- 18 Eylül 2015
- 2.420
- 4.616
- 133
- 32
- Konu Sahibi sevgisiz11
- #21
Yazının sonlarında bu durumu yaşayan var mı? yazmışsın .
Var ben varım aynısını yaşadım ben 12 yaşımdaydım annem bırakıp gitti , Üç abi bir baba ile kala kaldım ve hiç bilmediğim ev işlerini babamın yardımı ile yapmaya çalıştım okulumu bıraktım dört erkekli bi eve annelik yapmaya çalıştım annem mi gitmek istediği yere gidemedi terminalde dayım babam abilerim yakaladı ve babasının evine gitti bi süre oraya gittik geldik görmeye, resmen boşanma olacağı zaman bizi bende dahil hiç bir çocuğunu görmek istemediğini söyledi...
Kabul ettik ben 14 yaşına gelmiştim annemizi uzun süre görmedik daha sonra ben babamlarla daha fazla yapamadım ve anneme gitmek istedim ve gittim ama bana o kadar soğuktu ki sokaktan bi başkasını çevirip öyle sarılsam emin ol karşılık verirdi ama annem vermedi.
Daha sonra ben birkaç saat sonra yanından ayrıldım bu arada çalışmaya başlamıştım işe gittim ve bi kaç gün sonra haber gönderdi bi daha gelmesin diye 16 yaşındaydım.
Tamam dedim onada tamam artk rahatsız ettiycem dedim ve şuan 24 yaşındayım annem nerde kiminle bilmiyorum, evlenmiş diye duyduk ama asla görüşmedim oda istemedi zaten.
Şimdi ben ne yapmalıyım annem yok aynı senin gibi attığı dayaklar var aklımda sadece, Babam iyiydi anneme karşı asla şiddet olmadı aldatma olmadı o yine de bizi bıraktı.
Affettim mi asla ama nefret de etmiyorum hiç bişey hissetmiyorum ona karşı görsem de değişmez, benim hayatım da hep eksikti şimdi bi kızım var ona bağlılığım had safhada asla ayrılamam diyorum rabbim ayırmasın inşallah...
Sende asla vicdan azabı çekme o kendisi seçimini yıllar önce yapmış ve istediği olmayınca dönüş yapmış peki ya istediği olsaydı siz olur muydunuz şimdi umurunda, Emin ol olmazdınız ...
Var ben varım aynısını yaşadım ben 12 yaşımdaydım annem bırakıp gitti , Üç abi bir baba ile kala kaldım ve hiç bilmediğim ev işlerini babamın yardımı ile yapmaya çalıştım okulumu bıraktım dört erkekli bi eve annelik yapmaya çalıştım annem mi gitmek istediği yere gidemedi terminalde dayım babam abilerim yakaladı ve babasının evine gitti bi süre oraya gittik geldik görmeye, resmen boşanma olacağı zaman bizi bende dahil hiç bir çocuğunu görmek istemediğini söyledi...
Kabul ettik ben 14 yaşına gelmiştim annemizi uzun süre görmedik daha sonra ben babamlarla daha fazla yapamadım ve anneme gitmek istedim ve gittim ama bana o kadar soğuktu ki sokaktan bi başkasını çevirip öyle sarılsam emin ol karşılık verirdi ama annem vermedi.
Daha sonra ben birkaç saat sonra yanından ayrıldım bu arada çalışmaya başlamıştım işe gittim ve bi kaç gün sonra haber gönderdi bi daha gelmesin diye 16 yaşındaydım.
Tamam dedim onada tamam artk rahatsız ettiycem dedim ve şuan 24 yaşındayım annem nerde kiminle bilmiyorum, evlenmiş diye duyduk ama asla görüşmedim oda istemedi zaten.
Şimdi ben ne yapmalıyım annem yok aynı senin gibi attığı dayaklar var aklımda sadece, Babam iyiydi anneme karşı asla şiddet olmadı aldatma olmadı o yine de bizi bıraktı.
Affettim mi asla ama nefret de etmiyorum hiç bişey hissetmiyorum ona karşı görsem de değişmez, benim hayatım da hep eksikti şimdi bi kızım var ona bağlılığım had safhada asla ayrılamam diyorum rabbim ayırmasın inşallah...
Sende asla vicdan azabı çekme o kendisi seçimini yıllar önce yapmış ve istediği olmayınca dönüş yapmış peki ya istediği olsaydı siz olur muydunuz şimdi umurunda, Emin ol olmazdınız ...
