Üniversitede aile özlemi :(

Kızlar ben bu sene üniversiteye başladım okuduğum yer yaklaşık 6 saatlik mesafede yani baya uzak
Sırf eğitimi için geldim..
Devlet yurdunda kalıyorum, yarı özele geçecektim ama okulumun çevresinde yarı özel yurt yok.
Özel yurt ve özel ev olayına da maddi durum elvermiyor.
Devlet yurduna alışamıyorum 6 kişilik daracık koğuş gibi yataklar ve dolaplar demir..Sevmeye çalışıyorum ama aslında böyle söyleyerek alışmamı güçleştirdiğimde farkındayım..Ama napıyım elimde değil :2:
Sınava hazırlanırken burdan kurtulmak istiyorum bıktım artık falan derdim ama şimdi herşeyi özlüyorum annemi babamı kardeşimi, dostlarımı..
Benim kardeş gibi yakın olduğumuz bi arkadaş grubum vardı 7 kişiydik hiç kopmadık yıllardır..
3 tanesiyle aynı şehirdeyiz biri benim fakültemin bitişiğinde..Ama o da benimle aynı durumda..O cemaat evinde kalıyor ve ev ortamında, daha rahat..Ama ben yurda alışamıyorum
Aslında alışmak istesem alışırım ama ailemi ev ortamını özlüyorum halıya basmayı özlüyorum yani
Şuan bayram tatilinden dönüyorum yurda ki tatilede 1 hafta erken girdim astım okulu.
15 gündür evimdeyim şimdi oraya dönmek o kadar zorki..
Annemle babamla vedalaştım yine ağladım annemi görünce öyle
Aileme çok bağlıyım mesela bazı insanlar çabuk alışıyo ailesi olmadan yaşamaya ama ben öyle değilim çok özlüyorum..
Herkes aynı şeyi söylüyo ''alışırsın'' Biliyorum eninde sonunda alışmak zorundayım ama şuan içim sıkılıyo
Oda arkadaşlarımın 3 tanesi son sınıf 3 tanede ilk sınıfız, çok dengesiz bi dağılım var, ama anlaşmaya çalışıyorum, okul arkadaşlarım iyi okuluda seviyorum ama işte sanırım benim sorunum yurt..
Niye bu kadar takıyorum bilmiyorum bakalım bu sefer yerleşince nasıl olacak, düşünüyorum orada binlerce kişi kalıyor sonuçta tek değilim..
Cemaat evine çıkmayı düşünmeye başladım ama orda yapabilir miyim bilmiyorum, yani namaz gibi şeyler sorun olmaz kılıyorum zaten ama çok sıkarlar mı bilemiyorum..Aslında yurdun tv ve internet gibi avantajları var ama onlarda derslerim açısından pek yararlı değil, yurtta ders çalışamıcakmışım gibi geliyo, sizce ne yapmalıyım bi akıl verin bana çok kötü hissediyorum

ilk sene alisma donemidir yavas yavas alisirsin..ben o yurtta 4 sene kaldim.otel gibi kullaniyordum.gunduz zaten yoktum.
arkadaslaral vakit gecirirdik.aksamlara gelirdim.
ders calismak icin de o calisma odalari hemen dolardi herkes yerini parsellemisti saolsunlar.onlarin calisma azmi beni de calismaya tesvik ediyordu:)yurtta sinifindan da tanidiklarin oldugu icin sinav zamani anlamadiklari soracagin birileri oluyordu,sinav sorulari birinin eline gecince tum yurda yayilirdi bu acidan iyiydi..
cok sorun yapma kalici degilsin sonucta.gunler cabuk geciyor.arkadas edin kendine anlamayacaksin hicbirsey..ya istedigin zaman atlayip ailenin yanina gidemeseydin bunlari dusun.

