üç çocukla boşanmak

Bu ornek öyle iyi geldi ki... Çocuklarla mücadele daha zor olur diye korkuyorum. Eşim çocukların bezini vs her ihtiyacında koşar halleder. Dış işlerde harikadır ama iş ev içi meselelere gelince sıkıntı yaşıyorum. Evin hamalı gibiyim. Sürekli kurulmuş gibi tıkır tıkır iş yapıyorum ancak. Çok yoruldum çekmek istemiyorum daha fazla. Ne zaman evlendiniz?
Vallahi ben istanbulda calistim. Sabah 7, aksam 19.30 arasi calisiyordum,yogun ve yorucu işim vardi. O donemde ikizlerim yeni dogmustu. Kayinvalide ve kayinpederle kisin kaliyorduk beraber, yazin da annemle bakici gelirdi.. oyle bakardik. Bakiciya verecek zaten cok paramiz yoktu,borclarimiz da coktu. Eski esim tam bir iskolikti,para mevki sahibi olmak icin gece 3 lere kdr mevzuat calisirdi.
Dogru durust aile hayatimiz olmadi. Cocuklarin birini ben uyuturdum ,digerini kv gil(aman o ders calisir, ilgilenemez cocuklarla). Birinin bezini ben alirdim birini kv gil(aman o bilemez,yapamaz derlerdi). Disari cikacak olurduk arabaya binecegiz cocugun biri bende biri kv nin kucaginda.. birini sabah ben yedirirdim digerini kv..(eski es de uyurdu)
Velhasil cocugumun babasi kayinvalidem olmustu. O da, o kdr sahiplendi ki ben lohusayken sen ver bakamiosun aglatiosun/uyutamiosun/ver bak bende nasil susuyor simdi deyip gece vakti bebek aglio deyip odama dalardi..
Ikizler dogunca allak bullak oldum,hic etmedigim kavgalari,isyanlari ettim. Ipler koptu.
Ikizlerden once de hersey bi okdr guzeldi. Ikizlerin gelisiyle tum duzenim,huzurum bozuldu.. ki evliligimde bozuldu sonra. Döndüm baktim ki kocam hic yokmuş yanimda, hic bakmamis ilgilenmemis,destek olmamis.
Avm ye giderdik, terasa cikardi 30 dk gelmezdi. 8 aylik ikizlerle cinnet gecirirdim bekleye bekleye..
Cayı kahvesi sigarasi telefon konusmalari dersi hiicc bitmezdi. Ikizler 6 aylikken annem ve enistemgille tatile gittik.. benim ki kalabaliksiniz zaten ikizleri uyutursunuz deyip 2 saat denizden cikmazdi. Velhasil babaligini da gormedim hic bu adamın. Ve de hic birseyi begenmez,kulp kulak takardi herseye,adam kullanirdi,hizmet beklerdi.
O yuzden bosanirken, cocuklarim babasiz kalacak diye dusunmedim.

İl degistirdim ben ailemin yanina döndum ikizleri alip, 5 saat uzagiz ona. Gelcem der gelmez, haftaya geliyorum alcam cocuklari der ertesi gune gelir, normal gun olur 1 saate cocuklari aliyorum der tum planlarimi alt ust eder..cocuklar kuş gibi bekler gece 10 a kdr,msj atar o saatte yetisemicem uyut cocuklari der🤦🏼‍♀️
Bir suru cahilce hareketler.. simdi ikizler de cozdu olayi, babam gelcem der gelmez alcam der almaz.. biktik onun bitmeyen isinden.. bizi babaannemize atip istanbula gidiyor, bizi gormuyor bile diyorlar. Ama baksan, aslan oglum ben sizin icin calisiyorum canim size feda der.
Ama baksan, cocuklarin camasirlarini bile yikamadan kirli posetiyle bana gonderir. Kisisel bakimlarini bile yapmaz..haftada 1 goruntulu arar. Bazen 15 gunu bile bulur aramasi.. herseyi laftadir, cocuklar eylemlere bakiyor aklinin bir kosesine kaydediyorlar..

Demem o ki, erkekler cocuklarina duskun olmuyor. Yada bizimki zaten oyleydi ve oyle de devam ediyor. Yeni cocuguna nasil bilemiyorum tabi ;)
Ikizler mutluysa sorun yok,ikizler icin sabrediyorum,gormezden geliyorum.
Duzelecegini beklemek, guzel gunlerimize ihanettir.

