vicdanım yüreğimi eziyor

minikkuzum

4 erkeğim ve ben:))
Kayıtlı Üye
15 Şubat 2008
1.451
39
683
Diğer
kızlar merhaba 35 haftalık hamileyim..belki bilirssiniz bir de ikiz oğullarım var 3,5 yaşında.yaşadığım yerde hiçkimsem yok ne komşu ne arkadaş ne akraba yapayalnızız..doğumda annem gelecek ama ne kadar kalacak ki..bu sebeple bebek doğduktan sonra üç çocuğun birden ihtiyaçlarını yerine getirirken zorlanırım oğullarıma kızıp bağırırım psikolojik açıdan doyum sağlayamazlar diye onları yarım gün devlet anaokuluna yazdırdım öğlen evde oluyorlar.servise yetişmeleri için 06.30 da kaldırmam gerekiyor.yavrularım gitmek istemiyor daha 1 hafta oldu ama..oğlum bu sabah gidene kadar ağladı anne ben uyumak istiyorum evde yatağımda,okula gitmek istemiyorum diye.ben onlara işkence mi yapıyorum yaaa...o ağladıkça ben konuşamadım, gözlerine bakamadım,yüreğimde bir taş oturmuştu sanki gizli gizli ağladım..küçücük çocukları okula gönderiyorum sırt çantalarıyla minicik..acaba bakabilir miyim kızar mıyım çok mu sinirlenirim bebeğe bakarken bebek durmazsa çocuklar beni hiç bırakmazsa ne yapmalıyım.bu vicdan azabı beni öldürecek.evde mi otursalar iyi, okula mı gitseler bu soru beni çıldırtacak..ben de öğretmenlik mezunuyum ama iş evlada gelince her şeyi unutuyor insan şaşırıyor.ne gökte ne yerdeyim,ne yaptığımı bilemez durumdayım..ya okulda serviste bişey olursa,yağmurlar başladı havalar soğudu vs..bunların hepsi beni düşündürüyor.
sizin aklınız şimdi benden çok daha mantıklı çalışıyor lütfen fikirlerinizi yazın...
 


olumsuz düşünme allah yardımcın olsun şükret ki çocuklarının sağlığı yerinde inşallah doğacak bebeğinde sağlıklı olur biraz sıkıntılar yaşayabilirsin belki ama evlat sahibi olmak herşeye değer birde hiç kucağına evlat alamayanları düşün okula gitmeleri onların yararına olacaktır bizde o yaşlardayken hep uyumak isterdik sabahları kalkmak her çocuk için zor ama bu onlar için gerekli iyi yapmışsın okula yazdırmakla bence
bende 1 ay sonra anne olacağım hemde evlilğimin 9. yılında ikizlerim olacak ve çalışıyorum herşeye rağmen iyi ki benimle olacaklar diyorum biraz zor olacak ama alışacağım ve hiç olmadığım kadar huzurluyum şu an sende öyle ol huzurlu ol şükret evlatlarına bakınca ne kadar şanslı olduğunu hatırla belki de doğuma az kaldığı için gergin olabilirsin biraz ama bu günlerde geçer bi bakmışsın çocukların büyümüş.................
 
teşekkür ederim canım.çok sevindim adınıza 9 sene sonra gelen mutluluğunuza bir başkadır ikiz annesi olmak,aynı anda bir yürekte 3 yürek taşımak.tebrik ederim.
işte annelik duyguarı beni böyle çökertiyor bugünlerde.görseniz benim çocuklarımı ikiz oldukları biraz da ufak duruyorlar yaşıtlarından 3.5 yaşında minicik insanlar zorla okula gönderiyorum,evde onları daha kötü etkilerim diye.Allah sonumuzu hayır etsin,pişman etmesin aaah ah sabah 6.30 da kalkıyorum onlar gelene kadar gözüme bir damla uyku girmiyor elimde olsa okullarının karşısına taşınacam.nasıl bir duygu bu annelik Ya Rabbim,nasıl koydun bunu içimize,neyle süsledin nasıl yarattın da böyle kendimizi unutturdu
 
minikkuzum üzülmeee..sen yapman gerekeni yapmissin..baska sansin yok iyide düsüsnmüssün ama endiseni anlayabiliyorum..vicdanin sizliyor..ama yapacak baska sey yok..benim ablamin kizida anne baba calistigi icin 2 yasindan beri krese gidiyor..bütün gün..okul gibi iste..cocuktan en basindna beri zorla gidiyor..her sabah hafta sonu geldimi diye soruyor..:) tatil olacak ya..yada türlü hasta numaralari yapiyor anneanne yada babaanne basksin diye..erken kalkmak istemiyor uyumak istiyorum diyoe..ama haftasonu oldugunu bildigi zamanda erkendan kalkip anne babasini rahatsiz eder. uyandir..gürültü yapar..simdiden okuldan biktim diyor cocuk...
sen hem calisiyorsun hem hamilesin hemde ikzlerin var..baska sansin yok canim iyi düsünmüssün..onlarda zaman alisir..kendinide üzme vicdanni rahat birak :)):))
 
