Bir daha yapmak gibi bir şey söz konusu değil zaten. İnsan bazen kendine de hayret ediyor. Nasıl yaptım diyor. Öyle bir şey yaşadım. Tövbe ettim elbette sonra. Fakat içim rahata ermiyor, başıma gelir, söyledim beni bulur diye korkuyla yaşıyorum. Sağlıklı düşünemez oldumBöyle basit bir sebep için bu kadar yeminler mi savurdunuz gerçekten neyse tevbe edin bir şey olmaz ama bir daha yapmayın tabii
Böyle biri değilim aslında. İnsan bazen hiç istemediği bir anda bulur ya kendini öyle oldum. Çok duygusal bir anda ağzımdan dokuluverdi. Ne büyük hata. Çok korkuyorum, çok huzursuzum. Ya bunu yaşarsam diye düşünmekten yiyemez içemez oldum.Bugün oglunun üstüne yemin ettigini duydum bir adami. Ne kadar basit baskalari katip yemin ediyor insan bazen degil mi? Bir adam sizin sözünüze inanmiyorsa zaten yalnis adam. Yol verin gitsin
Yalan değil elbet ama dediğim gibi ne şekilde olursa olsun yemin etmek beni çok huzursuz ediyor. Gerçekten takıntı mi yaptım bilmiyorum. Bir gün tek tek tüm sevdiklerimin acısını görüp gidicem diye düşünüp kahroluyorumYemin için bile şartlar var. Ki siz yalan da söylememişsiniz. Boşuna üzmeyin kendinizi
İnsan bazen gerçekten kendini tanıyamaz halde bulabiliyor. Öyle bir anınızi düşünün o zaman beni daha iyi anlarsınız. Yaptığım hatanın farkındayım ve bir daha bunu yapmam ama tüm sevdiklerimin acısını göreceğim korkusu içimi sardı geçmiyorsize inanmayan biri için tüm sülaleyi katletmeye gerek var mıydı? doğru söylediğinize inanıyorsanız bu kadar kahrolmanıza gerek yok.
Yalnız yemin bu kadar basit bir şey değil bir daha oyun etmezseniz daha iyi olur
Bakın yine söylüyorum. Doğru söylediğinizden eminseniz neden bu kadar evhamlanıyorsunuz anlamadım ki ?İnsan bazen gerçekten kendini tanıyamaz halde bulabiliyor. Öyle bir anınızi düşünün o zaman beni daha iyi anlarsınız. Yaptığım hatanın farkındayım ve bir daha bunu yapmam ama tüm sevdiklerimin acısını göreceğim korkusu içimi sardı geçmiyor
Yine de yemin etmek insanı kötü etkiliyor. Bunun dışında konuda bahsettigim gibi arada sırada eskiyi, eski günleri düşünüp içimden geçirmem bile beni " acaba yalan mı söylemiş oldum" hissine götürüyor. Tüm bunların dışında yemin etmek, hem de böyle anlamsiz bir konu için beni korkutuyorBakın yine söylüyorum. Doğru söylediğinizden eminseniz neden bu kadar evhamlanıyorsunuz anlamadım ki ?
