- 28 Temmuz 2018
- 1.897
- 2.402
- 133
- Konu Sahibi vivamedusa
-
- #1
Biraz dertleşesim var çevremde konuşup dertleşeceğim kimse yok. Daha doğrusu var arkadaşlarım da insanlar birbirini en zayıf noktadan vurmaya fırsat kolladığı için bu günlerde kimseye bir şey anlatasım gelmiyor. Bugün anlatıp rahatlasam yarın acaba nerede kullanırlar bunu bana karşı diye düşünmekten kendimi alıkoyamam sanırım. Bu düşünce de ister istemez uzaklaştırıyor beni çevremden yüzeysel muhabbetlerin ötesine gidemiyorum pek.
Bu ara çok fazla yalnız olduğumu düşünmeye başladım. Benim gibi olanınız var mı? Mevsimsel bir şey mi yoksa ufak ufak depresyona doğru gidiyor muyum merak ediyorum. Mesela erkek arkadaşım var aramız gayet iyi ama bazen bazı konularda beni anlamadığını düşünüyorum anlatmaya uğraşasım da gelmiyor. Daha da anlamayacak ve sinirlerim bozulacak diye. Arkadaşlarıyla gezmeyi etmeyi sever biri görüşelim desin hayır diyemez uzun zamandır yapamadığı işlerinden yakınır ama beyefendi arkadaşları görüşmek istedi diye görüşür. Bu durum canımı sıkıyor benimle planı olduğunda falan iptal etmez öyle bir durum değil de hayır diyemiyor kimseye arası kötü olmasın diye. Bu yüzden kullanılıyor da zaman zaman bu durum rahatsız ediyor beni. Arkadaşlarına küçük incelikler yapmayı sever ilk zamanlar bana karşı da düşünceli sürprizleri oluyordu ama artık yapmıyor o kadar. Ama beyefendi 10 yıllık arkadaşına (arkadaşı erkek bu arada) hala daha yapıyor sürpriz ihmal etmiyor. Bazen başkalarını kırmamak için beni bunaltıyor tartışıyoruz. Böyle salaklıklarını görünce soğuyorum ister istemez duruşu olmalı çünkü insanların diye düşünüyorum. Arada olan şeyler bunlar her gün değil ama değişecek şeyler olmadığı için canımı sıkıyor yapısı bu çünkü adamın kendi değişesi de yok. Sırf bu yüzden ilişkinin en başında takıntılı bi yakın kız arkadaşı yüzünden daha birkaç haftalık ilişkiyi bitiriyordum az daha hayır diyemediği ve kızla arası kötü olmasın diye. Tekrar aynı şey olabilir diye kendimi çok kaptırmıyorum öyle olunca da bağlanamıyorum biraz hissizlik oluşuyor bende.
Okulda yakın olduğumu düşündüğüm arkadaşlar var mesela çoğu zaman onlarla vakit geçiriyoruz dördümüz beraberiz genelde. Ama onların paylaşımı (yakın yerlerde oturuyorlar ve aynı vakitlerde spora gidip geliyorlar vs) daha fazla olduğu için benim haricimde whatsapp grupları var mesela bunu öğrendim buna da bozuldum biraz. Biraz dışlanmış hissettim bir sorunumuz yok beraber vakit geçiriyoruz hep aslında. Ama onlar dersten 2 3 saat önce okula gidip baya vakit geçiriyorlar ben okula gelince öğreniyorum onların sabahtan beri orada olduklarını. Tabi ki bana haber vermek zorunda değiller ama bilmiyorum alıngan bir dönemdeyim galiba rahatsız etti bu durum beni biraz.
Başka bi arkadaş grubum var yine hepsi yurtta kalıyor ikisi hariç onlar da dersten sonra 11e kadar kampüsten çıkmaz falan haliyle onlar da hep beraberler haftada bir iki beraber vakit geçiriyoruz ama haliyle daha fazla paylaşımları olduğu için çoğu zaman muhabbetlerinin dışında kalıyorum.
Benden mi hoşlanmıyorlar diye düşünüyorum bazen ama ben gidip onlara kaynamıyorum çoğunlukla onlar geliyorlar benim yanıma ders arasında beraber kahve içelim diye ya da yemeğe beraber gidelim vs. ya da derste benim yanıma oturuyorlar. Whatsapp gruplarına neredeyse hiç yazmıyorum bazen orada çok muhabbet dönüyor takip edemiyorum bir şeyle uğraşıyorum falan ondan galiba ufak gruplarına beni eklemiyorlar ama bilemiyorum açıkçası o kadar beraber vakit geçirip böyle ufak ufak dışarıya itilmem hoşuma gitmedi. Zaten hassas da bir dönemdeyim fazla kişisel alıyorum sanırım. Ya da insanlarla aramda en başta yazdığım sebepten fazla bi duvar ördüm bunun etkisi de olabilir bilemiyorum. Ama git gide yabancılaşıyorum çevreme ya. Yalnızlığı fazlasıyla sevsem de bir yandan da rahatsız ediyor beni bu durum.
