siz karşınıza alıp konuştunuz mu yoksa sessizce çıktı hayatınızdan ve siz de sonuç olarak engellediniz mi?Bir benzeri 25yıllık arkadaşım. Her yerden blokladim görüşmüyorum. Cooook daha rahatim. Uzun yıllardır arkadaşım olabilir ama kangren olan kolu da kesmek gerekir
çok daha iyiyim. her şeyi olduğu gibi kabul edip hayatımdaki güzelliklere odaklanmaya çalışıyorum.
belki de. bir şekilde iç dengemizi bulup gönlümüze uygun olanı yaşayabiliriz umarım hepimiz.Belkıde karsısına kımse cıkmıodur .Çıksa belkı bu duzenı degıstırır
üzerine çok kafa yoruyordum ama kabullenip bırakıyorum artık. zorlamaya gerek yok gerçekten de.Sizin mutlu olup onun mutsuz olması arkadaşınızı üzüyor gibi geldi bana. O yüzden uzak durmaya çalışıyor.
Bence de bırakın zorlamayın.
Beni rahatsız eden bazı şeyler vardı. Ama hep yok ya ben öyle anlamışımdir dedim. En son bir araya gelince yine rahatsız olduğum yine birkaç eleştirisi oldu. Başta sessiz kaldım. Sonra benim eleştirime fazla tepki verince bende onun bana daha önce söylediği ve rahatsız olduğum şeyleri dile getirdim. Baktım anlamıyor beni kırdığını . Ayan beyan söylediğim şeyi ben o anlamda demedim falan diyor. Sonra aradım iki kere geri dönmedi açmadı da. İşi mi vardı yoksa bilerek mi onu bilmiyorum. Ehhhhhh dedim ve sildim. Eleştirmeyi seven eleştiriye gelemeyen insanlardan hazzetmem ben. 25 yıllık arkadaşım diye bu tavrımdan taviz verdim zaten yeterince. Belki oda aynı fikirde belki değil. Umrumda da değil.siz karşınıza alıp konuştunuz mu yoksa sessizce çıktı hayatınızdan ve siz de sonuç olarak engellediniz mi
doğru yapmışsınız. kırdığını anlamayan, anlasa da çözmeye çalışmayan insanla bir şey yürütmek çok zor. arkadaşlık süresi uzadıkça onca yılın hatrına daha çok alttan alıyoruz ama gerek var mı? çoğu zaman yok.Beni rahatsız eden bazı şeyler vardı. Ama hep yok ya ben öyle anlamışımdir dedim. En son bir araya gelince yine rahatsız olduğum yine birkaç eleştirisi oldu. Başta sessiz kaldım. Sonra benim eleştirime fazla tepki verince bende onun bana daha önce söylediği ve rahatsız olduğum şeyleri dile getirdim. Baktım anlamıyor beni kırdığını . Ayan beyan söylediğim şeyi ben o anlamda demedim falan diyor. Sonra aradım iki kere geri dönmedi açmadı da. İşi mi vardı yoksa bilerek mi onu bilmiyorum. Ehhhhhh dedim ve sildim. Eleştirmeyi seven eleştiriye gelemeyen insanlardan hazzetmem ben. 25 yıllık arkadaşım diye bu tavrımdan taviz verdim zaten yeterince. Belki oda aynı fikirde belki değil. Umrumda da değil.
O yuzden sen kendıne odaklan .Kımseyı ıyılestıremeyızbelki de. bir şekilde iç dengemizi bulup gönlümüze uygun olanı yaşayabiliriz umarım hepimiz.
