Merhaba,
aranıza yeni katıldım, o kadar yalnız hissediyorum ki, bunu paylaşıcak birilerine ihtiyacım var.Erkek arkadaşım 4 ay önce evlenme teklifi etti, yüzük taktık aramızda, ailesine de de evlenme teklifi edeceğini söylemiş, parmagımızda yüzüklerimizle ailesiyle tanışmaya gittim,kötü geçmediğini düşündüğüm bir gündü fakat annesinin beni istemediğini öğrendim.Gerekçeler mi.. dinleyin.. daha önce sözlenip ayrılmam, hostes olmam ve dövmemin olması..Bunların hangisi suç, ayıp söylermisiniz..? Bütün bunları geçtim benim derdim erkek arkadaşıma , sözde nişanlıma güvenememek.. psikolojisinin çok bozulduğunu ama zamanla annesine bunu kabul ettireceğini söyledi bana.fakat annesi ile ilk konuştuğunda annesi beni istemeye gelmeyeceğini söylemiş o da buna karşılık o zaman tek başına geleceğini söylediğinde annesi ona beni unut o zaman gelme bana bir daha demiş.kadın ya ben ya o dio resmen..
Daha dün e kadar elimden geleni yapıp ikna edicem, bir süre bunla uğraşıcam eğer ikna edemez , elimden geleni yaptığıma tatmin olursan ya başka bir büyüğümle gelirim yada kendim diyen erkek arkadaşım dün ona sorduğum soru ile beni kelimenin tam anlamıyla yıktı.. paramparça etti..
ona annen hiç değişmez ve ya o ya biz derse ne yapacaksın dedim, bilmiourm dedi..Böylelikle daha yolun başında beni yarı yolda bıraktı.. ben nası güvenebilirim şimdi ona..
Aşk, sevgi gerekirse herşeyi karşına almak değil mi..Hiç bir günahım olmadığı halde bunları yaşamak çok ağırıma gidiyor..geceleri kabuslar, sabah sıkıntılarla uyanmak, gün boyu mutsuz olmak.. içinden çıkamıorum. o bana bilmiorum cvbını verdikten sonra, bunu ailen senden bekleyebilir, bir süre görüşmeyelim bunu düşün ve cvbını bulduunda ara dedim.inanın size olayları o kadar yüzeysel anlattım ki, yaşadıklarım çok çok onur gurur kırıcı en önemlisi kalp kırıcı..o bilmiyorum cevabından sonra bütün gücüm tükendi..herkese rezil olmak bir tarafa sewdiiim adamın bu cvbı beni yok etti...
aranıza yeni katıldım, o kadar yalnız hissediyorum ki, bunu paylaşıcak birilerine ihtiyacım var.Erkek arkadaşım 4 ay önce evlenme teklifi etti, yüzük taktık aramızda, ailesine de de evlenme teklifi edeceğini söylemiş, parmagımızda yüzüklerimizle ailesiyle tanışmaya gittim,kötü geçmediğini düşündüğüm bir gündü fakat annesinin beni istemediğini öğrendim.Gerekçeler mi.. dinleyin.. daha önce sözlenip ayrılmam, hostes olmam ve dövmemin olması..Bunların hangisi suç, ayıp söylermisiniz..? Bütün bunları geçtim benim derdim erkek arkadaşıma , sözde nişanlıma güvenememek.. psikolojisinin çok bozulduğunu ama zamanla annesine bunu kabul ettireceğini söyledi bana.fakat annesi ile ilk konuştuğunda annesi beni istemeye gelmeyeceğini söylemiş o da buna karşılık o zaman tek başına geleceğini söylediğinde annesi ona beni unut o zaman gelme bana bir daha demiş.kadın ya ben ya o dio resmen..
Daha dün e kadar elimden geleni yapıp ikna edicem, bir süre bunla uğraşıcam eğer ikna edemez , elimden geleni yaptığıma tatmin olursan ya başka bir büyüğümle gelirim yada kendim diyen erkek arkadaşım dün ona sorduğum soru ile beni kelimenin tam anlamıyla yıktı.. paramparça etti..
ona annen hiç değişmez ve ya o ya biz derse ne yapacaksın dedim, bilmiourm dedi..Böylelikle daha yolun başında beni yarı yolda bıraktı.. ben nası güvenebilirim şimdi ona..
Aşk, sevgi gerekirse herşeyi karşına almak değil mi..Hiç bir günahım olmadığı halde bunları yaşamak çok ağırıma gidiyor..geceleri kabuslar, sabah sıkıntılarla uyanmak, gün boyu mutsuz olmak.. içinden çıkamıorum. o bana bilmiorum cvbını verdikten sonra, bunu ailen senden bekleyebilir, bir süre görüşmeyelim bunu düşün ve cvbını bulduunda ara dedim.inanın size olayları o kadar yüzeysel anlattım ki, yaşadıklarım çok çok onur gurur kırıcı en önemlisi kalp kırıcı..o bilmiyorum cevabından sonra bütün gücüm tükendi..herkese rezil olmak bir tarafa sewdiiim adamın bu cvbı beni yok etti...
Son düzenleme:
