Universitede devam zorunlulugu olmayan bir bolumde okudum, hic sabahın korunde kalkıp derse gitmeliyim gibi bir telasım olmadı. Aksama kadar yattım, sınavdan sınava okula gittim. Su anki isimi cogunlukla evden yurutebiliyorum, ofise nadiren gidiyorum yine aksama kadar yatıyorum. Geceleri islerimi yapıyorum.
Mesela bugun ofise gitmem gerekliydi sabahtan, sırf gidebilmek icin uyumadım. Cunku bi yatsam oglen 2de kalkarım, ise gitmek yalan olur. Ya da bazen gitmem gerektigi halde ulan simdi kim kalkcak da dus alcak hazırlancak diye gitmiyorum. Patronumun bana tanıdıgı ozgurlugu sonuna kadar kullanıyorum yani, ama halbuki ise gitsem, islerimi aksama kadar verimli verimli hallederim. Ama ev bataklık gibi valla kurtulup dısarı cıkasım gelmiyor.
Bu sorundan nasıl kurtulurum? Hayatımı disipline etmem lazım. Duzgun bir uyku duzeni, sabah erken gune baslama, butun gun yatmayıp islerimi halletmek dolayısıyla geceleri is yetistircem diye panik olmamak istiyorum. Boyle enerjik pıtır pıtır islerini halleden kadınlara ozeniyorum. Ama ben ustumu giyinip makyaj yapmaya dahi erindigim icin dısarı adım atamıyorum:)
Kan degerlerim normal, hastalık durumum da yok benimki safi usengeclik. Bu sorunu nasıl hallederim kızlar?
bende hiç konuşamam sabahları eşim erken kalkar hep hiç sevmez uykuyu ve o kadar neşeli kalkar ki imrenirim bi de bana takılır suratsızzzz diye 
