• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yakın Arkadaştan Karamsar Diye Vazgeçilir mi.

Ben daha geçen hafta boyle bir arkadaşımı çıkardım hayatımdan. Hemen her gün konuşuruz ve fark ettim ki her gün beni sinirlendirecek, içimi karartacak bir şey yapıyor.


En son buna döviz alıp satmakla ilgili bir şeyler öğrettim, bir işe yarasın biraz para kazansın kendi çapında diye, çünkü sürekli evde ve baba parası yiyor başka hiçbir şey yapmıyor. Evde duvara minik bir tablo asacak misal, usta çağırıyor öyle bir tembellik. varsa yoksa alışveriş ve ciddi rakamlar harcıyor, misal ben koton gibi markalardan bi şey alsam, Ayy o kalitesiz yerden niye alıyorsun diyor. yahu hayatta 2 kuruş para kazanmamissin, kaç yaşına gelmişsin hala aile parasını yiyip benim kendi emeğimle aldığım şeye laf etme bari. o kadar çok gereksiz eşyası var ki daha etiketleri sökülmemis ayakkabılar çantalar neler neler haberi yok hep Kutularda.


Aşırı karamsar, bardak yarısı doluysa asla ikna edemezsin dolu olduğuna, o bardağın yarısı boş kocaman bir boşluk. Sürekli bir şeyler ister ama sen onun bir konuda yardımını iste yapamaz haspam, hoş ondan gelecek yardım Allahtan gelsin zaten. Bak çalışmıyor ama gidiyor bütün TV abineliklerine aboneliği var. Internetin en yüksek kotalısini almış, cep telefonunda en yüksek tarifeli faturalı hat ki asla ihtiyacı yok. Hepsini ana babasına ödetir. Sigortasını anası yatırıyor hala.

Herkesi eleştirir daha bir kişi için pozitif bir şey dediğini duymadım. Yani nasıl anlatsam böyle ruhu karanlık olunca her şeye kötü bakıp fesatlanan insanlar var ya onlardan. Mesela et yemiyor, hayvan ürünleri de yemiyor bu sebeple ruh gibi geziyor ortada ama bunu tamamen ruhu arınsij diye yapıyor hayvansal enerjiden uzak duracakmis bilmem ne. Ya tamam da diyorum bunadin bu yaşta vitaminsizlikten bi doktora git bari. Yok, doktora verecek parası yokmus Ahshs Ay anlatırken sinirim zıpladı :KK53:


Neyse artık bunaldım bundan bahane arıyorum kavga etmeye. Allahımm en son beni delirtti böyle hazirlcilik olamaz. Bu döviz işini Bilal'e anlatir gibi anlattım, ekran videoları çektim, her gün hala bana soruyor. 5 lira kaybetse suçu bana atıyor bir gün önce havadan 200 lira kazandırmis olmama rağmen. Hayata kapris yapmaya gelmiş başka olayı yok. Özünde gerçekten temiz ve iyi bir insan falan ama yok anacım içim şişti.


En son döviz düştü işte, 30 lira mı ne kaybetti o anlık, 1 saat beklese fazlasını alacak halbuki s.lak. Allahım bir panik olmalar, arka arkaya beni aramalar. Baksana şu telefona hadi hadi hadi yazmış. Ben de dışarı cikicam giyiniyorum acele, bir baktım 25 mesaj 5 arama. Noluyorsun be dedim. Ya dedi paramı çekmeye çalışıyorum 30 lira kaybettim. Arkadaş döviz düşünce bozulmaz, döviz düştüyse alınır, çıkarsa bozulur sen mal mısın kaç kere anlaticam sana daha? Dün kardayken bozmadigin şeyi eksiye düşünce neden bozuyorsun? 30 lira para mı? 2 gün önce 600 liraya ayakkabı aldın ya. Parasını çekemiyormus site katakulli yapıyormuş, koca site bi buna tezgah kurmuş:KK53:.


