Ülke değişiminden dolayı arkadaşlarım yok oldu, ve şu an hiç arkadaşım yok, kendi arkadaşım dahi beni umursamıyor, adaletli mi bu?

uzaklarasavrulalim .!.:

Sevdiğim buradaydı, ailem'de buraya geliyordu bende gelmek zorunda kaldım

Genişletmek için tıkla...

bence bu süreç gelip geçici. zaten büyük bir şehrin merkezinde de yaşasanız şuan ayı durumda olurdunuz. Ben istanbul gibi metropol bir şehirde en merkezi semtinde aynı durumu yaşıyorum. O yüzden kendinizi kişisel gelişimize verin meraklı olduğunuz bir konuda okumalara ve yahut ücretsiz bir online eğitime katılabilirsiniz. Umarım hepimiz akıl sağlıyla bu dönemleri atlatırız

Bulunduğunuz ilçenin çevresini turist gibi gezin bence, bir yere ısınmak için yapılacak en güzel şey genelde bu oluyor. İnsanların bakışları kötü niyetli değil çoğu zaman sizi merak ettikleri için. Ters bakıyor gibi görünüyorlar ama konuşunca öyle olmadığı anlaşılıyor, yine de konuşcam diye zorlamayın kendinizi. Kendi başınıza olmak da eğlencelidir, canınızın istediğini çat diye yapabilirsiniz maddi engel çok yoksa.
Sonra o ilçeden gidebileceğiniz ilk büyükşehirle devam edin turist gibi gezmeye, böyle böyle deniz kenarlarına inersiniz belki:) araba kullanıyorsanız pandemide de yapabilirsiniz bunu ama araba yoksa biraz zor.. yürüyerek dolaşırsınız bağ bahçe dağ bayır, o da rahatlatıyor insanı.

Hangi ülkeden geldiniz? Uzaklaşınca mesafe giriyor haliyle gerçek değilmiş arkadaşlıkları bence bu dönemde kendinize dönün kendinizi keşfedin fikrimce de keşke gelmeseydiniz buraya Türkiye şartları sizi ilerde çok mutlu etmeyebilir

uzaklarasavrulalim .!.:

Sevdiğim buradaydı, ailem'de buraya geliyordu bende gelmek zorunda kaldım

Genişletmek için tıkla...

Cok uzuldum ama nişanlıymışsınız ne zaman evleneceksiniz kısmetse? O zaman zaten evlilik hazırlığı o bu derken o tantanada arkadaş özlemeye vaktiniz kalmaz hem de evlendikten sonra eşinizle daha cok vakit geçireceğiniz icin yalnızlığınızı bir nebze hafifletmiş olursunuz

Ben şehir değiştirince eski dostlarımla araya ister istemez mesafe girdi. Gönül bağı her daim baki, ama iş, güç, hayat yorgunluğu falan filan derken "hadi çay koy 10 dk'ya geliyorum"dan "hep arayayım diyorum ama yoğunsundur diye.." ile başlayan muhabbetlere evriliyor ilişki. Böyle böyle anca ayda yılda bir görüşülüyor. Sizin için çok zordur yurt dışından gelip iç anadoluya yerleşmek. Evlenince büyük şehire yerleşme imkanınız ve işe girme şansınız olursa illa ki kendinize göre çevreniz olur.

yurtdışında yaşamanın bu kadar zor olduğunu bilmiyodum valla yorumlara çok şaşırdım allah hepinize kolaylık versin

uzaklarasavrulalim .!.:

Tam tamına 9 aydır buradayım. Ama bu 9 ay içinde hiç bir tane bile arkadaş edinmedim kendime. Bir yere gitsem bile insanlar bana soğuk gibi geliyorlar sıcak kanlı değiller. Ben öyle açık saçık giyinen bir insanda değilim, insanlar neden bana karşı böyle olduklarını merak ediyorum. Sadece saçlarımı ve makyaj yapmayı seviyorum. Dış görünüşüm biraz egolu gibi görünüyor ama insanlar beni tanıyınca derler hiç öyle değilsin çok samimisin vs. Ben kendime çevre yapmak istiyorum, neler önerirsiniz acaba? Bu arada küçük bir ilçe olduğu için öyle çıkıp gezme gibi bir lüKSüm yok burası öyle gezmeme çok uygun bir ortam değil.

Genişletmek için tıkla...

oncelikle yuzeysel arkadasliklar edinmeye bak. birsure sonra samimi arkadaslar da bulursun. yurtdisinda yasamak zor, psikiyatrik hastaliklar icin risk sebebi. kendine hobi bul, spor yap yoksa kafayi yersin