Sanırım kaygıya kapıldım. Niye böyle oldu bilmiyorum. Tüm sevdiklerimin acısını görüp öyle ölüp gidecekmiş gibi hissediyorum. Sanırım yemin ettiğim anda ki hislerim ve o duygu yoğunluğum buna sebep oldu. Bir de yemin ettim başıma şöyle felaket geldi boyle felaket geldi diye bir sürü şey okudum son günlerde buna takıldığım için. Resmen huzurum kaçtı, kilo verdim. Sanırım ruh sağlığım iyi değil ne yapmam gerek bilmiyorum bu fikirden uzaklaşmak için. Ayrıca nerdeyse 1 ay olacak. Maalesef bir iki günlük konu da değilaçıkçası şu yazdıklarınızı okurken şaşırıyorum. bir insan neden böyle basit bir konuda kendini böylesine kahreder diye. yanlış anlamayın, herkesin inançları farklıdır. siz yemin konusuna demek ki çok önem veriyorsunuz. benim için böyle şeylerin bir anlamı yok mesela, kimsenin ağzından çıkan sözle başına korkunç şeyler geleceğine inanmıyorum. nice insanlar var neler üstüne yemin eden, emin olun böyle şeyler gerçekleşmiyor. siz insansınız ve ağzınızdan boş bulunduğunuz bir zamanda çıkan tek bir cümle ile hayatınız mahvolacak sanmayın lütfen. sakin olun ve kendinizi yiyip bitirmeyin. her şey sizin elinizde. bunu takıntı yapmışsınız. başka şeylerle ilgilenerek kurtulabilirsiniz bu düşüncelerden. bir iki güne de unutursunuz zaten. :)
Ah içimi nasıl rahatlattiniz, çok teşekkür ederim. Herkes abartıgimi söylüyor ama ben yine de bu konuyu düşünmeden edemiyorum. Yemin ettim başıma su geldi bu geldi diye bir sürü de şey okudum bu duruma takıldığım icin. İyice kötü düşünmeye başladım. Tüm ailemin sevdiklerimin acısını gorucem gibi hissedip kahroluyorum. Ruh sağlığım bozuldu sanırımAbartmayin alt tarafi bi cumle her ettigimiz yeminin karsiligi oluyor mu.kaldi ki zorda kalmissiniz bende ne oldu sandim
Abimde bağımlılık rahatsızlığı vardı. Babama ne yeminler etti senelerdir bilseniz. Yalan yere üstelik. Kimseye bir şey olduğu yok. Bence sizin bu durumunuzun temelinde başka bir sıkıntı olabilir. Böyle bir konuyu bu kadar takmanız kilo vermeniz vb. normal değil. Yardım alınHerkese merhaba,
İlk defa bu platforma bu denli ihtiyaç duyuyorum. Lütfen benden yardımlarınızı, tavsiyelerinizi, tesellilerinizi esirgemeyin.
Bir süre önce hiç istemediğim ve nasil olduğunu anlamadığım bir konuda yemin etmiş bulundum.
Konu şöyle, erkek arkadaşım hiç alakası olmayan bir konuda bana eski erkek arkadaşıma yönelik bir ima da bulundu. Hâlâ ona karşı bisiler hissettiğimi ve içinde bulunduğumuz durumu bu sebeple yaptığımı ima etti. Daha doğrusu böyle mi diye sordu. Bunu düşünmesine sebebiyet verebilecek bir durum oluştu onun açısından. Ama benim aklımdan dahi geçmediği için sok geçirdim. Hiç aklimda yoktu, bir anda neye uğradığını şaşırdim ve hiç yapmadığım, hâlâ daha nasıl olduğunu anlamadigim bir şekilde ( çok ağlıyor ve aşırı duygusal olduğum bir anda) " eğer böyle dusunduysem, bu niyetle yaptıysam tüm ailemin, sevdiklerimin ölümünü göstersin Allah, öyle perişan olayım, gün yüzü görmeyeyim eğer bu niyetteysem " dedim.
Bunu nasıl dedim bilmiyorum. Nasıl bu kadar aptal, bu kadar güçsüz olabildim bilmiyorum. Hani insan bazen istemediği bir şeyi yapmış bulur ya kendini, tam olarak öyle oldum. Çok ağlıyor, çok şaşırmış bir haldeydim. Çıktı ağzımdan. Günlerdir yedim bitirdim kendimi.
Arkadaşlar ben etrafımda aklı başında biri olarak taninirim. Tutarsız , anlamsız davranışlarım, durup durup yemin eden bir halim yoktur. Nasıl dedim tüm bunları bilmiyorum. Kahrediyorum kendimi. Demek ki aklı başında sanıyordum ya da saniliyordum. Çünkü aklı selim kimse böyle bir şey demez.
Yemin ettiğim konuda samimiydim. Gerçekten aklımın ucundan geçmeyen bir konudan dolayı yargilanmistim. Erkek arkadasimi çok seviyorum ama hani bazen insan eskiye, eski günlere özlem duyar, bazen geçmişinde ki insanlara karşı içinden " ne günlerdi" der bir özlem duyarsın. Ya da bazen bir dönem hayatında olmuş birinin arkadaşlığını özlersin. Bu his zaman zaman geliyor ve diyorum ki yalan yere mi yemin ettim ?
