İki yıldır dışarıdan izlediğim bu sitenin çok kişiye yardımcı olduğunu gördüm. 24 yaşımdayım, eşim 26 yaşında, 4 aylık evliyim ve vajinusmusum. Evlendiğimizin ilk gecesi kasılmam ve bacaklarımı açamamam nedeniyle ilişki kuramadık. Bir ay boyunca iki üç günde bir denemelerimiz sonuç vermedi, ne kadar kendimizi hazırlasak da penis vajenime değer değmez kendimi çekiyorum, eşimi itiyorum. Endişeli bir hal ile ağlamaya başlıyorum. Aslında ön sevişmemiz iyi, ıslandığımı da hissediyorum ama olmuyor işte. Eşim başlarda anlayışlı iken artık üstümdeyken elimi kolumu tutarak, bana bağırarak zorla ilişki kurmaya çalışıyor, bir kez yüzüme tokat bile attı. Korkumdan tepki veremiyorum, o üzerime boşalsın da rahatlasın diye elimde olmadan kasılı halde duruyorum, bacaklarımın arasındayken ağrı çekiyorum. İkinci ayda eşim durumumuzu, ilişki kuramadığımızı ablasına söylemiş, ablası da benimle konuştu ve vajinusmus olduğumu söyledi. Kardeşinin kızgın ve öfkeli olduğunu, bana şiddet uygulamaması konusunda uyardığını, birkaç ay sabırlı olmasını söylemiş. Görümcem çok iyi birisi, aramız da iyi. Tesetürlüyüm ve muhafazakar aileleriz, eşim kendisinin gelmeyeceğini ancak ablasıyla birlikte kadın bir doktora gitmemi istedi. Ablasıyla birlikte doktora gittik, çok zor muayene oldum, ter attım resmen. Doktor muayenenin normal olduğunu söyledi, psikoterapi önerdi ama Devlet Hastanesinde randevu ayarlayamadık. Bu arada görümcem dilatör ve kayganlaştırıcı sipariş etti, internetten aldık ama en küçük boyutu bile ilerletemiyorum. Bir sürü porno video izledim ve ilişkinin ne kadar kolay olduğunu gördüm, kendime güvenim geldi ama iş gerçeğine gelince yapamıyorum. Şiddet gördüğümün ertesi günü bir arkadaşıma açıldım, o da üstte sen kendin dene dedi. Bu da olmadı, iki üç dakika içime alayım diye uğraşırken eşim erken boşaldı ve penisi söndü. Bana küfür etti, bağırdı, çağırdı sonra üstünden attı. Kendimi savrulmuş paçavra gibi hissediyorum. Son bir aydır yalnızca oral yapıp elimle eşimi boşaltıyorum, yine tokat yerim diye korkuyorum. Eşimi durduran tek şey ablası galiba. Ağrı kesici haplar, uyuşturucu kremler, rahatlatıcı bitkisel çaylar da bir işe yaramadı. Yaşadığım yer küçük bir yer ve imkanlar sınırlı. Eşim de ben de aslında eğitimli insanlarız ama 4 aydır sinir harbi yaşıyoruz. Sorunu çözene kadar ne yapayım da şu adamı durdurayım diye danışmak istedim. Vajınusmuslu arkadaşların eşlerinin tepkileri nasıldı? süreci nasıl yönettiler acaba? Sabırla okuyup yorum yapanlara şimdiden teşekkürler.
