için tıkla...

mormelodi .!.:

yaşamalısın çünkü ben aşık olduğum abimi evinde astım krizinden ölmüş buldum, yaşamalısın çünkü ben babamı önümde kaybettim.. yaşamalısın çünkü dimdik durman gerekir... bol bol kitap okudum düşünmemek için... yaşamalısın kendin için!

Genişletmek için tıkla...

bebekcicegi .!.:

Kızlar selam. Bugünlerde hep burdayım, haliyle açtığım konu yazdığım mesaj sayısı da günden güne artıyor Hayatımda ciddi sıkıntılar var hep bahsettim, hatırlayanlarınız olacaktır. Bütün hepsine rağmen ayağa kalkmak istiyorum. Annemle babamın boşanma adına bir girişimleri yok, sanırım bu böyle devam edecek. En yakın arkadaşım dediğim kişi hâlâ benden özür bekliyor aklınca. Bu arkadaşımla tatile gidecektik eylül başında. E hâliyle bu da yattı, kaç gündür kendimi yemeğe verdim. Kusarak yiyorum resmen, ağlayarak yiyorum, niye bunu yapıyorum bunu da bilmiyorum. Son iki haftada 4 5 kilo almışımdır. Kendime hiç yakistiramiyorum bu hayattan kopmuş halleri. Ben hayat enerjisi neşesi yüksek bir insan(d)ım, kendi içimde mutluy(d)um. Yine böyle olmak istiyorum. Okul açılmadan toparlanmak istiyorum. Herşeyi akışına bırakıp, düşünmeden, rahatça ve huzur dolu yaşamak istiyorum. Ya kendimden utanıyorum, insanların ne sıkıntıları ne dertleri var, dört elle sarılıyorlar hayata. Ben bu kadar aciz miyim diyorum, en ufak zorlukta salıverdim kendimi. Daha yaşım o kadar genç ki. Kim bilir kaç kez daha yenileceğim hayata, kaç kez yeniden ayağa kalkacağım. Yoluma çıkan, tamam sorun kabul edilebilir ama kesinlikle çözülmeyecek/aşılmayacak, üstesinden gelinmeyecek şeyler olmayan durumlar beni yıkmamalı. Biz napalım diyeceksiniz sizden şu konuda yardım istiyorum, bana hayatı daha yaşanılır kılmayı, nasıl toparlanmam nerden başlamam gerektiğini, umut etmeyi öğretin. Bana "Yaşamalısın, çünkü.." der misiniz? Konuşabilecegim, bu kadar en içimden geçenleri anlatabilecegim kimsem yok. Kimsem olur musunuz tamam bu biraz Türk filmi tadında olmuş olabilir, ama heralde söylemek istediğimi anladınız kizlar

Genişletmek için tıkla...

cicegi .!.:

Kızlar selam. Bugünlerde hep burdayım, haliyle açtığım konu yazdığım mesaj sayısı da günden güne artıyor Hayatımda ciddi sıkıntılar var hep bahsettim, hatırlayanlarınız olacaktır. Bütün hepsine rağmen ayağa kalkmak istiyorum. Annemle babamın boşanma adına bir girişimleri yok, sanırım bu böyle devam edecek. En yakın arkadaşım dediğim kişi hâlâ benden özür bekliyor aklınca. Bu arkadaşımla tatile gidecektik eylül başında. E hâliyle bu da yattı, kaç gündür kendimi yemeğe verdim. Kusarak yiyorum resmen, ağlayarak yiyorum, niye bunu yapıyorum bunu da bilmiyorum. Son iki haftada 4 5 kilo almışımdır. Kendime hiç yakistiramiyorum bu hayattan kopmuş halleri. Ben hayat enerjisi neşesi yüksek bir insan(d)ım, kendi içimde mutluy(d)um. Yine böyle olmak istiyorum. Okul açılmadan toparlanmak istiyorum. Herşeyi akışına bırakıp, düşünmeden, rahatça ve huzur dolu yaşamak istiyorum. Ya kendimden utanıyorum, insanların ne sıkıntıları ne dertleri var, dört elle sarılıyorlar hayata. Ben bu kadar aciz miyim diyorum, en ufak zorlukta salıverdim kendimi. Daha yaşım o kadar genç ki. Kim bilir kaç kez daha yenileceğim hayata, kaç kez yeniden ayağa kalkacağım. Yoluma çıkan, tamam sorun kabul edilebilir ama kesinlikle çözülmeyecek/aşılmayacak, üstesinden gelinmeyecek şeyler olmayan durumlar beni yıkmamalı. Biz napalım diyeceksiniz sizden şu konuda yardım istiyorum, bana hayatı daha yaşanılır kılmayı, nasıl toparlanmam nerden başlamam gerektiğini, umut etmeyi öğretin. Bana "Yaşamalısın, çünkü.." der misiniz? Konuşabilecegim, bu kadar en içimden geçenleri anlatabilecegim kimsem yok. Kimsem olur musunuz tamam bu biraz Türk filmi tadında olmuş olabilir, ama heralde söylemek istediğimi anladınız kizlar

Genişletmek için tıkla...

palin3 .!.:

benim eşimde aynı relaks ama tam tersi bende aşırı takıntılıyım

Genişletmek için tıkla...