Her şekilde yemin etmiş olmak beni kahrediyor. Arkadaşlar o günden beridir neredeyse doğru düzgün yemek yemiyorum, uyuyamıyorum. Annem babam kardeşlerimin tek tek acısını görürüm diye düşünüp kahroluyorum, öyle ya da boyle yemin etmiş olmak beni kahretti. Ruh sağlığım bozuldu. 3 haftada 4 kilo verdim. Çok kötü bir haldeyim. Bunu yaşayacağım korkusu, pişmanlığı beni almış durumda. Kabuslar görüyorum. Bana ne önerirsiniz ? Bu aptallığımdan nasıl kurtulur refaha ererim ? Erer miyim ?
Bizler Allah'ın takdir ettiği kadar yaşayacağız ancak. Ne birilerin bedduası ömrümüzü kısaltır ne de duası ömrümüzü uzatır.Herkese merhaba,
İlk defa bu platforma bu denli ihtiyaç duyuyorum. Lütfen benden yardımlarınızı, tavsiyelerinizi, tesellilerinizi esirgemeyin.
Bir süre önce hiç istemediğim ve nasil olduğunu anlamadığım bir konuda yemin etmiş bulundum.
Konu şöyle, erkek arkadaşım hiç alakası olmayan bir konuda bana eski erkek arkadaşıma yönelik bir ima da bulundu. Hâlâ ona karşı bisiler hissettiğimi ve içinde bulunduğumuz durumu bu sebeple yaptığımı ima etti. Daha doğrusu böyle mi diye sordu. Bunu düşünmesine sebebiyet verebilecek bir durum oluştu onun açısından. Ama benim aklımdan dahi geçmediği için sok geçirdim. Hiç aklimda yoktu, bir anda neye uğradığını şaşırdim ve hiç yapmadığım, hâlâ daha nasıl olduğunu anlamadigim bir şekilde ( çok ağlıyor ve aşırı duygusal olduğum bir anda) " eğer böyle dusunduysem, bu niyetle yaptıysam tüm ailemin, sevdiklerimin ölümünü göstersin Allah, öyle perişan olayım, gün yüzü görmeyeyim eğer bu niyetteysem " dedim.
Bunu nasıl dedim bilmiyorum. Nasıl bu kadar aptal, bu kadar güçsüz olabildim bilmiyorum. Hani insan bazen istemediği bir şeyi yapmış bulur ya kendini, tam olarak öyle oldum. Çok ağlıyor, çok şaşırmış bir haldeydim. Çıktı ağzımdan. Günlerdir yedim bitirdim kendimi.
Arkadaşlar ben etrafımda aklı başında biri olarak taninirim. Tutarsız , anlamsız davranışlarım, durup durup yemin eden bir halim yoktur. Nasıl dedim tüm bunları bilmiyorum. Kahrediyorum kendimi. Demek ki aklı başında sanıyordum ya da saniliyordum. Çünkü aklı selim kimse böyle bir şey demez.
Yemin ettiğim konuda samimiydim. Gerçekten aklımın ucundan geçmeyen bir konudan dolayı yargilanmistim. Erkek arkadasimi çok seviyorum ama hani bazen insan eskiye, eski günlere özlem duyar, bazen geçmişinde ki insanlara karşı içinden " ne günlerdi" der bir özlem duyarsın. Ya da bazen bir dönem hayatında olmuş birinin arkadaşlığını özlersin. Bu his zaman zaman geliyor ve diyorum ki yalan yere mi yemin ettim ?
Her şekilde yemin etmiş olmak beni kahrediyor. Arkadaşlar o günden beridir neredeyse doğru düzgün yemek yemiyorum, uyuyamıyorum. Annem babam kardeşlerimin tek tek acısını görürüm diye düşünüp kahroluyorum, öyle ya da boyle yemin etmiş olmak beni kahretti. Ruh sağlığım bozuldu. 3 haftada 4 kilo verdim. Çok kötü bir haldeyim. Bunu yaşayacağım korkusu, pişmanlığı beni almış durumda. Kabuslar görüyorum. Bana ne önerirsiniz ? Bu aptallığımdan nasıl kurtulur refaha ererim ? Erer miyim ?
