- 26 Ocak 2016
- 1.420
- 788
- 123
Merhaba kızlar ilk kez bir derdim vara konu açıyorum.
Hamileliğim çok iyi sorunsuz geçiyordu taki dörtlü testi yaptırana kadar. İkili testte herhangi bir sorun çıkmamıştı. Dörtlü teste gittik 20. Haftada. En iyi perinatologa. Ve gelenlerin hepsi endişeli üzgün bir taraftan amniyosentez yapılmış kimisine. Doktorun umrumda değil. Bir muayene parası 700 tl. Kontrolde de aynı. 20. Haftada bebegin her seyi normal cıktı fakat beyninde kis tespit etti. Üc dört hafta sonra seni görmem lazım kist küçülmüş mü bakalm dedi. Tabi bence bu para tuzağı. Zaten o kis %95 ihtimalle kayboluyormus. Eşimle yıkıldık orda. Adam cok rahat söyledi bunu. Neyse bi de bize test verdi. Bu kist down sendromunu gösterebiliyormus. Kan testi verildi 2000tlya. On gün her sey zehir oldu bana. Cok agladım cok üzüldüm. Testte down cıkmadı ama ilk kez duydugumuz 47 xxy cıktı. Yani klinefer sendromu. Buna göre memelerinde hafif büyüme, az kullanma, cinsel isteksizlik, kücük penis...tarzı seylerden bir kacı olabilecegi gibi hicbiri de olmayabilirmis. En büyük sorun cocuk olmaması. Gerci gelisen yeni teknolojiyle artık bu kişiler cocuk sahibi olabiliyor. Bu kadar erken öğrenmemizin avantajı var tabi. Ama aileler duydu o zaman. Eşimin ailesi aldır dedi. Cok zor günler gecirdim. Sapa saglam cocugu 23 haftalık cocugu aldır dediler. Nefes alamadım. Aldırmam icin bir sürü söz söylediler.Gittigimiz perinatolog cinsiyet belirsizligi dedi. Ama genetik uzmanı gayet erkek fakat cocuk olmaması en büyük sorun dedi. Burda eşi klineferli arkadaslarla görüştüm. Tek sorun cocuk olmaması dediler. Perinatolog aldırılması lazım dedi cok basit bir bicimde söyledi. Bebegin hayatı iste bu kadar ucuz olmus o kadar basit olmus ki aldırmak. Anne psikolojisi bu kadar hiçe sayılamazdı yani. Yurt dısında yasıyorum bende resti cektim aldırmıyorum dedim cektim geldim. Bir süre hiçbirini görmek istemedim. Eşimde destek oldu aldırma taraftarı olmadı. Cok dua ettik oyle cıkmasın diye. Şimdi o nasıl olursa olsun kabulüm. Ama kafamda bazı sorunlar var esimin ailesi aldır dediya sanki ona erkek gözüyle bakmayacaklar gibi geliyor. Hep ona eksik gibi bakılacak onu sevmicekler diye düsünüyorum. Aldır derken. O kadar vicdanları rahat söylediler ki simdi de sahip cıkıyor gibi imaj veriyorlar. Bebegimde böyle kromozom bozukluğu cıkıp doğdugunda öyle olmayan var mı kızlar?
Hamileliğim çok iyi sorunsuz geçiyordu taki dörtlü testi yaptırana kadar. İkili testte herhangi bir sorun çıkmamıştı. Dörtlü teste gittik 20. Haftada. En iyi perinatologa. Ve gelenlerin hepsi endişeli üzgün bir taraftan amniyosentez yapılmış kimisine. Doktorun umrumda değil. Bir muayene parası 700 tl. Kontrolde de aynı. 20. Haftada bebegin her seyi normal cıktı fakat beyninde kis tespit etti. Üc dört hafta sonra seni görmem lazım kist küçülmüş mü bakalm dedi. Tabi bence bu para tuzağı. Zaten o kis %95 ihtimalle kayboluyormus. Eşimle yıkıldık orda. Adam cok rahat söyledi bunu. Neyse bi de bize test verdi. Bu kist down sendromunu gösterebiliyormus. Kan testi verildi 2000tlya. On gün her sey zehir oldu bana. Cok agladım cok üzüldüm. Testte down cıkmadı ama ilk kez duydugumuz 47 xxy cıktı. Yani klinefer sendromu. Buna göre memelerinde hafif büyüme, az kullanma, cinsel isteksizlik, kücük penis...tarzı seylerden bir kacı olabilecegi gibi hicbiri de olmayabilirmis. En büyük sorun cocuk olmaması. Gerci gelisen yeni teknolojiyle artık bu kişiler cocuk sahibi olabiliyor. Bu kadar erken öğrenmemizin avantajı var tabi. Ama aileler duydu o zaman. Eşimin ailesi aldır dedi. Cok zor günler gecirdim. Sapa saglam cocugu 23 haftalık cocugu aldır dediler. Nefes alamadım. Aldırmam icin bir sürü söz söylediler.Gittigimiz perinatolog cinsiyet belirsizligi dedi. Ama genetik uzmanı gayet erkek fakat cocuk olmaması en büyük sorun dedi. Burda eşi klineferli arkadaslarla görüştüm. Tek sorun cocuk olmaması dediler. Perinatolog aldırılması lazım dedi cok basit bir bicimde söyledi. Bebegin hayatı iste bu kadar ucuz olmus o kadar basit olmus ki aldırmak. Anne psikolojisi bu kadar hiçe sayılamazdı yani. Yurt dısında yasıyorum bende resti cektim aldırmıyorum dedim cektim geldim. Bir süre hiçbirini görmek istemedim. Eşimde destek oldu aldırma taraftarı olmadı. Cok dua ettik oyle cıkmasın diye. Şimdi o nasıl olursa olsun kabulüm. Ama kafamda bazı sorunlar var esimin ailesi aldır dediya sanki ona erkek gözüyle bakmayacaklar gibi geliyor. Hep ona eksik gibi bakılacak onu sevmicekler diye düsünüyorum. Aldır derken. O kadar vicdanları rahat söylediler ki simdi de sahip cıkıyor gibi imaj veriyorlar. Bebegimde böyle kromozom bozukluğu cıkıp doğdugunda öyle olmayan var mı kızlar?