Tüp bebek tedavi sürecinde sarsılan evliliğim

Her zaman herşeyin hayırlısını isteyin ille de olacak diye tutturmayın. Sağlıklı hayırlı evlat için dua edin. Herkesin de çocuğu olacak diye birşey de yok.
 
Öncelikle Vakit ayırıp okuyan herkese teşekkür ederim. Forumdaki daha önceki mesajlarımı okuyanlar bilir yaklaşık 3 yıldır aşılama tüp bebek tedavi sürecindeyim bu süreçte 2 kez negatif denemem oldu son olarak şehir değiştirdim ve bu şehirde de havuzlama sistemi ile embriyo toplamaya çalışılan bir tedavi içindeyim cuma günü 3.toplama işlemim yapıldı ve sıfır embriyo ile döndüm. Tabiki bu bende hayal kırıklığı isyan ağlama krizi bir sürü şeye sebep oldu. Çok meşhur bir merkezde çok meşhur bir hoca ile çıktım bu yola(B.T.) yine olmadı yine olmadı. Bu ayrı bir travma konusu ama bugün artık eşim bu süreçten sıkıldığını elinden gelen herşeyi yaptığını ve artık ben istesem de denemeyeceğini bu işin onun için bittiğini hatta istersem ondan ayrılıp hayatımı kurabileceğimi bile söyledi. Şu an yaşadığım sürece mi üzüleyim onun şu halde bu konuşmasına mı üzüleyim çıldırcak gibiyim. Ben de kolay olmadığını biliyorum son 3 yıldır kitlenmiş gibi bunu konuştuğumu başka konum olmadığını bunun onu yorduğunu söylüyor. Şimdi soruyorum size bunu yaşayan var mı varsa ne yaptınız?
4. Tüp denemeden yeni negatifle dönen biri olarak seni çok iyi anlıyorum canım. Ama biz bu evliliğe çocuk için çıkmadık. Eşimiz yol arkadaşımız. Biraz zamana bırakmak en doğrusu. Hayata bir kez geliyoruz. Nasibimizde yoksa yoktur. Biraz tedavi molası ikinize de iyi gelecek. Ben de negatif olunca artık son diyorum. Ama bir süre sonra tekrar güç buluyor insan. Rabbim kolaylık versin canım
 
Çocugunuz olmama sebebi için yumurta yada sperm dıyorlar mı ? Atıyorum sizden kaynaklı ise ayrılal istersen dıosa bencil ve üçkagıtcu, sorun onda ise sizi anne yapamadgı için sizi düşündüğü için bunu dıyo. Sebepsiz infertilite ise de ister cocugumuz olsun. İster olmadın ben senle zaten mutluyum cumlesını bekler ınsan
 
Bence biraz sakinleşim. 3 yıl uzun bir süre, siz de aralıksız bu işe kendinizi kanalize ettiyseniz karşı tarafı da bir düşünün. 3 yıl boyunca aynı konuyla yatan kalkan, sonra da her ay ağlayan sızlayan biriyle olmak ister miydiniz? Adam yine de medenice söylemiş bana kalırsa. Karşınızdaki insan da peygamber değil ki bir noktadan sonra bıkmış. Şu anda tedavi hormonları bedeninizde birikmiş durumda, çok çok hassa durumdasınız o yüzden bu işi daha fazla düşünmeyin.

bence şöyle yapın bir süre ara veri tedaviye. İşe girin, yılbaşı geldi belki eşinizle kısa bir tatile çıkın. Yaşınız gençce, simdi yumurta toplatin, önünüzde yıllar var olur bir çocuğunuz ama bu kafayla kötü olursunuz. Gençliğinizin 3 yılını zaten aha vaha yatırmışsınız, artık yapmayın. İş bulun, arkadaş edinin gezin sosyalleşin, spora gidin ... her şey çocuk değil ki dünyada yapacak tonla şey var :KK51: Eşinizle de konuşun, dünya çocuktan ibaret değil hazır çocuk da yokken hayatımızı yaşamaya karar verdim diyin. Bir süre çocuk fikrini salın gitsin yani, güzelce hayatınızı yaşayın.Birkaç yıl sonra tekrar tedaviye bakarsınız. Olmazsa da olmaz dünyanın sonu değil ya, lütfen artık kendinizi paralamayın.
 
