Uzun yol otobüs susmak bilmeyen çocuk

Kızzz bana da öğret sen o Kiril alfabesi neyse , lazım olur . Çocuk öğrenir bir yerden filan bilmek lazım , okurum ben de ne yazmış
 
İnsanı tebessüm ettiren böyle hiç susmasa anlatsa da dinlesem hissi uyandıran yanınızda var inşaAllah ömrünüz boyunca hep yüzünüz yüreğiniz güler, tavsiyelerinizi de aklımın kenarına yazıyorum :))
 
Aynen öyle ya. 1 çocuğun keyfi otobüs dolusu insanın keyfinden önemli sanki..
(konu sahibini tenzihediyorum. Ebeveynler çocuklarının kimseyi rahatsiz etmemesi icin elinden geleni yapmalı ve insanlar da elinden geleni yapan anne babaya da yardımcı olmali diye düşünüyorum .)
 
Bunu ben yazmış olsam ancak Bu kadar iyi ifade edebilirdim kendimi.

Evet anneler.. çocuklarınız sadece size tatlı geliyor. Bize gelmiyor.. lütfen
 
Erik dalı gevrektir olayı bana burdan çok tatlı geldi ama otobüstekiler eminim bunalmıstır. Telefonu verin bence. Siz de dinlenirsiniz. Ha yine susmuyorsa da yapacak bi şey yok. Oluyor böyle şeyler. Allah kolaylık versin.
 
+ 1 milyon. Senin ağzına sağlık .bana tercüman olmuşsun.
 
Seni klonlayalim ve anne baba olmak isyeyen her bireye dna nı kodlayalim. Böylece bizler de rahat ederiz..

Çocuğumun özgüvenini!!!! Zedeleyemezsin diyen insanlar yüzünden çocuklara öfke duymamış olurduk.

Evet bu yüzden anne olmak istemiyoru..
 
Sünnetçi mi? Gerçekten o kadına haddini bildirmediniz mi? Cocugunuza travma yasatmaya ne hakkı var? Zenci pipisi varmıs arkada der ben kadını tırsıtırum valla gorur sunnetcıyı
 
çocuğun konuşması çok normal kaç yaşında ki??? ağlamadığı sürece sıkıntı yok bence uyumaz mı ki uyutmayı deneseniz??? birde ufak çocukla ben uzun yolculuğa karşıyım çocuk ile rahat olunamayacaksa mecburiyet yoksa sağlık ölüm kalım gibi mümkünse uzun yola toplu taşıma ile çıkmayın derim..
 
ayrıca çocuk sesinden rahatsız olanlara, ailenin çocuğa toplu taşıma kullanılan ortamlarda insanlara karşı gereken saygıyı öğretmesini söyleyenlere sonuna kadar katılıyorum kimse kimsenin çoçuğuna katlanmak zorunda değil...
ve bende bir anneyim, dediğim gibi ben uzun yolculuğa çıkmam asla en fazla gideceğim yer 1 saattir, çünkü çocuklar sıkılıyorlar zapdetmek zor oluyor, özellikle 3 yaş altı pek laftanda anlamıyor ve bazen araç tutması çiş kaçırma vs durumlar da olabiliyor kendimiz sesinede , kusmuğuna da katlanıyoruz ama başkalarını buna mahkum etmeye hakkımız yok...
 
Tabiiki ailenin görevi. Bende bilmediğimden nasıl oyalanır ki diyorum ...ay çok zor bu çocuk büyütme olayları. Bütün bilinenler unutuluyor
Biz gece yolculuğunu tercih ettik hep. Çünkü bırakın otobüs yolcuğunu kendi arabamızla bile yaptığımız yolculuklarda keşke çıkmasaydık diye çok pişman olduğumuz oldu. Özellikle 1-3 yaş arası gece yolculuğunu tercih etmek en mantıklısı olur.
3 yaştan sonra ise çocuğun sevdiği şeyleri alırsınız yanınıza. Meyve yemeyi seviyordu oğlum bol bol meyve alırdım yanıma. Boya kalemleri ve defter alıyorum. Oyun hamuruna bayılır oyun hamuru alırım. Sevdiği çizgi filmleri tablete indirdik onları açıyorum. Yolculuğa çıkmadan önce neler yaşayabileceğini konuşuyorum. Ve nereye gideceğimizi söylüyorum. Sevdiği insanları görecekse daha sabırlı oluyor :)
 
Çocuklarda otokontrol mekanizmasının yedi yaş civarı oturduğunu düşünürsek 4 yaşında çocuğun otur sus gibi komutları anlamaması normal. Normal olmayan aileler ve çocukları birey olarak kabul etmeyen insanlar.
 

4 yaşındaki çocuk kazandırıldığı takdirde durması gereken ortamda kısıtlı zaman zarfında da olsa durabilir. Öğretmenim ve bunu tecrübelerime dayanarak söylüyorum.
 
