- Konu Sahibi Tiniminimavihanim
-
- #222.981
Merhaba,
2016 yılının Eylül ayında vajinismus rahatsızlığından muzdaripken bu foruma girip konu başlığı altında herkesin vajinismus tan kurtulma öykülerini okumuştum. Şu anda 10 aydır sağlıklı bir cinsel hayatı olan, vajinismusu yenmiş bir kadınım. Forumda yorumları okurken , kendi başarı hikayemi paylaşmaya ve bu hastalığı yenemeyen kadınlara bir nebze destek olmaya söz vermiştim kendimce. İşte bu yüzden size aşama aşama vajinismus hastalığımı keşfedişimi ve tedavi olurken geçtiğim aşamaları yazacağım.
1. Evlenmeden önce hiç erkek arkadaşım olmadı. ve ailem benim erkeklerden uzak durmamı bir gurur kaynağı olarak gördüler. küçük kardeşimin erkek arkadaşı olduğu vakit o küçümsendi, ben yüceltildim. Genel olarak türk ailesinde böyle bir özellik var. kızlarını koruyabilmek ve evlenmeden önce cinsellikten uzak kalmalarını sağlayabilmek için , erkekleri öcü gibi göstermek huyu birçok anne babada mevcut. Ben de böyle bir ailede yetiştim. Erkekleri kütük, sadece cinsellik düşünen, kadını bunun için kullanan iğrenç bir varlık olarak benimsedim. Fakat böyle düşündüğümden haberim de olmayarak. Vajinismusu tetikleyen en büyük etkenlerden birisi buymuş, sonradan öğrendim.
2. Evlendiğim gün adet oldum, ve 15 gün boyunca adetim dinmedi. Psikolojik olarak vücudum, tepki veriyordu. Adet olursam, cinsel ilişki olmaz kafası ile 15 gün adetli gezdim. Daha sonra adetim tamamen bittiğinde ise eşimle ilk denememiz başarısız oldu. Ben cinsel birleşme anına gelene kadar normal tepkiler verirken,cinsel birleşme esnasında eşimi itip kendimi geri çektim. Çünkü vajinamda bir kapakçık olduğuna inanıyordum. Yırtılma denilen şeyin, parmağın poşeti delmesi gibi birşey olduğunu sanıyordum.. Açıkçası vajinamda bir delik olup olmadığını bile bilmiyordum. Kafamda beliren şey, zorla delinecek bir zar, ve bolca acı ile akacak kandı... Bu da beni çok korkutuyordu. Üstelik kuaförüm daha bir hafta önce cinsel ilişki sonrası hastaneye kaldırılan teyzesini anlatmıştı bana. Müthiş bir baskı hissediyordum.
3.bu aşamada eşimin verdiği tepki, benim iyileşmeye gösterdiğim gayret ile birebir doğru orantılıdır.. eşim, kafamdaki hanzo erkek tabusunu tamamen yıkarak beni ilişkiye zorlamadı. hemen kendisini geri çekti ve ne zaman hazır olursam yapabileceğimizi söyledi. üstelik morali bozulsa bile bunu bana hiç belli etmedi, çok şefkatli yaklaştı. ileriki günlerde 2-3 defa daha denediğimiz halde ben aynı tepkileri verince , gece kalkıp bilgisayarda araştırma yapmış. ve benim bu hastalığa sahip olabileceğimi ilk söyleyen eşim oldu. bazı kadınlar vajinismus olduğunu aylarca anlamıyor. benim şansım, daha evliliğimin ilk ayında böyle bir rahatszılığa sahip olduğumu anlayıp, tedavi yöntemleri araştıran bir kocaydı.