Senin üç kuruşuna mi kaldılar, git bak emir verdin dün ondan bozmuyor dedim. Haa evet ondanmis ne bileyim ya üstüne yattılar sandım dedi. Dedim defol git. (Arkasından konuşmuyorum bu arada burada ne yazdıysam aynı şekilde ona da söyledim üstte bahsettiğim konularda da) Dedim seninle uğraşamam ben bir daha görüşmeyelim. Her gün beni sinirlendirecek bir şey buluyorsun negatif salıyorsun resmen. Çat diye siliverdim. Bir rahatlama geldi ki anlatamam🥰


2 gün önce mesaj atmış üstten okudum bir kısmını, annesine bir şey alacakmış da karar verememiş mi ne. Yine aynı boş beleş alışveriş muhabbeti yani. Açmadım bile mesajı okumadan sildim. Tavsiye ederim. Çok uzun oldu evet ama bir nevi içimi dökmüş oldum ben de. Bugün kötü mü yaptım acaba diye vicdan yapmıştım da böyle anlatınca tekrar yaşadım her şeyi şu an ve fark ettim ki bende peygamber sabrı var:KK53:

Neyse arkadaşınızın yaşadıkları için üzüldüm ama zaten sizi dinlemiyormus, aynı benim anlattığım şahıs gibi. Derdini salıyor ortaya ama asla dinlemiyor, o zaman gelip size anlatamayacak. Gitsin duvarlara konuşsun. siz de sizi aşağı çeken insanlardan uzak durun. Kimseye acımaya gelmiyor ben bunu anladım artık.
 
Enerji cok cok onemli. Ne olursa olsun bütün insanın üzerindeki enerjiler etrafı sömürür. Ruhu emer, hayatınızdan cıkarmayın ama ne yapın ne edin mesafe koyun. Hicbir sekilde yaklasmayın konusmayın, ne derse desin etkilenmemeye özen gösterin arkadasınızın enerjisi sarıp sarmaladıkca daha da kötü olur ruh haliniz.
 
Şimdi durup bir kötü zamanlarımı düşündüm de galiba ben de öyleydim Allah iyi sabır vermiş arkadaşlarıma
Çok şükür şimdi öyle değilim.
Yani ne diyecegimi bilemedim.
Yazik ona da kolay değil eşini kaybetmek ama size de hak veriyorum
Tamamen çıkartmayın ama gerçekten kötü oluyorsanız azaltın görüşmeyi
Umarım toparlar kendisini
 
Diger kuzende sizin gibi bir arkadaş bulur belki
Benim kerametim olduğunu düşünmüyorum aslında. İkimizde o işe yeni girmiştik. Tesadüf diyemeyiz de birbirimize iyi gelecekmişiz diyelim. O aslında hayatını değiştirebilecek kapasiteye sahip bir kızmış. Babası iflas etmiş, 7 yıllık erk ark terketmiş kuzeni buna destek olacağım diye bunu batağa çekmiş. O arada biz tanıştık, işler yoluna girdi etkim vardır evet ama zaten gözüaçık bir kızdı. Diğer kuzen belediyeciydi belediye el değiştirince işten çıkartıldı, çok zengin bir adamla flört etmeye başladı.Evli çocuklu vs diyorlarmış. Adam 52 yaşında kız yarı yaşı, olmadı ailesi kabul etmedi.Yine hüsran. Hep kolay yolu seçmeye çalışırsan hayatta daha da zorunu al sana sen istedin diyor sanırım.
 
Tabii ki vazgeçilir.
Böyle insanlar seni de dibe çekerler. Bence tez elden mesafe koy arana
Arkadasliginizi harcamamak için kendinizi feda etmeyin. Ben enerji tüketen insanlarla mesela çok fazla yakın olmayı tercih etmem. Sürekli isyankar hal bi yerde sizi de isyana sürükleyebilir. Isın psikolojik kısmıyla birlikte inanç kısmı da var ne kadar önemsiyorsunuz bilmiyorum da.