Allah adına yalan yere yemin etmek kefaret gerektirir. Başka şeylerin üzerine yemin etmek geçersiz ve haramdır.birdaha yapmayacağına tövbe etmekten başka çaren yok..birde ettiğin yeminin kefaletleri var onlardan birini yerine getirirsen zannedersem rahatlarsınız
Abartma etmişsin geçmiş işte.Bir daha da kimseye karşı kendini böyle küçük düşürme yeminlerleHerkese merhaba,
İlk defa bu platforma bu denli ihtiyaç duyuyorum. Lütfen benden yardımlarınızı, tavsiyelerinizi, tesellilerinizi esirgemeyin.
Bir süre önce hiç istemediğim ve nasil olduğunu anlamadığım bir konuda yemin etmiş bulundum.
Konu şöyle, erkek arkadaşım hiç alakası olmayan bir konuda bana eski erkek arkadaşıma yönelik bir ima da bulundu. Hâlâ ona karşı bisiler hissettiğimi ve içinde bulunduğumuz durumu bu sebeple yaptığımı ima etti. Daha doğrusu böyle mi diye sordu. Bunu düşünmesine sebebiyet verebilecek bir durum oluştu onun açısından. Ama benim aklımdan dahi geçmediği için sok geçirdim. Hiç aklimda yoktu, bir anda neye uğradığını şaşırdim ve hiç yapmadığım, hâlâ daha nasıl olduğunu anlamadigim bir şekilde ( çok ağlıyor ve aşırı duygusal olduğum bir anda) " eğer böyle dusunduysem, bu niyetle yaptıysam tüm ailemin, sevdiklerimin ölümünü göstersin Allah, öyle perişan olayım, gün yüzü görmeyeyim eğer bu niyetteysem " dedim.
Bunu nasıl dedim bilmiyorum. Nasıl bu kadar aptal, bu kadar güçsüz olabildim bilmiyorum. Hani insan bazen istemediği bir şeyi yapmış bulur ya kendini, tam olarak öyle oldum. Çok ağlıyor, çok şaşırmış bir haldeydim. Çıktı ağzımdan. Günlerdir yedim bitirdim kendimi.
Arkadaşlar ben etrafımda aklı başında biri olarak taninirim. Tutarsız , anlamsız davranışlarım, durup durup yemin eden bir halim yoktur. Nasıl dedim tüm bunları bilmiyorum. Kahrediyorum kendimi. Demek ki aklı başında sanıyordum ya da saniliyordum. Çünkü aklı selim kimse böyle bir şey demez.
Yemin ettiğim konuda samimiydim. Gerçekten aklımın ucundan geçmeyen bir konudan dolayı yargilanmistim. Erkek arkadasimi çok seviyorum ama hani bazen insan eskiye, eski günlere özlem duyar, bazen geçmişinde ki insanlara karşı içinden " ne günlerdi" der bir özlem duyarsın. Ya da bazen bir dönem hayatında olmuş birinin arkadaşlığını özlersin. Bu his zaman zaman geliyor ve diyorum ki yalan yere mi yemin ettim ?
Her şekilde yemin etmiş olmak beni kahrediyor. Arkadaşlar o günden beridir neredeyse doğru düzgün yemek yemiyorum, uyuyamıyorum. Annem babam kardeşlerimin tek tek acısını görürüm diye düşünüp kahroluyorum, öyle ya da boyle yemin etmiş olmak beni kahretti. Ruh sağlığım bozuldu. 3 haftada 4 kilo verdim. Çok kötü bir haldeyim. Bunu yaşayacağım korkusu, pişmanlığı beni almış durumda. Kabuslar görüyorum. Bana ne önerirsiniz ? Bu aptallığımdan nasıl kurtulur refaha ererim ? Erer miyim ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?