merhaba herkese
kendimi bildim bileli yalnız kalıcam korkusu var bende. zaten yalnız hissetme hissini hepimiz yaşıyoruzdur ama benimki biraz daha şiddetli.
mesela yeni okula başlayacağım, işe başlayacağım ya hiç arkadaş edinemezsem yalnız kalırsam diye o kadar geriliyorumki hatta bu yüzden yanlış arkadaşlıklar ediniyorum. sırf yalnız kalmamak için bazen insanların beni kullanmasına izin veriyorum.
garip olan şu ki insanlarla çok iletişim kurmaktan hoşlanan biri değilim, soğuk biriyimdir ama yalnız kalınca da kötü hissetmekten hiçbir şey yapamıyorum.
mesela bir sene yalnız başıma eve çıkınıştım okuldan dolayı. evim gerçekten 4 4lüktü. okulda arkadaşlarım vardı. evimin keyfini çıkarmaktansa eve geldiğim an kötü hissetmeye başlıyorum sanki duvarlar üstüme geliyor. bu his öyle şiddetli oluyor ki ne etrafı topluyorum ne temizlik ne ders içimden hiçbir şey gelmiyor yalnızca internette geziyorum yada uyuyorum
bu günümü evde yalnız geçirirken de oluyor. şu an tek kalmıyorum ama sadece bir günlüğüne yalnız kalacağımı bilsem bile stres basıyor.
ilerde çalışma hayatına başlayınca nasıl yapacağım onu da bilmiyorum.
bu his günlük aktivitelerimi yapmamı da engelliyor. neden olduğuna dair hiçbir fikrim yok ama hayatı bana zehir ediyor. bu yüzden yanlış kişilerle yakın oluyorum biri bana bariz kötülük de yapsa onu hayatımdan çıkaramıyorum.
sizce bu hissin temelinde ne var? ne tavsiye edersiniz?
kendimi bildim bileli yalnız kalıcam korkusu var bende. zaten yalnız hissetme hissini hepimiz yaşıyoruzdur ama benimki biraz daha şiddetli.
mesela yeni okula başlayacağım, işe başlayacağım ya hiç arkadaş edinemezsem yalnız kalırsam diye o kadar geriliyorumki hatta bu yüzden yanlış arkadaşlıklar ediniyorum. sırf yalnız kalmamak için bazen insanların beni kullanmasına izin veriyorum.
garip olan şu ki insanlarla çok iletişim kurmaktan hoşlanan biri değilim, soğuk biriyimdir ama yalnız kalınca da kötü hissetmekten hiçbir şey yapamıyorum.
mesela bir sene yalnız başıma eve çıkınıştım okuldan dolayı. evim gerçekten 4 4lüktü. okulda arkadaşlarım vardı. evimin keyfini çıkarmaktansa eve geldiğim an kötü hissetmeye başlıyorum sanki duvarlar üstüme geliyor. bu his öyle şiddetli oluyor ki ne etrafı topluyorum ne temizlik ne ders içimden hiçbir şey gelmiyor yalnızca internette geziyorum yada uyuyorum
bu günümü evde yalnız geçirirken de oluyor. şu an tek kalmıyorum ama sadece bir günlüğüne yalnız kalacağımı bilsem bile stres basıyor.
ilerde çalışma hayatına başlayınca nasıl yapacağım onu da bilmiyorum.
bu his günlük aktivitelerimi yapmamı da engelliyor. neden olduğuna dair hiçbir fikrim yok ama hayatı bana zehir ediyor. bu yüzden yanlış kişilerle yakın oluyorum biri bana bariz kötülük de yapsa onu hayatımdan çıkaramıyorum.
sizce bu hissin temelinde ne var? ne tavsiye edersiniz?