Yarın sizin işiniz düzeldiginde, evlendiginizde mutlu olduğunuzda belki sizi olumsuz etkileyecek. Profosyonel destek almasına yardımcı olun ama kendiniz önceliğiniz olsun.
Bazı insanlar acıdan besleniyor, karamsarlık su gibi ekmek gibi onlara.
Tedavi olsun ki o da başarılı olmamış.
Azaltın görüşmeyi, sonra da bitirin. Değişmez, değişmeyecek.
Enerji somuren bir arkadas. Eski aklim olsa yardim et yaninda ol derdim. Ancak insan yaş aldikca anliyor ki boyle olmayi o seviyor cunku kendini degistirme cabasi yok. Bardagin hep bos tarafini goruyor. Ve anladim ki bu tip insanlara biz yardim edemeyiz taa ki kendileri degismeyi istemedikce. Eger degismek istiyorsa da bir uzmana gitmesi gerek. Bu tip insanlar hayata hep olumsuz baktiklari icin senin de enerjini somuruyor, senin de hayata hep negatif bakmana sebep oluyor. Oysa hayata nasil bakarsan hayat sana o yonunu sunuyor. Evet eskiden olsa arkadasinin yaninda ol derdim ama artik enerji somuruculerden uzak olmak gerektigini dusunuyorum. Hayata bir kez geliyoruz ve degismek istemeyen pesimist insanlarin enerjimizi emmelerine ne gerek var... mutlu olmak isteyen insanlarin mutluluguna engel olunmamali. Tamam sen mutlu olmayabilirsin ama baskalarinin dusuncelerine saygi duy. Yok ille karsisindakini de kendine benzetecekler. Bazi insanlar baskalarinin mutsuzluklariyla besleniyor. Ben artik bardagin hep bos tarafindan bakan insanlardan mumkun mertebe uzak duruyorum. Cunku beni asagi cekiyor bu insanlar.
Pufff.Konunuzu okurken ben bunaldim resmen.En yakın arkadaşınız olduğından hayatınızdan çıkarın demek zor.Öncelikle arkadaşınızın terapi + ilaç tedavisine de ihtiyacı var.Psikiyatriste yönlendirin
Beyin kimyası bozulmuş ,destek almadan zor.İlaçları kısa sürede kesmesin.Ve ilaçlar ona bir nebze iyi geleceğinden o iyilikle muhakkak işe başlasın.Sosyalleşmesi şart.Evde yıllarca ilaç da içse ilerleme kaydedemez.

Siz açık açık ,kibar bir dille konuşun. Dinlerse ne ala..Yanında olun,psikiyatriste beraber gidin vs.( pandemi 1-2 aya rahatlar biraz bence).Ama baktınız gerek yok kafasına devam ediyor.Araya mesafe koyun, telefonda saçmalamaya başlayınca annem çağırıo vs. diyip kapatın.Sizin ruhunuz ve bedeniniz de size Allah'ın emaneti. Arkadaşa destek olmak güzel bişi ama göz göre göre kendi psikolojinizin bozulmasına seyirci kalmanız da yanlış.
Son olarak onun hayat tercihi bu, inan. Cok mukemmel hayati da olsa o yine mutsuz olacakti. Mutsuz olmasi icin bir bahanesi olacakti.
Ben hicbirseyi olmadigi halde hayata hep sukur edip mutlu olmayi bilen insanlar da taniyorum. Tamam hayat hep toz pembe degil ama ne gerek var kardesim iyice herseyi zorlastirmaya. Sagligim yerinde sukur falan demek varken isyan etmek niye. Simdiye kadar isyan etmis hep ama mutlu olmamis. Bir de şükür yolunu secsin. Bir de onu denesin. Yok yapmaz cunku huyu bu. Uzak dur. Hayat gulluk gulistanlik degil ancak hayat sen hangi pencereden bakarsan sana o yonunu sunuyor. Ayni hayat baskasi icin cennet iken bir baskasi icin cehennem olabiliyor. Onemli olan bakis acin. Tekrar soyluyorum uzak dur bu kisiden. Onun bakis acisi degismeyecek cunku. O zannediyor ki birinin gelip onu bu hayattan kurtarmasi lazim. Oyle bir dunya yok. Mutlu olmak icin baskasina bagimli olmamiz gerekmiyor. Birini bekleyince de o kisi gelmiyor. Hayatin kurali bu. Sen sadece hayatin tadini cikar. Hayat karsina o an kimleri cikarmadi gerekiyorsa, o an kimlere ihtiyacin varsa onlari cikariyor. Iyi dusun hep ki iyi seyler sunsun hayat sana. Mutluluk baskasina bagli degil. Kendi bakis acimizla ilgili tamamen. Bazen ictigin bir kahve, dinledigin bir muzik, izledigin bir film bile seni keyiflendirebilir. Ya da bir kus sesi.
O kendini hayata kapatmis omrunu curutuyor. Sadece vaktini dolduruyor. Bunu sana da yapmasina izin verme.
Babanın kızı değil sonuçta. Sen de dert babası değilsin. Uğraşma. O senin enerjini emiyor, senin üzerinden kendini yükseltmeye çalışıyor. Bak bunu araştır, böyle insanlardan neden uzak durman gerektiğini araştır
Beddua etti derken? Bu kadar yakin arkadasim onu teselli etmeye calisirken bana beddua etse yakınlığı sorgularim bir daha da isinamam sanirim.

