bana çok bozulmuş,ben onu küçümsemişim.gün boyunca özür dilememi beklemiş.aslında hatırlamış bişeyler yapacakmışta,ben özür dilemeyince oda boşvermiş.ben giderken gitme dememişim.oda gitmiş,güya bizim evin yakınlarında 2 bira içmiş parkta.çok üstüne gidiyomuşum.dayanamıyomuş..... falan filan.yani bizim yıldönümü arada kaynadı bide ben suçlu oldum.bi kere daha ben alttan aldım ve tek tarafın çabasıyla sürüyor bişeyler.onu çok seviyorum ama içimde bi yara açtı.zaman unuttururmu bilmiyorum yada kendi telafi edermi,sanmıyorum.akışına bıraktım şimdilik bişeyleri.artık böyle günleri önemsemiycem,demekki önemli değilmiş,bırak hediyeyi kutlamaya bile gerek yokmuş.bir özel gün daha böyyle silindi gitti işte.yazık oldu ama farkında değil.olmayacakta,nede olsa erkekler hep haklı..