canım aynı şeyleri yaşamış ve hissetmiş biri olarak söylüyorum;inan geçecek
ve bugunlerini de ozleyeceksin ilerde..
bana da bunlar soylendiğinde hiç inandırıcı gelmiyordu..o an içinde bulunduğum durumun sıkıntısından başka bir şey düşünemiyordum
ben de aileme çok düşkünüm..ev ortamını çok özlüyordum..
yazdığın bir cümle bana o kadar tanıdık geldi ki..insan halıya basmayı bile özlüyor.gerçekten de öyleydi...yurtta ev sıcaklığını bulmak mümkün değil elbet ama ilerde güzel arkadaşlıklar kurdukça hem yaşadığın şehri hem de yaşadığın yeri seveceksin..ve de bugunleri özleyeceksin sadece biraz daha sabır...

üniversiteyi ben ankarada okudum ailem de eskişehirdeydi. geri gelse o günler daha dolu dolu geçirmeye bakardım. çok özleniyor o günler çok... tadını çıkarmalısın...

Hepiniz çok sağolun kızlar ya gerçekten insan burda böyle içini döküp birde fikir alınca rahatlıyor..
Haklısınız ben zaten yaşadığım anın kıymetini bilmeyip sonra zamanı kaçırıncada özlerim ..
Böyle yurt kötü şu kötü bu kötü deyip herşeye olumsuz yönden bakıyorum bununda farkındayım ve böyle yapmamın tek sebebi ailemi dostlarımı özlemem..
Ama zamanla herşeye alışıcam inşallah :)
Şuan yurda geldim ve odada kimse yok, çok rahatım ama ya keşke gelmeseler 6 kişi bir arada yaşamak ne zormuş

ayynı durumda sayılırızz..ama bn özel yurrta kalıyorum. öyle sorunlarm yok ama bende geri dönüyorum şmdi okula ve ailemdedn ayrı kalmak uzakta olmak cok kötü.

hem tam alışıyoken senin gibi 1 hafta erkenden cıktm gttm evime. 15gn kadar kaldm ama keşke yapmasydm şmdi cok alıştım tekrar evimi arıyorum..daha alışıcak zaman var ama bu şmdiki durumu deiştirmio ..

ayyy ben bu yazıda kendimi gördüm sankiiiii:)))
öncelikle canım saan kısaca yaşadıklarımı anlatayım belki sıkıntın biraz olsun hafifler
yaş 19 çalıştım çabaladım ve üniversiteyi kazandım :)))sonuçlar açıklandı çoook mutlu oldum :))yeni bir yer üniversite falan çok mutlu olacağımı düşündüm tabi ki senin gibi:))
ailemle üniversiteyi okuyacağım şehre gittik (bu arada benim mesafem de senin ki gibi 6 saatti)ben daha yurdu görür görmez gözlerim doldu ve ailemden ayrılamayacağımı düşündüm .beni bırakıp gittiler .onlar daha bir saatlik yol gitmeden ben aradım ve özledim diye ağlamaya başladım.2 kişilik odada kalıyordum .Yanımdakiyle apayrı dünyaların insanlarıydık.Sınıfta da pek arkadaşlık kuramadım l1 dönem boyunca memleketime gittim geldim her ay her ayy:))bir akrabam vardı o üniversitede 3 .sınıf o ilgilendi benimle sağolsun.2. dönem baktım olmuyor oda arkadaşımla anlaşmaya çalıştım beraber bişeyler yapmaya başladık sınıfta da bir iki arkadaş edindim hemşerilerim vardı onlarla atkıldım falan filan derken eve gitmeyi seyrekleştirdim ve 1 senem öyle geçti .Ama yine de her eve gidiş gelişte aynı acıları yaşardım
5 yıllık okul bu şekilde bitti son senelerim çok iyi geçti 10 kişilk bi grubum vardı sınıfta o kadar iyi zaman geçerdi ki eve bile gitmek istemmezdim bazen .üstüne 2 yıl yüksek lisan yaptım yine de bazen zorlandım ama gerek yaşımın vermiş olduğu olgunluk gerek bu duruma alışmam sayesinde rahat atlattım .yılları şimdi 27 yaşımydım ve o günleri özlüyorum inan yorum senin rahat ol kuzum hepsi geçecek

