Kolay kolay hic kimseyi övmem.Ayrıca pat diye hakedene cevabini yapistirirm kim olursa olsun.Patronmus musteriymis farketmez.Bu insanlarda bana bayilio bende bunu anlamiom.Zor biriyim demekki cazip gelioArkadaslar sosyal fobim var. İnsanlarlâ samimi olabilmek için genellikle karşıdakini çok övüyorum ilk karşılaştığım tanıştığım kişileri bile. Bazen gerginlikten gereksiz konuşuyorum herseye yorum yapıyorum ve insanlar başta seviyorlar sonra hızlıca uzaklaşıyorlar önemsemiyorlar ve kalbimi kırmaktan da çekinmiyorlar. Bu seferde kendimı değersiz hissediyorum çok üzülüyorum dışlanıyorum saygın ve değerli olabilmek için bu dengeyi nasıl ayarlayabilirim yardimci olur musunuz
Nasıl ortasını bulmaliyım bilmiyorumbüyük ihtimalle daha itici görünüyor olabilirsiniz
Nedenİlk tanıştığım bir insanın beni övmesi ve çok yakın davranması ondan uzaklaşma sebebimdir
ortasını bulmak diye birşey yok. akışna bırakırsanız eğer daha samimi gelirsiniz insanlara.Nasıl ortasını bulmaliyım bilmiyorum
Sizin ki Agar vaka yalnizİnsansız kara sahaları oluşturulmalı. İnsan görmeye takatim yok. Bugün iki eksik var diye avmye gittik, sinir krizi geçirdim.
En güzeli kimseyle samimi olmamak.
Tanimadigin bir insani ovemezssin çünkü tanimiyorsun karsindakide biliyor ve yalan soyledigini dusunuyor samimi gelmiyor dogal olarak 6 yillik arkadasimi bile overken iyi hosturda çok inatci veya çok bunaltiyor derim çünkü taniyorum
Çok doğru bir söz evetKonuşmuş olmak için konuşma. Karşıdaki de aynı senin gibi bir insan, neden kendini sevdirmek için uğraşıyorsun, sevmese değerinden ne kaybedersin?. herkes herkesi sevemez, doğal ol elektriğiniz tutarsa sevgi kendiliğinden gelir zaten.
Şu da yazılmamış bir kaidedir;
İnsanları ne kadar memnun etmek için uğraşırsan o kadar senden memnun olmazlar.
Kimseyi övme onlar seni övsün, onlar istesin seninle arkadaş olmayı. Cool ol gereksiz muhabbet kurmaArkadaslar sosyal fobim var. İnsanlarlâ samimi olabilmek için genellikle karşıdakini çok övüyorum ilk karşılaştığım tanıştığım kişileri bile. Bazen gerginlikten gereksiz konuşuyorum herseye yorum yapıyorum ve insanlar başta seviyorlar sonra hızlıca uzaklaşıyorlar önemsemiyorlar ve kalbimi kırmaktan da çekinmiyorlar. Bu seferde kendimı değersiz hissediyorum çok üzülüyorum dışlanıyorum saygın ve değerli olabilmek için bu dengeyi nasıl ayarlayabilirim yardimci olur musunuz
Arkadaslar sosyal fobim var. İnsanlarlâ samimi olabilmek için genellikle karşıdakini çok övüyorum ilk karşılaştığım tanıştığım kişileri bile. Bazen gerginlikten gereksiz konuşuyorum herseye yorum yapıyorum ve insanlar başta seviyorlar sonra hızlıca uzaklaşıyorlar önemsemiyorlar ve kalbimi kırmaktan da çekinmiyorlar. Bu seferde kendimı değersiz hissediyorum çok üzülüyorum dışlanıyorum saygın ve değerli olabilmek için bu dengeyi nasıl ayarlayabilirim yardimci olur musunuz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?