Sevindimçok daha iyiyim. her şeyi olduğu gibi kabul edip hayatımdaki güzelliklere odaklanmaya çalışıyorum.
sen nasılsın?(ay bende bu sarı kafa emojilerden başka emoji çıkmıyor neden acaba, bilgisayardan giriyorum diye mi )
bahsettiğim arkadaşım bugün sosyal medyada yaptığım bir paylaşımı beğenmiş ama paylaştıktan bir hafta sonra :)Sevindimiyiyim ben de teşekkür ederim bilgisayardan girdiğin içindir muhtemelen, telefondan yazınca bütün ikonları kullanabiliyosun
bahsettiğim arkadaşım bugün sosyal medyada yaptığım bir paylaşımı beğenmiş ama paylaştıktan bir hafta sonra :)
sinyal mı veriyor anlamadım kigarip geliyor belli bir yaştan sonra böyle şeyler.
İnşallah.Herkes herkes kadar şanslı olmuyorbelki de. bir şekilde iç dengemizi bulup gönlümüze uygun olanı yaşayabiliriz umarım hepimiz.
Her zaman dertleşip yanında olduğun bir arkadaşının bu şekilde olması mantık kaldıramaz bir durum. O kendisine işkence edip bulunduğu toksik ilişkiden çıkamamış olabilir. Fakat sen bu durumdan kurtuldun kendini toparladın ve şuan gayet güzel bir ilişkin varken arkadaşın neden senden uzaklaştı o kısma pek anlam veremedim. Sen birisini sevip değer verdiğin için niye kendini kaptırıyorsun diyip senden kendisini çekti? Halbuki gerçek bir dostun senin mutluluğundan mutluluk duyması ve eski ilişkinden kurtulup iyi bir birliktelik kurduğun için sevinmesi lazım. Cidden kafa karıştırıcı bir durum acaba yeni ilişki yaptıktan sonra arkadaşınızı fazla mı görmezden geldiniz? Başka bir ihtimal gelmiyor aklıma. Eğer öyle değilse sizi üzülerek söylüyorum ama geriye kalan tek seçenek sizi çekemiyor olması benim gözümde.7-8 yıllık bir arkadaşım var, son 3 yıldır çok yakındık. her gün konuşuyorduk, vakit buldukça da buluşuyorduk. geçen sene onun bir ilişkisi oldu fakat çok toksikti ve mutsuzdu. ben de aynı şekilde toksik bir durumun içindeydim. sürekli dertleşirdik ve garip bir şekilde, ikimiz de mutsuzuz diye daha da derinleşti arkadaşlığımız sanki. sonra ben çıktım o toksik ilişkinin içinden. ama arkadaşım kendi ilişkini bitirmedi, devam etti. bu senenin başında ben çok mutlu olduğum bir ilişkiye başladım. işte ipler orda koptu. arkadaşımla daha az konuşur olduk. yazdığımda içten cevaplar vermiyordu, hayatından çok az bahsetmeye başladı. hatta bir süre sonra hiç bahsetmemeye başladı. kendinle mi kalmak istiyorsun diye yokladığımda, evet diyordu. böyle böyle aylar geçti. zamanla muhabbetimiz tamamen bitti. hayatını hiç anlatmadığı için instagram hikâyesini bile gizlemişti bir gün benden. üzülüyorum gerçekten. en son kalp kırıcı bir konuşmamız oldu. benim ilişkimi onaylamadığından, çok hızlı kendimi kaptırdığımdan bahsetti. müdahale etmek istedim ama edemedim, sonra aklımda kabul ettim bunu dedi. neye müdahale edecekti ki? ben gayet mutluyum. hatta ben ona dedim, seni mutsuz gördükçe o toksik ilişkinin içinden seni çekip almak istedim ama müdahale edemedim diye. gözümün önünde neşesi söndü gitti resmen. 2 sene üst üste doğum günümü geçiştirdi ki birlikte hep güzel kutlardık o günü. hayat neşesini kaybedip bambaşka bir insana dönüştü. adım adım uzaklaştı benden. dışarıdan bakınca da ben mutluluğu bulup onu bırakmış insan konumuna düştüm. ne yapmam lazım hiç bilmiyorum. farklı açılardan bakıp fikirlerinizi paylaşırsanız çok sevinirim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?