Eskiden bana da gelirdu bu bekar olma perileri. Flörtleşmeyi özlerdim çünkü. Özgür hissettirirdi. Büyüdükçe bu duygudan arındım. Erkek arkadaşımla iyiyiz ama zaman zaman hala yalnız olmayı ben de arzuluyorum. Bunun sebebi başkalarıyla olabilmek de değil. Kendi halime kalmayı istiyorum. Tabii benimki de dönemsel. Genelde regl öncesi bu ruh haline bürünüyorum
Bayramda oğlumla eşimi köye gönderdim ben gitmedim evde yalnızdım o periler ile dans ettik halay çektim harikaydıSorum başlıktaki gibi.
Her yıl bu aylarda nedense yalnız kalma perilerim geliyor. Her ilişkimde hissettim bunu, genelde de bu aylarda nedense. Hayır bir başka erkek için falan da değil, tam tersine hiç erkek görmek istemiyorum şu noktada.Yalnız olmak, kimseyi aramamak ,mesaj atmamak, görmemek istiyorum. Hadi bu ilişkim uzak mesafe o yüzden böyle hissediyorum diyelim, bundan önce yan yana olduğum erkeklerde de durum bu. Ben çabuk sıkılıyorum bir şeylerden, bu huyumu biliyorum da insan insandan da sıkılmamalı sanki ya, aranızda benim gibi biri var mı ? Mesela Eylül ayları gibi de tekrar bağlanma dönemim oluyor. Şu ayları hayırlısıyla geçirseydik.
Benim gibi olan var mı ? Buna rağmen evlenen var mı ?
Birebir olmasa da çok yakın cümlelerle yazıyordum ki sen geldinEşime bağlıyım, onu çok seviyorum. Fakat zaman zaman benim de sıkıldığım, bunaldığım oluyor. Eminim eşimin de bunaldığı zamanlar oluyordur. Biz böyle zamanlarda birkaç saat veya birkaç gün uzaklaşmayı tercih ediyoruz. Arkadaşlarımızla ya da ailemizle vakit geçiriyoruz, bazen tek başımıza tatile gittiğimiz bile oluyor. Zaten hemen bir gün, iki gün sonra birbirimizi özlüyoruz ve kendimize bireysel olarak zaman ayırdığımız için konuşacak şeylerimiz oluyor.
Tabii ki bir insanla evlenirken bir ömür birliktelik düşüncesiyle evleniyoruz. Beraberlik bir süre sonra alışkanlığa bırakıyor yerini. İster istemez acaba sıkılacak mıyım düşüncesi oluyor. Fakat ne olursa olsun özel alan kavramı, ilişkileri ayakta tutan en önemli unsur bence.
Bazı zamanlar keşke evde yalnız yaşasaydım dediğim olmuyor mu oluyor. Kendi düzenim olsaydı, her şeye kendim karar verseydim dediğim oluyor fakat yine de bu nadiren olan bir şey. Evlilik öncesi eşimle bir süre birlikte yaşadık, maddi ve manevi bir evin yükünü beraber paylaştık. Sonrasında evlilik kararı verdik.
İnsanın özgürlüğünden vazgeçmesi zor, kolay değil. Özellikle de kendi başına ayakta durabilen, kendine yetebilen bir kadının özgürlüğünden vazgeçmesi gerçekten zor. Ben de bu kadınlardan biriyim. Zorlanmadım mı, evet zorlandım ve bazen sorguladım. Fakat genele baktığımda bu hayatı iki kişilik yaşamak beni mutlu ediyor. Ayrıca evliliğimde de özgürüm. Benim kafa yapımı anlayacak, kültürel olarak, yetişme tarzı olarak bana yakın birini seçtim. Eğitim olarak yine kendi kulvarımda biri eşim. Bu yüzden de ilişkimin dinamik olduğunu düşünüyorum.
Özet olarak yalnız değilsin. Benzer hisleri bence hepimiz zaman zaman içimizde hissediyoruz.
Sizde farkliymis, insanlar genelde yazin yalnız olmak istemezlerSorum başlıktaki gibi.
Her yıl bu aylarda nedense yalnız kalma perilerim geliyor. Her ilişkimde hissettim bunu, genelde de bu aylarda nedense. Hayır bir başka erkek için falan da değil, tam tersine hiç erkek görmek istemiyorum şu noktada.Yalnız olmak, kimseyi aramamak ,mesaj atmamak, görmemek istiyorum. Hadi bu ilişkim uzak mesafe o yüzden böyle hissediyorum diyelim, bundan önce yan yana olduğum erkeklerde de durum bu. Ben çabuk sıkılıyorum bir şeylerden, bu huyumu biliyorum da insan insandan da sıkılmamalı sanki ya, aranızda benim gibi biri var mı ? Mesela Eylül ayları gibi de tekrar bağlanma dönemim oluyor. Şu ayları hayırlısıyla geçirseydik.
Benim gibi olan var mı ? Buna rağmen evlenen var mı ?
Bana da oluyor. Bence bağımlı kisilik bozukluguna sahip olmayan her kadında zaman zaman olur bu. Beni yalniz hep eylul aylarinda yoklar :) tum ciddi iliskilerim hep eylulde bitmistir. Mayis haziranda tam tersi askim kabarmaya baslar. Klasik ama öyle. Herkesin bir seylerin tak ettigi donemleri vardir normaldir eyleme gecmedikce mesele de yok zaten. Bi kac gun ayri gecen tatiller cok iyi geliyor bize. Bilmiyorum hic ayri takiliyor musunuz?
Bağlanma stiliniz kacingan türü
Uzak mesafe ilişki yaşamak da sizin için iyi oluyirdur partneri belli bir mesafede tutar
Yakınlık geldiğinde daralti gelir
Baglanma kitabını okuyun .
Tabi ki değersiniz.Sorumluluk korkusu kesinlikle var. Şöyle ki karşımdaki insan benim için tüm hayatını değiştirecek kısa bir süre sonra. Sürekli aklımda bununla ilgili kaygılar var.Değer miyim gerçekten diye düşünüyorum bazen. Hayatını mahvetmek istemiyorum kimsenin. Yan yana iken bu endişeler çok daha az, uzaktayken o kadar yorucu ve zor geliyor ki anlamıyorum bu farkı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?