Bu ara çok fazla yalnız olduğumu düşünmeye başladım. Benim gibi olanınız var mı? Mevsimsel bir şey mi yoksa ufak ufak depresyona doğru gidiyor muyum merak ediyorum. Mesela erkek arkadaşım var aramız gayet iyi ama bazen bazı konularda beni anlamadığını düşünüyorum anlatmaya uğraşasım da gelmiyor. Daha da anlamayacak ve sinirlerim bozulacak diye. Arkadaşlarıyla gezmeyi etmeyi sever biri görüşelim desin hayır diyemez uzun zamandır yapamadığı işlerinden yakınır ama beyefendi arkadaşları görüşmek istedi diye görüşür. Bu durum canımı sıkıyor benimle planı olduğunda falan iptal etmez öyle bir durum değil de hayır diyemiyor kimseye arası kötü olmasın diye. Bu yüzden kullanılıyor da zaman zaman bu durum rahatsız ediyor beni. Arkadaşlarına küçük incelikler yapmayı sever ilk zamanlar bana karşı da düşünceli sürprizleri oluyordu ama artık yapmıyor o kadar. Ama beyefendi 10 yıllık arkadaşına (arkadaşı erkek bu arada) hala daha yapıyor sürpriz ihmal etmiyor. Bazen başkalarını kırmamak için beni bunaltıyor tartışıyoruz. Böyle salaklıklarını görünce soğuyorum ister istemez duruşu olmalı çünkü insanların diye düşünüyorum. Arada olan şeyler bunlar her gün değil ama değişecek şeyler olmadığı için canımı sıkıyor yapısı bu çünkü adamın kendi değişesi de yok. Sırf bu yüzden ilişkinin en başında takıntılı bi yakın kız arkadaşı yüzünden daha birkaç haftalık ilişkiyi bitiriyordum az daha hayır diyemediği ve kızla arası kötü olmasın diye. Tekrar aynı şey olabilir diye kendimi çok kaptırmıyorum öyle olunca da bağlanamıyorum biraz hissizlik oluşuyor bende.
Okulda yakın olduğumu düşündüğüm arkadaşlar var mesela çoğu zaman onlarla vakit geçiriyoruz dördümüz beraberiz genelde. Ama onların paylaşımı (yakın yerlerde oturuyorlar ve aynı vakitlerde spora gidip geliyorlar vs) daha fazla olduğu için benim haricimde whatsapp grupları var mesela bunu öğrendim buna da bozuldum biraz. Biraz dışlanmış hissettim bir sorunumuz yok beraber vakit geçiriyoruz hep aslında. Ama onlar dersten 2 3 saat önce okula gidip baya vakit geçiriyorlar ben okula gelince öğreniyorum onların sabahtan beri orada olduklarını. Tabi ki bana haber vermek zorunda değiller ama bilmiyorum alıngan bir dönemdeyim galiba rahatsız etti bu durum beni biraz.
Başka bi arkadaş grubum var yine hepsi yurtta kalıyor ikisi hariç onlar da dersten sonra 11e kadar kampüsten çıkmaz falan haliyle onlar da hep beraberler haftada bir iki beraber vakit geçiriyoruz ama haliyle daha fazla paylaşımları olduğu için çoğu zaman muhabbetlerinin dışında kalıyorum.
Benden mi hoşlanmıyorlar diye düşünüyorum bazen ama ben gidip onlara kaynamıyorum çoğunlukla onlar geliyorlar benim yanıma ders arasında beraber kahve içelim diye ya da yemeğe beraber gidelim vs. ya da derste benim yanıma oturuyorlar. Whatsapp gruplarına neredeyse hiç yazmıyorum bazen orada çok muhabbet dönüyor takip edemiyorum bir şeyle uğraşıyorum falan ondan galiba ufak gruplarına beni eklemiyorlar ama bilemiyorum açıkçası o kadar beraber vakit geçirip böyle ufak ufak dışarıya itilmem hoşuma gitmedi. Zaten hassas da bir dönemdeyim fazla kişisel alıyorum sanırım. Ya da insanlarla aramda en başta yazdığım sebepten fazla bi duvar ördüm bunun etkisi de olabilir bilemiyorum. Ama git gide yabancılaşıyorum çevreme ya. Yalnızlığı fazlasıyla sevsem de bir yandan da rahatsız ediyor beni bu durum.