Önce can sonra canan demisler ama siz arkadaşınızdan vazgeçmek istemiyorsunuz zaten sizde ona bağımlı gibi olmuşsunuz.

Bu ikinizi de besliyor olumsuz anlamda. Siz onsuz eksik ya da yalnız kalacağınızı düşünüp o konfor alanından çıkmak istemiyorsunuz her ne kadar söyledikleri canınızı sıksada. O da sürekli olumsuz şeylerin zaten kendisini bulduğunu söyleyip konfor alanından çıkmıyor herhangi bir sekilde baska yone kaymaya çalışmıyor bile.

Siz bu döngüyü farkedip gerçekten içinden çıkmak isteyinceye kadar devam eder
Sürekli konuşmaz mesafe koyardım. Çünkü gerçekten negatif insanlarla muhabbet etmek bizi de dibe çekiyor. Ama pızitif hayat dolu insanı görünce siz de neşe ile doluyorsunjz.
Aynen vazgecilir. Cokda guzel olur. Ben ikisinden vazgeçtim.
Elbette hepimizin böyle arkadaşlıkları var. Bu arkadaşlarımızla her gün uzun uzun sohbet edersek biz de ister istemez kendi kendimize dertlerimizi dinleyip hangimiz daha dertli diye teselli verme çalışmalarına başlarız.
Şöyle ki biraz mesafe çok daha iyi gelecektir ikinize de. Bir de dua edin umut verin evrene güzel mesaj gönderin birlikte eminim iletişim şekliniz değişecek. Bir dehiö kolay değil eşini kaybetmek. Terapiye ve sosyal faaliyetlere yönlendirerek bulunduğu girdaptan çıkmasına destek olabilirsiniz. Kendimizi yıpratmadan
Siz şimdi karamsarliğı yüzünden ondan vazgeçemem dersiniz, yarın sizi biraz mutlu görse ona ihanet ettiğinizi düşünüp o sizden vazgeçer.

Silip atamazsınız belki anlıyorum sizi. Ama şunu deneyin mesela o karamsar konuşmaya başlayınca bunları konuşmayalım artık diyin sürekli konuyu değiştirin. Her seferinde bunu yapın. Açıkça söyleyin sürekli aynı şeyleri dediğimizde isyan ettiğimizde mutlu mu olacağız bunları konuşmak istemiyorum artık diyin. İç açıcı şeylerden bahsedin. Bakın bakalım ne kadar dayanacak. Muhtemelen o yavaş yavaş uzaklaşacaktır. Çünkü o acı çekmeyi seviyor.

