Umutsuzluk

Justalittlebityourheart · 6 Şubat 2021

Hanımlar iyi geceler,
Kendimi son 2,5 senedir resmen lanetli gibi hissediyorum. Resmen hayatımda hiçbir şey yolunda gitmiyor.
İnsanın tek bir işi de yolunda gitmez mi?
Ne iş aşk ne akademik kariyer. Üstüne bir de sağlık. Yaş geçtikçe zaman ilerledikçe, arkadaşlarla da sorunlar yaşıyoruz yollarımız ayrılıyor. Artık her şeyden öyle bıktım ki. Karanlıktayım sanki, hiçbir şey düzelmeyecek. Çok umutsuzum. Kendimi aşırı şanssız hissediyorum, tüm kötü şeyler beni buluyor sanki. Nedir bu yani anlamıyorum ya.
Hiç böyle çok zor gecelerden güzel sabahlara uyandınız mı hanımlar?
Talihsizlik yaşadım ama sonunda yüzüm güldü dediğiniz şeyleri yazar mısınız iyi şeyler duymaya o kadar ihtiyacım var ki.

kkarems · 7 Şubat 2021

Her zaman bilinçaltımla evrene pozitif mesaj ileten insanımdır... bilinçaltıa mutluluk sinyali verirsen mutlu,hastayım sinyali verirsen hastasındır. Aslında insanın kendi psikolojisini yönlendirmesi başkaları yada başka birşey değil kendisidir. Şu an bende konu açtım ağlayarak içim doldu birden doludoluverdim bir yetememezlik kaygısı oldu sanki. Git gide yoruluyor insan ama yorulduğunu belli etmek istemiyor ama fiziki değil duygusal da çöküşe giriyor. Mesela benim ege'ye ihtiyacım var şu an. Sakinlik dinginlik deniz ... sende kendini sakin hissedebileceğin faaliyetler yerler ve özellikle bilinçaltı kitaplarını okumanı tavsiye ederim.
Çok duygusalım bu akşam normalde üzgün olsamda aşırı gülen bir insanımdır ama dışarıdan şeyler bi nebze vurdu bana bu akşam

Erva asel · 7 Şubat 2021

Justalittlebityourheart .!.:
Hanımlar iyi geceler,
Kendimi son 2,5 senedir resmen lanetli gibi hissediyorum. Resmen hayatımda hiçbir şey yolunda gitmiyor.
İnsanın tek bir işi de yolunda gitmez mi?
Ne iş aşk ne akademik kariyer. Üstüne bir de sağlık. Yaş geçtikçe zaman ilerledikçe, arkadaşlarla da sorunlar yaşıyoruz yollarımız ayrılıyor. Artık her şeyden öyle bıktım ki. Karanlıktayım sanki, hiçbir şey düzelmeyecek. Çok umutsuzum. Kendimi aşırı şanssız hissediyorum, tüm kötü şeyler beni buluyor sanki. Nedir bu yani anlamıyorum ya.
Hiç böyle çok zor gecelerden güzel sabahlara uyandınız mı hanımlar?
Talihsizlik yaşadım ama sonunda yüzüm güldü dediğiniz şeyleri yazar mısınız iyi şeyler duymaya o kadar ihtiyacım var ki.

Her gecenin sabahında muhakkak gunes dogar niye bu kadar umutsuzluk var ıcınızde eminimkı ınsallah bu zor zamanlarımız gecer ve bırgun gunes sizin ıcın dogar boyle dusunun sukredın ve sabah kalktığınızda bugun degil belki ama bırgun gunes benim için dogacak diye dusunun

Revna · 7 Şubat 2021

Justalittlebityourheart .!.:
Talihsizlik yaşadım ama sonunda yüzüm güldü dediğiniz şeyleri yazar mısınız iyi şeyler duymaya o kadar ihtiyacım var ki.

