- Konu Sahibi rengarenkdunyam
- #1
Selam, ben tam 2 denedir okulumdaki psikologdan terapi alıyorum, özgüven sorunu ile başladık en son kaybetme korkusuna kadar geldik.. Başlarsa sert bir insan olduğunu düşündüm, ilk iki seans yorum yapmadan dinledi, üçüncüsünde ise ben sustum o anlattı , derken böyle tam iki sene geçti 35- 40 kez görüşmüşlüğüm vardır ve ben son zamanlarda o kadar rahat gidiyordum ve o kadar rahat ediyordum ki onunla konuşurken, psikoloğa değilde çok sevdiğim bir arkadaşıma konuşmaya gidiyormuş gibi hissediyorudum.. Ama onun kurum içi tayini çıktı ve kampüsten ayrılmak zorunda kaldı.. Geçen gün son görüşmemizi yaptık, benimle yüzyüze görüşmek istemiş, beni tebrik etti, yaşamımızın benzediğini söyledi, o da benim aşlarımda aynı şeyleri yaşamaış , aynı şekilde tepki vermişiz olaylara, çok iyi yol izlediğimizi söyledi ve bana dedi ki ben bu süreçte sendden çok şey öğrendim, teşekkür ederim dedi... Diyeceksiniz şimdi psikolog sonuçta ne var bunda, ama o günden beri kendimi çok tuhaf hissediyorum, bunu onada söyledim, daha konuşacak, anlatacak ve ondan öğreneceğim o kadar çok şey vardı ki, böyle yarım kalmış gibi hissettim.. Üzüldüm işte, böyle garip, email ile sık sık bilgilendirmemi istedi, ne zaman istersen bana yazabilirsin, ziyaretime gel, belki burada seminerlerde görüşürüz dedi.. Ben uzun zamandır veda etmemiştim birisine bu çok duygulandırdı beni 
şu saatte bunu paylaşabileceğim birisi yok bende sizinle paylaşmak istedim..
şu saatte bunu paylaşabileceğim birisi yok bende sizinle paylaşmak istedim..
