Ya bana bir şey olursa?

Hic uzatmadan anlatacağım, sıkıntıma teşhis tanı ve tedavi yöntemlerinizi rica ediyorum.
Dört buçuk aylık bir oğlum var. Öğretmenim ancak çalışmıyorum evde bebeğimle ilgileniyorum.
Normal olacağı üzere oğlumu çok çok çok seviyorum.
Kış aylarında olduğumuz için hasta olur endişesiyle dışarıya çıkmıyorum. Gittiğim yer bi üst sokağındaki kayınvalidem alt katındaki teyzem.bazen de eşimle kısa süreli dolaşmaya çıkıyoruz.
Derdim şu ki;
Aklımda sürekli "ya evde yalnızken bana bir şey olur da bebeğim ağlarsa aç kalırsa?"
" Ya bana bir şey olur da bebeğime doyamazsam?"
Ya da tam tersi RABBİM KORUSUN bebeğime bir şey olursa...
Sürekli aklıma bu ve buna benzer şeyler geliyor.
Çok şükür bebeğimin de benim de sağlık sorunumuz yok. Ancak bu düşüncelerim beni çok yoruyor rüyalarında bile bu endişelerini yaşamaya başladım. ,eşime de bu derece ciddi olarak bahsedemiyorum daha da içime atıyorum.

Söyleyeceklerinizi önemsiyorum...
Yardım edin.

Ben de hep Allah'ım çocuklarımı annesiz bırakma diye dua ediyorum. Ben ölürsem bensiz ne halde olurlar diye sık sık düşünüyorum. Bence bu anne olmanın, kendinden önce bir başkasını düşünmeye başladığımızın göstergesi.. Günlük yaşantını etkilemiyorsa sorun yok. Ama sıkıntı verirse bir psikiyatr ile görüşmende fayda var.

Bu her annede var mı bilmiyorum ama bende de var bazen düşünüyorum acaba bayılsam kalsam kızım napar evde bu hep çocukları düşündüğümüz bir an gözümüzü ayırmadığımız için oluyor sanırım , hamilelikte başlamıştı eşime diyordum Doğumda bana bişey olursa kızımıza iyi bak diye belki fazla histerik bi düşünce ama bu his geçmiyor annelik böyle bişey evlat yürek yangını diyorum hep için cız ediyor evlatlarımı düşündükçe , Allahım evladıyla sınamasın hiç bir anneyi

Doğum sonrası oluştu
Benim arkadaşım ilaç kullanıyor
Panik atak tedavisi görüyor
Ben ölürsem çocuklarım nolur diye dert ediyordu
Şimdi daha iyi
Umarım ilerlemez
tüm çocuklar anne babasıyla büyüsün