Ne olduğunu buraya yazamayacağım, duyanların acıyarak baktığı bi talihsizlik yaşadım.
Yani görünürde talihsizlik ama ardı büyük bir dönüm noktası.
O zor dönem 6 yıl sürdü.
Şimdi geride kaldı ama olağanüstü bi güzelliği de önüme sererek.
Oyüzden artık hiç bir şeyin göründüğü gibi olmadığını biliyorum.
Zor şeyler gerçekten de güzelliğe gebe oluyor.
Belki sizin için de o dönüm noktası çok yakındır

Justalittlebityourheart · 7 Şubat 2021

kkarems .!.:
Her zaman bilinçaltımla evrene pozitif mesaj ileten insanımdır... bilinçaltıa mutluluk sinyali verirsen mutlu,hastayım sinyali verirsen hastasındır. Aslında insanın kendi psikolojisini yönlendirmesi başkaları yada başka birşey değil kendisidir. Şu an bende konu açtım ağlayarak içim doldu birden doludoluverdim bir yetememezlik kaygısı oldu sanki. Git gide yoruluyor insan ama yorulduğunu belli etmek istemiyor ama fiziki değil duygusal da çöküşe giriyor. Mesela benim ege'ye ihtiyacım var şu an. Sakinlik dinginlik deniz ... sende kendini sakin hissedebileceğin faaliyetler yerler ve özellikle bilinçaltı kitaplarını okumanı tavsiye ederim.
Çok duygusalım bu akşam normalde üzgün olsamda aşırı gülen bir insanımdır ama dışarıdan şeyler bi nebze vurdu bana bu akşam

Ben sürekli kişisel gelişim üzerine videolar izliyor, psikologları takip ediyorum. Çekim yasasını uygulamaya çalışıyorum falan ama yok yani olmuyor. Şu an, sanki ben iyi düşündükçe her şey daha da kötüye gidiyor gibi hissediyorum. Tuttuğum elimden kayıp gidiyor

Justalittlebityourheart · 7 Şubat 2021

ivo .!.:
Ne olduğunu buraya yazamayacağım, duyanların acıyarak baktığı bi talihsizlik yaşadım.
Yani görünürde talihsizlik ama ardı büyük bir dönüm noktası.
O zor dönem 6 yıl sürdü.
Şimdi geride kaldı ama olağanüstü bi güzelliği de önüme sererek.
Oyüzden artık hiç bir şeyin göründüğü gibi olmadığını biliyorum.
Zor şeyler gerçekten de güzelliğe gebe oluyor

İnşallah dediğiniz gibi olur, gerçekten umudumu kaybettim sanki, kayboldum.

Summer-girl · 7 Şubat 2021

Her gecenin bir sabahi var ve sabredin lutfen.

sassyassyy · 7 Şubat 2021

yurt disinda bir okuldan kabul almistim, okula basladiktan birkac ay sonra beynimde tumor oldugunu ogrendim. bircok tedavi denedik olmadi, ameliyat oldum. ameliyattan onceki check up sirasinda da doktor bir seylerden suphelenip baska testler yaptirmisti. beyin ameliyatindan ciktiktan bir hafta sonra da kanser oldugumu ogrendim. ama cok erken teshisti. tabi yasadigim yikimi siz dusunun. okul berbat bir hal aldi, kafamda sac yoktu, yerimden kalkacak halim yoktu, dunyanin bir ucunda ailemden de uzaktaydim sadece sevgilim vardi. 1 yil kadar tedavim surdu. sonra sevgilimle nisanlanmayi dusunduk. nisandan birkac gun once annesi yuzunden birbirimize girdik ayrildim.

4 ay kadar ayri kaldik. sonra baristik. okulu toparladim, bitirdim. okul bittikten sonra bir de yillardir hayalini kurdugum okula master icin basvurdum kabul aldim. okul pandemiden dolayi baslamadi sayilir ama yine de o okulun bir parcasiyim. toparlanmistim yani hayatimda hicbir sorun kalmamisti neredeyse. derken 2 ay once de annemi kaybettim, simdi yeni bir toparlanma surecindeyim. tekrar iyilesecegim.

bu yukarida yazdiklarim sadece 3.5 yil icinde oldu. hayat bu yani bir zorluk cikiyor, sen asiyorsun, sonra tekrar bir zorluk cikiyor vs. her sey surekli guzel olmuyor, surekli kotu de olmuyor. pes etmeden devam etmek lazim. tabi abartmadan yani insan zor seyler yasadi diye de drama queen olmamali. kendiligine birakinca her sey cozuluyor zaten.