4. hemen o ay 500 liralık bir muayene ücreti ödeyerek, bu hastalığı 3 seansta bitirme garantisi veren Ayşe DUMAN isimli çok ünlü bir psikiyatra gittik. ilk seansta beni keşfetmek için dinledi. hayatımı, cinselliğe bakışımı ve kocamı sevip sevmediğimi irdeledi. bazı kadınlar cinsellikten, eşinin organından, oradan çıkan sıvıdan tiksiniyormuş. bunlar daha ağır vakalarmış. bendeki tek sorun ise güven ve korku sorunuydu. erkeklere güvenmiyordum ve cinselliğin kadınlara verilen bir ceza olduğunu düşünüyordum. sonuçta iki erkek birbiri ile kavga ederken ilk tehditleri anasını,bacısını s.kmek falan oluyor. Bu bir ceza, kadınların canını yakmak ve onları küçük düşürmek için kulllanılan erkeklerin avantajlı olduğu bir durum olarak görüyordum. Oysa Allah, neden kadına ceza versin? Allah her iki cinsin de karşılıklı mutlu olabileceği bir sistem yaratmış. ama biz bunu alıp bilincimize bu şekilde yerleştirmişiz, bunun mantığını da sonradan kavradım. Ayşe hanım ilk seansta benim vajinama baktı ve ''senin vajinan kapalı değil, her sağlıklı kadında olduğu gibi vajinanda bir delik var, sen kendini kasmayıp rahat bıraktığın sürece bu delik genişler, bu delikten rahat rahat 3 parmağımı geçirebilirim'' diyerek beni rahatlattı. ve tedavinin ilk aşaması olarak serçe parmağını vajinama soktu. gerçekten hiç acı çekmeden böyle birşeyin olması beni çok mutlu etti. kafamdaki , ''vajinamda bir duvar var,o duvar delinip geçilecek'' imajı yıkıldı. fakat ben, 3 seans daha bu doktora gidebilecek paraya sahip değildim, daha yeni evlenmiştik ve kocama yük olmak istemiyordum. bu yüzden bu doktora yalnızca o seansta gittiğimle kaldım. bu hanımefendinin bir kitabını aldım ve okudum, kafamdaki doğru cinselliğin oturmasına büyük yardımı dokundu. Kitabın adı KADINLIĞIN KEŞFİ.
5. Daha ucuz seans ücreti olan bir doktor araştırırken, ben yine denemeler yapıyordum, kafamda işi bitirmeye uğraşıyordum ama yine de başaramıyordum. Yine beni 3 seansta iyileştirebilecek seans başı 300 lira talep eden Bakırköy civarında bir muayenehanesi olan Serpil hanıma gittik bu sefer. Soyismini hatırlayamıyorum fakat kendisinin bana çok yardımı dokundu. Bana bir ten rengi penti çorap gösterdi. Çorabın lastikli kısmı, bizim vajinamızın girişi. Diğer kısmı ise rahmimiz. Bu çorabı 40 kilo bir bayan da giyebilir , 140 kilo bir bayan da giyebilir. Bu çorabın lastiği istediği kadar genişler. Aynı şekilde senin de vajinan rahat rahat genişleyecek dedi. Ondan aldığım cesaretle hergün sıcak banyo yapıp, daha sonra bebek yağıyla vücudumu yağlayıp, youtube dan bulduğum rahatlatıcı bir müziği dinleyerek kendimi rahatlatarak parmak egzersizi yapmaya başladım. Fakat bu hanımefendiye de sadece bir seans gittim maddi durumumdan ötürü. Yine de doktor deneyimlerimden memnunum. verdiğim paraları boşa gitmiş saymıyorum.
6. daha sonraki aşama ise, tamamen Allah'a tevekkül , azim ve sürekli kaçma isteğine rağmen hastalığımın üzerine gitmek oldu. Eşim bana ''bu Allah'ın bize verdiği bir imtihan, ve biz bu imtihanı başarıyla atlatacağız, gelişimimiz için belki de bu gerekliydi, cinsellik de sonuçta Allah'ın kullarına verdiği bir nimet ve biz bu nimetin kıymetini anlayalım diye bu imtihana tabi tutulduk.' dedi. gerçekten, kolayca sahip olduğumuz şeylerin kıymetini anlayamayabiliyoruz. bir insan bir gün tuvaletini yapamasın, tuvalet yapabilme nimetini anlıyor ya hani. işte biz vajinismus hastaları ve onların eşleri de cinselliğin kıymetini zor elde ettiğimiz için daha iyi biliyoruz. Allah'a eşimle birlikte olabildiğim için şükretmek belki hiç aklıma gelmeyecekti, ilk gün bu işi başarabilseydim. bu yüzden neden başımda bu illet diye düşünmeye son verip, Allah'a yardım etmesi için kavli duamı yaparken, parmak egzersizleri ve araştırmalarıma devamla fiili duamı yaptım.
