Benim yavrum da küçükken baba gelince papucumu dama atardı hep ki epey ilgili anneyim hem ozbakim hem de oyun faliyet Vs çocukla çocuk olabilirim ve çok sevgimi gösteririm değer verdiğimi gösteririm .
Baba işten gelince benimki ,bana öyle yapmasa da baba ile uyumak, babayla yemek yemek,babayla olmak isterdi.
Bende çok uzulurdüm hemde çok hatta eşim o zaman derdi ben işteyim sen hep onunlasin sen hep ceptesin ondan öyle yapıyor. Aslında sana tam güveni var ondan böyle derdi. İnanmaz sinir olurdum ve en çok ben sevilmek isterdim

2 yıldır çocuğum bana öyle bi düşkün anlatamam bazen nefes aldırmıyor . Babası haklıymış ve büyüdükçe baba onu bırakmıyor herkesin görevi var ,aksam kesin evde mantığıni bir anladı . Bana bulaşti
Babasyla el ele tutuşuyorsam hemen elini ortaya koyar bana sürekli şarki uydurup söyler,sürekli iltifat lar prenses gibiyim 2 yıldır.
Aşırı özgüveni olmasına rağmen heryerde ben olayım ister. Babasıyla sakalaşirken ben babasına vur kaç yapayım güler ,babası yapınca ortalığı ayağa kaldırır.
Demem o ki bu bir süreç. Hiç bir çocuk için baba önde gelmez..en çok anne sonra baba sevilir doğanın kanunu... bak birsürü konu okuyoruz anneleri resmen kullanıyor ufakken siddet uygulamış Vs Vs kötü şeyler yaşamıs evlatlar konularında bunları yaşadık ama zor durumda kizsamda soyleyemiyorum. Çok kızgınım ama bana ihtiyacı var yazıyorlar . Düşün ki kocaman insanlar ... onlar bile sevmeyi Birakamiyorlar ne olursa olsun Anne diyorlar.. seni mi secmeyecek evladın. ..
Eşine bakma sen ,sana hava cıva yapıyor görürsun zamanla olayın tersliğini. Ve lütfen kafaya takma...