- Konu Sahibi Tardis_2718
-
- #21
Bana da daha büyük yaşlarda bıraksam zor olurdu gibi geliyor . Çünkü büyüdükçe ayrilik kaygıları artıyor anne yanından hiç gitmesin istiyor . Ben ise başladığımdan beri hep kendisine anlattım annecim ben işe gidiyorum şu saatte geleceğim dedim . Her gün işe giderken kapıdan bay bay yapar bana . Kv diyor ki sen yokken hiç sorun çıkarmıyor ama saatin gelince bakinmaya başlıyor sanki geleceğin saati biliyor gibi diyor . Geldiğimde de beni görünce seviniyor sonra hemen emmek istiyor ve günlük rutinimize başlıyoruz. Dediğim gibi bu anlamda bir sorun yaşamadım ben .Evet ben de mesai saatinin azlığı yönünden kararsızlık yaşadım.Bu sene 20 saat dersim vardı.1gun de herkese boş veriyorlar.Tabi seneye için bilmiyorum.Evim okula da arabayla 5dk.Ogle arası da gelebilirim.Ben daha çok sanırım bebeğimin etkilenip etkilenmeyecegini kestiremiyorum.İki yaşa kadar anneden ayrılmamali diyor ya uzmanlar.Acaba bu kadar mesaide de bebegim yine beni arar mi kaygısı var bende.
Bir de bu var.Mesai saatleriniz aslında rahat, ama bebeği de 70 yaşında kadına bırakmazdım ben. Ne katacak çocuğuma? Refleksleri yaş itibariyle zayıf bir kere. Bakacak başka biri olsa 9 aylıkken rahat saatli bir mesleğiniz olduğu için yapın başlayın derdim. Ama şu durumda bence 2 yaşında dönersiniz işe bence idare edersiniz.
Sormayın.Tam da dediğiniz gibi.Annem sadece bakıma önem verir.Cok iyi baktı ona bişey diyemem.Ama cocuklugumda beni bir kere bile öpüp kokladigini bilmem.Universiteye gidene kadar beni hiç sevmediğini düşünürdüm.Yerinde olsam ücretsiz izne ayrılırım ben de ayrıldım işimden bebeğimiz bir defa bebek olacak duygusal bağlanma çok önemli. Maddi açıdan anladığım kadarıyla idare edebilirsiniz. Bazı eski insanlar öyle bizlere sadece bakım vermişler bebekken duygusal bakmıyorlar
Teşekkür ederim.Cok sağolun.Bu konularda hiç kimseye söz hakkı vermeyin.
Ana baba olarak ortak kararınızı uygulayın.
Minicik bebeği bırakıp işe gitmek çok zor. İş koşullarınız olumlu da olsa içinizden nasıl geliyorsa öyle yapın.
Sağlıkla mutlulukla büyüsün inşallah.
Evet bir de işin bu yönü var.Kadin yaşına göre iyi.Sevgi dolu.Ama dediğiniz gibi sonuç olarak yaşlı.9 aylık bebeğe yetemez gibi geliyor bana da.En iyisi ücretli izin almak sanırım.Mesai saatleriniz aslında rahat, ama bebeği de 70 yaşında kadına bırakmazdım ben. Ne katacak çocuğuma? Refleksleri yaş itibariyle zayıf bir kere. Bakacak başka biri olsa 9 aylıkken rahat saatli bir mesleğiniz olduğu için yapın başlayın derdim. Ama şu durumda bence 2 yaşında dönersiniz işe bence idare edersiniz.
Ben de anlam veremiyorum bu çalışma hırsına.Ama dediğiniz mantıklı.Neden çalışayım diyorum anneme,erken emekli olursun diyor.E zaten 58 de olacağım .Gün yetip artıyor diyorum.Sen çalis diyor.Alın izninizi :) baktınız işe dönmek istiyorsunuz iptal edip başlayabiliyorsunuz zaten. Annelere kayınvalidelere bakmayın. Ben işten istifa edince de kahroldularpara için değil sanırım akranları arasında statü göstergesi herhalde diye düşünmeye başladım. “Benim kızım/gelin öğretmen” diyecekler herhalde bugünler bir daha gelmeyecek. Çok hızlı büyüyecek. Çok kısa sürecek bebeklik dönemine doyun. Üstelik 70 yaşında biri ne kadar dinç olsa da çocuk bakabileceği çok şüpheli. Benim kızım 11 aylık ben 37 yaşımda çok zorlanıyorum. 70 yaşında nasıl bakacak acaba? Konuş konuş çocukla dilimde tüy bitiyor. O yatınca pertim çıkmış şekilde oturup kalıyorum.
