- Konu Sahibi dunyayaenyakinyildiz
- #1
Merhaba arkadaşlar,
Ben 4 senelik evliyim, 9 aylık bir çocuğumuz var. Evliliğimiz en başından beri çok süper sayılmazdı. Eşimle bol bol kavga ederiz, kısa süre sonra da barışırız. Bu artık sürekli bir hal aldı.
Eşim özünde iyi bir insandır ancak çok asabidir. Ayrıca eski kafalı tabiri caizse kadını arka planda olması gerektiğine inanan (her ne kadar belli etmesede) bir kocadır.
Ben de otoriter bir bayanım, ama katı değil duygusal otoriterlerden. Şimdi o nasıl oluyo diyeceksiniz, hem otoriterim ama çok da hassasımdır aynı zamanda.
Eşimle olan sorunlarımızın temelinde ne yazık ki maddi açıdan benim üstün olmam yatıyor şöyle ki ona göre ben maddi açıdan üstün olduğum için sorun çıkarıyormuşum
Hani insan kendini eksik hissettiğinde hep acaba karşımdkai bundan mı bana böyle davranıyor diye düşünür ya eşiminki de o cinsten. Aslında hiç ilgisi olmadığı halde, kendi kendine nedense öyle düşünüyor. Hem kavgayı kendi başlatıyor, sonra neden alttan almıyorsun diyor, sonra da bunu maddi açıdan benim üstün olmama bağlıyor ve bunu da yüzüme söylüyor. Halbuki hiçbir zaman ben ona maddi açıdan üstünlüğümü hissettirmemişimdir. Sadece aşık oldum, haa bu bana maddi açıdan denk mi diye bakmadım , evlendim. Diyorum ya duygusal bir insanım.
Son dönemde ortaya çıkan diğer önemli sorun da eşimin fazla özgürlükçü olması. Bebekten önce böyle değildi çünkü o dışarı arkadaşları ile çıktığında ben de çıkıyordum. Yani o abartırsa benim de abartma hakkım vardı.
Şimdi 9 aylık bebekle nereye çıkıyorsun, şartlar değişti. Ben eve tıkıldım. Ama o arkadaşları ile 2 haftada bir veya haftada bir mutlaka çıkar , her hafta sonu birkaç saatliğine oraya buraya gider. Bunları da bana sorar gideyim mi diye sağolsun. Ama son dönemde dediğim gibi herşeyi tek yapma heveslisi. Evli çocuklu adamsın nedir bu özgürlük tutkun..
Bana diyor ki sen avrupalı değilsin, tam anadolu kadını gibi davranıyorsun. Beni tek başıma bir yere salmak istemiyorsun, beni biraz rahat bırak diyip duruyor. Başkalarına bakıyorum öyle erkek tek başına oraya buraya gezmeye gidecek karısı olmadan, pek öyle bir tip yok. Bir bizimki var. Hani öyle gece barlara çıkıp sabah gelme durumu yok Allahtan. Ama bizimki de sürekli ona baskı yaptığımı , çok dominant olduğumu filan söylüyor. Ama bir plan yapıyor mesela, hep kendi başına planları. Beni çok nadir dahil ediyor veya önceliği kendi başına yapmak oluyor o planı.
Geçen gün çok fena delirdi, aslında normal olanı adama anormal geliyor. Bıraksam sürekl yalnız takılacak biliyorum. Neden böyle sizce ?
Size sorarım şimdi sizin eşleriniz böyle yalnız takılma meraklısı mı yoksa karısı olmadan hiçbiryere gitmeyen türden mi ?
Ben 4 senelik evliyim, 9 aylık bir çocuğumuz var. Evliliğimiz en başından beri çok süper sayılmazdı. Eşimle bol bol kavga ederiz, kısa süre sonra da barışırız. Bu artık sürekli bir hal aldı.
Eşim özünde iyi bir insandır ancak çok asabidir. Ayrıca eski kafalı tabiri caizse kadını arka planda olması gerektiğine inanan (her ne kadar belli etmesede) bir kocadır.
Ben de otoriter bir bayanım, ama katı değil duygusal otoriterlerden. Şimdi o nasıl oluyo diyeceksiniz, hem otoriterim ama çok da hassasımdır aynı zamanda.
Eşimle olan sorunlarımızın temelinde ne yazık ki maddi açıdan benim üstün olmam yatıyor şöyle ki ona göre ben maddi açıdan üstün olduğum için sorun çıkarıyormuşum
Hani insan kendini eksik hissettiğinde hep acaba karşımdkai bundan mı bana böyle davranıyor diye düşünür ya eşiminki de o cinsten. Aslında hiç ilgisi olmadığı halde, kendi kendine nedense öyle düşünüyor. Hem kavgayı kendi başlatıyor, sonra neden alttan almıyorsun diyor, sonra da bunu maddi açıdan benim üstün olmama bağlıyor ve bunu da yüzüme söylüyor. Halbuki hiçbir zaman ben ona maddi açıdan üstünlüğümü hissettirmemişimdir. Sadece aşık oldum, haa bu bana maddi açıdan denk mi diye bakmadım , evlendim. Diyorum ya duygusal bir insanım.
Son dönemde ortaya çıkan diğer önemli sorun da eşimin fazla özgürlükçü olması. Bebekten önce böyle değildi çünkü o dışarı arkadaşları ile çıktığında ben de çıkıyordum. Yani o abartırsa benim de abartma hakkım vardı.
Şimdi 9 aylık bebekle nereye çıkıyorsun, şartlar değişti. Ben eve tıkıldım. Ama o arkadaşları ile 2 haftada bir veya haftada bir mutlaka çıkar , her hafta sonu birkaç saatliğine oraya buraya gider. Bunları da bana sorar gideyim mi diye sağolsun. Ama son dönemde dediğim gibi herşeyi tek yapma heveslisi. Evli çocuklu adamsın nedir bu özgürlük tutkun..
Bana diyor ki sen avrupalı değilsin, tam anadolu kadını gibi davranıyorsun. Beni tek başıma bir yere salmak istemiyorsun, beni biraz rahat bırak diyip duruyor. Başkalarına bakıyorum öyle erkek tek başına oraya buraya gezmeye gidecek karısı olmadan, pek öyle bir tip yok. Bir bizimki var. Hani öyle gece barlara çıkıp sabah gelme durumu yok Allahtan. Ama bizimki de sürekli ona baskı yaptığımı , çok dominant olduğumu filan söylüyor. Ama bir plan yapıyor mesela, hep kendi başına planları. Beni çok nadir dahil ediyor veya önceliği kendi başına yapmak oluyor o planı.
Geçen gün çok fena delirdi, aslında normal olanı adama anormal geliyor. Bıraksam sürekl yalnız takılacak biliyorum. Neden böyle sizce ?
Size sorarım şimdi sizin eşleriniz böyle yalnız takılma meraklısı mı yoksa karısı olmadan hiçbiryere gitmeyen türden mi ?
Son düzenleme: