- 10 Nisan 2014
- 43.719
- 116.246
- 798
- Konu Sahibi dangerousangel
-
- #41
bu saçmalıklar yüzünden gelişmiş ülke olamadık ya.ben de 32 de evlendim bana da evde kaldı saçma lafını söyleyen oldu zerre aldırmadım.evleneceğim kadın aklı başında mı eğitimli mi kitap okumayı sever mi ?çocuk olursa iyi bir anne olur mu?sadakate inanır mı?sosyal yaşamda nasıl davranır zor durumda kalsak çalışarak bana destek olabilir mi ya da çalışıyorsa beraber refah seviyemizi daha fazla nasıl arttırırızı düşüneceğine yaşı düşünen adam denemeyecek adamlardan zaten uzak durun.evlenmediğinize de şükredin bunlarla.bir yerlerde sizi bekliyordur doğru adam .o zamana dek te kimseyi önemsemeyin üzülmeyin değmez kimseye değmezz.insanlar anca konuşurlar boş boşİşte bu 26 27 lerde evlenemeyince 30 lara gelince konu açıyosun :)) yanlış anlamayın evlilik için ağlasin sızlasın demiyorum sadece gerçekçi konuşuyorum kendimde yaşadiğım için bizm malsefki toplulumumuzda en okumuşuna gidin 30 üstü kız istemiyor he vardır ama nadir diye düşünüyorum .Beni en son arkadaşım biriyle taniştircaktı adam benden 4 yaş büyük benim için demiski yaşı büyük bunu diyende makam mevki sahibi adam gerisini siz düşünün :))
Ay demette napicazBana gel kız ciddiyim yakın sayılırız. Benim kızlar var çıkar dolaşırız olmadı tek çıkarız demete falan gideriz çarşı pazar yaparız. Kızılay yaparız.
Ankarada devam ve işim gereği keçiörendeyim maalesefankarada sosyallesmek cok kolay gercekten. ne tarafta oturuyorsunuz bilmiyorum ama mesela ben her gun sabah ayni yerdeki starbucksa gidiyorum, bu yaz basindan beri 3 arkadas edindim orada. dun biriyle rakiya gittik
buyuk salonlar degil ama butik spor salonlari var veya aletli pilates studyolari, oralara gidip cok kolayca arkadas edinebilirsiniz. hepsi can ciger dost olmaz ama en azindan arayip hadi bir kahve icelim diye cagirirsiniz.
hayatiniza bundan sonra ankarada mi devam edeceksiniz yoksa bu belli bir sure mi?
Çıkın bir sakaryaya bir falcıya girin dağıtın kafanızı
O kafelerde arkadaş bile bulursunuz.
En basit evim kafeye gidin orada hep sırada bekleyenler olur
Sohbet muhabbet derken bakmışsınız birileri girivermiş hayatınıza
off cok kotuymus o. haftasonlari bari bizim bu tarafta takilinAnkarada devam ve işim gereği keçiörendeyim maalesef
Fal kuyruğunda arkadaş edınmek mi la hajsldfkfkfk
Görüyorummm evet evet kesinlijle görüyorummm şurda bi kuyruk, ucunda da sizi bekleyenn bi kısmet
cherry ben gecen gun falciya gittim arkadasima eslik ettim gitmisken de biraz dalga geceriz diye ben de baktirdim. ben sok yahu adam butun her seyi doktu ortayaKatılıyorum yaf, fal kuyruğunda çok sağlam 2 dostluk edindim biri avukatDilara elam burdan sana panpa
cherry ben gecen gun falciya gittim arkadasima eslik ettim gitmisken de biraz dalga geceriz diye ben de baktirdim. ben sok yahu adam butun her seyi doktu ortayayeni bagimlilik leveli acildi resmen ahsjshsjshsb
sen nerede baktiriyorsun? gitmeden bir tane daha baktiricam ben ama sacma sapan birine gitmeyeyim.