Son düzenleme:
Kusra bakmasın da eşinize ne oluyor?
Bir ton hormonu siz yüklüyorsunuz vucudunuza.
Tüm acılar sizde.
Yaşınız 37.
Belki son zamanlariniz.
Tabiki herşey nasip kısmet.
Ama ben tüp bebekte başarı oranini fazla görüyorum.
Anne olmayı istemek bir kadının en tabi hakki.
Ve ilk çocuğunuz olacak bu keyfi bir istek de değil .
Ama o kenara çekiliyor bu zamanda.
Kanser olan arkadaşıma eşi gayet destek oldu ve ne zor zamanlardi tüp bebek bunun yanında hikaye kalir.
Sonra tüp bebege giriştiler vs hiç durma vakti yoktu çünkü onunda yaşı ileriydi.
Ben erkekleri bencil buluyorum belki onun için ilk sırada olmayabilir bu istek ama karisinin belki son şansları.
Her türlü yanında olması lazim.
Ben sizin durumunuzda olsam doktorla konuşup ona göre yol alırdım.
 
Kusra bakmasın da eşinize ne oluyor?
Bir ton hormonu siz yüklüyorsunuz vucudunuza.
Tüm acılar sizde.
Yaşınız 37.
Belki son zamanlariniz.
Tabiki herşey nasip kısmet.
Ama ben tüp bebekte başarı oranini fazla görüyorum.
Anne olmayı istemek bir kadının en tabi hakki.
Ve ilk çocuğunuz olacak bu keyfi bir istek de değil .
Ama o kenara çekiliyor bu zamanda.
Kanser olan arkadaşıma eşi gayet destek oldu ve ne zor zamanlardi tüp bebek bunun yanında hikaye kalir.
Sonra tüp bebege giriştiler vs hiç durma vakti yoktu çünkü onunda yaşı ileriydi.
Ben erkekleri bencil buluyorum belki onun için ilk sırada olmayabilir bu istek ama karisinin belki son şansları.
Her türlü yanında olması lazim.
Ben sizin durumunuzda olsam doktorla konuşup ona göre yol alırdım.
Çok haklısınız aslında 10 senelik evliyiz bundan 5 yıl önce o istemedi sonra ikna ettim bu sefer olmadı ve ben bu süreçte onu çok suçladım sonra tüp bebek denedik hezimetler yaşadık hep geç kalmışsınız sonucuna varıldı. Onun değerleri de benim değerlerim de çok iyi değil. İlk başarısızlıklarda ben senle mutluyum hiç önemli değil dedi ama şimdi o kadar motivasyonunu kaybetti ki bence yıprandık bir bekleme umut etme herkesin umut vermesi vs. Olumsuz sonuçlara üzülmediğini artık buna devam etmek istemediğini söylemesi bende biraz kızgınlık da uyandırıyor bence.
 
Öncelikle Vakit ayırıp okuyan herkese teşekkür ederim. Forumdaki daha önceki mesajlarımı okuyanlar bilir yaklaşık 3 yıldır aşılama tüp bebek tedavi sürecindeyim bu süreçte 2 kez negatif denemem oldu son olarak şehir değiştirdim ve bu şehirde de havuzlama sistemi ile embriyo toplamaya çalışılan bir tedavi içindeyim cuma günü 3.toplama işlemim yapıldı ve sıfır embriyo ile döndüm. Tabiki bu bende hayal kırıklığı isyan ağlama krizi bir sürü şeye sebep oldu. Çok meşhur bir merkezde çok meşhur bir hoca ile çıktım bu yola(B.T.) yine olmadı yine olmadı. Bu ayrı bir travma konusu ama bugün artık eşim bu süreçten sıkıldığını elinden gelen herşeyi yaptığını ve artık ben istesem de denemeyeceğini bu işin onun için bittiğini hatta istersem ondan ayrılıp hayatımı kurabileceğimi bile söyledi. Şu an yaşadığım sürece mi üzüleyim onun şu halde bu konuşmasına mı üzüleyim çıldırcak gibiyim. Ben de kolay olmadığını biliyorum son 3 yıldır kitlenmiş gibi bunu konuştuğumu başka konum olmadığını bunun onu yorduğunu söylüyor. Şimdi soruyorum size bunu yaşayan var mı varsa ne yaptınız?
Seni anlayamam yaşadım ama bir çocuğum vardı ikinciyi istiyordum kilitlenmiş gibi uğraştım tüp bebekten bir embriyo çıktı tutmadı ben bırakıyorum dedim eşimde tamam dedi anne olmak istemek hakkin çok zor bir durum belki bebek evlat edinirsiniz ben bir kıza koruyucu anne olmak istiyorum çok güzel olur neden olmasın
 
Seni anlayamam yaşadım ama bir çocuğum vardı ikinciyi istiyordum kilitlenmiş gibi uğraştım tüp bebekten bir embriyo çıktı tutmadı ben bırakıyorum dedim eşimde tamam dedi anne olmak istemek hakkin çok zor bir durum belki bebek evlat edinirsiniz ben bir kıza koruyucu anne olmak istiyorum çok güzel olur neden olmasın
Onu da söylüyorum belki Bi bu dünyaya bir insanın hayatını kurtarmak için gelmişizdir yok ona da olmaz diyor
 
