Merhabalar . Diyelim Ki sevdiğiniz değer verdiğiniz bir arkadaşınız var ve yıllardır da hayatınızda. Önce aynı işyerinde idiniz ama siz tamamen başka bir sektörü seçtiniz ve dünyalarınız ayrıldı diyelim ama değer verdiğiniz için iletişimi koparmadınız , ikinizde çocuklu bu arada. Ama sürekli sizi kendısı ile kıyaslasa ne yapardınız yaptığınız işi , işte eşinizle ilgili bir sorun anlatsanız dua et sen bide benım eşimi gör gibisinden , aile sorununuzu anlatsanız , sen ailene dua et bide benimkini gör , daha az yoğun bir işiniz var diye oooh rahatsın Ne de olsa , ben popomun üstüne oturmuyorum , yani kondurmak istemiyorsunuz çünkü gerçekten seviyorsunuz ve yıllardır emek verdiğiniz bir arkadaşlık . Asla kıskanıyor demek istemıyorum ama bu durumu nasıl kırarım, sürekli yok benim öyle göründüğüme bakma aslında çok kötü durumdayım demek zorunda kalmaktan yoruldum , çatışmak istemiyorum çünkü gerçekten hayatı kolay sayılmaz benim desteğimi de kaybetmesini istemem . Bu kısır döngüden nasıl çıkarız, ben eski halimize donmek istiyorum . Kıyas yapma dememe bozuluyor ama sürekli ne anlatsam kıyasa gidiyor kendısı ile .. benı bırak artık çocuklarımızı bile kıyaslıyor , benım çocuğum beni yoruyor seninki çok akıllı hiç yormuyor diyor , yok benım cocugum aslında çok fena falan demeye başladım artk hiçbirşey anlatmayıp dinliyorum artk sadece