Sadece bu dönem böyle olsa eşini kaybettiği için depresyonda destek olun derdim ama anladığım kadarıyla hep aynı. O yüzden kendisi istemediği sürece değişemez .
Yeterli değil. Nedense grup terapisinin iyi geleceğine hissettim yazarken:) ancak buna rağmen devam ederse artık yapacağınız bir şey kalmaz sizinde.
Sırtınızı dönmek yerine yanında olun desteğe ve doğru yönlendirilmeye ihtiyacı var.Herkes hemen bilince ulaşamayabilir.Bardağın dolu kısmını görebileceği platformlara yönlendirin faydalı olur.
Aslında azıcık hamd ve şükür etse bazı şeyler düzelecek gibi. Sizde sakın ha ona uyup karamsar olmayın içinizi karartmayın. Desteğinizi verin , gerisi ona kalmış . Baktınız hala devam görüşmeyi azaltın
Vazgeçilir. Çocukluk arkadaşıysa başka düşünebilirim ama yeni tanıştığın yada olgun yaşta tanıştığın biriyse vazgeçilir. Hiçte çekilmez. Karamsarlık hiçbir zaman yalnız değildir yanında başka kötü duygularda barındırır. Kendimden biliyorum maalesef
ben direkt hayatımdan çıkartırdım,çıkarttım da :KK14:
tabi ki dertleşicez,iyi günümüzde berabersek kötü günümüzde de beraber olup ağlıycaz ama sürekli sürekli insanı dibe çeker.
40 yıllık hayatımda kendim için yaptığım en iyi şey negatif insanları hayatımdan çıkartmak oldu,net.
Diger kuzende sizin gibi bir arkadaş bulur belki
Ben böyle negatif konuşarak insanların kötüyü çağırdıklarını düşünüyorum. İnsanlar kendileri için her zaman iyi şeyler dilemeli, iyi şeyler konuşmalı. Ağzından hayırlı, güzel şeyler çıkmalı. Arkadaşınız böyle karamsar kötü konuşmaya devam ederse başına daha çok kötü şeyler gelecektir.

Arkadaşlık konusunda da valla hayat zaten yeterince zor. Herkesin ama herkesin hayatında belli başlı problemler var. Kimsenin hayatı dört dörtlük değil. Mevzu zaten bu sorunlarla başa çıkmayı öğrenip mutlu olmayı başarabilmek. Bunu yaparken de yanımda sürekli ağzından bela musibet akan biriyle arkadaşlık yapmak istemezdim.

Işte oldugum icin herkese ayri ayrı cevap yazmaya fırsat bulamadım kusura bakmayin fikirlerinizi paylaştığınız için tesekkur ederim

Arkadasimin her zaman yanında olmaya çalıştım
Arkadaşım eşini kaybetmesinde karamsar bir yapısı vardi mesela ben yasamak istsmiyorum Allah beni neden zorla tutuyir ben hic yasamak istemesim cocukkende istemezdim falan diyor.

Bunun için korona öncesinde psikologa gitmesini söyledim kendisi öncesinde psikiyatriye gitmiş o ilaçlarla destek bulmayı daha mantikli buluyor
Bense psikoloğun yönlendirme dinleme fikir verme gibi yardımlarından dolayı psikologa gitmesini önerdim ama kabul etmemişti

Şuan psikiyatriye gitmek istiyor ama korkmadan dolayı evden cikmiyor online terapiler için görüşmüş ücretler cok pahallı geldiği için başlayamadı

Ailesiyle ilgili sorunlar yaşıyor eşinden kalan maaş tek basina yaşamasına yetmez bi ise girmeye calissan belki evini ayırma imkanin olur demistim ama onada yanasmadi is bulmak sıkinti bulsam bile dulum diye insanlar faydalanlaya kalkar dedi bazende ben ayri eve cikmak istemiyorum ki diyor

Ama heo isyan halleri ve benide kendisi gibi gormesi bi kac kere onun gibi dusunmedigimi soylemeye calistim ama oyle dusunmuyor

