Uzun soluklu ilişki, monotonluk…

legendary1 .!.:

Bende siz gibi beklenti içinde olmasam benim de Zaten sorun edecek bir şeyim olmaz. Ama ben rutinden sıkılan biriyim. Herkes sıkılmayabilir, sizin beklentiniz huzurmuş mesela. Ben daha farklı şeylerin beklentisindeyim bana sadece huzurlu olmak yetmiyor, heyecanlanmak hayatımda gün içinde her gün olmasa bile farklılık katacak şeylerin olmasını istiyorum, benim annem de mesela rutin bir hayatı var, her gün aynı, ev işi, yemek yatış, ama bunu sorun ettiğini hiç görmedim, çünkü mutlu halinden, beklentisi yok, evde takılan huzurlu olan, başka bir şey aramayan biri, herkesin beklentisi farklı işte bu işlerden, benim yakın arkadaşıma göre de ben çok beklentiye sahip biriyim. Belki sorun budur zaten. Yoksa sevgilimle ruh ikizi gibiyiz, hayata bakışımız, yaşamak istediğimiz hayat tamamen aynı. Ama mesleği de ailevi ilişkiler de gerçekleştirmemize engel oluyor. Bakalım hayırlısı olsun. Duygusal olarak da dediğimiz gibi ben daha sıcakkanlı temas eden biriyim, onun sevgi stili daha farklı benim gibi sevmeyince ben Doyumsuz oluyorum sanırım ama sevgisini belli eden çok güzel davranış ve hareketleri de var.

Genişletmek için tıkla...

Luucy .!.:

Yok bence beklentiniz hiç yüksek değil hatta fazlaca dusuk. Sizin asıl sorununuz bu rutinlik falan değil. Aralarda yazmışsınız bir derdiniz olsa sevgilinize ulaşıncaya kadar geçmiş oluyor diye. Asla sizi incitmek ve kırmak için yazmıyorum ben sizi yorumlarınızdsn tanirim tanırım ve severim ama eksik bir şeyler var ki konu açtınız ve dikkat ettim aksi bir yorum geldikçe hep savunmaya gecmişsiniz. Burada tartıştığımız şey bize yararı olacak ya da bizim iyiliğiniz için olan bir şey değil, tamamen sizin mutlu olmanızı istediğimiz için açtığınız konuya yaptığımız yorumlar. Çünkü bu hayat sadece sizin ve tekrarı yok o yüzden sizi mutlu edecek şekilde yaşamanız en doğrusu.

Hani annenizden örnek vermişsiniz ya benim anlattığım şeyle sizin anlattığınız şey apayrı. İşte o anlattığınız heyecan ve annenizin hayatındaki monotonluk ve benim bahsettiğim huzur çok farklı. Siz tabi kendi yaşadığınız ve kendi pencerenizden baktığınız için farklı yorumlamanizı da anlıyorum.

Ozetle sizi eleştirmek değil amacım sadece kendi doğrunuzu bulmanız dileği ile.

Genişletmek için tıkla...

legendary1 .!.:

Ya savunmaya geçmiyorum, zaten farkettiyseniz konu açarken hiç olumlu bir şeyini yazmadım, bana karşı sıfır ilgi, sıfır sevgi değil zaten o tarz bi durumda bu ilişkiyi tamamen bırakırım ben, savunmak değil de mesela anlatmadığım iyi şeyleri de çok fazla, mesela zaman ayrılmamak dan dem vurmuştu biri, o açıdan hakkını ona teslim etmem lazım çünkü ben bile sanmıyorum onun gibi çalışsam o kadarını da yapamazdım ona, ki 9-5 çalışan insanlar bile h sonu dinlenme hayali kurarken o 36 saat nöbetlerle gene bana zaman ayırmaya çalışıyor, vicdanım sızlıyor zaman ayırmıyor diyemem , yaptığı iyi şeyleri de kötü şeyleri de yazıyorum o yüzden, tabi iyi niyetinizle yazdığınızdan hiç şüphem yok, ben onun da psikolojik olarak aşırı yıprandığını düşünüyorum, kendine zaman ayıramayan biri bana ayırıyor, ben mutlu olayım diye isteklerimi ikiletmiyor ama duygusal açıdan sıkıntı hissediyorum, tam da dediğiniz nokta, bir derdim oluyor tam o an onla paylaşmak rahatlamak isterken ulaşamıyorum ama bu onluk bi durum değil işte, o an kim bilir hangi bebeği kurtarmaya çalışıyor, mesleğine aşırı saygı duyuyorum çok kutsal bir işi var ama bu benim ilgi ihtiyacımdan feragat etmeme neden oluyor mecburen, ilk zamanlar daha sıkıntı ediyordum şu an daha iyiyim ama hala zor. Onun benim için yaptığı şeyler normal bi çalışan kişinin yaptığından çok çok daha değerli, çünkü uyumuyor, tam yatacağı vakit kalkıp yanıma geliyor. Ama sevgi dillerimizde sıkıntı var işte, bir arkadaş kitap önerdi bende biliyorum onu, bazı insanlar sevgisini temas ile değil de başka yolla gösterirmiş hayatına destek olurmuş, işini kolaylaştırırmış, fedakarlık yaparmış benim erkek arkadaşım bu şekilde. Benim sevgi anlayışım daha farklı gidip sarılmak, öpmek, sürekli temas halinde olmak, onu şaşırtmak, güzel sözler söylemek bende de bu şekilde ve ben kendi sevgi anlayışımı onda görmek istiyorum ama onun ki o değil işte çatıştığımız nokta bu, ya ona ve mesleğine saygı duyup beklentileri kısacağım, güzel sözler vs beklemeyeceğim yada mecbur bitecek başka çözüm yolu yok.

