- 4 Şubat 2015
- 6.194
- 12.511
- 448
- Konu Sahibi gecenin_resmi
-
- #1
Merhaba kızlar. Ben hastanede çalışıyorum. Büro dayım. Koridora çıktım telefon ile konuşuyırdum. 3 tane de bıcırık ellerine balon koşturuyorlar. 2 ve 4 yaşlarında. Bir tanesi tökezledi aman dikkat et diyince çocuk lar benimle muhabbete başladı. Ben telefondayım henüz ama balonları nı anlatmaya başlayonca telefonda eşime Bi dk dedim çocuklara cvb verdim. ayy evet renkleri güzel falan diye. Biri benim ki kırmızı dedi öteki benimki de bak mavi dedi. 3.olana ben sordum senin ki ne renk diye. Ama kesinlikle temas ve boyları hizasına inmek yok. BiR adam geldi çocuklara hadi hadi diyerek itekledi çocuklar halen daha benşmle konuşmaya çalışıyor ama adam dahada hırçınlaştı.kpnuşmayın dedi ki ben zaten öyle yapınca telefona geri döndüm ama çok bozuldum. Tipim bozuk falan değil gayet düzgün bir tipim yani :) sanki çocuklarını yedik aşağılnamış hissettim kendimi. Eşim de sevme kimsenin çocuğunu dedi. E dedim sadece balonlarını gösterdiler bende evet ne güzel renkleri dedin sende duydun dedim sevme cevab verme dedi. Zaten daha tövbe. Ama benim de oğlum var kanı da çok sıcak herkes sever. Hastaneye götürmüştüm doktorlar hemşireler hep sevdi hiç rahatsız olmadım. Öyle mi olmak lazım yoksa normali o adamın ki mi. Zaten çocuk yetiştirmede çok düşünceliyim eşimde senin ki normal değil diyince düşünceye daldım siz müsade ediyormusunuz çocuklarınızı sevmelerine