Valla ben yalniz kaldigimda cok mutlu oluyorum ya, kafami dinliyorum, mumkunse birinci derece akrabalarim disinda kimse de aramasin, mesaj da atmasin, cok sinir oluyorum. Cok mutluyum yalnizken, kahvemi iciyorum, film izliyorum, kitap okuyorum, kafama gore takiliyorum yani, yalnizlik guzel sey. Konusmak istersem kendi kendime konusuyorum, ya da ciceklerle cok onemli bi mevzuysa
Bende yalnızlığın çok zor olduğunu düşünenlerdenim yalnız kaldığım yıllarım oldu daha sonra evlendim baya problemlerimiz oluyor ama ne bileyim güzel günlerimiz de oluyor yalnızlığa tercih ederim kıyasladığımdaValla ben yalniz kaldigimda cok mutlu oluyorum ya, kafami dinliyorum, mumkunse birinci derece akrabalarim disinda kimse de aramasin, mesaj da atmasin, cok sinir oluyorum. Cok mutluyum yalnizken, kahvemi iciyorum, film izliyorum, kitap okuyorum, kafama gore takiliyorum yani, yalnizlik guzel sey. Konusmak istersem kendi kendime konusuyorum, ya da ciceklerle cok onemli bi mevzuysa
Eğlenebılecegın tatıl gunlerını degerlendırecegın yerler var mı?Tam olarak nerdesin?
TeşekkürlerYazdım, sildim, yalnız değilsiniz Kk var diyeyim bari
Bilirim yalnızlığı.. Evlenmeden önce 10 yıl yalnız yaşamıştım.Tv ye düşkün biri de olmayınca kendini oyalamak daha zor oluyordu.Gunumun bütün boşluklarını öğrencilerime evde etüt yaparak dolduruyordum.İnsan bir süre sonra kafayı yiyor ya,çocukların anlamadığı bisey oldu diyelim kahkahalarla gülesim geliyordu,zor tutuyordum hatta bazen tutamiyordum
Gülerken agladigim ve sonra tekrar guldugum oluyordu. Hey Allah'ım 
7.5 senedir yalniz yasiyorum bu korona sürecinde evdeyim idari izinliyim 5 aydir. Yani yalnızlığı dibine kadar yasayan biri olarak şunu diyebilirim:
).Istanbula atanmak da baya havalı
Sizde yasadıgınız için ne guzel özetlemişssiniz, iyiki yalnızım demekte var oturup ğlamakta geröekten öyle değişik bir süreç , teşekkür ederim yazdıklarınız için :)7.5 senedir yalniz yasiyorum bu korona sürecinde evdeyim idari izinliyim 5 aydir. Yani yalnızlığı dibine kadar yasayan biri olarak şunu diyebilirim:
Insan kendiyle.mutlu olunca bir sekilde katlanabiliyor.
Evet insan bir arkadasiyla oturup bir kahve/çay eşliğinde sohbet etmek istiyor. Bir deniz kenarina gidip mavinin huzurunu yasamayi ya da çimlere oturup piknik yapmayı özlüyor. Ki benim binanin bahcesi de var ama komsulae ve cocuklari maskesiz takildiklari icin cikmiyorum. Evimde kendimi izole ettim oturuyorum.
Bu 7 yılda o kadar cok şey denedim ki. Kitap okurum bir süre, sonra degisiklik ararim boya yaparim (mandala boyamayi seviyorum), müzik dinlerim, yabanci dizi izlerim, mutfaktan cikmam yemek yaparım, yeni tarifler denerim. Kursa gittigim de oldu arada yine online egitimlere katilirim. En son nakisa sarmistim, biraz sıkıldım ama yine eglenceli bir yönü de var. Ben bir seyi uzun sure tutkuyla yapamıyorum, belli zaman sonra sıkılırım. Kendime alternatifler üretiyorum.
Pozitif düşünce ile ilgili kitaplar ya da yazı/makale okuyorum.
Elbette insan bazi seyleri biriyle de yapabilmeyi istiyor, bir yerden sonra paylasma hissini de yaşama arzusu oluşuyor.
Ama olmayinca olmuyor hele ki şu pandemi döneminde saglik.mevzu bahisken inanin sosyallik öncelikler arasinda asagilara inmeye başladı. Insanlar mesafeyi koruyamaz ve hatta maske takmayarak umarsiz davrandıkca ben ve benim gibi hastaligi olan insanlar eve tikilmaya mahkum kalıyor. Bu süreçte psikolojimizi saglam tutmalıyız ki, süreç sonunda normal hayata adapte olabilelim.
Ben normalde karsilikli oturup sohbet edebildiğim arkadas ve sevdiklerimle telefonda bol bol iletisim halindeyim (1000 dk ay sonunda bitiyor haliyle
Demem o ki, yalnızlık hissi daha cok kendi iç dunyanizla alakali. Ben onca senedir tek yasayan biri olarak yalniz/caresiz/kimsesiz hissettigim zamanlar da oldu, aman yalnızlık ne guzelmis dedigim de. Insanız, farklı duygu, düşünce ve ihtiyaclarimiz var. Her zaman musmutlu olamayacağımız gibi, devamlı mutsuz, surati asık da olamayız.
Her ne yaşıyorsanız yasayin, en olumsuz anda bile bunun gecici oldugunu bilin. O an aglamak mi istiyorsunuz, aglayin. Bir zaman sonra o ruh halinden çıkıp gulebileceksiniz zaten. Hayati akisinda yasamak lazim.
Size birkaç cümle yazacakken baya döktürdüm farkındayım, umarım biraz motivasyon olur.
Rica ederim. Elbette hayat nasil inişli cikisliysa, yaşadıklarımızdaki zitliklar da öyle.
Hepsi patır patır evlendi. Ne olduğumu şaşırdım. Yani kelimenin tam anlamıyla yalnızım. Benzer bir başlığı ben de açmıştım aylar önce. Yalnızlar kulübü mü kursak
Ben kronik yalnızlardanim ve yalnızlığım her gecen gün katlanarsk artıyor. Mesela bugün son bekar arkadaşımı da kaybettim
Sanırım yalnızlığın en kötü tarafı fazlaca düşünmeye başlamak. Hayatını, insanları, kendini sorguluyorsun. Zihin birşeyle meşgul olmayınca bu sefer kendine sarıyor. Bunun önüne geçmek için zihni sürekli meşgul edecek birşeyler bulmak gerekiyor.
benim de 4 balığım ay bir sohbet bir muhabbet bazen dans gösterisi yapıyorum onlara
napıcaksın başka hayat geçmiyor