Dilerim cikis yolunuz hakkinizdaki en hayirlisi olur🙏
 
Bebeklik dönemi birçok ailede sarsıntı yapıyor. Sizin bir de ikiz. Bir arkadaşımın ikizleri, bir de küçük var 3 çocuklular sizin gibi.Karı koca çok planlılar, ancak öyle yetişiliyor. Büyüseler de okul, ödev, kurslar vs. Rahatını düşünen adamla olacak şey değil.
 
Tokat olayı olmasa boşanmayın derdim ama tokat olayı olduğu için kararsız kaldim
 
Çocuklar herseye bizden daha çabuk alışıyorlar bence mental olarak bu fikre önce siz kendinizi hazırlayın çocukları zaten hazırlarsınız
Ayrıca ben de siddet yüzünden boşandım ilk tokatında degil kaç tokatında affettim bilmiyorum 4.5 yıllık evliliğimde o el bir kez kalkmış üzgünüm ama gitmediğimiz sürece gördüğümüz siddetle kalıyoruz boşanın
 
Merhabalar
Biri 8 diğer ikisi 1 buçuk yaşında (ikiz) olan üç cocugum var. Boşanmayı düşünüyorum. İşim var. Aileme yakın yaşıyorum. Bebeklerime su an bakan bakıcı bir ablam var. Boşanırsak eş durumundan ertelenmiş olan zorunlu hizmet çalışma yükümlülüğüm de var. Yani iş yerim de değişecek. Ne önerirsiniz? Ne gibi zorluklar yaşarım? Aldatma vs gibi bir durum yok. Sadece şiddetli geçimsizlik var. Sussam sıkıntı yok. Ona uymasam sıkıntı. Bir kere tokat attı. Bunu unutamıyorum. 9 yıldan fazladir evliyiz. Tekrar evlenmek gibi bir niyetim yok. Çocuklarımla mutlu olmak istiyorum sadece.
Eğer olmuyorsa zorlamayın boşanın..
 
Bence çocuklarım az daha sabret der miydi diye düşünmeniz yersiz. Hiçbir çocuk annem babamdan az daha dayak yese de keşke evli kalsalardı diye düşünmez.
Sizinki hala dayakla tehdit ettiğine göre, azıcık daha sert çıksanız sizi çok kötü dövecek. Aynı evin içinde çocuklarınız görmeyecek mi bunu? Görmesinler diye sizi sessiz sessiz mi döver, yoksa siz bağırarak ağlamak yerine sessiz mi ağlarsınız?
Sizce oluru var mı bunun? Hadi bebekleri geçelim, ilk olan daha büyük. Mutlaka fark eder. Çok daha kötü olur.
 
Tokat olayından sonra o bosanalim dedi. Ben de kabul ettim. Sonra caydi. Kızımın yüzündeki gülümseme gitsin istemiyorum dedi. Ama bir barış .. iki gün iyiysek üç gün kotuyuz. O iki gün ve üç çocuk hayrına devam etmeye değer mi bilmiyorum 😔 eşimle evlendigim için çok pişmanım.
Şiddetin affı bence de yok.unutamamanız çok doğal.bence hakaretin bile yok da yine bir derece daha hafif.bence boşanma nedenleriniz çizmeyi aşmış gerçekten.kolay değil biliyoruz ama bu şekilde de olmaz yani.zorla durmaya çalışmak birşeyi değiştirmez.
 
Büyük çaplı bir sıkıntımız yoktu. İkinci çocuk için 6 yıl bekledim. Patır patır dogurmadim. İkinci bebeğim ikiz oldu. Şimdi iş yukum çok ve eşim hiç yardımcı değil. Artık birbirimize batar olduk

Şiddet meselesini dışlayarak konuşuyorum. Gebelik, doğum ve bebek büyütme sürecinde bazen içimize ve eşimize dönemiyoruz. Yoğun bir temponun, yorgunluğun içinde herşeyi yanlış anlamaya, öfkeli anlatmaya daha çok müsait oluyoruz.
Bir terapistten bakış açısı alabilirsiniz bu noktada. 3 çocuk var. Bir şekilde muhatap olmaya devam edeceksiniz. En azından doğru bir karar mı değil mi, sonrasında nasıl hareket edilmeli bunlarla ilgili bir yönlendirme alabilirsiniz.
Şiddet meselesine gelince...
O kısmı siz biliyorsunuz.
Benim için affı olmayan bir durumdur başkası için eşimi tanıyorum bir daha asla yapmaz diyebileceği bir durumdur. O açıdan o kısmı siz düşünecek affedip affedemeyeceğinizi bileceksiniz.
 
