- 12 Mart 2009
- 5.981
- 4.905
- 173
Ben de Aslanım bu arada..Hayır aslanım, yükselenim de aslan :)
Bebeği önümüzdeki bir kaç sene hiç mi hiç düşünmüyoruz. Hani içime bir istek gelmiş olsa bile maddi durumdan dolayı olmaması gerek. Ama asla demiyorum,2-3 sene sonra zaman ne gösterir bilemem:)
Bebek görüşümüzde ortak . 30 yasında olmama rağmen 2-3 sene hiç düşünmüyorum üstelik bu sıkıntılara çare olacağını da sanmam .. Hem çare olacaksa bile Dünya'ya bir insan getirmenin amacı bu olmamalı..Ben de Aslanım bu arada..
Ben de bu seçeneği deneyeyim o zaman, açıköğretimden zerrece zevk almadım, bir şey öğrenemediğim gibi işime de yaramayacaktı. Bitirdim demek için de okumak istemedim aslen. Teşekkürler.Koalina ÖĞRETMEN olduğumdan beri senle benzer tatminsizlikler yaşıyorum.
Kesinlikle iş tatminim yok. Dünya'ya Geliş gayemi sorgulamaya başladım. Çok farklı alanlarda ikinci üniversite ve yüksek lisans deneyimlerim oldu. Amacım meslek değiştirmekti. Ama sevemedim bıraktım. Sonra eğitim Alanında denedim Master ve çok keyif aldım . Üretmek demişsin . Tezli yapabilirsin.
Ben kendi adıma şunu anladım ben bu işi seviyorum ama Hız kesicileri, taşları, blokecileri sevmiyorum.
Bence sen doğru meslektesin.. Yanlış olan sistem, o değişsin sen değil.
Misal okul çapında bir etkinlik düzenliyoruz katılan ve destekleyen 1... Neyse dedim, az olsa da yaparız, velilere söyledim mırın kırın yapamayız edemeyiz. Dedim alın malzemeleri, siz yapın; maksat çocuklar eğlensin. Ben de bugün dışarı çıkmak yerine afiş hazırlamakla uğraştım, kumaş aradım, kestim biçtim derken gerçekten emek harcadım. Şimdi bakıyorum yazılanlara hala şikayet hala şikayet. Yapıp bitirene kadar ruhumu kemiriyorlar. Yarın da nöbetçiler şikayet edecek kesin okul curcuna oldu diye.
Bunları hayatımdan çıkarsam, kimseden bir şey beklemesem olur ama sanki boş olur. Tek başıma, tekdüze nereye kadar?
Ya da diğerleri gibi tın tın gidip, sıradan şeyler yapmak mı daha iyiydi ama öyle de ruhum huzur bulmuyor.
Gerçekten toplum seni sıradanlaşmaya zorluyor, buna emin oldum artık. Hala direniyorum şimdilik, bakalım
benim annem de öğretmen ve çok çalışkan sizin gibiMisal okul çapında bir etkinlik düzenliyoruz katılan ve destekleyen 1... Neyse dedim, az olsa da yaparız, velilere söyledim mırın kırın yapamayız edemeyiz. Dedim alın malzemeleri, siz yapın; maksat çocuklar eğlensin. Ben de bugün dışarı çıkmak yerine afiş hazırlamakla uğraştım, kumaş aradım, kestim biçtim derken gerçekten emek harcadım. Şimdi bakıyorum yazılanlara hala şikayet hala şikayet. Yapıp bitirene kadar ruhumu kemiriyorlar. Yarın da nöbetçiler şikayet edecek kesin okul curcuna oldu diye.
Bunları hayatımdan çıkarsam, kimseden bir şey beklemesem olur ama sanki boş olur. Tek başıma, tekdüze nereye kadar?
Ya da diğerleri gibi tın tın gidip, sıradan şeyler yapmak mı daha iyiydi ama öyle de ruhum huzur bulmuyor.
Arkadaşlar, sanki velilerim duymuş gibi 2 gündür nasıl iyiler anlatamam. Whatsapptan "sizin gibi öğretmeni bir daha bulamayız" diyenler, arayıp "hocam sadece sınıf için değil özel olarak da isteğiniz olursa hazırız" diyenler, sizin 1. sınıf almanıza denk geleceğini bilsem bir tane daha doğuracağım diyen bile olduvallahi dünden beri burnum havalarda, ne oldu buraya mı üyeler acaba anlamadım
Çok sürmez bir ay sonra başlar şikayetlerHahahah çok iyi olmuş yaa :)
Sevindim.