canım konunu görünce hemen yazmak istedim. sana biran önce alış demeyeceğim çünkü hemen olmayacak. bende devlet yurdunda kaldım ilk gittiğimde. özellikle halı olayını okuyunca tamam işte ben dedim. üstelik yedeklerde olduğum içinde ordan oraya sürünmüştüm ilk haftalarda. külüstür demir yatak paylaşılamıyordu anlayacağın. yatağın asıl sahibi gelince moralim bozuluyordu. neyse duvarları küflü olsa da bir odam oldu sonunda. ama bu sefer ders çalışacak mekan yoktu. çalışma odasında çalışamıyorsun. 'burası benim yerim'ler falan. neyse ben 2. sınıfın sonunda daha iyi adapte olmuştum oraya. ama ben adapte olana kadar dersler aldı başını gitti. çok az uzatmalıda olsa bitti okul. ama sana tavsiye kesinlikle gaza gelip 1 sene tanıdığın adamlarla eve çıkma. hatta eve çıkma hiç tavsiye etmiyorum. sonra temizlik, yemek uğraşırsın ( sıraya koyarız deme onlar yalan oluyor sonra ), sınav zamanı sen rahat ortam olsun diye eve çıkmışken evde 100 kişi olursunuz bir anda tanıdık tanımadık. senin rahat ortam hikaye olur yani. annenleri özleyeceksin başlarda ama sonra alışacaksın emin ol. o yüzden katılabileceğin topluluklar vs varsa onlara katıl, ders çalışmak için kütüphaneniz varsa okulun oraya git...rahat edersin. üniversite ortamı güzeldir ama ders çalışmayı da ihmal etme. iş arama vs derdi başlayınca o ortamlar dağılıyor malesef. o yüzden arkadaş vs hiç kasmana gerek yok, biri bir şey yapmış hiç dert etme...derdin derslerin olsun. çok konuştum biliyorum kuyruk acım var ne yapayım.

edit;

ayrıca cemaat evi vs tavsiye etmiyorum. kalan arkadaşlardan biliyorum. karanlık olmadan geleceksin, yok okul hariç nereye gittin haber vereceksin, şenlik zamanı herkes konser izlerken sen evde oturacaksın...yapabilirim diyorsan çık. en uygunu özel yurt. en azından odadakileri beğenmezsen başka odaya geçersin evde öyle bir imkanın olmaz bir sürü eşya aldım dayanayım bari dersin. illa 2 kişilikte kalacaksın diye bir şey yok. mis gibi 4 kişilik odalarda var. ayrıca şimdi imkanın yok ama notlarını yüksek tutarsan burs vs gibi imkanların olabilir ilerisi için. sen bence iyice bir piyasa araştırması yap önce . yurtlar ne kadar diye. öyle arkadaş bilgisi değil, yerlerini öğren, kendin git. yüzyüze görüş. hadi o da olmadı diyelim...zaten alışacaksın canını sıkma. ben buraya nasıl alışacağım deme ben sonuna kadar kalmadım ama pek çok arkadaşım 4 sene boyunca devlet yurdunda kaldı...başta hepimz senin gibiydik. sonradan oranın kurdu olacaksın. sawako dediydi dersin

