Ve beklenen cinnet geldi

SUHAN · 26 Eylül 2018

bilemedimki.benim annemde yaptı bunları ki o zamanlar çocuk olayları bu kadar yaygın değilken.arkadaşa gitmeye ödeve kolay kolay izin vermezdi.onsuz alışveriş yapamazdık.şuan kararsız bireyler olduk topluca kardeşlerimle.ablam ortaokula giderken arkadaşı parlatıcı ruj almış ablam da heveslenmiş almış.eve gelince kırmış atmıştı annem.say say bitmez buna benzer ve sizin yaşadıklarınıza benze bir sürü şey.sır onlar istiyor diye fen bölümüne gittim mesela lisede .matematikte süperdim ama fizik batırdı beni.oyuzden hedefime çocukluk hayallerime ulaşamadım belkide.şuan iyi bi noktadayım neyse ki
bazen ablamla konuşuyoruz dertleniyor annem hakkında konuyu kapattırıyorum. bastırıyor muyum acaba bazı şeyleri

ama annem o benim .bilmiyorum kafam karıştı

Kestane Sekeri · 26 Eylül 2018

sassyassyy .!.:
niye burda prensesçilik oynamayanları anlayamıyor musunuz? kadın duygularını boşaltmış kime saymış sövmüş de şimdi üslup bilmem ne karıştırıyorsunuz? konudaki point bu mu yani? zaten konu sahibini anlayamadığınız ve anlayamayacağınız çok belli.

çok sinirleniyorum sizin gibilere, bana da "babana böyle konuşuyorsan bu hastalık sana müstahak" diyen olmuştu, konuda anlatılanı anlamayıp ahlak dersi verip çekip gitmeye çalışıyorsunuz ama çok sinir bozucu oluyor bu hem de karşınızda zaten sinirli bir insan varken.

Anneyle sorunlar yaşanır bizde zamanında yaşadık ve yeri geldi bı dünya şey saydık üzüldük yiprandik sinirlendik falan hepsini anlarım burası zaten bir derdim var köşesi kimse kimseye ahlak dersi vermeye çalışmıyor bende dahil ne kadar sinirlenirse sinirlensin buradaki onu yeni tanıyan ilk kez yorumları okuyan insanlara defolup gidebilirsiniz demesini hos karsilamadim ve bunuda dile getirdim sizce gerçekten hoş bı durumsa bişey diyemiyorum empati kurun bence prensescilik oynayanda ahlak dersi vermeye çalışan da yok.

Manap · 26 Eylül 2018

ceycey0406 .!.:
çok geçmiş olsun

Tesekkur ederim

Mune · 26 Eylül 2018

Hanımlar sakin olun lütfen, ne polemik çıksın ne de üsluplar bozulsun.

Yazacaklarım hoşa gitmeyebilir ama bazen bazı şeyler tek taraflı olmaz, eleştirirken özeleştiri de yapmak gerekir, ayna tutmak gerekir yaşananlara.

Hiçbirimiz çocuklarımız bile ailelerini seçme hakkına sahip değil, karar veriyoruz çocuk yapıyoruz, ben öyle doğuştan anneliğe inanmam, annelik çocukla beraber öğreniliyor, çocuğa göre şekilleniyor, kimse mükemmel ebeveyn olamaz, kimimiz daha iyi olmaya çabalar, kimi atadan babadan gördüğüne göre davranır.

Çocuk yetiştirirken çoğumuzun hataları, eksikleri vardır, dediğim gibi mükemmel anne baba yoktur, kusursuz olmak mümkün değil, anne babalar hatalı ve eksik ama peki çocuklar, yani bizler?

Hadi çocukken anne babaya itaat edip her denileni yapıyoruz, uslu çocuk, ideal evlat olmak için uğraşıyor, birşeye sesimizi çıkarmıyoruz ama ya erişkin olunca neden üstümüze uymayan, karakterimize ters gelen herşeye he he deyip boyun eğiyoruz?

Anne baba hatalı diyelim, onların dizinin dibinde her dediğini yapmaktan bunalıyorsak neden dizin dibinde evlat olmaya devam ediyoruz? Kendi düşüncelerimiz kararlarımız yok mu? Kararlarımızı, düşüncelerimizi dile getirmek için illa kırıp dökmek mi gerekiyor?
Anne ben yapamam demek bu kadar mı zor? Ben istemiyorum, yapamam, hayır demek zor mu gerçekten ?