Genişletmek için tıkla...

Luucy .!.:

Yazdığınız şeyler benim de önem verdiğim şeyler ve empati yapiyorum ben de sorgulardim başında da bunu yazdım size. Tek çözüm birbirinize karşı beklentilerinizi açıkça konuşacaksınız. Bu tip şeylerin 6 yıldan sonra değişeceğine pek ihtimal vermesem de belki de değişir kim bilir. Konuşmaktan zarar gelmez. Sitem ya da suçlayan bir dille değil de sizi nelerin mutlu edip etmediğini açıkça ifade etmelisiniz. Umarım sorununuzu çözersiniz ve çok mutlu olursunuz.

Genişletmek için tıkla...

legendary1 .!.:

Olumlu şeylerden bahsetmedim ki ama, yüz yüze görüştüğümüzde sıkıntı yok. İkimiz de tam aynı kafadan insanlarız, hayat bakışı hayat görüşü açısından. Gel gelelim ayrı evlerdeyiz şu an ve ikimizin de hayatı her gün tıpatıp aynı ilerliyor. Dışarıya çıktığımızda paylaştığımız şeylerden ötürü sohbetlerimiz oluyor, bir de sevme biçimlerimiz farklı gibi geliyor sevgilimle. Ben çok temas odaklıyım, o daha farklı şekilde belli ediyor, fikirlerime önem verme hayatıma yardımcı olma, hayallerime destek olma gibi…Ben şu anda aslında o ilk senelerdeki iltifat ve paylaşımı özlüyorum sanırım aynı mı olmalıydı geçen senelere rağmen bunu merak ediyorum ben.

Genişletmek için tıkla...

Khomyuk .!.:

Yani uzun süreli ilişkide bu normal biraz ya. Biz 10 yıldır beraberiz. Havadan sudan, ortak tanıdıklardan, gün içinde olanlardan bazen de gündemden konuşuyoruz sadece o kadar. Planlar desen onlar da sürprizi bile monoton artık. Yıldönümünde çocuğu anneanneye paslar yemek yeriz, en fazla bir gece konaklamalı bir gideriz farklı olarak o kadar. Yani sürekli aşkım balım heyecanı beklemek normal değil bence. Senelerdir her huyunu öğrendiğin her noktasını ezberlediğim adama heyecan duysam tuhaf olurdu bence

Genişletmek için tıkla...

Pumpkinspicelattee .!.:

6 senelik bir ilişkide hala iltifatlar, jestler bekliyorsanız çok romantiksiniz demektir. Ben de 8 senelik ilişki sonrası evlendim. İlk zamanların çeyreği yok.

Genişletmek için tıkla...

legendary1 .!.:

Evet haklısınız aslında peki o monotonluk sizi sıkmıyor mu, ben kendi hayatımda sevgilim olmasa bile her gün aynı şeyleri yapmaktan inanılmaz sıkılıyorum ve psikolojik olarak etkileniyorum çok mutsuz oluyorum

Genişletmek için tıkla...

burcubahar0635 .!.:

İşte bu benim hayatta asla anlayamadığım ilişki türü. Neden bu kadar mutsuz olduğunuz ve daha şimdiden bitmiş bir ilişkiyi sürdürmekte ısrarcısınız? 5 çocuğunuzu geride bırakıp boşanacak değilsiniz daha şimdiden herşey bitmişken evlenseniz nası bi hayat yaşamayı bekliyosunuz? Yani bu kadar mı yaşama sevinciniz yok? 10 senedir evli olduğum kocamla şu ilişkiden daha renkli bi ilişkim var valla.

