- 15 Şubat 2013
- 172
- 53
- 48
- Konu Sahibi sevgisiz11
- #1
Merhaba,
İlk defa esimden ayrı bir sorun icin konu açıyorum yıllardır sırtımda taşıdığım yüküm bu anlatacaklarım
Ben 14 , kardesim 7 yaşındayken annem evden ayrıldı bi adamla gitti babam calıstığı icin biz evde 1 hafta tek kaldık kardesim annem nerde diyo ben yemek yapmaya çalısıyorum bilmiyodum ev isi vs sonra babam evi satıp babaanemlere götürdü bizi orda yasadık yıllarca ilk zamanlar görüsmedim kendisiyle çok kızgındım sonra görüstük o adamdan ayrıldı bir çok kisi girdi hayatına bizi almaya gelirdi ama bi ev yoktu götürecegi çogu zaman bi kaç sene sonra babam evlendi tabi basladı sorunlar kadın aynı türk filmlerindeki üvey anne
Çok çektik kardesimle zaten kendisi piskolojik tedavi görmüs hastanede yatmış evlendikten sonra öğrendik normal degildi neyse babam baktı olmuyo ayrıldılar
Annemle arada görüsüyoruz evlendi oda en son resmi nikahla evi vardı artık gidip geldik ama hic bizaman normal bi anne kız iliskimiz olmadı olamadı
Çünkü annem evdeykende hic güzel bi anım yok onla dayakları kalmış sadece aklımda babamdan siddet görürdü oda bana uygulardı
Babamdada hatalar var elbet ama sonucta biz babamla kaldık elinden geleni yaptı bizim için
Nisanlıydım gelinlik provasına gel dedim anneme gör dügünden önce tamam dedi yola çıktım aradı gelemiyorum esim bırakmıyo kavga ettik dedi hersey icimde kaldı hep esimle halletim hazırlıkları
Misafir gibi dügüne geldi onun hayatı hep farklı oldu
Okadar çok yara varki içimde aslında geriye bakmamak istiyorum ama olmuyo
Suan evliyim hamileyim daha bi hassaslaştım düşünüyorum ben daha yavrumu kucağıma almadım nekadar bağlıyım ona o nasıl yaptı çok pisman ama neye yarar
Ben ona soğuk davranıyorum bu dönem oda alınıyo niye böyleymisim normal anne kız olalım ya nasıl olalım su satten sonra icimden gelmiyo
Kızlar aynı durumu yasayan varmı nasıl davranmayalım bi yandanda vicdan yapıyorum ama olmuyo ihtiyacım oldugunda yanımda olmadıki hicbizaman ben hep eksik kaldım bi akıl verin ćokmu kötüyüm ben
İlk defa esimden ayrı bir sorun icin konu açıyorum yıllardır sırtımda taşıdığım yüküm bu anlatacaklarım
Ben 14 , kardesim 7 yaşındayken annem evden ayrıldı bi adamla gitti babam calıstığı icin biz evde 1 hafta tek kaldık kardesim annem nerde diyo ben yemek yapmaya çalısıyorum bilmiyodum ev isi vs sonra babam evi satıp babaanemlere götürdü bizi orda yasadık yıllarca ilk zamanlar görüsmedim kendisiyle çok kızgındım sonra görüstük o adamdan ayrıldı bir çok kisi girdi hayatına bizi almaya gelirdi ama bi ev yoktu götürecegi çogu zaman bi kaç sene sonra babam evlendi tabi basladı sorunlar kadın aynı türk filmlerindeki üvey anne
Çok çektik kardesimle zaten kendisi piskolojik tedavi görmüs hastanede yatmış evlendikten sonra öğrendik normal degildi neyse babam baktı olmuyo ayrıldılar
Annemle arada görüsüyoruz evlendi oda en son resmi nikahla evi vardı artık gidip geldik ama hic bizaman normal bi anne kız iliskimiz olmadı olamadı
Çünkü annem evdeykende hic güzel bi anım yok onla dayakları kalmış sadece aklımda babamdan siddet görürdü oda bana uygulardı
Babamdada hatalar var elbet ama sonucta biz babamla kaldık elinden geleni yaptı bizim için
Nisanlıydım gelinlik provasına gel dedim anneme gör dügünden önce tamam dedi yola çıktım aradı gelemiyorum esim bırakmıyo kavga ettik dedi hersey icimde kaldı hep esimle halletim hazırlıkları
Misafir gibi dügüne geldi onun hayatı hep farklı oldu
Okadar çok yara varki içimde aslında geriye bakmamak istiyorum ama olmuyo
Suan evliyim hamileyim daha bi hassaslaştım düşünüyorum ben daha yavrumu kucağıma almadım nekadar bağlıyım ona o nasıl yaptı çok pisman ama neye yarar
Ben ona soğuk davranıyorum bu dönem oda alınıyo niye böyleymisim normal anne kız olalım ya nasıl olalım su satten sonra icimden gelmiyo
Kızlar aynı durumu yasayan varmı nasıl davranmayalım bi yandanda vicdan yapıyorum ama olmuyo ihtiyacım oldugunda yanımda olmadıki hicbizaman ben hep eksik kaldım bi akıl verin ćokmu kötüyüm ben