Bizler nedense hep birilerini suçlamak üzere programlanmışız, tamam karşı taraf hatalıdır eyvallah ama hatalarına göz yumup ideal çocuk olmak için uğraşarak biz de hata yapmıyor muyuz?

Biz anne babamızı, annemiz babamızı, babamız kendi ailesini suçlar durur, kimse kendini eleştirmez, hep karşıdaki suçludur, ya biz?

Kimse mükemmel anne babalarla büyümüyor ama hayatımıza dair kararları alabilecek yetiye sahip olduğumuz zaman annem babam bahanesi ardına sığınmak, yapmadığımız herşey için onları suçlamak da olmuyor, artık çocuk değiliz, koca koca kadınlarız, yapmak istemiyorsak hayır demeyi bileceğiz, diyemiyorsak da dönüp önce kendimizi eleştirmeliyiz.

utopikuye · 26 Eylül 2018

Mune .!.:
Hanımlar sakin olun lütfen, ne polemik çıksın ne de üsluplar bozulsun.

Yazacaklarım hoşa gitmeyebilir ama bazen bazı şeyler tek taraflı olmaz, eleştirirken özeleştiri de yapmak gerekir, ayna tutmak gerekir yaşananlara.

Hiçbirimiz çocuklarımız bile ailelerini seçme hakkına sahip değil, karar veriyoruz çocuk yapıyoruz, ben öyle doğuştan anneliğe inanmam, annelik çocukla beraber öğreniliyor, çocuğa göre şekilleniyor, kimse mükemmel ebeveyn olamaz, kimimiz daha iyi olmaya çabalar, kimi atadan babadan gördüğüne göre davranır.

Çocuk yetiştirirken çoğumuzun hataları, eksikleri vardır, dediğim gibi mükemmel anne baba yoktur, kusursuz olmak mümkün değil, anne babalar hatalı ve eksik ama peki çocuklar, yani bizler?

Hadi çocukken anne babaya itaat edip her denileni yapıyoruz, uslu çocuk, ideal evlat olmak için uğraşıyor, birşeye sesimizi çıkarmıyoruz ama ya erişkin olunca neden üstümüze uymayan, karakterimize ters gelen herşeye he he deyip boyun eğiyoruz?

Anne baba hatalı diyelim, onların dizinin dibinde her dediğini yapmaktan bunalıyorsak neden dizin dibinde evlat olmaya devam ediyoruz? Kendi düşüncelerimiz kararlarımız yok mu? Kararlarımızı, düşüncelerimizi dile getirmek için illa kırıp dökmek mi gerekiyor?
Anne ben yapamam demek bu kadar mı zor? Ben istemiyorum, yapamam, hayır demek zor mu gerçekten ?

Bizler nedense hep birilerini suçlamak üzere programlanmışız, tamam karşı taraf hatalıdır eyvallah ama hatalarına göz yumup ideal çocuk olmak için uğraşarak biz de hata yapmıyor muyuz?

Biz anne babamızı, annemiz babamızı, babamız kendi ailesini suçlar durur, kimse kendini eleştirmez, hep karşıdaki suçludur, ya biz?

Kimse mükemmel anne babalarla büyümüyor ama hayatımıza dair kararları alabilecek yetiye sahip olduğumuz zaman annem babam bahanesi ardına sığınmak, yapmadığımız herşey için onları suçlamak da olmuyor, artık çocuk değiliz, koca koca kadınlarız, yapmak istemiyorsak hayır demeyi bileceğiz, diyemiyorsak da dönüp önce kendimizi eleştirmeliyiz.

+1000

Miaelle · 26 Eylül 2018

Mune .!.:
Hanımlar sakin olun lütfen, ne polemik çıksın ne de üsluplar bozulsun.

Yazacaklarım hoşa gitmeyebilir ama bazen bazı şeyler tek taraflı olmaz, eleştirirken özeleştiri de yapmak gerekir, ayna tutmak gerekir yaşananlara.

Hiçbirimiz çocuklarımız bile ailelerini seçme hakkına sahip değil, karar veriyoruz çocuk yapıyoruz, ben öyle doğuştan anneliğe inanmam, annelik çocukla beraber öğreniliyor, çocuğa göre şekilleniyor, kimse mükemmel ebeveyn olamaz, kimimiz daha iyi olmaya çabalar, kimi atadan babadan gördüğüne göre davranır.