Ben anne değilim belki anlayamam ama ne bileyim canım çok erken değil mi?
minicik daha çocuklar. okurken yazınızı gözüm yaşardı.
keşke öğleden sonra olsaydı okul. Bende çalışıyorum. zaman gelince belki bende aynı durumda olacağım.
Alahım anne olmakta, minicik çocuk olmakta ne zormuş..
ne diyeceğimi bilemedim.
 
Bir anneden başka çocuğunu daha iyi düşünen olamaz bencede kendine göre en mantıklı çözümü bulmuşsun. Yarım gün gidiyorlar yazmışsın acaba öğleden sonra yarımgün gitme imkanları var mı? Hem uyumuş olurlar hemde belki sizde daha dinlenmiş olursunuz...

Allah kolaylık versin. Yeni bebeğiniz de evinize bereket ve yeni çözümler getirir inş.
 
Bence sorumluluk sahibi bir anne olarak üzerine düşeni yapmışsın. Hem sen çocuklarını askeri yatıla mı yolluyorsun bu kadar üzülme.

Öğretmenim dedin bilirsin. Çocuklar için ilk okul deneyimi ne kadar ertelenirse ertelensin ağlama istememe olayı olacak illaki. Hem 3,5 yaş ideal bir yaş. Çevremde sırf sosyalleşsin, arkadaş oyun ortamı edinsin diye bu yaşlarda çocuklarını kreşe başlatan çok insan var. Hem ikizlerin de birbirlerinin arkadaşlığı dışında bir şey keşfetmiş olur.

Gurbetelde olmak zor. Ben de gurbetteyim ama bana en azımdan eşimin ailesi destekçi.Ben Çocuğunu ilk defa okula göndermek de zor. Ben elimde büyüyen kızkardeşimi annesi olmadığım halde okula ilk kez gönderirken içim yanmıştı.
Anne olmak zor. Kendini üzüp yükünü daha da arttırma. Ufaklıklarda alıştıktan sonra sana garanti ederim haftasonu evde sıkılacaklar.
 
yazini okuyunca cok uzuldum ben de,ama belki de bir az sonra alisicaklar,benim arkadasim vardi oyle her gun oglu zorla krece gidiyordu agliyordu falan,o da cok uzuluyordu ama simdi alisdi tam tersi evde oturmak istemiyor pazarlari bile gitmek istiyor,yeni arkadaslari var begendigi bir kiz var falan simdi cocuk cok mutlu,belki seninkilerin de bu sureci atlatmaya ihtiyaci var sonra kolay olacak,onlara sevdirmeye calis bu durumu ve uyum saglamalarina yardimci ol,ben de hammileyim ve 10 gun sonra dogum yapicam allahin izniyle,ben bir cocuga bile nasil bakacagimi kara-kara dusunuyorum,senin icin cok zor olur 3 cocuga bakmak hem yaninda yardim edecek kimsen de yok,onlar aglarken bile sen guclu olmalisin cunki sen onlarin iyiliyi icin yapiyorsun her seyi 3-une birden yetisemiyceksin o yuzden guclu ol ve onlara yardimci ol,guven ver zaten yarim gun,3.5 yasinda da artik kocaman olmuslar bebek degiller,kardesininz gelecek siz buyudunuz simdi onu buyutmeliyim falan de abi oluyorsunuz de,bu da sizin sorumlulugunuz de,onlara yardimci,agliyorlar diye de uzulme zaten cocuklarin en sevdiyi sey aglamak :)basarilar dilerim umarim bu sorunu atlatirsin,guclu ve sabirli olmak zorundasin
 
canım krase göndermek yerine kendine br yardımcı tutsan daha iyi olur ilerde okula baslayonca zaten cocuklar erkenden kalkacak uykuya doyamıcak şimdiden baslamısn bence
 