Cogsicagtir02 · 7 Şubat 2021

Justalittlebityourheart .!.:
Hanımlar iyi geceler,
Kendimi son 2,5 senedir resmen lanetli gibi hissediyorum. Resmen hayatımda hiçbir şey yolunda gitmiyor.
İnsanın tek bir işi de yolunda gitmez mi?
Ne iş aşk ne akademik kariyer. Üstüne bir de sağlık. Yaş geçtikçe zaman ilerledikçe, arkadaşlarla da sorunlar yaşıyoruz yollarımız ayrılıyor. Artık her şeyden öyle bıktım ki. Karanlıktayım sanki, hiçbir şey düzelmeyecek. Çok umutsuzum. Kendimi aşırı şanssız hissediyorum, tüm kötü şeyler beni buluyor sanki. Nedir bu yani anlamıyorum ya.
Hiç böyle çok zor gecelerden güzel sabahlara uyandınız mı hanımlar?
Talihsizlik yaşadım ama sonunda yüzüm güldü dediğiniz şeyleri yazar mısınız iyi şeyler duymaya o kadar ihtiyacım var ki.

29 yaşındayım çok şükür güzel bir işim var. Buralara nasıl geldiğimi anlatsam inanmazsınız. Şuan pek mutlu olmasam da , biraz umutsuzluğa düssem de dua edince, ya da inanınca bazı seylerin yoluna gireceğine inanmısımdır hep. 8 kardesli, 20-30 haneli bir köyde, birlestirilmis sınıfta okudum. Babam bizi ben 10 yasındayken bıraktı.(hem de cok iyi paralar kazanmasına ragmen). Biz 8 kardes kaldık öyle.Benim aklıma gelmez ama komsu anlatır. Annem suyun icine seker katıp veriyormus evde bir sey olmadığı icin. Bir keresinde de annem beni somun ekmek yollamaya göndermis, yerler camur diye komsunun evinin önünde ayağım takılıp düsmüsüm ama ekmekleri öyle sıkı tutmusum ki onlara zarar gelmesin diye(annem yufka ekmek yapardı o somun ekmek bile gözümüzde nasıl büyürdü anlatamam). Hatta bi keresinde annemden sakız istedim diye annem baya dövmüstü beni burnum kanamıstı, parası yoktu cünkü. Ben de cocuk halimle anlamamısım.. 5. sınıftan sonra çalışmaya basladık, ne is olursa... Pamuk, kayısı toplamak, fındık toplamak. Her isi yaptık. Afedersin giyecek ic camasırımız, üstümüze giyecek giysimiz yoktu. Teyzemler eskilerini verirdi,biz giyerdik. Çalışmaya gittiğimiz evin sahibi kızının yırtık ayakkabısını vermisti bana, o bile gözüme güzel gelmisti. Okula onlarla gidiyordum. Ama ortaokul,liseyi birincilikle, üniversiteyi de sınıf 4.lüğü ile bitirdim. ERgenlik dönemleri deli dönemler olur ya, ailemin her ferdini kafama takardım.. Abimin harclığı yok diye, kardeslerim ac okula gidiyor diye cok üzülürdüm.. Allahım artık öleyim de onları böyle görmeyim diye dua ederdim. Lise sona kadar kaşarlı sucuklu tostun tadını bilmezdim.. Hatta okula yakın bir yerde tost yapılırdı kokusu her yeri sarardı. O tostun kokusu hala burnumda.. Ama Allah o kadar büyük ki.. Lise döneminde daha önce yapılmayan bir proje ile bizi dersaneye yolladılar. Derslerim de iyiydi zaten.Pdryi kazandım. Üniversitede bile bir etek bir kazağım vardı ilk sene.. Onu da annem, kendi annesinden kalan altın yüzüğü satarak almıstı. Üniversite de harclıksızdım hep.(tek iyi yanı 67 kilodan 58-59 kiloya inmemi sağladı. Okula da yürüyerek gidip geliyordum ohh mis :) ). Suan öğretmenim. Şimdi o zamankii halimizi hatırlıyorum. Bazen ağlasam da bazen de cebimdeki 25 kurusu kardesime verip ben tokum sen git kendine bir seyler al dediğim geliyor aklıma okul yıllarında, bizimkilerle oturup gülüyoruz). Yani demem o ki Rabbim cok büyük, bir kapıyı kapatıp bir kapıyı acıyor mutlaka. Şuan ben de bazen umutsuzluğa düssem de yine her seyin yoluna gireceğine inanarak, yasamın bize bir hediye olduğunu düsünerek yol alıyorum. İnsanız üzülmemiz gayet normal. Şunun şurasında ne kadar yasıyoruz ki, anı yasa bosver diyorum kendi kendime. İnsallah herkes hak ettiği yerlere gelir, hak ettiği sekilde sevilir, hak ettiği sekilde bir hayat yasar. Siz de dua edin ve anı yasamaya bakın.. Bunları yazarken yarım saatim gitti bile

