Merhaba kk yıllar olmuş konu açmayalı.
Sadede geleyim mesele erkek arkadaşımla olan ilişkim.
Bir sene boyunca görüştüğüm erkek arkadaşımla bir hafta önce kavga ettik (sürekli olduğu gibi )ama bu sefer ben kendimi tutamayıp hakaret noktasına vardım.Ben az önce sessizliği bozarak konuştum o da küs değil kırgın olduğunu ve bunun geçmeyeceğini söyledi.
Çok haklı çirkinleşmemeliydim...
Ama nasıl sabrın zorlandı ve o hale geldin diyecek olursanız..
Kendisi herhangi bir konuda tartıştığımızda kendini haklı çıkarma çabasına giriyor.Öyle olunca konular aslında üstü örtülüp geçildiği için bende bomba etkisi yarattı.
Mesela ben özellikle regl olduğum zaman yalnız olmaktan korkuyorum sesler duyuyorum onunlu konuşunca kafam dağılıyo seslere odaklanmıyodum.Eğer geçmezse annemle yatıyodum o derece.
Bi gün yine geldi çattı adet dönemi o da arkadaşlarıyla meşhur oyunu(pubg)oynamaya gitmişti sürekli giderdi akşamları.
Ben de bari bugün beni yalnız bırakma dedim konuşalım dedim korkuyorum çünkü.(bazen 2-3 e kadar oynadığı olur)
"O ne demek ya yatalak hasta mı oldun" dedi bana.Ben hiç beklemediğim bi yanıt olduğu için şaşırdım sinirlendim.
Sonra aradan biraz zaman geçti ne yaptın dedi annemin yanına geldim dedim yapacağın oydu zaten dedi bende pişman oldu sanıyorum.
Ertesi gün bana aksini iddia ediyo ben onu baban için dedim onun için üzgün olduğun için falan gibi komik açıklamalar.
Benim de enerjim kalmadığı için artık izaha üstünü örtüyodum. Bu ve buna benzer bir çok konuşma oldu üstü örtülüp geçilen.Özellikle ailevi konularda.
Kendine ait evi var ama ailesiyle yaşıyo kirayı ailesi alıyor tamam bunda ne var.
Ama hiç birikimi yok ona rağmen her şeyi üstlenmek istiyo düğün mevzusunda.Bende madem böyle bi niyetin var ailen sana birikimimiz var sen düşünme dedikleri halde her şeyi ben yapcam diyosun o zaman kirayı al öyle birikim yap sonra mahcup olma dedim paragöz çıkarcı oldum.

Yine ailesi hakkında konuşurken ablam kaçarak kendinden yaşça büyük patronuyla evlendi dedi.Ben de aşıkmış demek ki öyle bişeye kalkıştığına göre dedim" hiç zannetmem "dedi güldü.Sonra bi gün ayakkabıcıdayız ablasını aradı .anneme ayakkabı alcam dedi sen de bak dedi fotoğrafını attı.Ablası geri arayıp "sen o ayakkabıyı kız arkadaşına al annem giymez öyle ucuz ayakkabılar"
demiş şaka yapmış yani.Ben de ablan kendini beğenmiş biri gibi dedim.Yoo ablam hiç sevmez gösterişi dedi.Ben de ettiği lafa binaen gayet de zengin olduğu için aşağıladı öyle şaka mı olur dedim.Gösterişi sevmese o kadar büyük adamla zengin olduğu için evlenmezdi dedim sinirle.Sen ablama koca avcısı diyosun utan attığın iftiradan falan dedi.Yoo bunu bana sen ima ettin dedim yine inkarlar inkarlar..
Yani hemen hemen her konuda ağız değiştiriyo özellikle ailesiyle ilgili.Ben öyle demedim sen öyle hatırlıyosun diye.Bu durum beni çok yıprattı aşılamadığı için.Yalandan ziyade unutkanlığı olduğunu düşünüyorum bazen.Çünkü dayısı evlendi 60 ından sonra ikinci kez.Konusu açıldı yeni evlenen dayın mı diyorum "ne benim dayım mı?" yeni evlendi! "
böyle bi düşündü sonra hatırladı falan.Kısacası bu konuda ne yapcağımı bilmiyorum.İçimde kuşku yok gerçekten unutuyo olabilir diyorum bi yandan bi yandan da böyle ömür mü geçer diyorum.Yorumlarınızı bekliyorum yazının uzunluğu için affola.
Sadede geleyim mesele erkek arkadaşımla olan ilişkim.
Bir sene boyunca görüştüğüm erkek arkadaşımla bir hafta önce kavga ettik (sürekli olduğu gibi )ama bu sefer ben kendimi tutamayıp hakaret noktasına vardım.Ben az önce sessizliği bozarak konuştum o da küs değil kırgın olduğunu ve bunun geçmeyeceğini söyledi.
Çok haklı çirkinleşmemeliydim...
Ama nasıl sabrın zorlandı ve o hale geldin diyecek olursanız..
Kendisi herhangi bir konuda tartıştığımızda kendini haklı çıkarma çabasına giriyor.Öyle olunca konular aslında üstü örtülüp geçildiği için bende bomba etkisi yarattı.
Mesela ben özellikle regl olduğum zaman yalnız olmaktan korkuyorum sesler duyuyorum onunlu konuşunca kafam dağılıyo seslere odaklanmıyodum.Eğer geçmezse annemle yatıyodum o derece.
Bi gün yine geldi çattı adet dönemi o da arkadaşlarıyla meşhur oyunu(pubg)oynamaya gitmişti sürekli giderdi akşamları.
Ben de bari bugün beni yalnız bırakma dedim konuşalım dedim korkuyorum çünkü.(bazen 2-3 e kadar oynadığı olur)
"O ne demek ya yatalak hasta mı oldun" dedi bana.Ben hiç beklemediğim bi yanıt olduğu için şaşırdım sinirlendim.
Sonra aradan biraz zaman geçti ne yaptın dedi annemin yanına geldim dedim yapacağın oydu zaten dedi bende pişman oldu sanıyorum.
Ertesi gün bana aksini iddia ediyo ben onu baban için dedim onun için üzgün olduğun için falan gibi komik açıklamalar.

Kendine ait evi var ama ailesiyle yaşıyo kirayı ailesi alıyor tamam bunda ne var.
Ama hiç birikimi yok ona rağmen her şeyi üstlenmek istiyo düğün mevzusunda.Bende madem böyle bi niyetin var ailen sana birikimimiz var sen düşünme dedikleri halde her şeyi ben yapcam diyosun o zaman kirayı al öyle birikim yap sonra mahcup olma dedim paragöz çıkarcı oldum.

Yine ailesi hakkında konuşurken ablam kaçarak kendinden yaşça büyük patronuyla evlendi dedi.Ben de aşıkmış demek ki öyle bişeye kalkıştığına göre dedim" hiç zannetmem "dedi güldü.Sonra bi gün ayakkabıcıdayız ablasını aradı .anneme ayakkabı alcam dedi sen de bak dedi fotoğrafını attı.Ablası geri arayıp "sen o ayakkabıyı kız arkadaşına al annem giymez öyle ucuz ayakkabılar"


Yani hemen hemen her konuda ağız değiştiriyo özellikle ailesiyle ilgili.Ben öyle demedim sen öyle hatırlıyosun diye.Bu durum beni çok yıprattı aşılamadığı için.Yalandan ziyade unutkanlığı olduğunu düşünüyorum bazen.Çünkü dayısı evlendi 60 ından sonra ikinci kez.Konusu açıldı yeni evlenen dayın mı diyorum "ne benim dayım mı?" yeni evlendi! "
