Size uyguladığım ve çok iyi sonuç aldığım bir yöntemi söyleyeyim. Bana karşı kötü bir şey söylediklerinde ya da ima ettiklerinde gerçekten bunu hak ettim mi diye düşünüyorum (işimi kötü ya da eksik mi yaptım diye) eğer hak etmişsem tamam deyip düzeltmeye çalışırım ama hak ettiğimi düşünmüyorsam onları hasta olarak kabul ediyorum. Onların kendi içindeki (ailevi, sosyal, iş) sorunlarını bana yansıtarak rahatlamaya çalıştıklarını fark ediyor ve asla kale almıyorum. Kendini yırtsa bile asla önemsemiyorum, çünkü o hasta ve söylediği sözlerin benimle hiç ilgisi yok.
He he deyip geçiyorum, sakin zamanlarda da onu iş aramaya teşvik [/QUOTE ]
Aynı taktikle yıllarımı hiç sevmediğim ama içinde bulunmak zorunda olduğum bir iş yerinde geçirdim. Gerçekten bazı olayları kişisel algilamazsak ve o insanın psikolojisinin bozuk olduğunu düşünerek yaşarsak umursamaz tavrı elde ediyoruz en sonunda. Ve kafamız rahat ediyor.
Ben onca sinir bozucu dedikoduya ve mobinge böyle katlandım.
Eski patronum "ben onun uğradığı mobinge ugrasaydim çoktan istifa ederdim" demiş.
Ben orda çalışırken bir şey olduğunda ve sinirim bozulduğunda hep sey diyordum halbuki "Aman seni mi takicam be"
Valla böyle böyle kimseyi takmamaya başladım. İşimi yaptım geçtim. Gerisi çok da ciddiye alınacak insanlar değil benim gözümde. Konu sahibi sen de böyle düşünürsen rahatlarsın belki.