Giden saatlari geri getiremiyoruz o yüzden kendinizi üzmeyin.Her seyde vardır bir hayır :)

Justalittlebityourheart · 7 Şubat 2021

sassyassyy .!.:
yurt disinda bir okuldan kabul almistim, okula basladiktan birkac ay sonra beynimde tumor oldugunu ogrendim. bircok tedavi denedik olmadi, ameliyat oldum. ameliyattan onceki check up sirasinda da doktor bir seylerden suphelenip baska testler yaptirmisti. beyin ameliyatindan ciktiktan bir hafta sonra da kanser oldugumu ogrendim. ama cok erken teshisti. tabi yasadigim yikimi siz dusunun. okul berbat bir hal aldi, kafamda sac yoktu, yerimden kalkacak halim yoktu, dunyanin bir ucunda ailemden de uzaktaydim sadece sevgilim vardi. 1 yil kadar tedavim surdu. sonra sevgilimle nisanlanmayi dusunduk. nisandan birkac gun once annesi yuzunden birbirimize girdik ayrildim.

4 ay kadar ayri kaldik. sonra baristik. okulu toparladim, bitirdim. okul bittikten sonra bir de yillardir hayalini kurdugum okula master icin basvurdum kabul aldim. okul pandemiden dolayi baslamadi sayilir ama yine de o okulun bir parcasiyim. toparlanmistim yani hayatimda hicbir sorun kalmamisti neredeyse. derken 2 ay once de annemi kaybettim, simdi yeni bir toparlanma surecindeyim. tekrar iyilesecegim.

bu yukarida yazdiklarim sadece 3.5 yil icinde oldu. hayat bu yani bir zorluk cikiyor, sen asiyorsun, sonra tekrar bir zorluk cikiyor vs. her sey surekli guzel olmuyor, surekli kotu de olmuyor. pes etmeden devam etmek lazim. tabi abartmadan yani insan zor seyler yasadi diye de drama queen olmamali. kendiligine birakinca her sey cozuluyor zaten.

Sassyassyy yazdıklarınızı okurken, gözlerim doldu ve inanın kendimi şımarıklık ediyormuş gibi hissettim.
Öncelikle çok geçmiş olsun ve başınız sağolsun gerçekten çok üzüldüm. Umarım şu an sağlığınız yerindedir hiçbir sıkıntı yoktur.
Annenizin kaybı da daha çok taze elbette daha yeni yeni toparlanıyorsunuzdur, çok ama çok haklısınız her şey devamlılık halinde güzel veya kötü olmuyor. Yolda kalmak, devam etmek önemli olan. Umarım hayatımızın geriye kalanın da daha güzel şeyler yaşarız.

sassyassyy · 7 Şubat 2021

Justalittlebityourheart .!.:
Sassyassyy yazdıklarınızı okurken, gözlerim doldu ve inanın kendimi şımarıklık ediyormuş gibi hissettim.
Öncelikle çok geçmiş olsun ve başınız sağolsun gerçekten çok üzüldüm. Umarım şu an sağlığınız yerindedir hiçbir sıkıntı yoktur.
Annenizin kaybı da daha çok taze elbette daha yeni yeni toparlanıyorsunuzdur, çok ama çok haklısınız her şey devamlılık halinde güzel veya kötü olmuyor. Yolda kalmak, devam etmek önemli olan. Umarım hayatımızın geriye kalanın da daha güzel şeyler yaşarız.

aa yok uzulun diye yazmadim, veya “hii bak haline sukret” falan da demek istemedim.

herkesin derdi kendine buyuk sonucta, benim de mesela bunlari yasasam da hayatimin cok guzel olan kisimlari da vardi onlara tutundum. kisacasi her sey geciyor, sizin hayatinizdaki bu sanssiz/tutuk donem de gececek eminim. dunya hep ayni kalmaz yani hayatiniz da oyle. bundan sonrasi icin bol sans.

