Kocamdan sıkıldığım dönemler oluyoryapı meselesi, hepimizin huyu suyu farklı farklı
Bence farkında, net olarak konuşulmasa bile şaka ile karışık ima ettiği oldu. İşin aslı ben evlilik insanı olduğumu düşünmüyorum. Aşık olarak evlendim, anne olmak istedim ama derinlerde bir yerde olduğum yerden memnun değilim sanki.Peki hiç konusu geçti mi daha önce ? Sizin bu hislerinizi biliyor mu ?
Bence farkında, net olarak konuşulmasa bile şaka ile karışık ima ettiği oldu. İşin aslı ben evlilik insanı olduğumu düşünmüyorum. Aşık olarak evlendim, anne olmak istedim ama derinlerde bir yerde olduğum yerden memnun değilim sanki.
Bende ilkbahar ve yazda aşık olma perileri geliyor. Bazen erkeklerden sıkılıyorum bazen de sohbet etmek iyi geliyor, muhabbet sarınca hoşuma gidiyor. Ailemin yanında, kalabalıklar içinde kendimi yalnız hissediyorum çoğu zaman. Ama bu kalabalık da çok fazla bunaltıyor beni.Sorum başlıktaki gibi.
Her yıl bu aylarda nedense yalnız kalma perilerim geliyor. Her ilişkimde hissettim bunu, genelde de bu aylarda nedense. Hayır bir başka erkek için falan da değil, tam tersine hiç erkek görmek istemiyorum şu noktada.Yalnız olmak, kimseyi aramamak ,mesaj atmamak, görmemek istiyorum. Hadi bu ilişkim uzak mesafe o yüzden böyle hissediyorum diyelim, bundan önce yan yana olduğum erkeklerde de durum bu. Ben çabuk sıkılıyorum bir şeylerden, bu huyumu biliyorum da insan insandan da sıkılmamalı sanki ya, aranızda benim gibi biri var mı ? Mesela Eylül ayları gibi de tekrar bağlanma dönemim oluyor. Şu ayları hayırlısıyla geçirseydik.
Benim gibi olan var mı ? Buna rağmen evlenen var mı ?
Bağlanma problemin, evlilik korkun ya da kaybetme korkun olabilir mi acaba? Eğer çok yaklaşır,seversen , bağlar gelişirse , bir ayrılık durumu söz konusu olursa yaşayacağın hayalkırıklığını mı düşünüyorsun?İşte bu beni de korkutuyor. Mesela normalde hoşuma giderdi şakayla karışık gelecek planlarını benimle yapması,ama şu an aşırı gözüme batıyor. Sebebini arıyorum günlerdir bulamıyorum.
Bir film izliyorum yarım bırakıyorum hemen sıkılıyorum. Kitap okusam 30 sayfa okuyup başka kitaba geçmek istiyorum. Senin de uzak mesafe ilişkisiymiş yeterince zordur.
Ya yeterince sevmiyorsundur ( hayatının aşkı değildir) ya da şu an için beklentilerin farklıdır. Yaşayıp görmek gerek ama insanoğlu her durumda elinde olmayanın peşine düşüyor. Mesela bekarken evlenip çocuk sahibi olmak istiyordum, şimdi bekar olsaydım şunu şunu yapardım diye düşündüğüm oluyorİşte bu beni de korkutuyor. Mesela normalde hoşuma giderdi şakayla karışık gelecek planlarını benimle yapması,ama şu an aşırı gözüme batıyor. Sebebini arıyorum günlerdir bulamıyorum.
Umarım faydasını görürsün çok daha iyi olursun.Bu dediğinizi ben de çok yaşıyorum. Yaptığım her şey yarım, en son psikiyatristimle bunu da konuştum, kaygılarımı artırmayacağını düşündüğü bir ilacı reçete etti, etki edecek mi göreceğiz.
Hava değişimleri insan psikolojisini etkiliyorSorum başlıktaki gibi.
Her yıl bu aylarda nedense yalnız kalma perilerim geliyor. Her ilişkimde hissettim bunu, genelde de bu aylarda nedense. Hayır bir başka erkek için falan da değil, tam tersine hiç erkek görmek istemiyorum şu noktada.Yalnız olmak, kimseyi aramamak ,mesaj atmamak, görmemek istiyorum. Hadi bu ilişkim uzak mesafe o yüzden böyle hissediyorum diyelim, bundan önce yan yana olduğum erkeklerde de durum bu. Ben çabuk sıkılıyorum bir şeylerden, bu huyumu biliyorum da insan insandan da sıkılmamalı sanki ya, aranızda benim gibi biri var mı ? Mesela Eylül ayları gibi de tekrar bağlanma dönemim oluyor. Şu ayları hayırlısıyla geçirseydik.
Benim gibi olan var mı ? Buna rağmen evlenen var mı ?
Bağlanma problemin, evlilik korkun ya da kaybetme korkun olabilir mi acaba? Eğer çok yaklaşır,seversen , bağlar gelişirse , bir ayrılık durumu söz konusu olursa yaşayacağın hayalkırıklığını mı düşünüyorsun?
Esim is icin sehir disina gittiginde mutlu oluyorum, bazen dort gozle bekliyorum gitmesiniyalnizlik herkese sart.
Ben genel olarak yalnizligi seven bir insanim. Bu nefes almalara cok ihtiyacim oluyor. Cunku esimin isi esnek. Uzun zamanlar da evde oluyor tum gun. Bu yuzden gidince huzur buluyorum. Tabi ona soylemiyorum.Ya bu yorumları okumak iyi geldi, cidden kendimi suçluyorum çünkü yanlış bir şey yapıyormuşum gibi. Demek ki herkes zaman zaman bıkıyor karşısındaki kişiden.
Bence sebebi bu. Birini onunla hayata devam etmek isteyecek kadar sevdiğinde arada sorunlar ve pürüzler çıksa da insan görmek istiyor, gözünün önünde olsun istiyor.Aslında hiç düşünmüyorum desem ? Yani bugün ayrılsam da çok üzülmem mesela, bunu yazdığıma inanamıyorum ama öyle. Benimki daha çok ilk zamanlar kaybetme korkusu sonrası yokuş aşağı gidiş.
Bence sebebi bu. Birini onunla hayata devam etmek isteyecek kadar sevdiğinde arada sorunlar ve pürüzler çıksa da insan görmek istiyor, gözünün önünde olsun istiyor.
Sebebi yetersiz sevgi, kaygılar, sorumluluk korkusu, özgürlüğünüze dair endişeler olabilir mi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?