İnfertiliteniz sebepli mı sebepsiz mi ? Özellikle sebepsizse bu işi bi rafa kaldırın. Havuz yöntemi yapılıyormuş, bi süre o embriyolar da beklesin. Kafanızı rahatlatın bi önce. Bu iş kesinlikle kafada bitiyor. Tüp bebek hemşiresiyim. Ben tüp bebekle ilk bebeğini kucağına alıp, sonra da "nasılsa olmuyor" diye korunmasız ilişki yaşayıp, 4 5 ay sonra ikinciye spontan gebe kalıp onu aldırmak zorunda kalanı da gördüm. Hiçbi şey için huzurunuzu bozmayın. Bi şeyin olacağı varsa olur
 
İnfertiliteniz sebepli mı sebepsiz mi ? Özellikle sebepsizse bu işi bi rafa kaldırın. Havuz yöntemi yapılıyormuş, bi süre o embriyolar da beklesin. Kafanızı rahatlatın bi önce. Bu iş kesinlikle kafada bitiyor. Tüp bebek hemşiresiyim. Ben tüp bebekle ilk bebeğini kucağına alıp, sonra da "nasılsa olmuyor" diye korunmasız ilişki yaşayıp, 4 5 ay sonra ikinciye spontan gebe kalıp onu aldırmak zorunda kalanı da gördüm. Hiçbi şey için huzurunuzu bozmayın. Bi şeyin olacağı varsa olur
Düşük rezerv kötü sperm değerleri ve ileri yaş ya o kalan embriyoları deneyip bu defteri kapatmak istiyorum
 
3 sene aralıksız denedim. 8 opu, 6 transfer. Sadece bir defa yokimyasal gebelik oldu. Psikolojim bozuldu, evliliğim yıprandı. Onca hormon alarak sağlığımı riske attım. Tedavileri bıraktım. 1.5 enedir tedavi görmüyorum. Yaklaşık 1.5 sene psikiyatrik tedavi gördüm. Daha akıştayım, durumumu kabullendim. Mevcut embriyolarımı kendimi iyi hissettiğim zaman deneyeceğim. Hayatın sonu değil.
 
Öncelikle Vakit ayırıp okuyan herkese teşekkür ederim. Forumdaki daha önceki mesajlarımı okuyanlar bilir yaklaşık 3 yıldır aşılama tüp bebek tedavi sürecindeyim bu süreçte 2 kez negatif denemem oldu son olarak şehir değiştirdim ve bu şehirde de havuzlama sistemi ile embriyo toplamaya çalışılan bir tedavi içindeyim cuma günü 3.toplama işlemim yapıldı ve sıfır embriyo ile döndüm. Tabiki bu bende hayal kırıklığı isyan ağlama krizi bir sürü şeye sebep oldu. Çok meşhur bir merkezde çok meşhur bir hoca ile çıktım bu yola(B.T.) yine olmadı yine olmadı. Bu ayrı bir travma konusu ama bugün artık eşim bu süreçten sıkıldığını elinden gelen herşeyi yaptığını ve artık ben istesem de denemeyeceğini bu işin onun için bittiğini hatta istersem ondan ayrılıp hayatımı kurabileceğimi bile söyledi. Şu an yaşadığım sürece mi üzüleyim onun şu halde bu konuşmasına mı üzüleyim çıldırcak gibiyim. Ben de kolay olmadığını biliyorum son 3 yıldır kitlenmiş gibi bunu konuştuğumu başka konum olmadığını bunun onu yorduğunu söylüyor. Şimdi soruyorum size bunu yaşayan var mı varsa ne yaptınız?
Ben 7 yıllık evlıyım 5 yıldır cocuk ıcın ugrasıyoruz tedavılerın hıc bırı sonuc vermedı, bende yıkıldım agladım hayal kırıklığına uğradım, gecen ay tekrar denedım o da sonuc vermedı inan dr sonuc ıcın negatif deyınce tekrar hayal kırıklığına uğradım cunku olacak dıe dusunuordum, ama eve gelene kadar aklımdan bı suru sey gectı veee en sonunda kısmet değilmiş henyz dedım uzuntum o an gectı, sunu demeye calısıorum zamanı gelmemısse ıstegını yap ugras edın dur asla olmuyor, esiniz için bir sey dıyemıcem belkide o an ne dıxenı sasırdı, bence biraz ara verın sonra tekrar deneyin bu surecte hem kendinizi toplarsınız hem de bi psikiyatrıye gidersiniz iyi gelıcektır
 
