Kızlar merhaba;
Buraya açtığım konular genelde erkeklerle ilgili farkındayım, ama napiyim erkekler dışında her türlü derdimi çözebiliyorum, konu karşı cins olunca tıkanıp kalıyorum.Bana bi akıl verin..
1 yıldır aynı kurumda çalıştığım bi çocuk var.Genel itibariyle kendi halinde, öyle çok dikkat çekmeyen birisi.1 yıldır doğru dürüst selamlaşmadık bile.Zaten çocuğun ben de dahil hiç bir kızla muhabbeti selamı sabahı yok.Bana özgü bi durum değil yani bu selamlaşmama olayı.
Gelin görün ki ben son zamanlarda birden ona karşı bi şeyler hissetmeye başladım, oturuşu kalkışı beyfendiliği falan etkiledi beni.Çaktırmadan bi iki yokladım yeşil ışık yakacak mı diye de, pek oralı olmadı malesef.Hayatında kimse de yok ama bilmiyorum dikkatini çekmiyorum ya da tarzı değilim sanırım.
Ben de bu tarz duyguları çook nadir yaşayan biri olduğumdan, boşvermek istemedim, hislerimi bi şekilde kendisiyle paylaşmaya karar vermiştim.Vermiştim ki, bu hafta askere gittiğini öğrendim.Hiç haberim yoktu.
Sizce bu hisleri kalbime gömüp, uzun yıllar kimseden etkilenmemeye devam mı etmeliyim(Çok nadir hissediyorum bu tarz duyguları).Yoksa hazır etkilenmişken bi mesaj atıp duygularımı açık açık ifade edip bi şansımı denemeli miyim, kararsızım.1 yıl askerde olacak, döndüğünde yine aynı kurumda olacağız bu arada.
Kurum kültürü biraz o şekilde oluşturulmuş malesef.Erkekler erkeklerle, kadınlar kadınlarla oturup konuşuyor.Nerdeyse hiç kimse karşı cinsle muhabbet etmiyor.Öyle ilginç bi ortam var :)Haklısınız hiç tanımıyorum, ama tanımak istiyorum..doğru analiz ettiğinden emin misin, hiç bi kızla selamlaşmıyor olması bi sorun bence, belki çok içine kapanık biri, belki kaba biri, hiç tanımıyorsunki, boşver bence, zaten hiç tanımadığın birini bi sene beklemekte delilik
Millete demiş de, ben o gün işe gitmemiştim işte Gerçi benim babam da anneme, babaanneme Allahaısmarladık demeden kaçmış gitmiş askere, gözyaşlarını görmek istemediğimden öyle yaptım der hep Herneyse, cevabı olumsuz bile olsa 1 yıl birbirimizi görmeyeceğiz ya unutur giderim diyorumŞöyle;
%50 şans ve risk var.
Şimdi açılırsanız askerlik hali muhtemelen kafasında kurup duracak bu durumu. Eşeğin aklına karpuz kabuğu olayı.
Diğer yandan askerlik psikolojisiyle "benim derdime bak bunun derdine bak" diyebilir de.
Alacağınız her cevaba hazırsanız açılın.
Yok dayanamam kaldıramam aynı yerde çalışıyoruz derseniz kendinize hakim olun.
Ayrıca o ne biçim askere gitmek. Millete allaha ısmarladık demeden nasıl gidiyor.
Herkese yayacağını düşünmüyorum ama öyle bir ihtimal tabiki de var, konuşursam alttan alttan ‘aramızda kalmalı’yı hissettiririm de işte güvenebilir miyim bilmem.İşte bakışını tepkisini yoklayamam çünkü artık yok malesef.Bi de aynı kurumdayız ama 1 yıl birbirimizi görmeyeceğiz ya, o beni biraz rahatlatıyor olmaz dese bile o dönene kadar unutur giderim ben bu olayı :)Ben olsam tanımadığım adamla aynı kurumda çalışıyorken hele ki askerdeyken açılmazdım. Belki ağzına dolayıp herkese yayacak, şöyle yapardım ufaktan muhabbet kurardım. Bi bakışlarını tepkilerini yoklardım, hoşuma giderse işte o zaman ufak bi işaret verip onun açılmasını beklerdim. Aynı yerde çalışmasam direk söyleyebilirdim ama iş başka şey. Mesaj atmanda sakınca görmüyorum merhaba askere gitmişsiniz sanırım nasılsınız alışabildiniz mi vs diye. Öküz değilse cevaplar, öküzse cevaplamaz.
Millete demiş de, ben o gün işe gitmemiştim işte Gerçi benim babam da anneme, babaanneme Allahaısmarladık demeden kaçmış gitmiş askere, gözyaşlarını görmek istemediğimden öyle yaptım der hep Herneyse, cevabı olumsuz bile olsa 1 yıl birbirimizi görmeyeceğiz ya unutur giderim diyorum
Yok bence açılmayin hemen. Ilk once bi yoklayin, hal hatir sormakla başlayin. Mesajlar atinca sizin ilginizi fark eder. Devamini o getirirse acilirsiniz. Muhabbetin devami gelmezse acilmazsiniz.Kızlar merhaba;
Buraya açtığım konular genelde erkeklerle ilgili farkındayım, ama napiyim erkekler dışında her türlü derdimi çözebiliyorum, konu karşı cins olunca tıkanıp kalıyorum.Bana bi akıl verin..