Genişletmek için tıkla...

Khomyuk .!.:

Ben rutinleri severim. Yani bana sıkıcı değil konfor alanı gibi geliyor. Birine daha çok güvenmek, bağlanmak, yüz ifadesinden duygusunu anlamak, çayı kahveyi nasıl sevdiğini bilmek, en sevdiklerini de, en büyük korkularını da bilmek, çok fazla hatıranın olması cazip benim için. Uzun ilişkiyi seviyorum özetle. Birini tanımak güvenmek, kendini açıklamana gerek duymamak, hatta hediyeleri bile nokta atışı tahmin edip alması bence çok daha özel. Heyecan istemiyorum açıkçası çünkü şu an kendimi ifade etmeme dahi gerek duymadan beni anlayan biri var ve bu konfor bence heyecanlardan çok daha kıymetli.

Genişletmek için tıkla...

legendary1 .!.:

Sizi anladım uzun ilişki bende seviyorum ilişkilerim de hep uzun sürdü. Fakat ben siz gibi karaktere sahip değilim, mesela erkek arkadaşım da siz gibi bir rahatsızlık duymuyor mutlu, ama ben rutin bozulunca mutlu oluyorum, farklı heyecanlar yaşamak istiyorum. Ama tabi bunu başkalarıyla değil onla yaşamak istiyorum

Genişletmek için tıkla...

Khomyuk .!.:

Beklentileriniz farklıysa bu konuda çok da yapacak bir şey yok bence. Yani bu değiştirilecek bir şey değil bana göre. Konuşarak nereye kadar gidecek ki? Sizin istekleriniz beklentileriniz farklı. Açıkçası eşimin beklentisi daimi bir heyecan olsa ve bunu beklese bir süre sonra bu benim için yorucu olurdu.
Önünüzdeki seçenek belli aslında sizin gibi heyecanı daim tutmak isteyecek biri sizi mutlu edebilir.
Babamın lafıdır sokma akılla yol gidilmez diye, ittirmeyle konuşmayla değiştiremezsiniz.

Genişletmek için tıkla...

legendary1 .!.:

Merhaba arkadaşlar, erkek arkadaşımla altı senelik bir ilişkim var. Ben yapı olarak monotonluktan, her gün aynı şeylerin yaşanmasından aşırı derecede sıkılan ve mutsuz olan biriyim. Sorunum da tam da bununla alakalı. Bu mevzuyu bir kaç arkadaşıma açtığımda normal olduğundan bahsettiler, her ilişkinin belli bir zaman sonunda monotonluğa bağladığından bahsettiler. Monotonluk olarak nitelendireceğim şeyleri madde madde yazacağım sizlere normal mi bunlar sağlıklı bir ilişki yaşıyorum mu danışmak istedim.

Erkek arkadaşımın aşırı yoğun bir işi var bunu başta belirteyim. Sürekli 36 saat nöbetleri oluyor ve nöbet ertesi izni yok. Çalışırken yemek yemediği, kişisel ihtiyaçlarını karşılamadığı zamanlar da çok oluyor öncelikle bunu belirtmek istedim. Ben çalışmıyorum boştayım, yakın zamanda bir işe başlayacağım. Sorun ettiğim sıkıntılar şunlar:

-Erkek arkadaşım beni günde iki kez arıyor. Biri öğle molasında, diğeri iş çıkışı. Saati saatine her gün aynı dakikalarda konuşuyoruz.

-Telefon görüşmelerimizde muhabbetimiz hep aynı: “naber nasılsın ne yaptın bugün” “ne yiceksin”

-Erkek arkadaşım mesajlarda güzel hitap etse de yüz yüze o hitaptan eser yok. Mesajda bitanem canım derken yüz yüze kullanmıyor.

-Bana eskisi gibi güzel sözler iltifatlar da etmiyor, hiç diyemesem de daha az diyim, geçen 4-5 sene önceki konuşmalarımızı okuduğumda daha fazla ilgili sevgi dolu olduğunu gördüm.