Evi bize bir saat.Eger çalışırsam şöyle olacak;eşim salı boş ise ben pazartesi boş gün alacağım.3 gece bizde kalıp geri gidecek.Kendi de öyle kalayım edeyim,hizmet ettireyim kafasında biri değil.kalbinizin sesini dinleyin ve ücretsiz izne ayrılın
içinizden nasıl geliyorsa
çocuğa kv bakmasın bence de 70 yaşında kadın nasıl bakacak
bu arada bakacak olursa kendi evi yakın mı gelip sizde mi kalacak?
Aslında aynen böyle düşünüyorum.Para bir şekilde geliyor gidiyor.Ama hatıralar,güzel gunler hep bizimle.Gayet oluru var bu işin. Hem kenarda paranız var hem borcunuz kiranız yok. Kimseden para pul istemiyorsunuz, kimseyi de dinlemeye gerek yok. Bebeğinizin bu günleri geri gelmeyecek. İzin alın bence.
Biz de eşimle öğretmeniz. İlk çocuğumda iki sene izin kullandım. İkincide o kadar uzun kullanamam. Çünkü ev kira, kreş masrafı vs. ve geçinmek 3-4 sene öncesine göre çok daha zor. Bunda bir sene kullanacağım. Bir annenin mecbur kalmadıkça, borcu harcı olmadıkça bebeğini o kadar erken bırakmasını pek doğru bulmuyorum. Başlamak istemiyorsanız kullanın izninizi, doya doya büyütün bebeğinizi. Birçok çalışan kadının buna bile imkanı yok.Merhabalar öncelikle.Sizlere danışmak istediğim bir konu var.Ama sorumu sormadan önce kendimi tanıtayım.
37 yaşındayım.Yaklasik 4 senelik evliyim.2,5 aylık bir kızım var.Esimle ikimiz de öğretmeniz.Guzel bir evliligimiz var.Evimiz kendimizin.Cok eski de olsa bir arabamız ve kenarda birikmiş 120 bin TL paramiz var.Kredi borcumuz yok.
Benim Mart'ın ortasında ücretli iznim bitecek.Bebegimi dogurmadan önce ise başlarım diyordum ama şimdi asla yapamayacağımi anladım.Doguma 10 gün kala izne ayrıldım.Anne sütü veriyorum sadece ve kucağımdan inmeyen bir bebeğim var.Ben önümüzdeki sene için de işe başlamayı istemiyorum.Bebegimi kendim büyütmek istiyorum.Esim sen bilirsin diyor.Kayinvalideme kalsa Mart'ta başlayayım istiyor.Acikcasi bu konuda onu umursamıyorum.Sessiz kalarak bildiğimi okuyorum.Ama geçen gün anneme bile bu fikrimi söylediğimde karşı çıktı.İste zaten 3.5 gün okula gidiyorsun,mesain az,çocuğun da büyümüş olacak diyor.Kayinvaliden zaten bakmak istiyor baksın diyor.Ama kv 70 yaşında.
Bilmiyorum neden ama zoruma gitti.Ben lise ve üniversite yıllarında tarlada tütün isciligi yaparak okudum.Universitede 3 sene özel ders verdim.Son sene dershanede calistim.burs aldım ve aileme pek yük olmadım.Onlarda okumamı desteklediler,sagolsunlar.Yeri geldi pancar yevmiyesine bile gittim kpss kitapları almak icin.Hemen atandım.Yaklasik 14 senedir öğretmenlik yapıyorum.
Sizce 2 yaşına kadar bebeğime kendim bakmak istemem ve 1 sene ücretsiz izne ayrılmam çok mu fazla? Diğer türlü 9 aylıkken işe başlamış olacagim.Bebegim bunun için yeterince büyük mu olacak?Ben çok mu duygusal davranıyorum?
Yorum yapacak olan herkese şimdiden teşekkür ederim.
Merhabalar öncelikle.Sizlere danışmak istediğim bir konu var.Ama sorumu sormadan önce kendimi tanıtayım.
37 yaşındayım.Yaklasik 4 senelik evliyim.2,5 aylık bir kızım var.Esimle ikimiz de öğretmeniz.Guzel bir evliligimiz var.Evimiz kendimizin.Cok eski de olsa bir arabamız ve kenarda birikmiş 120 bin TL paramiz var.Kredi borcumuz yok.