Bende 25 yaşındayım ve yalnızlık konusunda sizinle aynı durumdayım, etrafımda insan olsa da yalnızlık duygusu var bende, bu belki de insanlarla alakalı değildir çünkü ben insanlar yanımda olsa bile yalnız hissediyorum, yalnızlık hissinin çözümü konusunda size en iyi gelecek durumu iyice düşünmelisiniz diye tavsiye verebilirim, istediğiniz kızlarla arkadaşlık mı yoksa evlilik mi, yalnızlık hissinden kurtulmak için sizin için aslında hiç uygun olmayan bir kişiyle evlilik yapmayın, evdeki durumunuzu düşünün gününüz nasıl geçiyor her gün aynı mı, örneğin kendinize farklılık olarak hobi edinebilirsiniz kursa gitmeden de olsa resim, spor, kitap okumak, şiir yazmak falan gibi bunları deneyerek yalnızlık duygunuza ne kadar iyi geliyor deneyimlemiş olursunuz hem böylece gerçekten birilerine ihtiyacınız olup olmadığını da anlarsınız, kedi yada köpek de edinebilirsiniz, eğer bunlar yeterli gelmediyse yeni bir ortamda bulamadıysanız aynı şehirde iseniz eski okul arkadaşlarınızla konuşabilirsiniz ben bir ara eski arkadaşlarımla konuştum ama zaman mesafesi araya girdiği için pek eskisi gibi olmadı açıkçası, hayatınız hep dilediğiniz gibi olsunSelamlar herkese.26 yaşındayım çalışıyorum.derdim yalnızlık.öylesine yalnızım ki telefonum haftada bir anca çalar o derece .o kadar az sayıda arkadaşım var ki onlarla da hiçbir aktivite yapmıyoruz esasında.sevgilim bir senedir yok nerdeyse.adayı da yok.etrafımdaki herkesin eşi abisi ablası kardeşi vs var hep beraber bir şeyler yapıyorlar sürekli.öylesine imreniyorum ki kalabalığa.en son ne zaman bi kafeye oturdum hatırlamıyorum bile yalnızlık canımı öyle çok yakıyor ki.bugün yürüyüşe çıktım eymire tüm yol boyunca bunu düşündüm.eşiyle el ele,cocuklu,grup halindeki gençleri falan gördüm bir de kendime baktım kulağımda kulaklık kafamda bu düşünceler.Neden böyle her gece dua ederek uyuyorum.herkes çok güzel olduğumu nasıl hayatımda biri olmadığını soruyor.çok geç kaldım her şeye sanki bu saatten sonra da olmayacak gibi.sosyal medyaya girmeye korkar oldum millet yine nerelerde hep beraber eğleniyor diye.kalbim aciyor artık.ben de sevmek sevilmek istiyorum,arkadaşlarımla kaynatmak istiyorum.ailem de uzak da kocaman evin içinde tek basımayım.televizyonu açık tutuyorum hep biri varmış gibi hissettirsin diye artık o bile hissettirmiyor.öyle çok özeniyorum ki kalabalık gruplara.cok yoğun çalışıyorum allahtan kendimi dinlemeye cok fazla vakit kalmıyor.yemek tarifleri bile dört kişilik ben hep tek kişilik yemek yapiyorum:) bu bile üzüyo beni.komşu aşure getirmiş bugün ah canım bilirim ben yalnızlığı bende iki sene yalnız yaşadım neye ihtiyacın olursa söyle diyo acıyarak.ben artık kalabalık sofralar kurmak misafir ağırlamak istiyorum ama gün geçtikçe daha da yalnız hissediyorum.eşlerinizin çocuklarınızın kıymetini bilin hanımlar şikayet etmeyin.yardımcı olabilecek olan var mi?
kafe degil bu cayyolunda gold n state var ya adamin orada ofisi varKimdir leym bu hangi kafe?
Benim tek tavsiyem var Bahçelideki Gül
Cana yakın bir komşunuz varmış. Onu gündüz kahveye çağırarak başlayabilirsiniz sosyalleşmeye. Yaş önemli değil, maksat komşuluk ilişkisi.Selamlar herkese.26 yaşındayım çalışıyorum.derdim yalnızlık.öylesine yalnızım ki telefonum haftada bir anca çalar o derece .o kadar az sayıda arkadaşım var ki onlarla da hiçbir aktivite yapmıyoruz esasında.sevgilim bir senedir yok nerdeyse.adayı da yok.etrafımdaki herkesin eşi abisi ablası kardeşi vs var hep beraber bir şeyler yapıyorlar sürekli.öylesine imreniyorum ki kalabalığa.en son ne zaman bi kafeye oturdum hatırlamıyorum bile yalnızlık canımı öyle çok yakıyor ki.bugün yürüyüşe çıktım eymire tüm yol boyunca bunu düşündüm.eşiyle el ele,cocuklu,grup halindeki gençleri falan gördüm bir de kendime baktım kulağımda kulaklık kafamda bu düşünceler.Neden böyle her gece dua ederek uyuyorum.herkes çok güzel olduğumu nasıl hayatımda biri olmadığını soruyor.çok geç kaldım her şeye sanki bu saatten sonra da olmayacak gibi.sosyal medyaya girmeye korkar oldum millet yine nerelerde hep beraber eğleniyor diye.kalbim aciyor artık.ben de sevmek sevilmek istiyorum,arkadaşlarımla kaynatmak istiyorum.ailem de uzak da kocaman evin içinde tek basımayım.televizyonu açık tutuyorum hep biri varmış gibi hissettirsin diye artık o bile hissettirmiyor.öyle çok özeniyorum ki kalabalık gruplara.cok yoğun çalışıyorum allahtan kendimi dinlemeye cok fazla vakit kalmıyor.yemek tarifleri bile dört kişilik ben hep tek kişilik yemek yapiyorum:) bu bile üzüyo beni.komşu aşure getirmiş bugün ah canım bilirim ben yalnızlığı bende iki sene yalnız yaşadım neye ihtiyacın olursa söyle diyo acıyarak.ben artık kalabalık sofralar kurmak misafir ağırlamak istiyorum ama gün geçtikçe daha da yalnız hissediyorum.eşlerinizin çocuklarınızın kıymetini bilin hanımlar şikayet etmeyin.yardımcı olabilecek olan var mi?