Canim benim ben de hemen hemen 6 saat uzaktaydim ailemden (bursa-ankara) (hos ben gayet mutluydum halimden ama neyse). Ben de yurtta kaliyordum 6 kisilik odada ilk senemi orada gecirdim. Her gece ailesini ozledigi icin aglayan, haftasonlari saatlerce yol cekip 1 gece orada kalmak icin kendini turlu eziyetlere sokan kisiler tanidim. Hepsi zamanla alistilar canim, cok uzun bir zaman da degil ustelik. Bunlardan bir tanesi de zamanla yakin arkadasim oldu. Lisans, yuksek lisans derken simdi fransa'ya gitti doktora icin. Artik ha deyince gelemeyecek de, ama iste insan alisiyor hatta kendi duzenini kuruyor bir sure sonra ve bu kez de ailesinin evine dondugunde kendini misafir gibi hissediyor sen de arkadas edinirsin, gunun birinde eve cikarsin vs. Veya yurtta kalmaya devam edersin o da bir olasilik, tum lisans+yuksek lisans hayatini yurtta gecirmis insanlar da biliyorum. Zamanla duzene girer hersey. Eskiden kocaman yatakhanelerde kalir yataklarinin ustunde ders calismaya calisirlarmis. O kisiler de mezun olup meslek sahibi oldular. Simdi bizim sartlarimiz bundan kat kat iyi, en kotusu bile.Tabi ki 6 kisi bir odada yasamak da kolay degil bunu bu sartlarda okumus olan herkes bilir, ama hepsinin aslinda ayri bir guzelligi var inan ki. Gercekten cok ozluyorum ben o gunleri... Cok sevdigim insanlarla tanistim cok cok eglendigimiz zamanlar oldu. Hayatimin en guzel yillariydi elimde olsa kampuse geri gider bir daha da cikmazdim oradan.... Bunu ara ara evde de soyluyorum esim yuzume anlamli anlamli bakiyor Sen simdi derslerine odaklan canim. Bu hislerinin gelip gecici oldugunu unutma, yakinda cok farkli bir gozle bakacaksin herseye ve ne derslerin bundan etkilenecek artik ne de moralin. Bu arada universitede de topluluklara katil, kendine hobi edin canim seni rahatlatacak ve yapmaktan zevk alacagin bir ugras bul kendine.. Surekli icinde bulundugun durumun olumsuz yanlarini dusunme, hep sunu hatirla senin durumunda binlerce insan vardi ve onlarin hepsi derslerini ayni sartlardayken calisabildiler, mezun oldular ve simdi universite yillarini ozlemle aniyorlar

sevgi_melegi .!.:

Şimdi sıkılmanın keyfini çıkar, bitince çok arıcaksın...

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle katiliyorum! Bu soz soylene soylene kliselesmistir ama 100% dogru bir tespittir, is hayati vs baslayinca birden dank eder aslinda universite hayatinin sandigindan cok daha guzel oldugu. Cunku herseyi yapabilecek kadar buyuksunuzdur artik yetiskinsinizdir, ama henuz hayatin sorumluluklari omuzlariniza binmemistir.. Ben de cok ariyorum o gunleri simdi

Bende liseyi bitirdiğim sene ünivi kazandım ve büyük bir mutlulukla gittim. Gittiğim gün çok ağladım. Eskişehir-Çorum.. 6 saat.. İlk sene her ay gidiyodum eve Özel yurtta kaldım ve çok zor günler geçirdim. Zamanla arkadaş ortamım oldu okul ve yurt arasında geçti gitti günler. 2. sene daha kolay geliyo insana. Ki ben zaten 2. sınıfın 2. döneminde memleketimde memur oldum ve okulu bırakıp geldim. İşe başladıktan sonra o kadar özledimki okulumu.. Ama artık alıştım. Sana tavsiyem en güzel şekilde geçir üniversite hayatını.. Gez dolaş çevre edin. Geriye dönüp baktığında pişman olmayacağın bir üniversite hayatın olsun :)

Kesinlikle katiliyorum! Bu soz soylene soylene kliselesmistir ama 100% dogru bir tespittir, is hayati vs baslayinca birden dank eder aslinda universite hayatinin sandigindan cok daha guzel oldugu. Cunku herseyi yapabilecek kadar buyuksunuzdur artik yetiskinsinizdir, ama henuz hayatin sorumluluklari omuzlariniza binmemistir.. Ben de cok ariyorum o gunleri simdi [/QUOTE]

Öyle vallaha deseler ki git yeniden koşa koşa gitmezsem nolayım
Yediğin önünde yemediğin ardında derler ya hani aynen de öyle.
Bi bitsin okul, aman ALLAH korusun burayı özlersem falan :) ne kadar cahilmişiz ilk sene.
Hiçbirşey o zamanlardaki kadar anlamlı gelmiyor şimdi bana...