ah kızlar teşekkür ederim desteğiniz için..ben öğretmenlik mezunuyum blauroisecim ama çalışmıyorum demek istediğim eğitimin okulun önemini çok iyi biliyorum ama yine de içim acıyor.okul öncesi eğitimiyle ilgili aldığım kursta da 3 yaş öneriliyordu ülkemizde bunun öneminin yeni fark edildiğini söylüyordu hocalar ama işte ne bileyim..
işte asıl neden yalnızlıkben de bunalıyorum burda her gün tek başıma..çocuklarım da yalnız iletişimden uzak..çekingen,korkak..bir de üzerine benim stresimi yaşarlarsa diye gönderdim okula.bebek olmasa 1 sene daha yollmazdım ama sürpriz bir hamilelik 1 ay sonra doğacak bebek bütün dengelerimizi alt üst etti evdeki.çocuklarım evde çok sık kavga ediyor ve hep biri diğerini şikayet etmeye geliyor.hiç tek bırakmazlar beni.şimdi bebeği uyuturken düşünüyorum emziriyorum uyumak üzere bir bağırtı kavga anneeeee sesler.bebek ağlar onlar ağlar ben ağlarım..tam emziriyorum anneeeee kakaaammm veya tahmin edersiniz işte.bazen yalnızlıktan dönem dönem psikolojim bozuluyor ve bunu çocuklara yansıtmaktan çok korkuyorum..okul belki bana ve yavrularıma iyi gelir diye düşündüm,kaliteli zaman geçirirler,el becerisi,diyalog kurma,sosyalleşme gibi şeylerde işe yarar dedim.ama böyle gözlerinde yaş görünce yüreğimden birşeyler kopuyor.benim yüzümden ağlıyorlar diyorum,ben nasıl bir anneyim diyorum diyorum da diyorum.eşim gerekli diyor,ben memnunum diyor.
ama annelik daha başka işte..bilirsiniz beni anlarsınız..öğlenci meselesine gelince sadece sabahçı alıyoruz dediler öyle aldılar ama öğle gurubu da açmışlar şimdi fakat oraya geçirirsem öğretmenleri ve arkadaşları değişeceği için iyice kötü olabilir,bir aşinalık oluştu çünkü şimdi çok iletişimde olmasalar da..
işte böyle annelik zooooooor zor
 
sezilmel .!.:
canım krase göndermek yerine kendine br yardımcı tutsan daha iyi olur ilerde okula baslayonca zaten cocuklar erkenden kalkacak uykuya doyamıcak şimdiden baslamısn bence
Genişletmek için tıkla...

ah canım evim okulun orda olsa 9 da gidebiliyorlar istersen orda kahvcaltı yapılıyor 9 da o saate kadar getirin diyorlar. ama benimkiler servisle gittiği için erken kalkıyor.o tarafta otursam yağmur çamur demem bebeği de alırım her gün götürür getiririm zaten 3 saatcik kalmış olurlar okulda ama ev orda değil işte böyle.aşağı tüküürsen sakal,yukarı tükürsen bıyık
 
tatlim ben seni calisiyor saniyordum ama önemli degil..seninde dedigin gibi kreste daha verimli zaman gecirirler..senin gibi yapan cok insan var..hem biliyormusun Alamnyada 2 yasindan sonra mutlaka krese gidiyor cocuklar..anne calissin calismasin baska cocuklari olsun olmasin..daha kendine guvenli kendinden emin büyüyorlar..icin sizlamasin sakin..sende gelecek bebek iicn hazirlan..onada ver enerjini sevgini..anne olmak zor gercekten..yavas yavas anliyorum bende..icin rahat olsun..vicdanin rahat olsun:))))
 
öyle mi 2 yaşından sonra demek.ay canım bunu duyduğum iyi oldu eşim diyordu da inanmıyordum adamcağıza.biz Türk anneleri yabancılara göre daha duygusalmışız öyle mi fark ediyor musun sen böyle şeyleri.ya da kıyaslayabilir misin onların çocuklarıyla bizimkileri.ne gibi farklar var duygusal veya sosyal açıdan
 
canım üzme bence de kendini. uyku tatlı geldiği için ağlayıp sızlanmaları çok normal ama eminim orda iyi vakit geçiriyorlardır. bebek doğmadan gidip kendin de gör istersen için rahat eder böylece.
 