Ben de bir falcıya gitmiştim, 12yi 1 dakika geçse almıyordu adam. Haftada 3 gün günde 2 saat calısıyormus…. Falcıya bana fal bakmayı öğret diye yalvarmakkafe degil bu cayyolunda gold n state var ya adamin orada ofisi varsadece referanla aliyormus ve yilin sadece iki ayi bakiyormus fala hakashjsahsh cok prensipli. bana bile zar zor bakti.
Kimle nerden tanisiyosun yawKusura bakmayin yanlis mi dusunuyorum bilmiyorum ama biri arkadas bulamiyorum diyince bana cok tuhaf geliyor.ben ciksam bir saatte tanisacak birini bulurum illaki arkadas olarak.aktif biri degilsiniz sanirim hep karsidan bekliyorsunuz.hic mi iş arkadasiniz yok yada komş falan.
Ben yalnizliktan agliyoken bi de üstüne şiir yazsam hepten kafayi kirarim, daha cok aglarim muhtemelenBende 25 yaşındayım ve yalnızlık konusunda sizinle aynı durumdayım, etrafımda insan olsa da yalnızlık duygusu var bende, bu belki de insanlarla alakalı değildir çünkü ben insanlar yanımda olsa bile yalnız hissediyorum, yalnızlık hissinin çözümü konusunda size en iyi gelecek durumu iyice düşünmelisiniz diye tavsiye verebilirim, istediğiniz kızlarla arkadaşlık mı yoksa evlilik mi, yalnızlık hissinden kurtulmak için sizin için aslında hiç uygun olmayan bir kişiyle evlilik yapmayın, evdeki durumunuzu düşünün gününüz nasıl geçiyor her gün aynı mı, örneğin kendinize farklılık olarak hobi edinebilirsiniz kursa gitmeden de olsa resim, spor, kitap okumak, şiir yazmak falan gibi bunları deneyerek yalnızlık duygunuza ne kadar iyi geliyor deneyimlemiş olursunuz hem böylece gerçekten birilerine ihtiyacınız olup olmadığını da anlarsınız, kedi yada köpek de edinebilirsiniz, eğer bunlar yeterli gelmediyse yeni bir ortamda bulamadıysanız aynı şehirde iseniz eski okul arkadaşlarınızla konuşabilirsiniz ben bir ara eski arkadaşlarımla konuştum ama zaman mesafesi araya girdiği için pek eskisi gibi olmadı açıkçası, hayatınız hep dilediğiniz gibi olsun
Sahte kalabalıkların olacağına kaliteli bir yalnızlığın olsun ne diyim ki başkaSelamlar herkese.26 yaşındayım çalışıyorum.derdim yalnızlık.öylesine yalnızım ki telefonum haftada bir anca çalar o derece .o kadar az sayıda arkadaşım var ki onlarla da hiçbir aktivite yapmıyoruz esasında.sevgilim bir senedir yok nerdeyse.adayı da yok.etrafımdaki herkesin eşi abisi ablası kardeşi vs var hep beraber bir şeyler yapıyorlar sürekli.öylesine imreniyorum ki kalabalığa.en son ne zaman bi kafeye oturdum hatırlamıyorum bile yalnızlık canımı öyle çok yakıyor ki.bugün yürüyüşe çıktım eymire tüm yol boyunca bunu düşündüm.eşiyle el ele,cocuklu,grup halindeki gençleri falan gördüm bir de kendime baktım kulağımda kulaklık kafamda bu düşünceler.Neden böyle her gece dua ederek uyuyorum.herkes çok güzel olduğumu nasıl hayatımda biri olmadığını soruyor.çok geç kaldım her şeye sanki bu saatten sonra da olmayacak gibi.sosyal medyaya girmeye korkar oldum millet yine nerelerde hep beraber eğleniyor diye.kalbim aciyor artık.ben de sevmek sevilmek istiyorum,arkadaşlarımla kaynatmak istiyorum.ailem de uzak da kocaman evin içinde tek basımayım.televizyonu açık tutuyorum hep biri varmış gibi hissettirsin diye artık o bile hissettirmiyor.öyle çok özeniyorum ki kalabalık gruplara.cok yoğun çalışıyorum allahtan kendimi dinlemeye cok fazla vakit kalmıyor.yemek tarifleri bile dört kişilik ben hep tek kişilik yemek yapiyorum:) bu bile üzüyo beni.komşu aşure getirmiş bugün ah canım bilirim ben yalnızlığı bende iki sene yalnız yaşadım neye ihtiyacın olursa söyle diyo acıyarak.ben artık kalabalık sofralar kurmak misafir ağırlamak istiyorum ama gün geçtikçe daha da yalnız hissediyorum.eşlerinizin çocuklarınızın kıymetini bilin hanımlar şikayet etmeyin.yardımcı olabilecek olan var mi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?