Rahatsiz olan binmesin otobuse. Benim oglumda surekli aglamisti. Bir kadin sustur sunu diye bagirdi soforde ona bagirdi. Yani cocuk bu ne olacak biraz cekseler. Yorulunca susar uyur zaten yapacak birsey yok
Rahatsız olan binmesin nedir ya? Önceden belirtseler keşke çocuk var otobüste hiç susmuyor yolculuk zehir olacak diye emin olun tek başınıza bağıra çağıra gidersiniz. Evet çocuk sıkılır ağlar ama rahatsız olan binmesin nedir ya?!
 
Peki napalim cocukla mecburum gitmeye 2 yasindaki cocuk nasil duracak. Videodan anlamaz sustan anlamaz. Atalimmi cocuklari asagi. Maddi durum ucaga yetmeyen napacak uyku ilacimi verelim cocuklara tokatmi atalim sus diye. Ayakkabilarini cikarip ayak kokularini cekeriz ama yolcularin.
 
Konuyu gerçekten nerden alıp nereye taşımışsınız! Kimse size çocuklarınızı aşağı atın dövün demedi. Kendi kendinize hiddetlenmeyin. Napacağınızı bir anne olarak siz düşünmelisiniz. İki dakikalık şehir içi yolculuklarda zaten sabırlı oluyoruz. Benim itirazım o zaman binmeyin yolculuk yapmayın denmesineydi. Bir arkadaşta açıklamış o otobüste insanlar türlü dertlerde binmiş olabilir kimse ve sizde dahil saatlerce gürültü çekmek istemez.
 
Bir dahakine yolculuğa çıkmadan, kağıt/boya kalemleri, oyuncak, hikaye kitabı, aktivite kitabı, oyun hamuru vs alabilirsiniz...

Yolu yarıladıktan sonra buraya konu açmanızın pek bir anlamı yok maalesef. Telefonla ilgilenmek yerine, kucağınıza alıp yaşına uygun şekilde sohbet edebilirsiniz, dışarıdan geçen arabalara baktırabilirsiniz, “birimiz siyah birimiz beyaz arabaları sayalım, bakalım kim önce 10 tane sayabilecek” diyebilirsiniz...

Annesi ile uzun yola çıkan ve haklı olarak çok sıkılan bir çocuğun hikayesini uydurup anlatabilirsiniz...

Yine yola çıkmadan önce, son çare olarak başvurulmak üzere çocuğunuzun yaşına uygun ve eğitici uygulama, video, şarkı ve oyunları araştırıp telefonunuza yükleyebilirsiniz.

Ama dediğim gibi, bu durumları yola çıkmadan önce düşünmek gerek...
 

Maalesef yeni nesil annelerin hemen hemen hepsi bu anlayışa sahip. Çocuğumun özgüveni zedelenmesin, çocuğumun psikolojisi bozulmasın. Çocuğum da çocuğum. Yeryüzüne inen ilk bebek tanesi çünkü çocukları.

Az evvel parkta oğlumla birlikte kreşe başlayan ve daha sonra kreşi bırakan çocuğu ve annesini gördüm. "ay maşallah sizinki devam ediyor mu okula" dedi. Evet ediyor dedim. "e belliydi alışacağı ama, benimki alışamadı" dedi. Bu çocuğu, oğlumun okula alışma sürecinde epey gözlemleme şansım oldu. Kesinlikle kreşe uygun bir çocuktu. Daha ilk günden oyunlara dahil oldu, zerre kadar ağlamadı vs. Benim oğlum ise merdivenleri kemiriyordu "eve gitceeeeğm" diye. Hatta müdür bana "galiba alışamayacak" dediğinde, "ben oğlumu sizden iyi tanıyorum. Alışacak" demiştim. En nihayetinde alıştı. Hatta konu açmıştım o zorlu süreci yaşarken. Çok uzattım bu hanım abla bana dedi ki "alışamadı çünkü arkadaşlarını sevmedi. Anlaşamadı onlarla. Biraz şey çocuklar" ben çocuğu gözlemlerken en dikkatimi çeken davranışı, öğretmenden rol çalma çabasıydı. Çocuklar üstünde üstünlük kurmaya çalışıyordu. Öğretmen müsaade etmeyince de arkadaşları sevmedi denildi. Üç yaşındaki çocuk anneyi, babayı yönetiyor. Hatta okulu da yönetmeye çabalıyor. Neden? Çünkü aman psikolojisi bozulmasın, özgüveni zedelenmesin. İşte bu çocuklar geleceğin pervasız piremses ve paşaları. Dünya onların etrafında dönecek sanıyorlar. Öyle olmadığını görünce de gelsin depresyonlar, öfke nöbetleri.

Bunları, asla zaptedilemeyen inanılmaz zor bir çocuğun annesi olarak yazıyorum. Ancak insanların özgür alanlarını taciz etmesinden ise çektiğim zorluğu ikiye katlar yorulurum daha iyi. Yahut ben oğluma "hayır insanları rahatsız edemezsin, izin vermiyorum" dediğimde oğlumun psikolojisine bir halt olmaz. Özgüveni de zedelenmez. Aksine durması gereken yeri bilir, insanlara saygılı olması gerektiğini öğrenir.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…