Şu an nasılsınız evde merak ettim konu sahibi.
Merhabalar kusura bakmayın hayat telasesi yazamadım tekrar.
O akşam eşim benle konuşmak istedi. Boşanma fikrini söyledim. Beni sevdiğini ve böyle bir şeyi istemediğini söyledi. Şiddet olayıni affedemedigimi söyledim. Bir de üstüne bunla tehdit etmesinin kesinlikle bir boşanma sebebi olduğundan bahsettim. Şu an terapi seansinin gelmesini bekliyorum. Ondan sonra net bir karara varacagim. O da bu süreçte yardımcı olmaya çalışıyor. Eskisine göre değişiklik gözlemliyorum. Umarım düzelir bazı durumlar. Eğer rasyonel bir değişiklik olursa devam etmekten yanayım. Yoksa bir dahaki seferi beklemeye niyetim yok. Beni anladın sanırım. Zaman içinde göreceğiz bakalım
 
Yazınızı okuyunca acaba ben mi yazdım dedim kendi kendime. Benimde 8 yaş ve 17 aylık iki çocuğum var. Normalde çalışıyorum memurum ama bir daha çocuk düşünmediğim için bebeğime 2 yıl kendim bakmak istedim ve ücretsize ayrıldım. Bizde 4-5 gün önce boşanma konuşması yaptık. Evden ayrıldı. Bundan tam bir yıl önce yine evi terk etmişti. Hatta o zaman buraya üye olup mesaj yazmıştım. O evi terk etmesi,benim ve kızımın defaatle çağırmamıza rağmen eve gelmedi. En son bende ciddi anlamda tamam boşanalım diyince dönüş yaptı ve terapi almaya karar verdik. İki hafta kadar 5-6 seans terapi aldık. Bu süre zarfında eve gelmedi. Açıkçası kızımın üzüntüsü hariç çok iyi geldi bana ayrılık. Ve bi güven gelmişti. Ama nihayetinde barıştık. Ama şu geçen zamanda asla ama asla iyi geçinemedik. Sürekli işim yoğun diyor. Oysa geceler sabahlar boyu gidiyor balık tutmaya. Sonra geliyor öğlene kadar uyuyor. Ya diyorum bak ben gece boyu kaç defa uyandım neredeyse hiç uyumuyor bebeğim sen hobin için uykusuz kalıyorsun meraklıysan uyumamaya gel de bana destek ol lütfen. Yok asla kabul etmiyor. Yapacaksın,edeceksin ben erkeğim para kazanıyorum diyor. Hiç ama hiç yardım etmez çocuklar günde bir defa yarım saat görüyor babayı. Neden çünkü çalışıyor,yersen. Gün içinde asla aramaz hep ben arardım. 9 yıldır hep bi iletişimde kalma çabasındayım. Ama iki çocuktan sonra artık bende yoruldum ve bıktım. Daha anlatacak çok şey var da..söylemeye güç yetmiyor.
Zamanla Mizacıma ters olsada sesim yükselmeye başladı. Buna asla tahammülü yok. Beni hep bastırmaya çalışıyor. Fiziksel şiddet görmedim ama duygusal şiddetin alasını gördüm. Hep eşyalar,PC’ler kırıldı gözümün önünde. Bu şiddet değil midir? Bir de bunun yatak odası kısmı var tabi. Asla ama asla istemiyorum. Dokunmasına dahi tahammül edemiyorum. Çünkü ne bir şefkati var bana ve çocuklara ne de gün içinde alakası. Sonra gece yanına gelince kendimi kötü hissetmeye başladım. Onun benle derdi hep bu yönde oldu. Son kavgamızda boşanalım dedi. Bende kabul ettim. Fakat o kadar plan yapmış ki bir an önce protokol hazırlamamı istiyor. Beni sıkıştırıyor. Eşyalarını almaya geldi biz yokken bir çöpünü dahi bırakmamış. Boşanmayı bende hep istedim ama şimdi acaba iki çocukla yapabilir miyim,toplum baskısı vs kaldırabilir miyim beni düşündürüyor. Benim ailem de arkamda değil. O da benim için büyük bir sıkıntı. Anne ve babama nasıl söyleyeceğim bilmiyorum. Yarın bireysel olarak terapi almaya başlayacağım i. Ve kızımı da pedagoga götüreceğim. Henüz haberi yok. Dava açılınca söyleyeceğiz. Bende uzun uzun kendi derdimi yazdım kusura bakmayın. Aynı şeyleri görünce.. size de son olarak bir terapi almanızı da öneririm. He bizde işe yaramadı ama eşinizin biraz iç görüsü varsa farkındalığı artabilir. Çocuklarla boşanmak zor görünüyor çünkü. Bizim açımızdan da öyle olacak. Bilmiyorum acaba diyorum her şeye rağmen susmalı mıyım? Çocuklarım için.. gerçi adam öyle hevesli ki boşanmaya herhalde yalvarsam yine dönmez ki yalvarmak gururuma dokunur bu saatten sonra. Ama süreç gözümü de korkutmuyor değil.
 