Hala tam olarak toparlanamıyorum ben kızlar ya.
Hepiniz o günleri ararsın diyosunuz evet ararım sonuçta üniversitede olmak güzel birşey,ama şuan hergün ruhum daralıyo.
Ara sıra ağlıyorum hala, benim kadar kötü olan var mıdırki bilemiyorum
Aslında annemlerle konuşurken böyle değilim keşke sabahtan akşama kadar konuşsam
Kendimi çok yalnız hissediyorum etrafımda arkadaşlarım var ama memleketimden gelen 2 tanesi hariç diğerleri beni anlayabilecek kişiler değil..
Günlerim çok sıkıcı geçiyor monoton hissediyorum
Ailem yanımda olmayınca kendimi çok eksik hissediyorum 43 gün kaldı gün sayıyorum burda günler geçmiyor ordada hemen geçip bitiyor kendimi yine yurtta buluyorum of of

Üniversiteyi kazanıyım, o kadar özlemeye razıyımm

canım daha yenisin ondan bu kadar zorlanıyorsun.
sizin yine iyiymiş 6 kişi bizim odalar 8 kişilikti.
bir yeri güzel yapan taşı toprağı değil inan insanları.
oda arkadaşların iyiyse o oda tadından yenmez oluyor.
benim öyleydi harika insanlardı oda arkadaşlarım.
şöyle bir geriye dönüp baktığımda sadece odamı özlüyorum ordaki dostlukları hoş sohbetleri.
inşallah oda arkadaşların iyi çıkarsa kısa sürede alışırsın merak etme.
hatta eve gitmek zor gelir.

zaten hep öyledir.
üniversite 1. sınıftayken sık sık gidilir eve.
2-3-4. sınıflarda gittikçe azalır eve gitme sıklığı.
4. sınıfta bayram , 15 tatilde gidilir sadece.

Üniversiteye başlayıp 2 haftadır bir ağlaya zırlaya evime gittiğim o ilk sene.. Şimdi dönüp bakıorum da ; nasıl geçti ben nasıl 4. sınıf oldum hayret ediyorum Sadece sen değil herkes yaşıyor bu durumu canım. 2.-3. sınıfa geldiğinde bayramdan bayrama eve gidiyor olacaksın. Yurt ortamı biraz sıkıcıdır bilirim. Hele kız yurdunun entrikası boldur. Kafa dengin bir ya da 2 arkadaşınla bir eve çıksan inan senin için daha kolay olur herşey. Bir ev nasıl çekip çevriliyor bunu da öğrencilik yıllarında öğreniyoruz.. Sen sıkma güzel canını. Gez, dolaş, derslerini sakın ola ihmal etme. Alışacaksın

bende ilk gittiğimde çok üzülüyordum ben evde kalıyordum. kızlarla sarılır ağlardık annemi özlediiim die sonra geçti tabi :44: üzülme sen bence iyi tanıdığın arkadaşlarınla apart tutun öle daha iyi olur annende gelir kalır arada hem

bende gittim üniye gidene kadar bi dert gittim hala aynı dert sürekli hergün ağlamalar sızlamalar
sürekli telefonda ağlamalarr.. zamanla alıştımm okudugum şehre
kendi memleketime geldiğimde deli gibi özlüyodumm orayı arkdslarımı sende alışırsın zamanla

Canim,

Benim kadar kötü olan var midir ki diye sormussun yüzüme ilik bir gülümseme yayildi. Cünkü ben yurda ilk yerlestigimde, hala annemle babamin nasil gittiklerini ve gece gök gürültüsü esliginde, bir basima odada neler hissettigimi hatirlarim.

