beni bilen biliyor artık. 1.5 yıllık ciddi bir ilişkim var.
ilişkimizde hep sorunlarımız oldu. ama son günlerde patlamak üzereyiz. sürekli kavgalı, sürekli uyumsuz... sonumuzu görememeye başladım. ve uzak şehirlerdeyiz. ilişkimizin ilk 4 ayı dip dibeydi. 1 yıldır 2 ayda 1 dün görüşüyoruz.
meseleye gelelim. gerçekten çok yadırgıyorum ama adını da koyamıyorum. utanıyorum...
bir işe girdim ben. 2 hafta falan oldu. benden 2 yaş büyük bir patronum var. cana yakın biri konuşmayı seviyor. hobilerimiz, fobilerimiz, hayata bakışımız birebir aynı... benden etkilendiğini biliyorum. aramızda tuhaf bir şey var. benim bir sevgilim var. onun var mı yok mu bilemiyorum, oladabilir. bunun bi önemi yok gerçi, hani kimse çıkıp da ''birini seç, aşıksın'' gibi şeyler söylemesin. kulvarları bile farklı açıkçası. aşık da değilim. sadece onunla sohbet etmeyi çok seviyorum.
sevgilimle son günlerde hiç konuşamaz olduk, anlaşabileceğim birilerine muhtaç kaldım sanırım. bir de onu hiç göremediğimden, her gün göreceğim birilerine muhtaç kalmış da olabilirim.
neticede patronuma bu durumdan asla bahsetmeyeceğim. ayrıca onun da bana aşık olmaktan korktuğunu biliyorum, ima ediyor...
bu hissettiğimin adı nedir? normal midir? nasıl geçer?
lütfen yıkıcı kırıcı eleştiriler yapmayın. zaten yeterince kötü hissediyorum.