Allahın herkese herseyi verdiğini bizi ve bizim gibi bir kaç kişiyi da geçtiğini düşünüyor inanın bu hal anlatamayacak derecede benide aşağılara çekmeye başladı zaten üzüldüğüm durumuma dahada üzülüyorum bu durumda

Bir ara toparlandı diye sevindim ben cok hata etmişim nasıl zor durunda insanlar var ne zorluklarla yaşıyorlar eski haklarım aklima geliyor cok pişmanım bir daha elimdekine sukredicek falan diyordu 10 gün bile sürmedi
Ve suan durumu her zamankinden daha kotu

Online terapi için destek olmaya çalışırım yeterki sen iste dedim onuda kabul etmedi napacagimi bilemedim
 
Benim de arkadaşımın benzer durumda bir yakın arkadaşı var. Benim arkadaşım bana anlattı geçen gün; hayat enerjimi emiyor, çok yorgun ve üzgün hissediyorum kendimi, hep kötü şeylerden bahsediyor. Bende dedim onunla buluşurken ortak arkadaşlarınızı da çağır hep beraber oturunca konu biraz daha dağılır. Artık öyle yapıyor. Yalnız görüşmemeye çalışıyor. Hem arkadaşını yalnız bırakmıyor hem de karşı tarafın sürekli aynı konudan konuşup içinin kararmasına müsaade etmiyor. Varsa ortak arkadaşlarınız bunu deneyin.
 
Bazı insanlar hayatları mükemmel gitse bile boyledir. Kendilerini ve yanlarındaki enerji olarak dibe çekerler. Ben bağımı koparırdim. Ağızdan ne çıkıyorsa başa o geliyor, şükür etmek hayatı sevmek kazım biraz
 
Kızlar herkese merhaba öncelikle hepinizin anneler gününü kutluyorum

Konuma gelecek olursada cok eski bir arkadaşım var zaman zaman ciddi sıkintılar ve kuslukler kendisini çok seviyorum onunda beni sevdiğinden şüphem yok.
Sıkıntı ne diye soran olacak olursa hayatlarımız birbirine cok benziyor cocukluklarimiz belkide bizi birbirimize bağlayanda budur yani ikimizde kotu bir cocukluk gecirdik sorumsuz babalar maddi manevi sıkıntılar kavgalarla dolu bir ev psikolojik şiddet vs vs vs

Arkadasim 3 yıl önce eşini kaybetti tahmin edeceğiniz gibi zaten esini kaybetmis olmanin sıkıntisinın yaninda birde ailenin yanına geri dönme durumu yaşadı.
Ben ise evlenmedim ailemle yaşıyorum hala çalışıyorum.

Arkadaşım maalesef aşırı derecede karamsar neredeyse hergun konusuruz ve her gün Allah bizi unuttu bizim zaten şansımız yok diger insanlarin yasantisina bak birde bizim yasantımiza bak biz hep boyle kalacagız Allah neden herkese veriyorda bize vermiyor gibi sayamayacagim kadar isyankar sözler bazen ağlamalar falan

Şöyle söyleyeyim mükemmel bir hayatımız yok sıkıntılarımızda var ama eski hayatlarımıza göre de suanki hayatımız v.i.p derecesinde neredeyse

Kendisiyle konuşuyorum bak yaşadığın sey kolay degil bizden daha iyi durumda olanlar olduğu gibi daha kotu durumda olanlarda var diyorum konuşmaya çalışıyorum ama yok

Mesela konuşurken de hep biz biz diye konuşur bize kadar yok Allah bize vermedi gibi bu durum beni cok uzuyor zaten bende karamsarım zaten ailevi maddi manevi bi dolu sıkıntım var ben unutmaya pozitif olmaya çalıştıkça arkadaşımla konuşunca dahada karamsarlasiyorum.