Sen kökümsün ben toprağım
Canımla kanımla beslerim
Sen solma diye göz yaşımı dökerim
Hem gündüzün hem gecen olurum
Annenim ben senin yoluna bin kez ölürüm
 
siz çocuklarınızı yeni gelecek çocuk için evden uzaklaştırmışsınız(kusura bakmayın, ne kadar işte onlara kızmayım filan diye yumuşatmaya çalışsanız da bu savunma mekanizmasıdır). bu nedenle haklı olarak vicdanınız sızlayacaktır. sızlamalı da
ama siz çocukları eğitim için, daha iyi bir gelecek için davranış kazanmaları için gönderiyo olsanız yani bu sizin yan amacınız değilde asıl amacınız olsa inanın şuanki psikolojiden çok farlklı olur ruh haliniz
bir de şöyle bir durum var çocuklar ebeveynlerin ruh hallerini çok iyi analiz ederler. siz onlara hiç ama hiç bişi söylemeseniz bile onları okula kaygıyla gönderiyorsunuz (anladığım kadarıyla) daha siz kararsızsınız doğal olarak bunnu çocuklarınız çok iyi anlıyor işin bu tarafınıda göz ardı etmeyin. daha siz kararsızken okula gitmelerine alışamamışken onlardan nasıl kararlılık beklersiniz nasıl rahat rahat okula gitmelerini beklersiniz. herşey için zaman var bence
çocuklarınızın kalkma sorununa gelince ilköğretime de başlayınca aynı sıkıntıyı yaşamayacaklar mı. lütfen çocuklarımızı bu kadar rahat pohpohlayarak yetiştirmeyelim. bırakın gerçek hayat şartlarına alışsınlar ama eğer acaba yanlış mı yaptım diyip iki gün sonra okuldan almak istiyorsanız lütfen şimdiden yapın çünkü o öğretmene yazık okula zorla gelen bir çocukla ilgilenmek ona okulu sevdirmek insanı çoook yıpratan bişey
 

ben her şeyin farkında bir insanım,eğitimli bir insanım kendini her daim geliştirmeye açık bir insanım..bu yaşta eğitimin de önemini kavramış bir insanım fakat aynı zamanda bir anneyim.bu kadar duygusal olmam normal.evet ikilemdeyim ama vazgeçmedim ve geçmeyecem bunu anlamış olmanız gerekir.evden uzaklaştırmışsınız demeniz çok sert,böyle bir insan değilim ikizlerime ben baktım kimse bakmadı.ayrıca vicdanınız sızlamalı demeniz daha acı..evden uzaklaştırdım gitsinler de ben de rahat edeyim diyerek göndermedim.benim ruh halimi ve yaşadıklarımı bilemezsiniz.yavrularım öğlen evdeler zaten evden uzaklaştırmak istesem tüm gün ma yapmadım,asla düşünmedim.ya da sorumluluk atmak istesem eve bakıcı veya oyun ablası tutarım hallederim..evet kızarım bağırırım diye korkuyorum inanmasanız da çünkü yapayalnızım burda ne komşu ne arkadaş benle vakit geçireceklerine ki ben büyük ihtimalle özbakımlarını yerine getirebilecektim fakat sosyalleşme,iletişim kurma gibi becerilerini ne kadar verebilirdim bilemiyordum.sadece benimki onların söylediği sözlerin yüreğimi acıtmasıydı o saatte kalktılar diye bir yandan üzülürken akşamları da erken yattıkları için onlar adına mutlu oluyorum..
öğretmenlerine okula alıştırması için sorumluluk yüklemek gibi bir niyetim yok eşim sürekli çocuk pskiyatırlarıyla konuşuyor boş değiliz yani ikimiz de.söylediklerinizin bir kısmı gerçek fakat lütfen evden uzaklaştırma demeyin asla kabul etmem.
 
üzülme bence gayet zamanında okula gitme yaşları filan
sen de diyorsun çekingenler filan diye
işte sosyal ortamlara girdikçe aktif çocuklar olacaklardır
kreşe gitmeleri faydalarına olur
hem erken yatarlarsa erken kalkarlar
bunu düzen haline getirince de büyüdükçe daha iyi olur büyüme hormonu uykuda salgılanıyor :))
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
Siz olsanız ne yapardınız
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
4K
birannebirbebek46
B
B
Bundan sonra ne yapmalıyım?
4 5 6
Yorumlar
101
Görüntüleme
23K
Tayinnnnn
T
B
Baba Korkusu
6 7 8
Yorumlar
140
Görüntüleme
53K
soyluserap
  • Kilitli
Ailesi yüzünden boşanıyoruz
25 26 27
Yorumlar
527
Görüntüleme
72K
Mune
Yoğun şekilde can kırıklığı içerir...
6 7 8
Yorumlar
156
Görüntüleme
15K
littlewaterspirit
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…