Çocuk yetiştirirken çoğumuzun hataları, eksikleri vardır, dediğim gibi mükemmel anne baba yoktur, kusursuz olmak mümkün değil, anne babalar hatalı ve eksik ama peki çocuklar, yani bizler?

Hadi çocukken anne babaya itaat edip her denileni yapıyoruz, uslu çocuk, ideal evlat olmak için uğraşıyor, birşeye sesimizi çıkarmıyoruz ama ya erişkin olunca neden üstümüze uymayan, karakterimize ters gelen herşeye he he deyip boyun eğiyoruz?

Anne baba hatalı diyelim, onların dizinin dibinde her dediğini yapmaktan bunalıyorsak neden dizin dibinde evlat olmaya devam ediyoruz? Kendi düşüncelerimiz kararlarımız yok mu? Kararlarımızı, düşüncelerimizi dile getirmek için illa kırıp dökmek mi gerekiyor?
Anne ben yapamam demek bu kadar mı zor? Ben istemiyorum, yapamam, hayır demek zor mu gerçekten ?

Bizler nedense hep birilerini suçlamak üzere programlanmışız, tamam karşı taraf hatalıdır eyvallah ama hatalarına göz yumup ideal çocuk olmak için uğraşarak biz de hata yapmıyor muyuz?

Biz anne babamızı, annemiz babamızı, babamız kendi ailesini suçlar durur, kimse kendini eleştirmez, hep karşıdaki suçludur, ya biz?

Kimse mükemmel anne babalarla büyümüyor ama hayatımıza dair kararları alabilecek yetiye sahip olduğumuz zaman annem babam bahanesi ardına sığınmak, yapmadığımız herşey için onları suçlamak da olmuyor, artık çocuk değiliz, koca koca kadınlarız, yapmak istemiyorsak hayır demeyi bileceğiz, diyemiyorsak da dönüp önce kendimizi eleştirmeliyiz.

+100000000

ilginc Kiz · 26 Eylül 2018

Mune .!.:
Hanımlar sakin olun lütfen, ne polemik çıksın ne de üsluplar bozulsun.

Yazacaklarım hoşa gitmeyebilir ama bazen bazı şeyler tek taraflı olmaz, eleştirirken özeleştiri de yapmak gerekir, ayna tutmak gerekir yaşananlara.

Hiçbirimiz çocuklarımız bile ailelerini seçme hakkına sahip değil, karar veriyoruz çocuk yapıyoruz, ben öyle doğuştan anneliğe inanmam, annelik çocukla beraber öğreniliyor, çocuğa göre şekilleniyor, kimse mükemmel ebeveyn olamaz, kimimiz daha iyi olmaya çabalar, kimi atadan babadan gördüğüne göre davranır.

Çocuk yetiştirirken çoğumuzun hataları, eksikleri vardır, dediğim gibi mükemmel anne baba yoktur, kusursuz olmak mümkün değil, anne babalar hatalı ve eksik ama peki çocuklar, yani bizler?

Hadi çocukken anne babaya itaat edip her denileni yapıyoruz, uslu çocuk, ideal evlat olmak için uğraşıyor, birşeye sesimizi çıkarmıyoruz ama ya erişkin olunca neden üstümüze uymayan, karakterimize ters gelen herşeye he he deyip boyun eğiyoruz?

Anne baba hatalı diyelim, onların dizinin dibinde her dediğini yapmaktan bunalıyorsak neden dizin dibinde evlat olmaya devam ediyoruz? Kendi düşüncelerimiz kararlarımız yok mu? Kararlarımızı, düşüncelerimizi dile getirmek için illa kırıp dökmek mi gerekiyor?
Anne ben yapamam demek bu kadar mı zor? Ben istemiyorum, yapamam, hayır demek zor mu gerçekten ?

Bizler nedense hep birilerini suçlamak üzere programlanmışız, tamam karşı taraf hatalıdır eyvallah ama hatalarına göz yumup ideal çocuk olmak için uğraşarak biz de hata yapmıyor muyuz?

Biz anne babamızı, annemiz babamızı, babamız kendi ailesini suçlar durur, kimse kendini eleştirmez, hep karşıdaki suçludur, ya biz?