Hangi konuda fikir versem hep hayır olmaz olmaz gibi bi dolu itiraz duyuyorum bende ne yapacagimi sasirdim

Ona faydam olmadığı gibi kendi ruh sağlığımda iyiden iyiye çöküyor sevdiğim bi insanı bu nedenden dolayı hayatımdan çıkarmak istemiyorum katacağını sasirdim siz olsanız bu durunda ne yapardıniz
Görüşme sıklığını azalt. Bu durumda zaten arkadaşlığınız pek iyi yöne evrilmeyecektir. Benim de sevdiğim bir arkadaşım vardı. Samimiyiz diye düşünüyordum. Meğerse daha önce bir evlilik yapmış ayrılmış. Benim haberim yok. Arkadaşlığımız döneminde sürekli bir küs bir barışık olduğu sevgilisi vardı. Evlendiler çok yakın arkadaş olduğumuzu düşündüğüm için il dışında düğününe de gittim. Bu adamla da boşanma sürecine girdiler. Çok tatsız şeyler oldu aralarında. Boşanma sürecinde olduğu zaman bana daha önce bir evlilik yaptığını bana söyleyemediğin, benim onu aşağılamamdan korktuğunu söyledi. Orda ona güvenim yerle bir oldu. Boşanma sürecinde de beni çok yıprattı. Sürekli duygusallık, duygu sömürüsü, hatta davada şahit bile olmamı istedi ki benim aralarında geçen olumsuz birşey görmüşlüğüm yok. Şahit olmayı kabul etmedim. Çok ısrar etti. Başka şeyler de oldu. Netice de beni sildi. Benim yapmam gerekeni o yaptı. Böyle insanlardan arkadaş olmuyor. Arkadaşlık ta bir yere kadar.
 
Son düzenleme:
Kızlar herkese merhaba öncelikle hepinizin anneler gününü kutluyorum

Konuma gelecek olursada cok eski bir arkadaşım var zaman zaman ciddi sıkintılar ve kuslukler kendisini çok seviyorum onunda beni sevdiğinden şüphem yok.
Sıkıntı ne diye soran olacak olursa hayatlarımız birbirine cok benziyor cocukluklarimiz belkide bizi birbirimize bağlayanda budur yani ikimizde kotu bir cocukluk gecirdik sorumsuz babalar maddi manevi sıkıntılar kavgalarla dolu bir ev psikolojik şiddet vs vs vs

Arkadasim 3 yıl önce eşini kaybetti tahmin edeceğiniz gibi zaten esini kaybetmis olmanin sıkıntisinın yaninda birde ailenin yanına geri dönme durumu yaşadı.
Ben ise evlenmedim ailemle yaşıyorum hala çalışıyorum.

Arkadaşım maalesef aşırı derecede karamsar neredeyse hergun konusuruz ve her gün Allah bizi unuttu bizim zaten şansımız yok diger insanlarin yasantisina bak birde bizim yasantımiza bak biz hep boyle kalacagız Allah neden herkese veriyorda bize vermiyor gibi sayamayacagim kadar isyankar sözler bazen ağlamalar falan

Şöyle söyleyeyim mükemmel bir hayatımız yok sıkıntılarımızda var ama eski hayatlarımıza göre de suanki hayatımız v.i.p derecesinde neredeyse

Kendisiyle konuşuyorum bak yaşadığın sey kolay degil bizden daha iyi durumda olanlar olduğu gibi daha kotu durumda olanlarda var diyorum konuşmaya çalışıyorum ama yok

Mesela konuşurken de hep biz biz diye konuşur bize kadar yok Allah bize vermedi gibi bu durum beni cok uzuyor zaten bende karamsarım zaten ailevi maddi manevi bi dolu sıkıntım var ben unutmaya pozitif olmaya çalıştıkça arkadaşımla konuşunca dahada karamsarlasiyorum.