7. Bir aynayı vajinama doğru tutup ıkınma fikrini ilk bu forumda gördüm. hemen o akşam baktım. hafifçe ıkındım ve hayretle deliği gördüm. bunu görmek sizi daha çok cesaretlendiriyor. orada bir delik var, ve büyüyor görüyorsunuz. ben kegel egzersizlerini hiç yapmadım ve beceremedim de zaten. sade kendimi rahat bıraktığımda ve sıkmadığımda deliğin nasıl genişlediğini nasıl belirgin olduğunu aynadan izledim. ve parmak egzersizlerime aynadan kontrol ederek devam ettim. yaklaşık 3 ay boyunca çabaladım. 2 parmağımı sokamıyordum. sonra eşim, parmağını küs gibi yap öyle dene dedi. iki parmağımı küsmüş gibi çapraz yaparak denedim ve oldu. o gün eşim 3 tane aparat alıp gelmiş, 3 farklı boyda plastik penis. bütün erotik shoplarda ucuz fiyata bulabileceğiniz aparatlar. ben parmakları bırakıp en küçük penisden başladım. ve ortanca penise geçtim. 1 haftanın sonunda ortanca penis yarısına kadar giriyordu. bu arada kayganlaştırıcı olarak durex kullandım fakat beğenemedim.. bebek yağında ise çok rahat ettim. bebek yağı daha güzel diye düşünüyorum. ayrıca acımaması için emla krem kullandığım halde benim işime yaramadı. nasıl mı yaramadı? siz kendinizi kastığınız müddetçe rahatsızlık hissi mutlaka oluyor. emla krem olsun ya da olmasın. fakat zaten acı acı denilen şey, ufak bir rahatsızlık hissiymiş bunu da anladığımda çok gülmüştüm. siz yeterince ıslandıktan sonra, hatta eşiniz rahat girsin diye vajinanıza bebek yağı sürdükten sonra, ilişki çok rahat oluyor. hiç acı olmuyor. zaten zihninizi oradaki, delikten çekmeyi başardığıız vakit, eşinizi düşünürken, birleşmenizi düşünürken, o anki mutluluğunuzu düşünürken, öyle gevşiyor ve rahat bir hal alıyor ki vajinanız. yıllarca bununla mı uğraştım yazık etmişim diyorsunuz.
8. sonuç itibariyle bir akşam, eşime dedim ki. ben bu kadar rahat birşekilde aparatı alabildiğime göre, seninle de denesek sıkıntı olmaz dedim. rahatlamak için pasiflora isimli bir ilaç var(onun muadili alora diye bir ilaç da var), tüm eczanelerden alabilirsiniz, bitkisel tamamen. o ilacı içmiştim. gereksiz gerginlik yaşamıyım diye. ilk giriş esnasında kendimi kastım korkudan, ama hemen kafamda düşündüm, yapabileceğimi. eşim neredeyse devam etmeyecekti ama ben sen devam et azıcık acır sonra geçer dedim. bu cesareti göstermediğim için aylardır yapamıyormuşuz zaten, bunu anladım. çünkü eşime izin verince ilk başta ufak bir rahatsızlık hissi yaşadım. ama ölecek değildim, eşimi çok seviyordum ve onun mutluluğu için biraz daha denemem lazımdı. hiç sesimi çıkarmadım. eşim bir iki defa yavaşça ileri geri gitti. bildiğiniz girmişti ve benim çektiğim sıkıntı diye bişey yoktu sadece ufak bir rahatsızlık hissi, o da kendimi korkudan kastığım için.. sonra popomu gevşettim, bacaklarımı daha çok açtım ve rahatsızlık hissi gitti. biraz daha devam edince hiç acı çekmediğimi , çok rahat olduğumu fark ettim. ilk sefer böyle gerçekleşmiş oldu. eşim çok mutlu oldu. ben ağladım. eşinize bunu yapabilmesine izin vermek, başarıyla sonuçlandırmak çok güzel. ilk seferlerde gerginliğimden dolayı, orgazm olamadım. hatta zevk hissi alamadım, daha çok acı hissetmediğime seviniyordum. fakat bu çok normal. ilk seferlerde siz tamamen bu işi doğru düzgün yapıp bitirmeye odaklanıyorsunuz, zevk mevk hak getire. bu alıştıkça, olacak birşey. şimdi 5 aylık hamileyim.
umarım yardımım dokunmuştur. tam 9 ay boyunca bu hastalıkla uğraştım. bu forumu okumamın da büyük etkisi oldu. herkesin hastalığı yenebildiğini görmek cesaretlendiriyor insanı...
İnş bende Birgün senin gibi buraya başarı hikayesi ve hamileliğimi yazarım pskoloji olarak bitmiş bir insanım