- 26 Haziran 2013
- 2.591
- 4.976
- 133
- 32
kızlar merhaba. belki uzun olucak bilmiyorum. içim içimi yiyor ve konuşacak kimsem yok çünkü sevgilimle olan sorunlarımı ablamlarla paylaşmayı sevmem. sizin tarafsız yorumlarınıza ihtiyacım var.
benim 8 aydır bir ilişkim var. benim ablamlar onu tanır. onun annesiyle bende görüştüm.
ilişkimiz yeni başladığında ben ailevi durumumu anlattım ve ona dedim ki benim canım zaten yandı. hani eğer amacın eğlenmekse hiç bulaşma. (anneim 6 yıl önce vefat etti, uzun hikaye).
neyse bi şekilde güvenimi kazandı herşey iyi gidiyo sanıyodum ama bi yalan söylediğini itiraf etti bana; bana yeni tanıştığımızda 2 erkek kardeşi olduğunu ve bunlardan küçük olanını trafik kazasında kaybettiğini söylemişti. ama durum öyle değilmiş; aslında 3 erkek kardeşi varmış. en küçüklerini kaybetmişler. yani benim en küçük kardeşten haberim yoktu.
bana itiraf ettiğinde bırakma beni diye yalvardı resmen. piskolojim iyi değildi; en küçük kardeşimin adını ağzıma alamıyordum falan dedi. neticesinde empati kurdum; bende büyük bi acı yaşadım.
ama nedense ben bi türlü inanamıyorum çünkü o en küçük kardeşin fotolarını hiç biyerde görmedim; ananesinin evine dahi gitmişliğim var. yani hiç biyerde foto yok.
bana itirafta bulunduğunda demişti ki nolursun bişey sorma. ben zamanla alışırım o zaman sanada anlatırım.
geçen tartıştık ve ben konuyu yalana getirdim. bana yalan söylediğini söyledim falan. anneni aricam dedim ona sorucam. öyle bişey yaparsan bu ilişki biter. yapamazsın falan dedi. tabiki yapmadım. o zaman yapmadım...
şimdi 2 gündür kötüyüz ve düşünme fırsatım oldu benim; bi yandan inanılmaz çok seviyorum ama bi yandan içim rahat değil.
ben bişey hissedersem o mutlaka ortaya çıkıyo. işte burda kendimden korkuyorum.
annesine sormak istiyorum bu konuyu ama bi yandan yapma diyorum.
eğer soracak olursam cevap her ne olursa olsun ayrılıcaz. çünkü eğer doğruysa ben o anneyi üzdüğüm için çok üzülücem ve yüzüne bakamam.
ama eğer doğru değilse anlattıkları tabiki güvenim bitmiş olucak.
şimdi belki bazılarınız dicek nasıl bi ilişki bu; şöyle ki ikimizin ailesi yurtdışında. ablam buraya tatile geldiğinde ben tanıştırdım.
bende onun annesiyle görüntülü konuştuğunda tesadüfen yanındaydım o iekilde. ama ilişkimizin başından beri varlığımdan falan haberleri var. hatta beraber gezmeye gittik memleketine işte o zaman annanesinin evine gittik ama kendisi evde değildi.
ablamlara bişey anlatmadım çünkü sonra kendilerinde karışma hakkını görüyolar.
hemen ayrılın edin falan demezseniz sevinirm. her zaman çözüm bu değil. aramızda tek sorun bu aslında...
şimdiden yorumlar için teşekkür ederim herkese. uzun zaman sonra bi konu açıyorum umarım yorumlarınız faydalı olur.
abla gibi gördüğüm için sizlere soruyorum..
benim 8 aydır bir ilişkim var. benim ablamlar onu tanır. onun annesiyle bende görüştüm.
ilişkimiz yeni başladığında ben ailevi durumumu anlattım ve ona dedim ki benim canım zaten yandı. hani eğer amacın eğlenmekse hiç bulaşma. (anneim 6 yıl önce vefat etti, uzun hikaye).
neyse bi şekilde güvenimi kazandı herşey iyi gidiyo sanıyodum ama bi yalan söylediğini itiraf etti bana; bana yeni tanıştığımızda 2 erkek kardeşi olduğunu ve bunlardan küçük olanını trafik kazasında kaybettiğini söylemişti. ama durum öyle değilmiş; aslında 3 erkek kardeşi varmış. en küçüklerini kaybetmişler. yani benim en küçük kardeşten haberim yoktu.
bana itiraf ettiğinde bırakma beni diye yalvardı resmen. piskolojim iyi değildi; en küçük kardeşimin adını ağzıma alamıyordum falan dedi. neticesinde empati kurdum; bende büyük bi acı yaşadım.
ama nedense ben bi türlü inanamıyorum çünkü o en küçük kardeşin fotolarını hiç biyerde görmedim; ananesinin evine dahi gitmişliğim var. yani hiç biyerde foto yok.
bana itirafta bulunduğunda demişti ki nolursun bişey sorma. ben zamanla alışırım o zaman sanada anlatırım.
geçen tartıştık ve ben konuyu yalana getirdim. bana yalan söylediğini söyledim falan. anneni aricam dedim ona sorucam. öyle bişey yaparsan bu ilişki biter. yapamazsın falan dedi. tabiki yapmadım. o zaman yapmadım...
şimdi 2 gündür kötüyüz ve düşünme fırsatım oldu benim; bi yandan inanılmaz çok seviyorum ama bi yandan içim rahat değil.
ben bişey hissedersem o mutlaka ortaya çıkıyo. işte burda kendimden korkuyorum.
annesine sormak istiyorum bu konuyu ama bi yandan yapma diyorum.
eğer soracak olursam cevap her ne olursa olsun ayrılıcaz. çünkü eğer doğruysa ben o anneyi üzdüğüm için çok üzülücem ve yüzüne bakamam.
ama eğer doğru değilse anlattıkları tabiki güvenim bitmiş olucak.
şimdi belki bazılarınız dicek nasıl bi ilişki bu; şöyle ki ikimizin ailesi yurtdışında. ablam buraya tatile geldiğinde ben tanıştırdım.
bende onun annesiyle görüntülü konuştuğunda tesadüfen yanındaydım o iekilde. ama ilişkimizin başından beri varlığımdan falan haberleri var. hatta beraber gezmeye gittik memleketine işte o zaman annanesinin evine gittik ama kendisi evde değildi.
ablamlara bişey anlatmadım çünkü sonra kendilerinde karışma hakkını görüyolar.
hemen ayrılın edin falan demezseniz sevinirm. her zaman çözüm bu değil. aramızda tek sorun bu aslında...
şimdiden yorumlar için teşekkür ederim herkese. uzun zaman sonra bi konu açıyorum umarım yorumlarınız faydalı olur.
abla gibi gördüğüm için sizlere soruyorum..