-Yüz yüze görüştüğümüzde bütün planı hep bana bırakıyor, ne yapalım diye direkt bana soruyor. Kendisi plan yapıp bu hafta şöyle yapalım böyle yapalım demiyor.

-Gün içinde konuşmalarımız hep aynı. Yüz yüze bir tık daha fazla konuşuyoruz, o zaman susma çok olmuyor. Ama telefonda uzun susmalar olabiliyor. İş yerindeki sorunları yansıtmayı seven biri değil, işten ve arkadaşlarından hiç bahsetmiyor (işten ötürü de sosyalleşemiyor da eve gidince çoğu zaman uyuyakalıyor zaten) farklı konuşacak konu da olmuyor haliyle, çünkü bende çalışmıyorum full evdeyim.

-Ben bu saydığım şeyleri ilgisizlik gibi algılıyorum ama haksızlık mı ediyorum karar veremiyorum. Bir tarafım bi farklılık, daha fazla sıcaklık, bi bir şey arıyor ama çözemiyorum ne olduğunu.

Düşüncelerinizi merak ediyorum.

Genişletmek için tıkla...

pisekar .!.:

size tavsiyem evlenmeniz. nisan kina dugun akraba kaynana derken hareketli bi hayatiniz olur

Genişletmek için tıkla...

legendary1 .!.:

Teşekkür ederim en yakın kız arkadaşım da böyle diyor.

Genişletmek için tıkla...

pisekar .!.:

saka yaptim yaa

Genişletmek için tıkla...

legendary1 .!.:

Merhaba arkadaşlar, erkek arkadaşımla altı senelik bir ilişkim var. Ben yapı olarak monotonluktan, her gün aynı şeylerin yaşanmasından aşırı derecede sıkılan ve mutsuz olan biriyim. Sorunum da tam da bununla alakalı. Bu mevzuyu bir kaç arkadaşıma açtığımda normal olduğundan bahsettiler, her ilişkinin belli bir zaman sonunda monotonluğa bağladığından bahsettiler. Monotonluk olarak nitelendireceğim şeyleri madde madde yazacağım sizlere normal mi bunlar sağlıklı bir ilişki yaşıyorum mu danışmak istedim.

Erkek arkadaşımın aşırı yoğun bir işi var bunu başta belirteyim. Sürekli 36 saat nöbetleri oluyor ve nöbet ertesi izni yok. Çalışırken yemek yemediği, kişisel ihtiyaçlarını karşılamadığı zamanlar da çok oluyor öncelikle bunu belirtmek istedim. Ben çalışmıyorum boştayım, yakın zamanda bir işe başlayacağım. Sorun ettiğim sıkıntılar şunlar:

-Erkek arkadaşım beni günde iki kez arıyor. Biri öğle molasında, diğeri iş çıkışı. Saati saatine her gün aynı dakikalarda konuşuyoruz.

-Telefon görüşmelerimizde muhabbetimiz hep aynı: “naber nasılsın ne yaptın bugün” “ne yiceksin”

-Erkek arkadaşım mesajlarda güzel hitap etse de yüz yüze o hitaptan eser yok. Mesajda bitanem canım derken yüz yüze kullanmıyor.

-Bana eskisi gibi güzel sözler iltifatlar da etmiyor, hiç diyemesem de daha az diyim, geçen 4-5 sene önceki konuşmalarımızı okuduğumda daha fazla ilgili sevgi dolu olduğunu gördüm.

-Yüz yüze görüştüğümüzde bütün planı hep bana bırakıyor, ne yapalım diye direkt bana soruyor. Kendisi plan yapıp bu hafta şöyle yapalım böyle yapalım demiyor.

-Gün içinde konuşmalarımız hep aynı. Yüz yüze bir tık daha fazla konuşuyoruz, o zaman susma çok olmuyor. Ama telefonda uzun susmalar olabiliyor. İş yerindeki sorunları yansıtmayı seven biri değil, işten ve arkadaşlarından hiç bahsetmiyor (işten ötürü de sosyalleşemiyor da eve gidince çoğu zaman uyuyakalıyor zaten) farklı konuşacak konu da olmuyor haliyle, çünkü bende çalışmıyorum full evdeyim.

-Ben bu saydığım şeyleri ilgisizlik gibi algılıyorum ama haksızlık mı ediyorum karar veremiyorum. Bir tarafım bi farklılık, daha fazla sıcaklık, bi bir şey arıyor ama çözemiyorum ne olduğunu.

Düşüncelerinizi merak ediyorum.

Genişletmek için tıkla...