Hangi konuda fikir versem hep hayır olmaz olmaz gibi bi dolu itiraz duyuyorum bende ne yapacagimi sasirdim

Ona faydam olmadığı gibi kendi ruh sağlığımda iyiden iyiye çöküyor sevdiğim bi insanı bu nedenden dolayı hayatımdan çıkarmak istemiyorum katacağını sasirdim siz olsanız bu durunda ne yapardıniz
Ben vazgeçerim hatta geçen sene bunu yaptım hiç pişman değilim zaten hayat zorken iyice zorlaştırıp enerjimi sömüren insanla uğraşamam insanın en yakını ailesi bence benim için yeterli
 
benim esimin boyle bir arkadasi vardi,
dusunun adamin negatif ederjisi beni bile etkiliyordu,
zira esim onunla gorustukten sonra kendini cok kotu hissediyordu, iste sorunlari var soyle mi yapsin boyle mi yapsin diye dusunup duruyordu.
Ben de bir gun sen arkadasi olarak ona onerilerle gittin, ama hic bir cozumu uygulamadi, cunku o aslinda bu durumdan o kadar mutsuz degil sadece sizlanmayi seviyor dedim. Esim icin aydinlanma oldu sanirim :KK70:

esim arkadasligini bitirmedi ama he he tabi moduna gecti, bir daha da onun derdi ile dertlenmedi, sonra sonsuza dek mutlu yasadilar :nazar:
 
Eşi ölmüş olabilir. Ama 3 sene olmuş. Sürekli karamsar insanların hayat enerjisini sömürüyor. Zamanla azalt ve kopar derim
 
Bence vazgeçilir bir zaman sonra herşeyin hıncı senden çıkmaya başlıyor ve yetememeye başlıyorsun mutlu olacağın zamanda mutluluğunla mutlu olmuyor
 
Yasadıgı çok ağır bir şey yalnız.esinden ayrılmamış kadının esi olmuş. Empati dahi yapamadım. Herhalde benim de hayat enerjim kalmazdi. Çevremdeki en yakınlarım da benden uzaklaşmak isteseler tam yıkım olurdu. Tabii hep böyle biri miydi bu da önemli bi ayrinti
 
Arkadaşınız travmatik olaylar yaşamız zaten daha önce. Şimdide eşini kaybetmiş. Sanırım bu sırf karamsarlığı geçmiş. Büyük ihtimalle depresyon veya burnout boyutuna gecmis. Arkadaşınız profesyonel destek alması lazım. Ona teşvik edin. Sizin arkadaş olarak sadece belli bir yere kadar yapabilecekleriniz var. Ve sunu da eklemek zorundayim: sizinde hayatınız kolay olmamış ve sizde psikolojiniz negatif etkilendiğinizi fark ettiğinizde kendinizi korumak adina mesafe koyabilirsiniz. Bu sizi kötü bir arkadaş yapmaz. Kendinize de dikkat edin
 
İnsanın kendini bahtsız görmesi de şanslı görmesi de kendi elinde ama öncelikle bilinçaltını tertemiz yapmalı. Onca travma yaşamış bilinçaltı kabullerle dolu. Kendimize karşı verdiğimiz mücadele en büyük mucadelemiz. Kendinizi karanlığa çeken her duyguyla mücadele etmelisiniz. Kendinizle tekrar tekrar yüzleşmelisiniz ki bu çok zordur , yüreklilik gerekir. Bunu size diyorum çünkü arkadaşınız iyileşmek istemiyor. Siz kendinizi iyilestirirseniz ondan etkilemezsiniz.
Kadim medeniyetimiz genelde haklı çıkar:) "Acıma ki acınacak duruma düşme" demişler. Hayatımıza yakınlarımızın kaderini cekiyoruz fazla hemhal olunca. Dertlere uzaktan bir gözlemci olarak bakıp, çözüm için dinlemek lazimmis ben bunu 30 yaşımla birlikte öğrendim.
Aşırı üzülmek size iyi gelmeyecek. Kendinizi psikolojik olarak koruyacak mesafede kalın ben hayatınızdan çıkarın diyemiyorum yinede ama siz bilirsiniz:)
 
Back
X