Anlıyorum sizi ama benim huzur düşüncem çok farklı ,örneğin ben bir arkadasimla senede bir görüşürüm ama annemle sürekli neredeyse hergun görüsunce bikmam usanmam tam tersi annemle kızımla olunca dünyanın en huzurlu insanı oluyorum,yormadan saçma sapan muhabbetlere girmeden tabi bu çevreden çevreye değişir . Örnek bir dostumuz vardır çok eskilerden 20 senelik filan o paradan puldan işte şu böyle yapmış bu böyle yapmış diye konuşur ,ben hoşlanmam ama kalbini de kırmam,gerekte duymam varlığına . İnsanlar binbir türlü özellikle siz şuan herkesten uzaktasınız yeni tanistiginiz insanlarla çokta ozelinizi veya aşırı samimide olmayın derim,yavaş yavaş tanıyın sonradan dost edinmek çok zor