benim annemde bazen tabı cok kızdıgında kızma nedenide calısıyorum bır pazarın var ondada dınlenmek ısterım annem gec kalkıyorsun bılmem ne hatta bı keresınde bana sizin bana cektırdıgınızı allahta sıze cektırsın demıstı.anneme yaptıgımız bıseyde yok halbukı onun ıstedıgı sadece temızlık temızlık bu yuzden cok kırmıstır cok beddua etmıstır bıze.babam hep kızar ama hala aynı.temızlık falan yapmasam neyse uyanırım kahvaltı yapar evi toplarım ma annemin ıstedıgı sanırım bir temizlikcı gıbı butun evi tertemiz yapmam
kulagma ikinci deligimi deldrdm diye annem abmden yemdgm dayak kalmadı msne resım koydum diye gene dayak yedım evde gözume kalem cektım makyaj yaptım diye minik halka kupe taktm dıye neler neler ben bunlarn hc bırını haketmedm :gitme:
yazılanları okuyunca allaha şükürler ettim benim annem melek melek
yasa çıkmalı insanlar kafalarına göre çocuk yapmamalı sapor verilmeli kişi anne baba olmaya uygundur diye ....
yazılanları okuyunca allaha şükürler ettim benim annem melek melek
yasa çıkmalı insanlar kafalarına göre çocuk yapmamalı sapor verilmeli kişi anne baba olmaya uygundur diye ....
yazıları deşhetle okudum ne yazıkki bazı kişiler anne ve baba olmaya uygun değil kendilerini tanımadan anne baba oluyorlar
ne yazıkki böyle bir rapor alınamıyor
tek tavsiyem okumanız ve kendi hayatınızı kurup geriye hiç bakmamanız
ama bir konuda dikatli olun evden kurtulmak için alel acele evlilik yapmayın
iyi şanslar
Ah yarama tuz bastınız arkadaşlar.. 37 yaşındayım annemin açtığı yaralar hala kapanmadı bende.. üniversiteyi aynı şehirde okudum hiç erkek arkadaşım olmadı annemin korkusundan. eve hiç kız arkadaşlarımı davet edemedim annemin korkusundan.. tek evladı oğlu gibi davranırdı hep. annem döver arkasından abim döverdi. ilkokulda bile ev işlerini ütüleri ben yapardım. okulu bitirincede evlen evde kaldın diye konuşmaşmaya başladı. mecburen evlendim bende. evde de huzurum yoktu çünkü.yaşlanıp hastalandıkça bana değer vermeye başladı. şimdi yine hasta ve haftaya yanıma gelecekdoktora götürücem. şimdiden strese giriyorum. çocukluğumu yediğim dayakları hatırlıyorum. gözlerimden yaşlar akıyor hemen.
ne oluyorda evlatlarına karşı bu kadar acımasız oluyorlar bu bazı anneler anlamadım gitti..allah yüreklerine merhamet verir inşallah..bir anne evladına böyle davranabilirmi ya,,benim canım annem su yaşa gelmişim hala bebekmişim gibi ilgileniyor benimle,annemin desteği sevgisi ile hayata tutunuyorum,canyoldaşım hayatımın kraliçesi...4 kardeşiz hepimizede eşit davranan eşit değer veren insandır,adaletlidir...yazılanları okudukca üzülmemek elde değil,allahım yarabbim katılaşmış yüreklerini yumuşatsın..niye getirdin o zaman dünyaya..madem sevmeyecektin ilgilenmeyecektin itip kakacaktın ağlatacaktın niye doğurdunki sinir oldum burda okurken....ne demeye ayrımcılık yapıyorlar evlatlar arasında,daha yazacak cok sey var ama neyse...allah ıslah etsin
Ebru nasılsın...
Deniz_7 sizin de yaşadıklarınız hiç kolay değilmiş bizim gibi. Allah sabır versin, anne o kadar yapar ama işte yüreğimiz dayanmaz yine biz bakarız, bizim elimize kalırlar. Annenize geçmiş olsun...
Ya insan dolunca, kendi yarasına parmak basan bir konu da görünce, hele de anlatacağı kimse yoksa böyle platformlar bulunmaz nimet oluyor açıkçası. Hele ki senle aynı durumda olan ve seni anlayan insanları da görünce benim gibi boşalıyor işte..
Beterin beteri var derler haline şükret diye çok doğru. Aklıma Precious filmi geldi.. Üvey anne şiddeti üstüne baba tecavüzü, ve babadan biri sakat iki çocuk dünyaya getirmek. Ve maalesef bunlar gerçek hayatta da yaşanıyor ya öyle olsaydı. İşte böyle şeylerle kendimizi teselli etmek, küçük mutluluklar bulmak zorundayız..
Moral veren filmlerden ilk aklıma gelen Will Smith'in umudunu kaybetme filmi idi. Herşeyi düzeltmez ama işte azıcık moral verir..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?