Benim Mart'ın ortasında ücretli iznim bitecek.Bebegimi dogurmadan önce ise başlarım diyordum ama şimdi asla yapamayacağımi anladım.Doguma 10 gün kala izne ayrıldım.Anne sütü veriyorum sadece ve kucağımdan inmeyen bir bebeğim var.Ben önümüzdeki sene için de işe başlamayı istemiyorum.Bebegimi kendim büyütmek istiyorum.Esim sen bilirsin diyor.Kayinvalideme kalsa Mart'ta başlayayım istiyor.Acikcasi bu konuda onu umursamıyorum.Sessiz kalarak bildiğimi okuyorum.Ama geçen gün anneme bile bu fikrimi söylediğimde karşı çıktı.İste zaten 3.5 gün okula gidiyorsun,mesain az,çocuğun da büyümüş olacak diyor.Kayinvaliden zaten bakmak istiyor baksın diyor.Ama kv 70 yaşında.
Bilmiyorum neden ama zoruma gitti.Ben lise ve üniversite yıllarında tarlada tütün isciligi yaparak okudum.Universitede 3 sene özel ders verdim.Son sene dershanede calistim.burs aldım ve aileme pek yük olmadım.Onlarda okumamı desteklediler,sagolsunlar.Yeri geldi pancar yevmiyesine bile gittim kpss kitapları almak icin.Hemen atandım.Yaklasik 14 senedir öğretmenlik yapıyorum.
Sizce 2 yaşına kadar bebeğime kendim bakmak istemem ve 1 sene ücretsiz izne ayrılmam çok mu fazla? Diğer türlü 9 aylıkken işe başlamış olacagim.Bebegim bunun için yeterince büyük mu olacak?Ben çok mu duygusal davranıyorum?
Yorum yapacak olan herkese şimdiden teşekkür ederim.
bende çok çalıştım tarlalarda fabrikalarda açıkçası ailenizin iki tarafında sizden beklentisi yoksa ben oyumu çalışmanız yönünde kullanıyorum saatleriniz ideal ve 9 aylık bırakmak için iyi ben 6 aylık 8 5 hafta içi her gün bırakmak zorunda kaldım sizin saatler uygun olduğu için bence de gerek yokMerhabalar öncelikle.Sizlere danışmak istediğim bir konu var.Ama sorumu sormadan önce kendimi tanıtayım.
37 yaşındayım.Yaklasik 4 senelik evliyim.2,5 aylık bir kızım var.Esimle ikimiz de öğretmeniz.Guzel bir evliligimiz var.Evimiz kendimizin.Cok eski de olsa bir arabamız ve kenarda birikmiş 120 bin TL paramiz var.Kredi borcumuz yok.
Benim Mart'ın ortasında ücretli iznim bitecek.Bebegimi dogurmadan önce ise başlarım diyordum ama şimdi asla yapamayacağımi anladım.Doguma 10 gün kala izne ayrıldım.Anne sütü veriyorum sadece ve kucağımdan inmeyen bir bebeğim var.Ben önümüzdeki sene için de işe başlamayı istemiyorum.Bebegimi kendim büyütmek istiyorum.Esim sen bilirsin diyor.Kayinvalideme kalsa Mart'ta başlayayım istiyor.Acikcasi bu konuda onu umursamıyorum.Sessiz kalarak bildiğimi okuyorum.Ama geçen gün anneme bile bu fikrimi söylediğimde karşı çıktı.İste zaten 3.5 gün okula gidiyorsun,mesain az,çocuğun da büyümüş olacak diyor.Kayinvaliden zaten bakmak istiyor baksın diyor.Ama kv 70 yaşında.
Bilmiyorum neden ama zoruma gitti.Ben lise ve üniversite yıllarında tarlada tütün isciligi yaparak okudum.Universitede 3 sene özel ders verdim.Son sene dershanede calistim.burs aldım ve aileme pek yük olmadım.Onlarda okumamı desteklediler,sagolsunlar.Yeri geldi pancar yevmiyesine bile gittim kpss kitapları almak icin.Hemen atandım.Yaklasik 14 senedir öğretmenlik yapıyorum.
Sizce 2 yaşına kadar bebeğime kendim bakmak istemem ve 1 sene ücretsiz izne ayrılmam çok mu fazla? Diğer türlü 9 aylıkken işe başlamış olacagim.Bebegim bunun için yeterince büyük mu olacak?Ben çok mu duygusal davranıyorum?
Yorum yapacak olan herkese şimdiden teşekkür ederim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?