İnsan duymak istiyor böyle şeyler
Insanlardan seni takdir etmesini bekleme.Evet bir haftada tükenilir mi, tükenilirmiş:)
Benim derdim tam olarak bu mu bilmiyorum, bu zamana kadar doktora gitmeyi gerektirecek kadar ciddi bir durum görmemiştim ama bu sene saçlarımı koparmaya başlayınca işler ciddileşti.
Çalışma saatlerim kısa ancak evde geçirdiğim zamanımın %90'ı işim için araştırmalarla ve hazırlıkla geçiyor. Böyle bir zorunluluğum yok ama ev işi ve yemektense bunu tercih ediyorum. Sürekli yeni bir şeyler üretmek için can atıyorum, enerjiyle doluyorum. Tam adımımı atıyorum ki olumsuz bir şeyle karşılaşıyorum. Kendimi hakarete uğramış, hayalleri yıkılmış ve işe yaramaz hissediyorum. Bu sefer vazgeçiyorum ekstra bir şeyler yapmaktan, klasik kim ne yaparsa onu yapayım diyorum ama o zaman da çok huzursuz hissediyorum. Sanki bir günde bütün evi temizleyecek gücüm ve zamanım varmış ama ben toz almakla yetinmişim gerisini zamana bırakmışım gibi bir huzursuzluk
Eşimden, iş arkadaşlarımdan ve çevremden takdir görmüyorum zaten bunu beklemiyorum ama sanki alemin delisiymişim, kendime iş çıkarıyormuşum gibi dalga konusu olmam, isteklerimin reddedilmesi inanılmaz şevkimi kırıyor.
En son annemle konuştum bu konuyu, kendisi sağolsun bana çok hoş bir telkinde bulundu. "Canın sıkılıyor herhalde, çocuk yap ona bak."Ama sıkıntım bu değil gerçekten Kendi başıma gayet eğlenebilen, sosyal de bir insanım mesele can sıkıntısı, yalnızlık falan değil. Çalışmak istiyorum, işim adına ekstra bir şeyler yapmak istiyorum ama şevkim kırılıyor. Yapmasam gönül razı değil, huzursuzum. Sanki bıktım gibi geliyor. Ne yapmam lazım bilmiyorum
Takdir beklemiyorum dediğim gibi, yapmak istediğim işlerde engel olmamalılar ya da boş beleş "ne gerek vardı" diye konuşmamalılar. Bunu söyleyenlerden biri daha dün gelip sınıfa bir materyalimi ödünç aldı ve "öğretmeninizin kıymetini bilin başka sınıflar yapmıyor bunları" dedi gitti. Madem iyi bir şeydi hadi yapalım dediğimde neden kimse yapmadı? Kötü bir şeydi neden gelip benden istedi? Aslında kimse uğraşmak istemiyor, uğraşanı da yıldırmaya çalışıyorlar göze batmamak için.Insanlardan seni takdir etmesini bekleme.
Eyer bir seyi yapman gerektigine, bunun gercekten onemli olduguna inaniyorsan zaten hic bir sey seni normalde yildirmaz.
Bence problem baska yerde. Sanki icinde bosluk var ve sen gercekten de neyin boslugu bilemiyorsun.
Icine don ve arastir derim.
Ne yapiyorlar yildirmakTakdir beklemiyorum dediğim gibi, yapmak istediğim işlerde engel olmamalılar ya da boş beleş "ne gerek vardı" diye konuşmamalılar. Bunu söyleyenlerden biri daha dün gelip sınıfa bir materyalimi ödünç aldı ve "öğretmeninizin kıymetini bilin başka sınıflar yapmıyor bunları" dedi gitti. Madem iyi bir şeydi hadi yapalım dediğimde neden kimse yapmadı? Kötü bir şeydi neden gelip benden istedi? Aslında kimse uğraşmak istemiyor, uğraşanı da yıldırmaya çalışıyorlar göze batmamak için.
Toplu bir etkinlik yapılması gerekiyor kimse katılmak istemiyor.Ne yapiyorlar yildirmak
Icin ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?