Justalittlebityourheart · 7 Şubat 2021

umuthepvardirr .!.:
29 yaşındayım çok şükür güzel bir işim var. Buralara nasıl geldiğimi anlatsam inanmazsınız. Şuan pek mutlu olmasam da , biraz umutsuzluğa düssem de dua edince, ya da inanınca bazı seylerin yoluna gireceğine inanmısımdır hep. 8 kardesli, 20-30 haneli bir köyde, birlestirilmis sınıfta okudum. Babam bizi ben 10 yasındayken bıraktı.(hem de cok iyi paralar kazanmasına ragmen). Biz 8 kardes kaldık öyle.Benim aklıma gelmez ama komsu anlatır. Annem suyun icine seker katıp veriyormus evde bir sey olmadığı icin. Bir keresinde de annem beni somun ekmek yollamaya göndermis, yerler camur diye komsunun evinin önünde ayağım takılıp düsmüsüm ama ekmekleri öyle sıkı tutmusum ki onlara zarar gelmesin diye(annem yufka ekmek yapardı o somun ekmek bile gözümüzde nasıl büyürdü anlatamam). Hatta bi keresinde annemden sakız istedim diye annem baya dövmüstü beni burnum kanamıstı, parası yoktu cünkü. Ben de cocuk halimle anlamamısım.. 5. sınıftan sonra çalışmaya basladık, ne is olursa... Pamuk, kayısı toplamak, fındık toplamak. Her isi yaptık. Afedersin giyecek ic camasırımız, üstümüze giyecek giysimiz yoktu. Teyzemler eskilerini verirdi,biz giyerdik. Çalışmaya gittiğimiz evin sahibi kızının yırtık ayakkabısını vermisti bana, o bile gözüme güzel gelmisti. Okula onlarla gidiyordum. Ama ortaokul,liseyi birincilikle, üniversiteyi de sınıf 4.lüğü ile bitirdim. ERgenlik dönemleri deli dönemler olur ya, ailemin her ferdini kafama takardım.. Abimin harclığı yok diye, kardeslerim ac okula gidiyor diye cok üzülürdüm.. Allahım artık öleyim de onları böyle görmeyim diye dua ederdim. Lise sona kadar kaşarlı sucuklu tostun tadını bilmezdim.. Hatta okula yakın bir yerde tost yapılırdı kokusu her yeri sarardı. O tostun kokusu hala burnumda.. Ama Allah o kadar büyük ki.. Lise döneminde daha önce yapılmayan bir proje ile bizi dersaneye yolladılar. Derslerim de iyiydi zaten.Pdryi kazandım. Üniversitede bile bir etek bir kazağım vardı ilk sene.. Onu da annem, kendi annesinden kalan altın yüzüğü satarak almıstı. Üniversite de harclıksızdım hep.(tek iyi yanı 67 kilodan 58-59 kiloya inmemi sağladı. Okula da yürüyerek gidip geliyordum ohh mis :) ). Suan öğretmenim. Şimdi o zamankii halimizi hatırlıyorum. Bazen ağlasam da bazen de cebimdeki 25 kurusu kardesime verip ben tokum sen git kendine bir seyler al dediğim geliyor aklıma okul yıllarında, bizimkilerle oturup gülüyoruz). Yani demem o ki Rabbim cok büyük, bir kapıyı kapatıp bir kapıyı acıyor mutlaka. Şuan ben de bazen umutsuzluğa düssem de yine her seyin yoluna gireceğine inanarak, yasamın bize bir hediye olduğunu düsünerek yol alıyorum. İnsanız üzülmemiz gayet normal. Şunun şurasında ne kadar yasıyoruz ki, anı yasa bosver diyorum kendi kendime. İnsallah herkes hak ettiği yerlere gelir, hak ettiği sekilde sevilir, hak ettiği sekilde bir hayat yasar. Siz de dua edin ve anı yasamaya bakın.. Bunları yazarken yarım saatim gitti bile Giden saatlari geri getiremiyoruz o yüzden kendinizi üzmeyin.Her seyde vardır bir hayır :)

Bu arada gerçekten vakit ayırıp, bana bu mesajı yazdığınız için çok ama çok teşekkür ederim. Sizi tebrik ederim ne kadar güçlü bir karaktersiniz. Ya inanın çok duygulandım bi üstteki mesajla birlikte , resmen şımarıklık ediyorum dedim.
Herkes ne zorluklar yaşıyor ne yollardan geçiyor, şu evlerde ışıklar yanıyor da oralarda neler oluyor bilemiyoruz. Şu instagram bilmem ne derken herkes hayatını şaşalı, güzel mutlu gösterince insan dönüp kendine bakıyor işte, mutsuzum arpa boyu kadar yol alamadım, hiçbir işim yolunda gitmiyor diye kederleniyor. Umutsuzluğa kapılıyor. Sanki hiçbir şey düzelmeyecek gibi geliyor.
Haklısınız şu geçen bir dakika bile kıymetli ve bunun değerini bilemeden kuruntularla zamanı harcıyorum.

