Bu hayatta anne babama yaranamadım annemin narsist olduğunu ona benzeyen biriyle evlendigimi anladığımda anladım her günüm biseylerle baş etmeye çalışarak geçti evliligimi bitirdim 1 cocugumla kendim kendimi teselli ettim ayakta kaldım annemin laflarına rağmen gene de ayakta kaldım işime baktım 2.evliligimi yaptım bazi sorunlarla karşılaştım belki cozulcek seylerdir bilmiyorum ama artık ugrasmaktan yorulmuş tükenmiş biri hissediyorum kendimi sürekli ben ugrasiyormusum kimse ben iyi olayım diye ugrasmadigini görüyorum yaşama sevincim kalmadı sanki artık