Zaten ikinci tek olsaydı ve eşimde bu şekilde gariplesse üçüncüyü düşünmem hayal olurdu. İkizler harika birşey ama aynı zamanda çok yıpratıcı olabiliyor. Birbirimize vakit ayırmaya halimiz hiç olmuyor en azından benim olmuyor. Bir iki kere öğle aralarimizda buluştuk o kadar iyi gelmişti ki anlatamam. Ama bunu her zaman yapmak imkansız ve duzelmiyoruz. Hep bir kavga halı. Bu dayak işinden sonra zaten hepten beter olduk. Çıkış yolu bulamıyorum. Terapist bakalım ne diyecek . Ben de kendi kendime acaba bebekler biraz daha kendini kurtarsa da ben de öyle mi kurtulsam diyorum artık... Ama bugün bitti bu iş dedim kendi kendime. Adamın bana zerre acıması yok. Demiyor ki bu kadının canı çıkıyor. Offf çok doluyum...
Sizi öyle iyi anlıyorum ki.. inşallah ne yaptığının yada yapmadığının farkına varır da kurtarırsınız evliliğinizi. Saygıyı kaybetmemeye çalışın. Çocuklar içinde olsa sevginizi canlı tutmaya gayret edin. Umarım o da kafasını bir an önce toparlar.
 
