ben en son 5 yıl önce babamı kaybettim..kendisiyle bir hiç yüzünden boşanma sonrası küsmüştük ve babaannem yüzünden, ölümünden 3 ay sonra haberim oldu...heyecanla beklediğim 20.yaş günümü kocaman bir mezarlıkta babamı arayarak geçirdim...her ziyaretimde de beni affetmesini diliyorum ondan...bir evlat olarak...
bu ölümden sonra, 1 yıl kadar adeta boşlukta asılı olarak yaşadım...ne gülmem gülmek, ne ağlamam ağlamaktı...herşey-ben de dahil- kocaman bir hiç olarak geliyordu bana...babacığımın ismini o soğuk taşta görmek gücüme gidiyodu ama inancıma Allahıma sığındım..sonuçta ölüm O'nun emri...
ve bu olaydan aldığım en büyük ders, küslükleri hayatımdan kaldırmak oldu...eskisi kadar can ciğer olamasam da beni kıran, hatasını anlayan insanlara sırtımı dönmüyorum artık, dönemiyorum...aynı sahneyi bir daha yaşamaya gücüm yok çünkü...
Allah tüm ölmüşlerimize rahmet eylesin, kalanlara da hayırlı sağlıklı ömürler versin:Saruboceq: