önceki iki konuma bakılabilir ancak çok da mühim değil.
biri ile beraberdim. kısa sürdü ama çok aşık oldum. çok güzel şeyler yaşadım. bitti. çok acı çektim sonrasında. 26 yaşındayım ve ilk defa böyle ayrılık acısı çektiğimi hissediyodum. 2 ay civarı sürdü. sonra yavaş yavaş silindiğini hissettim. bu sıradada hayatıma biri girdi. yani unutma evresindeydim aslında hala.
aramız çok iyi. beni gerçekten sevdiğini hissediyorum. hani 'türk erkeği' denilince aklınıza gelebilecek tüm kötü özelliklerden bağımsız. saygılı, sevgili yani nasıl anlatayım çok uyumlu, naif bi insan. ben de seviyorum tabi ki.
ama şöyle bişey var. insan ister istemez önceki ile kıyaslıyor ve duygu namına belki onun yarısı kadar hissedebiliyorum. ve bazen önceki aklıma geldiğinde hala içimde bi sızı oluyor. yüzünü görsem dağılırım gibi geliyor.
karşımdaki insana haksızlık etmek istemiyorum. sırf ilgisi ve sevgisi için onunla beraber değilim, ben de çabalıyorum, seviyorum, ilgi gösteriyorum içimden gelerek ama öncekinin zamansız aklıma gelişi beni üzüyor. vicdanen de kötü hissediyorum bazen.
normal mi sizce?
biri ile beraberdim. kısa sürdü ama çok aşık oldum. çok güzel şeyler yaşadım. bitti. çok acı çektim sonrasında. 26 yaşındayım ve ilk defa böyle ayrılık acısı çektiğimi hissediyodum. 2 ay civarı sürdü. sonra yavaş yavaş silindiğini hissettim. bu sıradada hayatıma biri girdi. yani unutma evresindeydim aslında hala.
aramız çok iyi. beni gerçekten sevdiğini hissediyorum. hani 'türk erkeği' denilince aklınıza gelebilecek tüm kötü özelliklerden bağımsız. saygılı, sevgili yani nasıl anlatayım çok uyumlu, naif bi insan. ben de seviyorum tabi ki.
ama şöyle bişey var. insan ister istemez önceki ile kıyaslıyor ve duygu namına belki onun yarısı kadar hissedebiliyorum. ve bazen önceki aklıma geldiğinde hala içimde bi sızı oluyor. yüzünü görsem dağılırım gibi geliyor.
karşımdaki insana haksızlık etmek istemiyorum. sırf ilgisi ve sevgisi için onunla beraber değilim, ben de çabalıyorum, seviyorum, ilgi gösteriyorum içimden gelerek ama öncekinin zamansız aklıma gelişi beni üzüyor. vicdanen de kötü hissediyorum bazen.
normal mi sizce?