Ben hazirlik dahil 5 yil devlet yurdunda kaldim. Ailemin ekonomik durumu iyi olmadigi icin, diger bütün arkadaslarim yurttan nefret ederken, bitse de gitsek derken ve sürekli sikayet ederken, ben hep bir sorunum yok dedim.

Bir sorunum yok demek zorunda ve alismak zorundaydim. Baska nerede kalabilirdim ki?

Neyse, ilk kaldigim odadakiler yok iyidi, cok sevmistim onlari bir iki ay icinde ama sonra ASILIM baska bir odaya cikti, geri o odaya dönmek icin kizlar da ben de yurt müdiresi ile görüstük neyse gectim. Ama bir yil sonra hersey degisti ve büyük bir kavga koptu. Kizlar benim sürekli ders calismamdan sikayet edip burun kiviriyor. Ben calisma odasinda calisamiyorum, sen nasil calisiyorsun o havasiz ortamda yaa?? diye laf atip durmaya baslamislardi.

Ikinci odama gectim, orda da 2 yilim güzel gecti sonra temizlik yüzünden kavga cikti.

Blok degistirdim. Son odamdaki arkadaslarla da arada kavga olsa da iyi gecindik ve ben su an evliyim ve onlari ariyorum ve biribirimizi cok özlüyoruz.

Evet 6 kisi hatta dönem basinda 8 kisi ayni odada, kimi temiz kimi pis kimi daginik, tuvaletler igrenc, tuvaletini temizlemeyen üniversite ögrencileri, banyolar pis. Calisma odasinin kapasitesi az. ( ben yerimi kapardim baska kimse oturmazdi, bence bir ögrenci düzenli calisiyorsa hakkini yememek lazim)

Sirri ne biliyor musun? Sikayet etmemek, ben yurttan sikayet etmeyen nadir insanlardandim. Sevmek zorunda olunca birsekilde alisiyorsun. Tabiki sikayet etme demiyorum. Ben mesela sürekli Tuvalet kapisina ARKADASLAR BÜYÜK ABDESTINIZI YAPIP ÖYLE BIRAKIP GITMEYIN yazardim.

Gece uykuya dalamayan birisi olarak, ne cile cektim anlatamam sana ama yasadim yani , bir sekilde alistim. HER KATA, SABAH ERKEN DERSI OLANLARA SAYGI KORIDORLARDA 12 DEN SORA SES YAPMAYIN YAZDIM.

Ne zaman ki son yila geldim, hani bitecek ya gidecegim ya sabirsizlanmaya baslayinca, sikayetlerim artti ve huzurum bozuldu biraz.

Ama yurdun , yani o zorluklar icinde yasamanin bence ayri bir güzelligi var mesela, pek cok insan, kamuya acik tuvaletleri kullanacagi zaman aayyyyy hayatta girmeeemm diyor ya, sen sadece gülüp geciyorsun, cünkü BÜNYEN ALISIYOR.
Sonra O kadar cesit cesit insanla karsilasiyorsun ki, hayat deneyimin artiyor bence.
Gece yatmadan önce yapilan muhabbetler, oda arkadasinin parasi bitince yemek ismarlayisin ve onun duasini alisin, sevgilisi terk etmislere nasihatlarin ya da aldigin nasihatlar, herkesin parasi olunca merkeze gidip bir güzel yemek yemek...

sonra herkesin bir adeti var hepsi cok komik inan bana, ben simdi oda arkadaslarimi ariyorum, esyalarimi hep ranzanin basina asardim gardolap bosanana kadar sonra yerlestirirdim azcik daginiktim yani. Simdi özlüyoruz orda ranzada sensiz bir eksiklik var diyorlar.

Sonra hasta oluyorsun, annen gibi sana limonlu cay yapip getiriyorlar.

cumartesileri saat 12 ye kadar uyurdum karsi yatagimdaki arkadasla uyanir birbirimize bakar ay hadi uyuyalim az daha derdik, onla da hala konustugumda UYANDIGIMDA seni görmeyi özledim derdi ki o da yurttan ayrilali 3 sene oldu.