Kimse mükemmel anne babalarla büyümüyor ama hayatımıza dair kararları alabilecek yetiye sahip olduğumuz zaman annem babam bahanesi ardına sığınmak, yapmadığımız herşey için onları suçlamak da olmuyor, artık çocuk değiliz, koca koca kadınlarız, yapmak istemiyorsak hayır demeyi bileceğiz, diyemiyorsak da dönüp önce kendimizi eleştirmeliyiz.

Peki anneye hayir denilse de anne hayiri kabul etmiyorsa ya da bazi anneler gibi Hakkimi helal etmem diyerek insani vicdan ve dini boyut arasinda birakiyorsa o insanlar ne yapsinlar?

EliFFKeReMM · 26 Eylül 2018

Allah askina su konulari soyle robot gibi bir kitaba doker gibi yazmayin ya. Olayin ne oldugu belli degil, ne icin kizdin belli degil.
Ozneyi 10 cumlenin 1inde ya goruyoruz ya gormuyoruz.. bune ya. Ben ona boyle dedim oda bana soyle dedi demek yerine, soyle demeeye devam ettim ve icimdeki cam kiriklari karsisinda .... bla blaaa
Ya bakin bizler normal hayattayiz kitaptakiler bir suru kisiye basiliyor. Kimse kimseyi tanimiyor, roman yazar, kitap basar gibide dert anlatilmaz yahu.
K.k da yeni bisey bu, bi arada komediye dokerek dert yaziliyordu birden fazla denendiği icin ve bazi kisilere yakismadigi icin neyseki azalarak bittiler.

Mune · 26 Eylül 2018

ilginc Kiz .!.:
Peki anneye hayir denilse de anne hayiri kabul etmiyorsa ya da bazi anneler gibi Hakkimi helal etmem diyerek insani vicdan ve dini boyut arasinda birakiyorsa o insanlar ne yapsinlar?

Yine de hayır diyecekler, benim annemde klasik annelerdendir, 46 yaşında olmama rağmen ister ki hep onun dediğini yapayım ama yapmam, ne derse desin hayır derim, hayır dememe karşılık ısrar ederse de yapmayacağımı bilir, o yüzden ben onun en keçi inatlı evladıyım ona göre, gözlerini açar ne inatçısın der :) evet inatçıyım çünkü hayat benim hayatım, hayatımla ilgili tüm kararlar beni ilgilendirir, benim adıma annem bile olsa kimse karar veremez, buna müsade etmem, etmedim.

nscckts · 26 Eylül 2018

31 yıllık yasantımda annemle 3 kere boyle oldum
6 ay hıc konusmadıgım da oldu

aman o anne aman o buyuk ölumlu dunya dusuncesıne ınanmıyorum

anne olunca annenı anlarsın anne olda gor dıyenlere kızardım anne olunca daha fazla kızdım cunku cocugun kıymetını daha ıyı anlayıp anneme daha fazla sıtem ettım.
anneyse bızı dogurdugu ıcın anne sonucta . anne olması herseyı yapacagı bızım kosulsuz susacagımız her dedıklerını yapacagımız anlamına gelmıyor . her ınsanın bır sınırı bır sabrı vardır ve bu karsılıklı bır emektır .

aılesınız küser barısır bagrısır atlatırsınız onemlı olan bu krız sureclerınde kin tutmamak bırbırınızın canı oldugunuzu hatırlamak fazla uzatmamak .
bırde sanırım sızde benım gıbı fazla ıcınıze atıp sonra patlayanlardansınız bu kotu oluyor en ıyısı bırsey oldugunda o anda kırıldıgınızı soylemek . bırıkımlerın patlaması en cok sızı yıpratıyor karsı taraf yıne sızı sızın gıbı anlamaz en guzelı bırıktırmemek sorunları o an cozmek

Ve beklenen cinnet geldi

Ayrıntılı Düzenleme

SUHAN

surgeon

Kestane Sekeri

Popüler Üye

Manap

Manam kizlarim

Mune

Nirvana

utopikuye

^^

Miaelle

Aktif Üye

ilginc Kiz

Popüler Üye

EliFFKeReMM

~ Çünkü Her bir Zerrem aşık, Her bir Zerrene ~

Mune

Nirvana

nscckts

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Benzer Konular