Justalittlebityourheart · 7 Şubat 2021

sassyassyy .!.:
aa yok uzulun diye yazmadim, veya “hii bak haline sukret” falan da demek istemedim.

herkesin derdi kendine buyuk sonucta, benim de mesela bunlari yasasam da hayatimin cok guzel olan kisimlari da vardi onlara tutundum. kisacasi her sey geciyor, sizin hayatinizdaki bu sanssiz/tutuk donem de gececek eminim. dunya hep ayni kalmaz yani hayatiniz da oyle. bundan sonrasi icin bol sans.

İnşallah dediğiniz gibi olur geçer bu günler yani umarım hep böyle kalmaz ya. Size de boş şans umarım çok başarılı ve çok mutlu olursunuz

Cogsicagtir02 · 7 Şubat 2021

Justalittlebityourheart .!.:
Bu arada gerçekten vakit ayırıp, bana bu mesajı yazdığınız için çok ama çok teşekkür ederim. Sizi tebrik ederim ne kadar güçlü bir karaktersiniz. Ya inanın çok duygulandım bi üstteki mesajla birlikte , resmen şımarıklık ediyorum dedim.
Herkes ne zorluklar yaşıyor ne yollardan geçiyor, şu evlerde ışıklar yanıyor da oralarda neler oluyor bilemiyoruz. Şu instagram bilmem ne derken herkes hayatını şaşalı, güzel mutlu gösterince insan dönüp kendine bakıyor işte, mutsuzum arpa boyu kadar yol alamadım, hiçbir işim yolunda gitmiyor diye kederleniyor. Umutsuzluğa kapılıyor. Sanki hiçbir şey düzelmeyecek gibi geliyor.
Haklısınız şu geçen bir dakika bile kıymetli ve bunun değerini bilemeden kuruntularla zamanı harcıyorum.

tesekkür ederim. İnstagramda herkes mutlu. İnsallah iyi bit hayat sürersiniz..

yazarhanim35 · 7 Şubat 2021

Justalittlebityourheart .!.:
Hanımlar iyi geceler,
Kendimi son 2,5 senedir resmen lanetli gibi hissediyorum. Resmen hayatımda hiçbir şey yolunda gitmiyor.
İnsanın tek bir işi de yolunda gitmez mi?
Ne iş aşk ne akademik kariyer. Üstüne bir de sağlık. Yaş geçtikçe zaman ilerledikçe, arkadaşlarla da sorunlar yaşıyoruz yollarımız ayrılıyor. Artık her şeyden öyle bıktım ki. Karanlıktayım sanki, hiçbir şey düzelmeyecek. Çok umutsuzum. Kendimi aşırı şanssız hissediyorum, tüm kötü şeyler beni buluyor sanki. Nedir bu yani anlamıyorum ya.
Hiç böyle çok zor gecelerden güzel sabahlara uyandınız mı hanımlar?
Talihsizlik yaşadım ama sonunda yüzüm güldü dediğiniz şeyleri yazar mısınız iyi şeyler duymaya o kadar ihtiyacım var ki.

şuan bende o durumdayım ama biliyorum geçecek

Justalittlebityourheart · 7 Şubat 2021

sabahvesen .!.:
şuan bende o durumdayım ama biliyorum geçecek

Umarım en kısa zamanda geçer

yazarhanim35 · 7 Şubat 2021

Justalittlebityourheart .!.:
Umarım en kısa zamanda geçer

inşallah canım

pembepepe08 · 7 Şubat 2021

Bende öyleyim burcun ne ?

flower_rose · 7 Şubat 2021

Her sıkıntıdan sonra mutlaka bir güzellik vardır. Rabbim feraha öıkasın. Hepimiz zaman zaman benzer durumları yaşıyoruz. Güçlü kalıp savaşıp üstesinden geleceğinize eminim. Ama pes ederseniz işte o zaman iyi olmaz. Her gayretin bir mükafatı vardır. Sakın pes etmeyin. Hayat bir mücadele

Justalittlebityourheart · 7 Şubat 2021

pembepepe08 .!.:
Bende öyleyim burcun ne ?

Koç sizin?

Umutsuzluk

Aktif Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Üye

Dümdüz Üye✨

Aktif Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Aktif Üye

Aktif Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Yazar Hanım

Aktif Üye

Yazar Hanım

Aktif Üye

Guru

Aktif Üye

Benzer Konular