Bursa da en iyi blok ders calismak icin 4.bloktur. Ve 5. blok cok sakindir. 1 2 3 bu bloklar , özellikle 2nci blok GÜRÜLTÜLÜDÜR ve SENI DERSLERINDEN ALIKOYACAK pek cok insan mevcuttur. :)

Bak bütün anilarimi deprestirdin!!!:)

Eksi yanlari kadar bir cok arti yani var zamanla öyle anilarin ve deneyimlerin olacak ki, 5 yil sonra herseyi kendi basina halleden, pislikten de öyle pek gocunmayan biri olacaksin.

Bir de hastaliklara karsi vücudun direnclenecek

Bir 6 ay sonra rayina oturur hersey. Odandakilerden memnun degilsen, gecerli bir gerekceyle asagidaki memura gidip derdini anlatabilirsin.

(((*mErVe*))) .!.:

Kızlar ben bu sene üniversiteye başladım okuduğum yer yaklaşık 6 saatlik mesafede yani baya uzak
Sırf eğitimi için geldim..
Devlet yurdunda kalıyorum, yarı özele geçecektim ama okulumun çevresinde yarı özel yurt yok.
Özel yurt ve özel ev olayına da maddi durum elvermiyor.
Devlet yurduna alışamıyorum 6 kişilik daracık koğuş gibi yataklar ve dolaplar demir..Sevmeye çalışıyorum ama aslında böyle söyleyerek alışmamı güçleştirdiğimde farkındayım..Ama napıyım elimde değil :2:
Sınava hazırlanırken burdan kurtulmak istiyorum bıktım artık falan derdim ama şimdi herşeyi özlüyorum annemi babamı kardeşimi, dostlarımı..
Benim kardeş gibi yakın olduğumuz bi arkadaş grubum vardı 7 kişiydik hiç kopmadık yıllardır..
3 tanesiyle aynı şehirdeyiz biri benim fakültemin bitişiğinde..Ama o da benimle aynı durumda..O cemaat evinde kalıyor ve ev ortamında, daha rahat..Ama ben yurda alışamıyorum
Aslında alışmak istesem alışırım ama ailemi ev ortamını özlüyorum halıya basmayı özlüyorum yani
Şuan bayram tatilinden dönüyorum yurda ki tatilede 1 hafta erken girdim astım okulu.
15 gündür evimdeyim şimdi oraya dönmek o kadar zorki..
Annemle babamla vedalaştım yine ağladım annemi görünce öyle
Aileme çok bağlıyım mesela bazı insanlar çabuk alışıyo ailesi olmadan yaşamaya ama ben öyle değilim çok özlüyorum..
Herkes aynı şeyi söylüyo ''alışırsın'' Biliyorum eninde sonunda alışmak zorundayım ama şuan içim sıkılıyo
Oda arkadaşlarımın 3 tanesi son sınıf 3 tanede ilk sınıfız, çok dengesiz bi dağılım var, ama anlaşmaya çalışıyorum, okul arkadaşlarım iyi okuluda seviyorum ama işte sanırım benim sorunum yurt..
Niye bu kadar takıyorum bilmiyorum bakalım bu sefer yerleşince nasıl olacak, düşünüyorum orada binlerce kişi kalıyor sonuçta tek değilim..
Cemaat evine çıkmayı düşünmeye başladım ama orda yapabilir miyim bilmiyorum, yani namaz gibi şeyler sorun olmaz kılıyorum zaten ama çok sıkarlar mı bilemiyorum..Aslında yurdun tv ve internet gibi avantajları var ama onlarda derslerim açısından pek yararlı değil, yurtta ders çalışamıcakmışım gibi geliyo, sizce ne yapmalıyım bi akıl verin bana çok kötü hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

Bunu yazalı 3 yıl olmuş şimdi nasılsın alıştın mı ? Ben de simdi hazırlık okuyorum ve acaba seneye yatay geçiş mi yapcam diyorum alışamadım bi türlü