Yazınızı okuyunca acaba ben mi yazdım dedim kendi kendime. Benimde 8 yaş ve 17 aylık iki çocuğum var. Normalde çalışıyorum memurum ama bir daha çocuk düşünmediğim için bebeğime 2 yıl kendim bakmak istedim ve ücretsize ayrıldım. Bizde 4-5 gün önce boşanma konuşması yaptık. Evden ayrıldı. Bundan tam bir yıl önce yine evi terk etmişti. Hatta o zaman buraya üye olup mesaj yazmıştım. O evi terk etmesi,benim ve kızımın defaatle çağırmamıza rağmen eve gelmedi. En son bende ciddi anlamda tamam boşanalım diyince dönüş yaptı ve terapi almaya karar verdik. İki hafta kadar 5-6 seans terapi aldık. Bu süre zarfında eve gelmedi. Açıkçası kızımın üzüntüsü hariç çok iyi geldi bana ayrılık. Ve bi güven gelmişti. Ama nihayetinde barıştık. Ama şu geçen zamanda asla ama asla iyi geçinemedik. Sürekli işim yoğun diyor. Oysa geceler sabahlar boyu gidiyor balık tutmaya. Sonra geliyor öğlene kadar uyuyor. Ya diyorum bak ben gece boyu kaç defa uyandım neredeyse hiç uyumuyor bebeğim sen hobin için uykusuz kalıyorsun meraklıysan uyumamaya gel de bana destek ol lütfen. Yok asla kabul etmiyor. Yapacaksın,edeceksin ben erkeğim para kazanıyorum diyor. Hiç ama hiç yardım etmez çocuklar günde bir defa yarım saat görüyor babayı. Neden çünkü çalışıyor,yersen. Gün içinde asla aramaz hep ben arardım. 9 yıldır hep bi iletişimde kalma çabasındayım. Ama iki çocuktan sonra artık bende yoruldum ve bıktım. Daha anlatacak çok şey var da..söylemeye güç yetmiyor.
Zamanla Mizacıma ters olsada sesim yükselmeye başladı. Buna asla tahammülü yok. Beni hep bastırmaya çalışıyor. Fiziksel şiddet görmedim ama duygusal şiddetin alasını gördüm. Hep eşyalar,PC’ler kırıldı gözümün önünde. Bu şiddet değil midir? Bir de bunun yatak odası kısmı var tabi. Asla ama asla istemiyorum. Dokunmasına dahi tahammül edemiyorum. Çünkü ne bir şefkati var bana ve çocuklara ne de gün içinde alakası. Sonra gece yanına gelince kendimi kötü hissetmeye başladım. Onun benle derdi hep bu yönde oldu. Son kavgamızda boşanalım dedi. Bende kabul ettim. Fakat o kadar plan yapmış ki bir an önce protokol hazırlamamı istiyor. Beni sıkıştırıyor. Eşyalarını almaya geldi biz yokken bir çöpünü dahi bırakmamış. Boşanmayı bende hep istedim ama şimdi acaba iki çocukla yapabilir miyim,toplum baskısı vs kaldırabilir miyim beni düşündürüyor. Benim ailem de arkamda değil. O da benim için büyük bir sıkıntı. Anne ve babama nasıl söyleyeceğim bilmiyorum. Yarın bireysel olarak terapi almaya başlayacağım i. Ve kızımı da pedagoga götüreceğim. Henüz haberi yok. Dava açılınca söyleyeceğiz. Bende uzun uzun kendi derdimi yazdım kusura bakmayın. Aynı şeyleri görünce.. size de son olarak bir terapi almanızı da öneririm. He bizde işe yaramadı ama eşinizin biraz iç görüsü varsa farkındalığı artabilir. Çocuklarla boşanmak zor görünüyor çünkü. Bizim açımızdan da öyle olacak. Bilmiyorum acaba diyorum her şeye rağmen susmalı mıyım? Çocuklarım için.. gerçi adam öyle hevesli ki boşanmaya herhalde yalvarsam yine dönmez ki yalvarmak gururuma dokunur bu saatten sonra. Ama süreç gözümü de korkutmuyor değil.
Çok üzüldüm.Ama bu kadar eşyasını alip koşarak gittiyse ve bosanmak icin gün sayıyorsa vardir bir plani.Muhtemelen koşarak gittigi başka bir kadin var.Erkekler sonrasını garantilemeden kolay kolay boşanmaya yamasmazlar düzenleri bozulmasin diye.Allah yardımcınız olsun.Korkmayin tek başınıza da altindan kalkarsiniz bu hayatın.Siz zaten yalnizmissiniz.Aileniz mutsuz olmasin diye kendinizi bu karanlığa hapsetmeyin.
 
Çok üzüldüm.Ama bu kadar eşyasını alip koşarak gittiyse ve bosanmak icin gün sayıyorsa vardir bir plani.Muhtemelen koşarak gittigi başka bir kadin var.Erkekler sonrasını garantilemeden kolay kolay boşanmaya yamasmazlar düzenleri bozulmasin diye.Allah yardımcınız olsun.Korkmayin tek başınıza da altindan kalkarsiniz bu hayatın.Siz zaten yalnizmissiniz.Aileniz mutsuz olmasin diye kendinizi bu karanlığa hapsetmeyin.
3 gündür iki çocuğumda hasta. Bugün bende hafiften kırgınlık başladı. 3 gündür gece gündüz uykusuz ve ayaktayım. Gece bebeğim kucağımda bir yandan wcdeyim bir yandan ağlıyorum. Geldi mi de üst üste geliyor. Birde kombi bozuldu. Ustayı çağırdım rica minnet geldi. Yine de olmadı. O da ayrı .O varken de böyleydi. Varken ama yokken yani. Şimdi diyorum boşanmış olsam ne fark edecek sanki. Hayatımda hiçbir şey. Sadece o olmayacak en azından beklentim olmayacak. Kavga gürültü olmayacak. Tek düşüncem kızım.. inşallah travmasız bunu atlatır.
 
Back
X