1 yıldır aynı kurumda çalıştığım bi çocuk var.Genel itibariyle kendi halinde, öyle çok dikkat çekmeyen birisi.1 yıldır doğru dürüst selamlaşmadık bile.Zaten çocuğun ben de dahil hiç bir kızla muhabbeti selamı sabahı yok.Bana özgü bi durum değil yani bu selamlaşmama olayı.
Gelin görün ki ben son zamanlarda birden ona karşı bi şeyler hissetmeye başladım, oturuşu kalkışı beyfendiliği falan etkiledi beni.Çaktırmadan bi iki yokladım yeşil ışık yakacak mı diye de, pek oralı olmadı malesef.Hayatında kimse de yok ama bilmiyorum dikkatini çekmiyorum ya da tarzı değilim sanırım.
Ben de bu tarz duyguları çook nadir yaşayan biri olduğumdan, boşvermek istemedim, hislerimi bi şekilde kendisiyle paylaşmaya karar vermiştim.Vermiştim ki, bu hafta askere gittiğini öğrendim.Hiç haberim yoktu.
Sizce bu hisleri kalbime gömüp, uzun yıllar kimseden etkilenmemeye devam mı etmeliyim(Çok nadir hissediyorum bu tarz duyguları).Yoksa hazır etkilenmişken bi mesaj atıp duygularımı açık açık ifade edip bi şansımı denemeli miyim, kararsızım.1 yıl askerde olacak, döndüğünde yine aynı kurumda olacağız bu arada.
Açıl gitsin diyenler, nasıl açılacağım ne diyeceğim konusunda da biraz aydınlatırlarsa çok sevinirim :)
Yeşil ışık yakmadım da, yokladım işte tepkisi ne olacak diye.Mesela işle ilgili bi durum olmuştu, ben de bahane olsun diye mesaj attım instagramdan, kusura bakmayın numaranız yok burdan yazıyorum diye girdim konuya, numarasını bulurdum da bulmak istemedim hani instagramım olduğunu görsün belki ekler falan demiştim :) Çok kısa ve net bi cevap yazdı, teşekkür ederim yazdım, bi rica ederim bile demedi mesela :)Yesil isik yaktim derken, tam olarak ne yaptiniz da kayitsiz kaldi bu adam?
UnutKızlar merhaba;
Buraya açtığım konular genelde erkeklerle ilgili farkındayım, ama napiyim erkekler dışında her türlü derdimi çözebiliyorum, konu karşı cins olunca tıkanıp kalıyorum.Bana bi akıl verin..
1 yıldır aynı kurumda çalıştığım bi çocuk var.Genel itibariyle kendi halinde, öyle çok dikkat çekmeyen birisi.1 yıldır doğru dürüst selamlaşmadık bile.Zaten çocuğun ben de dahil hiç bir kızla muhabbeti selamı sabahı yok.Bana özgü bi durum değil yani bu selamlaşmama olayı.
Gelin görün ki ben son zamanlarda birden ona karşı bi şeyler hissetmeye başladım, oturuşu kalkışı beyfendiliği falan etkiledi beni.Çaktırmadan bi iki yokladım yeşil ışık yakacak mı diye de, pek oralı olmadı malesef.Hayatında kimse de yok ama bilmiyorum dikkatini çekmiyorum ya da tarzı değilim sanırım.
Ben de bu tarz duyguları çook nadir yaşayan biri olduğumdan, boşvermek istemedim, hislerimi bi şekilde kendisiyle paylaşmaya karar vermiştim.Vermiştim ki, bu hafta askere gittiğini öğrendim.Hiç haberim yoktu.
Sizce bu hisleri kalbime gömüp, uzun yıllar kimseden etkilenmemeye devam mı etmeliyim(Çok nadir hissediyorum bu tarz duyguları).Yoksa hazır etkilenmişken bi mesaj atıp duygularımı açık açık ifade edip bi şansımı denemeli miyim, kararsızım.1 yıl askerde olacak, döndüğünde yine aynı kurumda olacağız bu arada.
Açıl gitsin diyenler, nasıl açılacağım ne diyeceğim konusunda da biraz aydınlatırlarsa çok sevinirim :)
Tam olarak ne yazdınız, nası girdiniz konuya?Reddedilirsem üzülürüm biraz ama, ya tutarsa :)Hayatım boyunca 1 kişiye açılmıştım . Öyle aşık falan değildim . Ama 1 sene boyunca söyleyemediğim için çok içimde kalmıştı . İçimde kaldıkça da başkasına bakamamıştım . Aynı dershanedeydik . Dershanenin son günleriydi .
Cesaretimi topladım ve sosyal medyadan yazdım çocuğa . Çocuk reddetti . Çok geç kaldın gibi de bir şey dedi .
Moralim bozulmuştu baya . Red yemek kötü bir şey . Ama sonradan unutuyorsun . Ve aklında kalmıyor “olur mu acaba açılsam” diye bir şey . Yani bence olumsuz bir cevap , “acaba” larla yaşamaktan çok daha iyi .
Yani açıl bence o yüzden . Olumsuzsa da olumsuz . Aklında kalmaz en azından .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?