Dediğiniz meşhur doktora bende gittim. 2 sene içinde 5 tüp bebek tedavisi, 5 ameliyat oldum. Her seferinde müthiş bir hayal kırıklığı yaşıyordum. Ama Ben dırdır etmedim. Kendi içimde yaşadım. Bedenen çok yoruluyordum. Bir kere büyüme hormonu verdiler. Yüzümdeki dolgular dahi enfekte oldu. Eşim hep destek oldu bu süreçte. Ben kendimi ezik hissediyordum. “Boşanalım istersen” dedim. “Seninle çocuk için evlenmedim” dedi.
En sonuncu denememi Antalya’da yaptım. Canım doktorum bütün süreçle bizzat kendi ilgilendi. Pazar günü dahi aradı. 42 yaşında kızıma kavuştum. Doğumdan 4 ay sonrada kendiliğinden 2. Kızıma hamile kaldım.
Allah’ın bizim için yazdığı bir kader vardır. Onun ötesine geçemeyiz. Herşeyin hayırlısını istemek lazım.
 
Hem bir kez tüp bebek sürecini tecrübe etmiş hem de üç kez erken dönemde düşük yaşamış biriyim. Psikolojik yardım alın başka birşey söyleyemiyorum . Eşinizi de anlıyorum , artık kendi hayatına odaklanmak istiyor olabilir. Şunu unutmayin bebek sizden önemli değil önce kendinizi iyi hissedin ...
 
Ben boyle durumlarda bukadar zorlamayi anlayamiyorum esinizidw hakli buluyorum herkea anne baba olmak zorunda degil istiyorsunuz anliyorum ama olmuyor iste zorlamayin hayirlisi buymus deyin evliliginizi duzeltmeye odaklanin bence
Evlatlık almak neden büyük tabu anlamıyorum açıkçası, doğal yoldan olmuyorsa evlat edinsinler. Eskiden ne kadar zormuş evlat edinmek, şimdi böyle bir seçenekleri var.
 
Eşiniz havlu atmış zaten.Hakli veya haksız ne yaşadığınızı bilemeyiz.Ama bence sakinlesip zaman verin birbirinize.
Ben evliligimin 7 yılında kızima kavuştum.2 yıl tedavi vs. En son artik olmayacak herhalde deyip kabullenip tatile gittim vs tatilde doğal yolla hamile kaldım.Alacak nefesi, yaşayacak ömrü varsa Allah bi sekilde veriyor galiba.
Çocuk konusu öncesi eşinizle olan durumu düzeltin.Eski günleri canlandırın bence.Sonrasi nasip kısmet.
 
Evlatlık almak neden büyük tabu anlamıyorum açıkçası, doğal yoldan olmuyorsa evlat edinsinler. Eskiden ne kadar zormuş evlat edinmek, şimdi böyle bir seçenekleri var.
Konu sahibi için tabu mu bilemem ama evlat edinmek isteyen aileler kaygı duyuyorlar .Cocuğun biyolojik ailesi daha sonra dava açıp , çocuğu tekrar talep edebiliyorlar . Bunun gbi bazı sebeplerden kurum uzerinden evlat edinmekten vazgeçiyorlar.
 
Eşiniz havlu atmış zaten.Hakli veya haksız ne yaşadığınızı bilemeyiz.Ama bence sakinlesip zaman verin birbirinize.
Ben evliligimin 7 yılında kızima kavuştum.2 yıl tedavi vs. En son artik olmayacak herhalde deyip kabullenip tatile gittim vs tatilde doğal yolla hamile kaldım.Alacak nefesi, yaşayacak ömrü varsa Allah bi sekilde veriyor galiba.
Çocuk konusu öncesi eşinizle olan durumu düzeltin.Eski günleri canlandırın bence.Sonrasi nasip kısmet.
Ben sabırsız oldukça o da bıktı diye düşünüyorum eskiden akademik bir hayatım vardı en azından uğraşıyordum şimdi kendimi de bomboş hissediyorum işe gidiyorum geliyorum ve hep bunu düşünüyorum
 
Konu sahibi için tabu mu bilemem ama evlat edinmek isteyen aileler kaygı duyuyorlar .Cocuğun biyolojik ailesi daha sonra dava açıp , çocuğu tekrar talep edebiliyorlar . Bunun gbi bazı sebeplerden kurum uzerinden evlat edinmekten vazgeçiyorlar.
Benim için tabu değil ama eşim genetik yüküyle gelir diyor bununla başedemeyeceğimiz durumlar olabilir diyor ya onu geçtim şu eve bir kedi alayım bakayım diyorum ona bile yok beceremeyix diyor bence çok kaçacak alan da oluşuturmuyor bana ben de sıkışıp tek seçenek düşünüyorum
 
Back
X